“...วันต่อมา...”
"ตื่นได้แล้วยัยเด็กดื้อ"ฉันรู้สึกเหมือนมีลมร้อนบางอย่างเป่ารดอยู่ที่ลำคอพร้อมกับได้ยินเสียงของผู้ชายใจร้ายที่กระซิบอยู่ข้างหูนี่เช้าแล้วหรอทำไมฉันถึงไม่อยากตื่นเลยฉันไม่อยากตื่นขึ้นมาเพราะไม่รู้ว่าวันนี้ฉันจะต้องเจอกับอะไรอีกบ้าง “เธอคิดว่าฉันไม่รู้หรอปลายฟ้าว่าเธอตื่นแล้ว” “..........” "หึยังไม่ตื่นงั้นสินะ"ฉันได้ยินที่พี่วีพูดทุกอย่างแต่ฉันไม่คิดจะลืมตาขึ้นมองเค้า เสียงขยับตัวออกจากเตียงนอนทำให้ฉันรู้ว่าพี่วีลุกออกไปแล้วแต่ไม่กี่วินาทีต่อมาผ้าห่มที่คลุมร่างของฉันเอาไว้ก็ถูกดึงออกก่อนที่น้ำมากมายจะถูกสาดมาใส่ฉัน "พรึบ ซ่าา!!!" "อ๊ะ..แค่กๆๆ...อึกพี่วีนี่พี่ทำอะไรของพี่" "ตื่นแล้วหรอหืม"พี่วีมองมาที่ฉันด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสะใจทำไมเค้าถึงต้องทำขนาดนี้ด้วยทำไมถึงต้องเอาน้ำมาสาดใส่ฉันแบบนี้เรียกกันดีๆก็ได้ไม่เห็นต้องทำกันขนาดนี้เลยเมื่อคืนยังดีๆกับฉันอยู่เลยทำไมวันนี้ถึงได้ใจร้ายกับฉันอีกแล้วนะ "ค่ะ"ถึงฉันจะโกรธเค้าที่ทำแบบนี้แต่ฉันก็ทำได้แค่พยักหน้าตอบเค้าไปเพราะมันคงไปวิธีที่ดีที่สุดที่จะทำให้ฉันไม่มีปัญหากับเค้า "ฉันอยากอาบน้ำเข้าไปเตรียมน้ำไว้ให้ฉันหน่อย" "ดะ...ได้ค่ะ”ฉันรีบลุกขึ้นจากเตียงทันทีเมื่อพี่วีบอกแล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้จัดการใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยก่อนจะเดินไปที่ห้องน้ำเพื่อเตรียมน้ำตามคำสั่งของเค้าฉันนั่งรอน้ำในอ่างที่กำลังค่อยๆเพิ่มขึ้นอยู่ที่ขอบอ่างโดยที่ไม่ทันได้สังเกตเลยว่ากำลังมีใครบางคนที่เดินเข้ามาในตอนที่ฉันกำลังคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่ "อ๊ะ"ฉันสะดุ้งเมื่อมือหนายื่นเข้ามากอดรอบเอวก่อนจะล้วงเข้ามาในเสื้อของฉัน "ฉันอยากอาบน้ำพร้อมกับเธอไหนๆเธอก็ตัวเปียกแล้วนี่อาบพร้อมกันก็ดีเหมือนกันว่ามั๊ยจะได้ไม่เสียเวลาไง" "พี่วีหยุดนะคะ”"ฉันพยายามปัดมือของพี่วีออกไปแต่แรงของฉันกลับทำอะไรไม่ได้เลยพี่วีรวบมือฉันไว้ด้วยมือข้างเดียวของเค้าก่อนจะส่งมืออีกข้างเข้ามาบีบเค้นหน้าอกของฉันอย่างรุนแรง "หนูเจ็บ พี่วีหยุดทีเถอะค่ะฮึก"นี่เค้าคิดจะทำมันอีกแล้วหรอ "จะดิ้นเหี้ยไรนักหนาวะ!!!”พี่วีตะคอกออกมาด้วยความหงุดหงิดก่อนจะพลักฉันลงไปในอ่างน้ำก่อนที่เค้าจะถอดเสื้อผ้าแล้วตามลงมา "อ๊ะ กรี๊ดดดดดด" "พรึบ..ตู้มมม!!" "ฮื่ออ..ฮึกก..หยุดนะ"พี่วีกระชากเสื้อผ้าของฉันจนขาดติดมือก่อนที่เค้าจะอ้าขาของฉันออกแล้วส่งนิ้วเรียวยาวเข้ามาภายในช่องทางรักของฉันมันลึกและรุนแรงมากจนฉันรู้สึกเจ็บตรงส่วนนั้นไปหมด "หนูเจ็บ...อ๊ะอย่าทำมันนะคะฮื่อออ" "แน่ใจหรอวะว่าไม่ชอบที่ฉันทำ” “ไม่ค่ะหนูไม่ชอบมันอ๊ะๆๆอื๊อพี่วี” “อ๊ะๆๆๆๆพะพี่วีฮึก” "อ่าส์น้ำเต็มมือขนาดนี้ยังบอกไม่ชอบเธอนี่มันร่านจริงๆปลายฟ้า"พี่วีพูดก่อนจะแสยะยิ้มอย่างสะใจเค้าดึงมือของเค้าออกไปแล้วจับแกนกายของเค้ามาจ่อไว้ที่ปากของฉัน "อ้าปากแล้วอมมันซะ!!"แกนกายที่ขยายใหญ่จนดูน่ากลัวของพี่วีถูกเค้าพยายามยัดมันเข้ามาภายในปากของฉัน "อึกๆๆอื้อ..อ๊ะ"เค้าขยับมันเข้าออกภายในปากของฉันแต่เพราะมันลึกและเร็วจนเกินไปฉันถึงได้เผลอกัดแกนกายของเค้าอย่างไม่ได้ตั้งใจ "โอ้ยไอเหี้ยมึงกัดหรอวะ!!!"พี่วีตะโกนออกมาก่อนจะกระชากผมของฉันให้เงยหน้าขึ้นมองเค้าใบหน้าของพี่วีเต็มไปด้วยความโกรธจนดูหน้ากลัว “ฮึกหนูไม่ได้ตั้งใจนะคะ” "เพี๊ยะ!!"หน้าของฉันหันไปตามแรงตบของพี่วีเค้าไม่คิดจะฟังสิ่งที่ฉันพูดเลยสินะ "มึงเจอดีแน่ปลายฟ้ากูจะเอามึงให้แหกเลยมึงคอยดู!!!" "ฮื่อออ..หนะ..หนูขอโทษค่ะอย่าทำอะไรหนูเลยนะหนูขอร้องฮื่อออหนูไม่ได้ตั้งใจจะทำแบบนั้นนะคะฮึก"ฉันได้แต่ยกมือไหว้คนตรงหน้าด้วยความหวาดกลัว “สวบบบบ!!!” "อ๊ะ..กรี๊ดดดดด"พี่วีกระแทกแกนกายเข้ามาจนสุดมันทั้งแรงและลึกจนฉันจุกไปหมด “ตับๆๆๆ ตับๆๆๆ” "อ่า..โครตแน่นเลยของมึงนี่ฟิตฉิบหายเลยปลายฟ้า"คำพูดหยาบคายที่ออกมาจากปากของคนใจร้ายอย่างพี่วีทำให้ฉันแทบอยากจะหายไปจากตรงนี้เค้ามันใจร้ายที่สุดฉันเกลียดเค้าเค้ามันเลวทำไมพี่รินถึงรักผู้ชาบแบบนี้กันนะ "ฮึก..เลว..อื้ออ" “หึแค่จูบแค่นี้ก็จะไม่ไหวแล้วหรอวะมึงรู้มั๊ยว่ากูเลวได้มากกว่านี้อีกกูจะทำให้มึงดู” “ฮื่อออฟ้าขอโทษฮื่ออ” "อ่าส์ กูชอบเอามึงที่สุดเลย" “พั่บๆๆๆๆ พั่บๆๆๆๆ” "อ๊ะๆๆๆๆ..อื้ออแรงเกินไปแล้วฮึก..หยุดทีได้โปรดฮื่ออ"เค้าจับฉันให้คว่ำลงก่อนที่เค้าจะกระแทกแกนกายของตัวเองเค้ามาอีกครั้งส่วนฉันก็ได้แต่เอามือจับขอบอ่งอาบน้ำเอาไว้เพื่อพยุงตัวเอง “อ่าห์เอากับมึงในน้ำนี่แม่งกูสนุกดีเหมือนกันนะรู้งี้กูจับมึงเอาแบบนี้ตั้งแต่ที่โรงแรมก็ดีมึงว่ามั๊ย” “ฮื่ออพอได้แล้วฮื่อออพี่มันทุเรศฮึกน่ารังเกียจที่สุด” “เพลี๊ยะ!!!” “ปากดีไปเถอะกูจะเอามึงจนกว่ามึงจะหายปากดีกับกูเลยเป็นไง!!” “พั่บๆๆๆๆ พั่บๆๆๆ ตับๆๆๆ” “อ๊ะๆๆอื๊อ” "อ่าๆๆ...รูมึงโครตแน่นเลยปลายฟ้ายิ่งกว่าพี่สาวมึงอีกรู้มั๊ยหืม" "ฮื่อออออหยุดพูดแบบนั้นนะ" “ถ้าพี่มึงมาเห็นกูกับมึงในสภาพนี้กูว่ามันคงจะสนุกน่าดูมึงคิดเหมือนกูมั๊ยวะ555” “ฮื่อออไม่ฟ้าขอโทษฮึกพี่อย่าบอกพี่รินนะคะฮื่อออ” “มึงรู้มั๊ยว่าทุกที่ในห้องนี้ที่กูเอากับมึงมันก็เป็นที่เดียวกับที่กูเอาพี่มึงนั่นแหละปลายฟ้า!!!” “ปั่กๆๆๆ!!!” "กูจะแตกแล้วอ่าส์..กูขอแตกในเลยแล้วกันนะ"ฉันได้แต่ส่ายหน้าไปมาอย่างเจ็บปวด "อย่าทำอ๊ะ..แบบนั้นเลยนะหนูขอร้อง..อย่าทำแบบนั้นอีกเลยฮื่ออออ" “ตั่บๆๆๆ!!! ตั่บๆๆๆๆ!!!” "อ๊ะๆๆๆๆๆไม่ไหวแล้วเว้ย!!อ่าส์" “ปึกๆๆๆ!!! ปึก ปึก ปึก”ฉันรู้สึกถึงน้ำอุ่นๆที่พุ่งเข้ามาในช่องทางรักของฉันจนฉันรู้สึกว่าข้างในตัวของฉันมันแน่นไปหมดฉันรู้สึกว่ามันเยอะมากจนไหลออกมาจากตรงนั้นของฉัน "พะ..พอใจแล้วใช่มั๊ยคะฮึก" "ยัง!!!” “ฮื่อพี่วี” “กูจะเอาจนกว่าของมึงจะบานเลยหึ!!"พี่วีพูดจบก็อุ้มฉันขึ้นจากอ่างน้ำก่อนจะเดินออกมาที่ระเบียงห้องทั้งที่แกนกายของเค้ายังอยู่ในตัวฉันนี่เค้าคิดจะทำอะไรเค้าทำแบบนี้ไม่ได้นะถ้ามีคนมาเห็นเราสองคนกำลังทำเรื่องแบบนี้จะทำยังไง "เปลี่ยนบรรยากาศดีกว่าตรงนี้มันตื่นเต้นนะดีมึงว่ามั๊ยหื้ม"พี่วีพลิกตัวฉันให้หันหน้าออกนอกระเบียงพร้อมกับยกขาของฉันขึ้นข้างหนึ่งแล้วกระแทกแกนกายเข้ามาอีกครั้งจนฉันต้องรีบจับขอบระเบียงเอาไว้เพราะทรงตัวไม่อยู่ "อึก..อ๊ะๆๆ"ฉันพยายามกลั้นเสียงของตัวเองเอาไว้เพราะข้างล่างมีคนเดินผ่านไปผ่านมาเต็มไปหมดถ้าพวกเค้ามองขึ้นมาฉันจะทำยังไงเค้าไม่คิดว่าคนพวกนั้นจะมองเค้าไม่ดีเลยรึไง "ลองหันมายิ้มให้กล้องหน่อยสิหึ!!"ความคิดพวกนั้นของฉันหยุดลงทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของพี่วีเค้าจับใบหน้าของฉันให้หันไปมองที่มุมระเบียงแล้วสิ่งที่ฉันเห็นมันก็ทำให้ขาของฉันแทบทรุดเมื่อฉันเห็นกล้องตัวหนึ่งติดอยู่ตรงมุมด้านบนกล้องตัวนั้นมันกำลังหันมาทางฉันและพี่วี “อื๊ออฮึกพี่ทำแบบนี้ทำไมคะ!!!ทำแบบนี้กับหนูทำไมฮื่อออ” “พั่บๆๆๆ!!! พั่บๆๆๆ!!!” “อย่าเอาแต่ร้องให้สิยิ้มให้กล้องหน่อยหึ” “ฮื่ออออไม่” “กูบอกให้มึงมองกล้องไง!!!หรืออยากจะให้กูตะโกนเรียกไอพวกข้างล่างให้มันมองมึงกับกูเอากัน!!!” “ไม่นะคะอย่าทำแบบนั้นฮื่ออ” “งั้นมึงก็หันไปมองกล้องซะ!!!”ฉันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทำตามที่ผู้ชายใจร้ายคนนี้สั่ง “อ่าส์ปลายฟ้าเธอนี่แม่งน่าเอาจริงๆ” “ตับๆๆๆๆ!!!” "หยุดนะคะ...พอแล้วฮึกฟ้าไม่ไหวแล้ว" "อ่าส์..หึ" "คลิปในกล้องนั่นพี่ลบมันเถอะนะคะพี่วีฮื่อออ" "มึงไม่มีสิทธิ์ต่อลองปลายฟ้ามึงมีหน้าที่นอนแหกขาให้กูเอากูจะทำอะไรกับมึงก็ได้จำเอาไว้" “พั่บๆๆๆๆ!!! พั่บๆๆๆๆ!!!” "อ๊ะๆๆ..อื้อๆ..อะ"พี่วีดึงหน้าฉันให้หันกลับมาก่อนจะกดจูบของเค้าลงมาบนริมฝีปากของฉันอีกครั้งโดยที่เค้ายังคงขยับแกนกายอยู่เค้าขยับเอวของตัวเองอย่างรุนแรง ฉันใช้มือจับขอบระเบียงเอาไว้แน่นเพราะกลัวว่าจะตกลงไปแต่พี่วีกลับไม่สนใจมันเลยสักนิดเค้าไม่แคร์ว่าคนอื่นจะมองเราสองคนรึเปล่าไม่สนใจว่าฉันจะขอร้องให้เค้าหยุดมันแค่ไหนเค้ายังคงทำในสิ่งที่เค้าต้องการเพียงอย่างเดียวทำไมเค้าถึงได้ใจร้ายแบบนี้ "อ่ะๆๆอ่าส์ครางชื่อกู" "ฮื่ออออ" "กูบอกให้มึงครางก็ครางเร็วๆดิวะ!!!"พี่วีตะคอกพร้อมกับสวนแกนกายเข้ามาลึกกว่าเดิม "อ๊ะๆ..ฮื่อออ...พะ..พี่วีอ่าส์"เสียงครางที่น่ารังเกียจของฉันหลุดออกจากปากเพราะความเจ็บที่เกิดจากการกระแทกแกนกายเข้ามาในช่องทางรัก "อื้มม..ดีมากครางออกมาแบบนั้นแหละปลายฟ้าอ่าส์" "อ๊ะๆเบาหน่อยได้มั๊ยคะฮึก” “พั่บๆๆๆ พั่บๆๆๆ” “อ๊ะๆๆอื๊อหนูไม่ไหวแล้วฮึก” “หึจะแตกแล้วหรอวะปลายฟ้ามึงนี่มันร่านจริงๆ”คำพูดของเค้ามันยิ่งทำให้ฉันรู้สึกเกลียดตัวเองฉันเกลียดที่ฉันทำเรื่องแบบนี้กับแฟนของพี่สาวตัวเอง “ฮึก ฮื่ออ หนูเกลียดพี่ฮึก” “เกลียดผัวตัวเองแบบนี้ไม่ดีนะปลายฟ้า” “ไม่ฮึกหนูไม่ใช่เมียของพี่ฮื่อ” “ถ้าไม่อยากเป็นเมียแล้วมึงอยากจะเป็นอะไรหรือว่าเป็นชู้กับผัวของพี่สาวดีหละอ่าห์” “ฮื่ออหนูไม่อยากเป็นอะไรทั้งนั้นฮึก” “พี่สาวของมึงกับมึงตอนอยู่กับกูก็ทำหน้าที่เดียวกัน” “ฮื่อพี่วีอื๊ออ” “ตับๆๆๆ ตับๆๆๆ” "อ่าส์มึงโครตเด็ดปลายฟ้า" "หยุดมันทีได้โปรดอื๊อออ๊ะๆๆๆ” “อืมกูจะเสร็จอีกแล้ว” "อ๊ะๆๆๆๆๆ...อื้อออ่าส์" “ปึก ปึก ปึก” “ฮึกฮื่อออ”น้ำรักขาวขุ่นของพี่วีพุ่งเข้าใส่ตัวฉันอีกครั้งก่อนที่พี่วีจะอุ้มฉันกลับมาในห้องบทรักอันร้อนแรงที่เค้ามอบให้กับฉันก็เริ่มขึ้นอีกครั้งและมันยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆจนเวลาล่วงเลยมาจนถึงตอนนี้ที่เริ่มจะมืดแล้วพี่วก็ยังคงทำมันอยู่แต่ตอนนี้เปลือกตาของฉันมันค่อยๆปิดลงด้วยความเหนื่อยล้าฉันไม่อาจฝืนร่างกายของตัวเองได้อีกต่อไปแล้ว สิ่งที่พี่วีทำมันรุนแรงเกินกว่าที่ฉันจะรับไหวจริงๆฉันรู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่าเลยสักนิดทำไมชีวิตของฉันถึงต้องมาเจอกับเรื่องอะไรแบบนี้ด้วย “…v talk…” ผมมองปลายฟ้าที่นอนอยู่ใต้ร่างของผมโดยที่ผมยังคงขยับแกนแกนเข้าออกอยู่ในตัวของคนใต้ร่างใช่ครับผมยังคงทำแบบนั้นกับยัยเด็กนี่อยู่ทั้งๆที่ปลายฟ้าสลบไปได้สักพักแล้วยัยเด็กนี่คงจะเหนื่อยจนหมดแรงแต่เพราะว่าผมยังคงมีอารมณ์กับร่างกายของปลายฟ้าอยู่มากเลยทำให้ผมยังคงทำมันมาจนถึงตอนนี้ผมพยายามเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นเพราะผมรู้สึกว่าตัวเองใกล้จะเสร็จแล้วรอบนี่ผมคงต้องพักก่อนเพราะผมตั้งใจว่าจะพาปลายฟ้าออกไปกินข้าวข้างนอกขืนผมยังทำมากกว่านี้ยัยเด็กนี่คงจะลุกจากเตียงไม่ขึ้นแน่ “อืมอ่าห์” ______________________________ เจอคำผิดแจ้งได้เลยนร้าทุกคนนฉันตื่นขึ้นมาหลังจากที่นอนไปจนเต็มอิ่มแต่กลับไม่พบคนที่ควรจะนอนอยู่ข้างๆกายมีเพียงแค่ความว่างเปล่าเท่านั้นแถมดูท่าเค้าจะลุกออกไปนานแล้วด้วยทำไมเค้าถึงไม่ยอมกลับฉันกันนะ "เฮ้อนี่พี่หายไปไหนอีกแล้วนะพี่วี"ฉันลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวก่อนจะออกมาหาอะไรกินที่ห้องครัวก่อนจะเจอกับกระดาษแผ่นหนึ่งที่แปะอยู่ตรงตู้เย็น (วันนี้พี่ต้องเข้าบริษัทพี่ไม่อยากปลุกอยากให้หนูกับลูกนอนเยอะๆตื่นมาแล้วอย่าลืมหาอะไรกินด้วยนะครับพี่จะรีบกลับมาหาหนูนะ)ฉันอ่านข้อความนั้นก่อนจะยิ้มออกมาอย่างห้ามไม่ได้ทำไมเค้าต้องทำตัวน่ารักขนาดนี้ด้วยนะ “พ่อของหนูน่ารักมากเลยนะตัวเล็ก”ฉันพูดพลางลูบท้องเบาๆ "...เวลาต่อมา..." นี่ก็เป็นเวลาเย็นแล้วฉันกำลังนอนเล่นอยู่ในห้องนอนแต่นอนเล่นได้สักพักเสียงประตูห้องก็เปิดออกพร้อมกับเสียงของพี่วีที่ดังขึ้น "พี่กลับมาแล้วครับตัวเล็ก" "พี่วี..อ๊ะ" “พรึ่บ!!!”ฉันรีบวิ่งออกมาจากห้องทันทีแต่เพราะว่าวิ่งเร็วและไม่ทันได้ระวังก็เลยสะดุดขาตัวเองจนเกือบล้มโชคดีที่พี่วีจับตัวฉันไว้ได้ทันไม่งั้นคงเป็นอันตรายกับลูกในท้องแน่ๆ "หนูวิ่งแบบนี้ไม่ได้นะตัวเล็กถ้าเกิดพี่รับหนูไม่ทันขึ้นมาจะทำยังไง!!"พี่วีพู
“...v talk...” ผมตื่นขึ้นมาในตอนเช้าก่อนจะเห็นคนตัวเล็กในอ้อมกอดที่กำลังนอนซุกอกผมอย่างสบายใจทำไมถึงได้น่ารักขนาดนี้นะไม่ว่าผมจะมองกี่ครั้งเธอก็น่ารักเสมอเลยในสายตาของผมปลายฟ้ายังคงเป็นเด็กน้อยแต่แค่ในตอนนี้เธอกลับกำลังจะเป็นแม่ของลูกผมด้วยนี่สิ “ตัวเล็กเดี๋ยวพี่กลับมานะครับ”ผมกระซิบบอกเธอก่อนจะกดจูบเบาๆที่ศีรษะของปลายฟ้าแล้วขยับตัวลุกขึ้นให้เบาที่สุดเพื่อไม่ให้คนตัวเล็กตื่นวันนี้ผมมีเรื่องสำคัญที่จะต้องจัดการให้เรียบร้อย @บริษัทV ผมเข้ามาที่บริษัทก่อนจะเรียกไอพีทให้เข้ามาหาเพราะวันนี้ผมมีเรื่องสำคัญที่จะให้มันทำก็คือเรื่องที่ผมจะให้มันจัดการกับรินญา “ก๊อก ก๊อก ก๊อก” “เข้ามา” “เฮียเรียกผมมามีอะไรรึเปล่าครับ” “กูมีเรื่องให้มึงจัดการ”คนน “เรื่องอะไรครับเฮีย” “พรึ่บ!!”ผมโยนรูปของรินญาไปตรงหน้ามัน “!!!”มันหยิบขึ้นมาก่อนจะมีสีหน้าตกใจเล็กน้อยก่อนที่มันจะปรับสีหน้ากลับมาเป็นปกติ “จัดการรินญาให้กูทีเอาให้มันไม่กล้ามายุ่งกับเมียกูอีกมึงคงรู้นะว่าต้องทำยังไง” “แต่เฮียครับผมว่า” “ไม่มีแต่มีมีหน้าที่ทำตามที่กูสั่งให้ลูกน้องมึงไปข่มขืนยัยนี่ซะกูต้องเห็นคลิปมันทรมานมึงได้ยินมั๊ยไอพีท
“ยัยฟ้าเป็นไงบ้างแกโอเคมั๊ย” “อือฉันโอเค” “ไอวีงั้นพวกกูว่าพวกกูกลับกันก่อนดีกว่าหวะมึงจะได้ดูแลน้อง” “เออพวกกูกลับก่อนอะนี่ของขวัญวันเกิดมึง” “นี่ค่ะพี่วีของขวัญวันเกิด” “พวกกูกลับละไว้เจอกันมึง” “เออขอบคุณพวกมึงมาก”ผมเดินไปส่งพวกมันที่หน้าห้องแต่พอหันกลับมาอีกทีคนตัวเล็กก็เดินเข้าห้องตัวเองไปแล้วทำให้ผมต้องเดินตามเธอเข้าไปพอเข้ามาในห้องผมก็เห็นปลายฟ้านั่งอยู่ด้านข้างของเตียงนอนแล้วเธอก็เอาแต่นั่งก้มหน้าไม่สบตาผมแถมยังเงียบไม่ยอมพูดอะไรจนทำให้ผมรู้สึกหงุดหงิด “ปลายฟ้า” “......” “ทำไมไม่มองหน้าพี่”ผมย่อตัวลงไปให้อยู่ต่ำกว่าคนตัวเล็กแล้วจับมืปลายฟ้าเอาไว้ “ฮึกหนูขอโทษนะคะพี่ทำให้วันเกิดของพี่ต้องวุ่นวายเพราะหนู” “ทำไมหนูถึงได้ดื้อกับพี่ปลายฟ้า” “ฮึก” “ไปโรงพยาบาลกับพี่เถอะพี่ไม่สบายใจที่เห็นหนูเป็นแบบนี้” “ฮึกพี่วีโกรธหนูรึเปล่าคะหนูขอโทษที่ให้ในสิ่งที่พี่ต้องการไม่ได้”คงจะหมายถึงเรื่องนั่นสินะตอนนี้ผมไม่ได้รู้สึกโกรธหรือน้อยใจอะไรคนตัวเล็กเรื่องนั่นแล้วหละพอเห็นคนตัวเล็กเป็นขนาดนี้ความเป็นห่วงและความกังวลในใจของผมมันกลับมากขึ้นเรื่อยๆ “พี่ไม่ได้โกรธหนูอะไรทั้งนั้นครับ”
“...1เดือนต่อมา...” ตอนนี้ก็ผ่านมาเดือนนึงแล้วที่พี่วีออกจากโรงพยาบาลหลังจากวันนั้นที่พี่รินรู้เรื่องทั้งหมดของฉันกับพี่วีฉันก็ไม่ได้เจอพี่รินอีกเลยส่วนพี่วีหลังจากที่ออกจากโรงพยาบาลมาเค้าก็เปลี่ยนไปมากเค้าทั้งคอยดูแลฉันตลอดแถมยังใจดีกับฉันมากๆด้วยเค้าไม่เหมือนกับวันแรกที่ฉันได้เจอเค้าเลยผู้ชายใจร้ายคนนั้นหายไปหมดแล้วมันทำให้ฉันรู้สึกมีความสุขมากจริงๆ “คิดอะไรอยู่หื้มม” “คิดว่าทำไมแฟนหนูถึงหล่อจัง”ใช่ฟังไม่ผิดหรอกเราสองคนเป็นแฟนกันแล้วพี่วีบอกฉันอย่างงั้น “แฟนหนูที่หล่อๆนี่ชื่ออะไรหรอครับ” “ชื่ออะไรดีน้า” “ตอบดีๆนะยัยตัวเล็กไม่งั้นโดนพี่จับกดแน่”พอได้ยินแบบนั้นฉันว่าฉันไม่แกล้งเค้าดีกว่าเพราะฉันไม่อยากทำเรื่องอย่างว่ากับเค้าตอนนี้ถ้าทำตอนนี้ฉันคงต้องเหนื่อยมากแน่ๆ “ชื่อพี่วีค่ะพี่วีที่ยืนอยู่ตรงหน้าหนูหล่อที่สุดเลย”ฉันพูดพลางใช้นิ้วจิ้มลงบนแผ่นอกกว้างของพี่วี “พูดดีเดี๋ยวคืนนี้พี่มีรางวัลให้” “อย่ามาทำสายตาเจ้าเล่ห์ใส่หนูนะ!!” “พี่เปล่าเจ้าเล่ห์แต่หนูต้องชอบางวัลของพี่แน่ๆ” “หนูไม่อยากได้รางวัลของพี่วีหรอกค่ะ” “แต่พี่อยากให้รางวัลเด็กดีนี่งั้นพี่ให้ตอนนี้ก่อนเลยแล้วกันเดี๋
"ริน!!" "เป็นยังไงบ้างคะวียังเจ็บแผลอยู่มั๊ยคะ"รินถามผมแต่สายตาของเธอยังคงจ้องอยู่ที่ยัยตัวเล็กของผมสายตาของรินที่มองกี่ครั้งก็ดูออกว่ามันเต็มไปด้วยความเกลียดคนที่ได้ชื่อว่าเป็นน้องสาวของตัวเองมากมายแค่ไหนเธอแสดงออกอย่างชัดเจนว่าไม่เคยรักน้องสาวของตัวเองเลย "หนิงพาปลายฟ้ากลับไปก่อน"ผมไม่ได้ตอบคำถามของรินแต่เลือกที่จะหันไปบอกเพื่อนของปลายฟ้าให้พาเธอกลับไปแทน "ค่ะพี่วี ไปกันเถอะฟ้า"ผมมองหนิงที่กำลังพยุงยัยตัวเล็กของผมให้ลุกขึ้น "มึงจะรีบไปไหนหละอีปลายฟ้า!!" "พะ..พี่ริน" "อุตส่าห์หน้าด้านมาหาผัวกูถึงที่แล้วตอนนี้มึงจะรีบกลับไปไหนห๊ะ!!" "ฮึกฟ้าขอโทษค่ะ” "มึงขอโทษกูเรื่องอะไรหละ เรื่องที่มึงหน้าด้านมาหาผัวกูหรือเรื่องที่มึงนอนเอากับผัวกูลับหลังกูห๊ะ!!"นี่รินรู้เรื่องนี้แล้วหรอวะ “ฮึกพี่รินฮื่อออ” “มึงอย่าคิดว่ากูไม่รู้เรื่องนะ!!มึงคิดจะแย่งวีไปจากกูใช่มั๊ย!!” "ฮึกฟ้าขอโทษฮื่ออพี่รินฟังฟ้าก่อนนะฮึก" “มึงมันก็ไม่ต่างอะไรจากแม่มึงที่ชอบแย่งของๆคนอื่น!!” “ฮึกอย่าว่าแม่หนูแบบนั้นนะฮื่ออออ”พอผมเริ่มเห็นปลายฟ้าร้องไห้หนักขึ้นผมก็เริ่มทนไม่ไหวแล้วเอ่ยปากขึ้นพูดกับริน ที่ผมเลือกจะเงียบ
“...หนึ่งอาทิตย์ต่อมา...” "...v talk... " @คอนโดV "เฮ้ยไอเหี้ยวีพอแล้วมึง!!"ไอไนท์พยายามพูดเตือนสติของผมที่กำลังนั่งยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มแต่ผมก็ไม่คิดจะหยุดดื่มเพราะถ้าผมไม่เมาผมก็จะเอาแต่คิดถึงใบหน้าของปลายฟ้านี่เป็นวิธีเดียวที่จะทำให้ผมไม่นึกถึงเธอแค่ดื่มให้เมาจนหลับไปก็แค่นั้น "แค่ผู้หญิงคนเดียวทำมึงเป็นขนาดนี้เลยหรอวะไอวีมึงดูสภาพตัวเองตอนนี้ดิวะแล้วห้องมึงเนี้ยมีแต่กลิ่นเหล้ามึงอยู่ไปได้ไงวะ" "ฮึกยัยเด็กใจร้ายนั่นคงทิ้งกูไปแล้วปลายฟ้าทิ้งกูไปแล้ว"ผมร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายสายตาของเพื่อนตัวเองเพราะตอนนี้ผมไม่รู้แล้วว่าตัวเองจะเข้มแข็งไปเพื่ออะไร...เธอไม่คิดจะกลับมาหาพี่จริงๆหรอปลายฟ้ามันนานเกินไปแล้วนะพี่จะทนไม่ไหวแล้วเธอรู้รึเปล่าพี่คิดถึงเธอ "ปลายฟ้าอึก..ฮึก..ยัยเด็กนั่นจะไม่กลับมาหากูอีกแล้ว" “มึงใจเย็นๆก่อนดิวะ” "กูโง่เองฮึก..กูโง่ที่ไม่เชื่อน้องแล้วก็ทำร้ายน้องฮึก"ถ้าวันนั้นผมเลือกที่จะฟังปลายฟ้าบ้างเลือกที่จะเชื่อใจเธอบ้างวันนี้ผมคงจะไม่เสียเธอไปแบบนี้ "ร้องไห้ไปก็ไม่มีประโยชน์อะไรมั๊ยวะมึง" “แล้วพวกมึงจะให้กูทำยังไงในเมื่อกูทำทุกทางแล้วแต่กูก็หายัยนั่นไม่เจอฮึก” "แต