All Chapters of CEO'S UNWANTED TWIN (SPG): Chapter 1 - Chapter 10

Disclaimer: This is a work of fiction. Names, characters, businesses, events, and incidents are the products of the author's imagination. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.‼️Warning: RATED 18 ‼️ There are some words that may not be suitable for young readers.NAKASANDIG ang likod ni Purity sa pinto habang walang habas ang lalaki sa paghalik sa kanyang leeg. Kasabay ng paggalugad ng mga kamay nito sa kanyang buong katawan. Mariing ipinikit niya ang kanyang mga mata habang ninanamnam ang sensasyong ginagawa nito sa kanyang katawan."Open your eyes, baby. Gusto kong tumingin ka sa mga mata ko habang pinapaligaya kita," sabi ng lalaki sa kanyang paos na baritonong boses. Medyo lasing na ito at amoy ni Purity ang alak sa bibig nito.Napilitang imulat ni Purity ang kanyang mga mata. Para siyang nalalasing habang nakatitig sa mga mata ng lalaki. He has a deep brown eyes. Ang lagkit makatitig na parang hinihigop ka palapit. Napakapit s

TUMABI ng upo si Ara kay Purity, nasa gym sila at kasalukuyan na naghihintay ng next subject nila. Kitang-kita ang malungkot na mukha ng best friend niya habang nakatingin sa mga estudyanteng naglalaro. Si Ara Salas, kaklase ni Purity, isang second year student at pareho silang kumukuha ng kursong Bachelor Degree in Architecture. "Anong problema?" Untag ni Ara na napatingin sa mukha ng kaibigan. Umiwas naman si Purity para 'di mahalata nito ang mamula-mulang mga mata. Napabuntong hininga siya. "Wala," maiksi niyang sagot. Napaamang si Ara sa isinagot ni Purity. "Anong wala? Nakita mo na ba ang mukha mo sa salamin? Nanlalalim ang mga mata mo at mugto pa. Kanina ko pa napapansin sa first subject natin ang mukha mo, Purity." Napatakip na si Purity ng mukha at humagulhol ng iyak. Bigla namang nag-alala si Ara sa nakikita paghahulhol ng kaibigan. Hinagod niya ang likod ni Purity para pakalmahin. "Huhulaan ko pa ba kung bakit ka umiiyak ng ganyan? Pamilya mo na naman ang problema mo,

Nang makaalis si Marcus ay tumayo si Sheena at malalaki ang hakbang na nilapitan si Purity. Hinaklit niya ito sa braso at sapilitang itinayo. Napasinghap si Pat at si Purity. Hila ni Sheena ang dalaga papunta sa sala. "Wala ka na talagang ginawang tama! Nakita mo ang kahihiyang ginawa mo kanina? Masyado mo kaming ipinahiya sa harapan ni Marcus. Ayaw mo talaga kaming tulungan ng papa mo. Eh, kung hindi na kaya kita papasukin sa university? 'Wag ka ng mag-aral. Tutal naman napatapos ka na namin ng senior high. Siguro tama na 'yong para sayo. Hindi na namin pag-aaksayahan pa ng pera ang pag-aaral mo!" Galit na galit na pananakot ni Sheena. "H-Huwag po, mama. Gusto ko pong mag-aral. 'Wag niyo po akong tanggalan ng karapatan kong makapag-aral at makatapos," pagmamakaawa ni Purity. Dumaloy na ang luha na kanina pa niya pinipigilan. Napalingon siya sa kanyang ama, humihingi ng awa rito. "Hmmp. Ang galing mong makiusap pero ayaw mo namang sundin ang gusto nina mama at papa. Ikaw nga ang ma

INIHINTO ni Marcus ang kanyang kotse sa tapat ng malaking bahay ng mga Manzano. "Do you enjoy the our first date, Purity?" tanong niya habang kinukuha ang bulaklak mula sa passenger seat. Ibinigay niya ang mga bulaklak sa dalaga. "Thank you for the flowers. Oo naman, nag-enjoy ako. Tama ka, masarap ang pasta," magiliw na sagot ni Purity, sabay ngiti ng matamis kay Marcus. Kailangan niyang maging mabait kay Marcus para hindi ito makahalata sa kanyang planong pagtakas. "That's good to hear. I better go. Give my regards to your parents." "Hindi ka na bababa?" tanong ni Purity. Kunwari lamang ang ipinapakita niya para mapalagay ang loob ni Marcus sa kanya. "Hindi na. May pupuntahan pa akong meeting pagkahatid ko sa'yo. Alam mo, masyado akong busy para siguraduhin na maayos ang lahat sa mga negosyo ko. I don't want a single mistake na ikababagsak ko. Lalo na sa mga kompanya ko na marami ang umaasa. And this is for our future, honey," seryosong sagot ni Marcus. Pilit na ngumiti si

GABI ng acquitance party sa university. Magkasama na dumating sina Ara at Purity. Iilan pa lamang ang andoon na mga estudayante. May mga estudyante ang napapatingin sa kanya. Humahanga sa kanyang suot. Halatang mamahalin ang kanyang suot na ibinigay pa mismo ni Marcus."Ang aga ata natin," sabi ni Ara, na panay ang lingon sa mga estudyanteng nasa loob auditorium."Maganda nga 'yon. Para maaga tayong makauwi. Nakakabagot naman dito."Tinaasan siya ni Ara ng kilay."Napaka-KJ mo, Purity. Andito tayo para magsaya. Tsaka, para makalimutan mo sandali ang kasal niyo ni Marcus. Kaya ayusin mo ang mukha mo. Malay mo makahanap ka r'to ng mayaman. Di ba? Eh, 'di siya na ang tutulong sa pamilya mo nang hindi na matuloy ang kasal mo sa matandang 'yon."May katuwiran si Ara. Malay nga niya may makilala siyang ka-edad niya na makakatulong sa kanya sa problema niya."Hi, Purity. Ang ganda mo ngayong gabi," bati sa kanya ng kaklase niyang lalaki, si Nelson. Isa ito sa nagpapahaging sa kanya. Hindi la