พันธะซาตาน Nc18+

“...เวลาต่อมา...”

“กริ๊งง กริ๊งง”

“อื๊อ ใครโทรมาอีกนะ”ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาเพราะเสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้น

“สวัสดีค่ะ นั่นใครคะ”

“ฉันเอง”

“พี่ภัทรหรอคะ”

“อือใช่ทำไม”

“พี่มีอะไรรึเปล่าคะ”

“ปึง!!”

“อ๊ะพี่วี”ฉันหันไปมองพี่วีที่อยู่ๆก็เดินเข้ามาในห้องแล้วกระชากโทรศัพท์มือถือฉันไปก่อนที่เค้าจะเอาไปพูดกับพี่ภัทรทำให้ฉันต้องพยายามแย่งมันคืนมาทำไมเค้าถึงได้เสียมารยาทแบบนี้กันนะ

“พี่เอาโทรศัพท์ฟ้าคืนมานะคะ”

“มึงไม่ต้องโทรมาหายัยเด็กนี่อีก!!!”

“พี่วีหยุดนะคะ”

“เออถ้าใช่แล้วมึงจะทำไม!!!”

“หุบปากของมึงซะ”

“ไอเหี้ยภัทรมึง!!!”

“ปึก!!!”

“อ๊ะพี่วีนี่พี่ทำอะไรของพี่คะเขวี้ยงโทรศัพท์ของคนอื่นแบบนี้ได้ยังไง!!”ฉันก้มลงไปหยิบโทรศัพท์ที่พี่วีพึ่งจะเขวี้ยงมันลงพื้นขึ้นมาถือไว้ก่อนจะหันไปถามเค้าด้วยความโกรธ

“กูจะทำอะไรมันก็เรื่องของกูส่วนมึงมีเรื่องที่ต้องเคลียร์กับกู!!!”ฉันชะงักไปทันทีที่พี่วีใช้คำพูดแทนตัวเองและฉันแบบนั้นนี่เป็นครั้งแรกเลยที่เค้าพูดแบบนี้ออกมาท่าทางของพี่วีดูโกรธมากจนน่ากลัวฉันไม่เคยเห็นเค้าเป็นแบบนี้มาก่อนเลยนี่เค้ากับพี่ภัทรคุยอะไรกันทำไมถึงได้ดูโกรธขนาดนี้

“พะ พี่เป็นอะไรไปคะ”

“.........”

“พะ พี่วีอ๊ะ”

“...v talk...”

“มึงไม่ต้องโทรมาหายัยเด็กนี่อีก!!!”

“หึ เด็กนั่นอยู่กับมึงงั้นหรอ”

“เออถ้าใช่แล้วมึงจะทำไม!!!”

“ก็ไม่ได้อะไร งั้นกูฝากมึงบอกเด็กนั่นให้กูทีดิว่าที่ร้านกาแฟวันนั้นกูพูดจริงว่ากูชอบแล้วกูก็จะจีบเด็กนั่น”

“หุบปากของมึงซะ”

“บอกเด็กนั่นว่ากูชอบและกูก็จะเอาต่อให้ต้องแย่งมึงมากูก็จะทำ”

“ไอเหี้ยภัทรมึง!!!”

ผมเขวี้ยงโทรศัพท์ของปลายฟ้าลงกับพื้นด้วยความโกรธตอนนี้ผมกำลังโกรธจนแทบอยากจะฆ่าคนเพราะคำพูดของไอเหี้ยภัทรตอนแรกผมตั้งใจจะมาเรียกปลายฟ้าให้ออกไปกินข้าวแต่พอเดินมาหน้าห้องก็ได้ยินเสียงของยัยเด็กนี่พูดชื่อไอภัทรผมเลยเดินเข้ามาก่อนจะดึงโทรศัพท์ของยัยนั่นมาคุยเองแต่คำพูดของไอภัทรมันทำให้ผมโมโหจนต้องระบายมันออกมากับผู้หญิงตรงหน้านี่เป็นครั้งแรกที่ผมขึ้นมึงกูใส่เด็กนี่เธอคงจะตกใจแต่นี่มันแค่เริ่มต้นผมจะทำให้เธอรู้ว่าการทำให้ผมโกรธเธอจะต้องเจอกับอะไร

“พะ พี่วีอ๊ะ”

“ตุบ!!!”

“แคว่กผมผลักปลายฟ้าลงกับเตียงนอนก่อนจะคร่อมร่างบางแล้วกระชากเสื้อผ้าปลายฟ้าออกก่อนจะถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก

“ฮึกพี่วีพี่เป็นอะไรฮื่อออฟ้าทำอะไรผิดฮื่อออ”

“มึงไปอ่อยเหี้ยภัทรท่าไหนมันถึงได้คิดจะแย่งมึงไปจากกู!!!”

“ฮึกพี่พูดเรื่องอะไรฟ้าไม่เข้าใจฮื่อออ”

“มึงคิดว่ากูจะเชื่อคำพูดของมึงงั้นหรอห๊ะ!!!”

“ฮื่ออออแต่ฟ้าอื๊ออออ”ผมไม่รอให้คนใต้ร่างพูดจบแต่กดจูบลงไปทันทีผมไม่อยากฟังอะไรจากปากของยัยเด็กนี่ทั้งนั้นเพราะสิ่งที่เด็กนี่พูดมันไม่มีประโยชน์อะไรทั้งนั้นมันไม่ได้ช่วยทำให้อารมณ์โกรธของผมมันลดลง

“ฮื่อออออ”

“หุบปากของมึงซะกูไม่อยากได้ยินเสียงร้องของมึง”

“ฮื่ออไม่เอานะคะพี่วี”

“สวบบบ!!!”

“อ่าห์”

“กรี๊ดดฮื่อออเจ็บ”

“พั่บๆๆๆๆ!!!”

“ฮื่อฟ้าเกลียดพี่”

“หึ เกลียดกูหรอมันก็เรื่องของมึง”

“ฮื่ออออื๊อ”

ผมกระแทกแกนกายของตัวเองเข้าไปสุดลำก่อนจะกระแทกมันเข้าออกอย่างรุนแรงไปตามอารมณ์กามของตัวเองเวลานี้ผมไม่สนแล้วว่ายัยเด็กนี่จะเจ็บแค่ไหนจากการที่ผมไม่ได้เล้าโลมก่อนที่จะใส่แกนกายของผมเข้าไปในตัวเธอเพราะถึงปลายฟ้าจะเจ็บยังไงเธอก็ต้องทนจนกว่าผมจะเอาจนพอใจ

“...1ชั่วโมงต่อมา...”

“พั่บๆๆๆ พั่บๆๆๆ”

“อืมปลายฟ้า”

“ฮึกพี่วีฟ้าขอร้องฟ้าไม่ไหวแล้วฮื่อออ”ผมมองเด็กใต้ร่างที่นอนร้องไห้อยู่ใต้ร่างผมปลายฟ้ายกมือไหว้ผมเพราะต้องการจะให้ผมหยุดทำมัน

“หึทำให้กูพอใจสิ”

“ฮึกพี่อยากให้ฟ้าทำอะไรพี่ถึงจะหยุดฮื่อออ”

“ลองแทนตัวเองว่าหนูดูสิ”

“ฮึกฮื่อออ”

“พูด!!!”

“ฮึกหนะ หนูขอร้องปล่อยหนูเถอะนะคะ”แทนตัวเองว่าหนูก็ดูน่ารักดีหนิผมจะยอมหยุดให้ก็ได้แต่ขอแตกอีกรอบก่อนแล้วกัน

“อืมเก่งมาก”

“อ๊ะๆๆฮึกพอแล้ว”

“อ่าห์ปลายฟ้าทนอีกนิดใกล้จะเสร็จแล้ว”

“ตับๆๆๆ!!!”

“อืม อ่า”

“ปึกๆๆ ปึก!!! ปึก!!!”ผมเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นเมื่อผมใกล้จะทนไม่ไหวก่อนที่ร่างกายของผมจะกระตุกเกร็งแล้วปล่อยลาวาสีขาวขุ่นเข้าไปในกายของปลายฟ้าก่อนจะแช่มันเอาไว้อย่างนั้น

“ฮึก”

“ลุกขึ้นไปอาบน้ำให้เรียบร้อยซะ”ผมถอนแกนกายออกก่อนจะเดินออกมาจากห้องปล่อยให้ยัยเด็กนั่นได้จัดการกับสภาพของตัวเองที่โดนผมเอาจนดูแทบไม่ได้

“...v talk end...”

“ฮึกฮื่ออออ”หลังจากที่พี่วีเดินออกไปฉันก็ร้องไห้ออกมาอย่างห้ามไม่ได้ฉันไม่รู้เลยว่าทำไมอยู่ๆเค้าถึงได้โกรธฉันขนาดนี้เค้าทำร้ายฉันขนาดนี้ได้ยังไงทำไมเค้าถึงได้ใจร้ายกับฉันแบบนี้แต่ตอนนี้เค้าคงจะพอใจกับสิ่งที่เค้าทำแล้วสินะ

ฉันนั่งอยู่ที่เตียงสักพักก่อนจะลุกขึ้นเพื่อไปอาบน้ำตอนนี้ฉันคงจะได้พักจริงๆแล้วใช่มั๊ยเค้าคงจะไม่ทำอะไรฉันแล้วใช่รึเปล่า

ซ่าาา ซ่าาา

"เฮ้อ"ฉันปล่อยให้สายน้ำชะโลมร่างกายอยู่อย่างนั้นพรางนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นมันทำให้ฉันกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ฉันเกลียดความอ่อนแอของตัวเองจัง

"อ่าขี้ลืมจริงๆเลยยัยฟ้าเอ้ย"ฉันบ่นกับตัวเองเบาๆเมื่อนึกขึ้นได้ว่าตัวเองลืมหยิบเสื้อผ้าเข้ามาฉันนุ่งผ้าเช็ดตัวก่อนจะเดินออกจากห้องน้ำเพื่อแต่งตัวแต่ก็ต้องตกใจเพราะพี่วีกำลังนอนอยู่บนเตียงฉัน

"อ๊ะพะ..พี่วีเข้ามาทำไมคะ"

"ที่นี่ห้องฉันฉันจะเข้ามาอีกรอบแล้วมันจะทำไม"พี่วีตอบอย่างไม่สะทกสะท้านก่อนจะจ้องฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า

"อย่ามองนะคะ"ฉันอายและกลัวมากทำไมพี่วีถึงต้องมองฉันด้วยสายตาเจ้าเล่ห์แบบนั้นด้วยเค้าคงไม่ได้จะทำอะไรฉันอีกใช่รึเปล่า

"หึ"พี่วีไม่สนใจที่ฉันพูดสักนิดเค้ากลับเดินเข้ามาหาฉันเรื่อยๆแล้วกระชากฉันเข้าหาตัวอย่างแรง

"โอ้ย..ฟะ..ฟ้าเจ็บนะคะฮึก"

“เธอแทนตัวเองว่าอะไร”

“ขอโทษค่ะหนูไม่ได้ตั้งใจ”

"คิดจะนุ่งผ้าขนหนูออกมายั่วฉันอีกรอบงั้นหรอ"พี่วียื่นหน้าเข้ามาใกล้ก่อนจะกระซิบด้วยเสียงแหบซ่านข้างๆหูฉันแต่ฉันไม่ได้คิดจะยั่วนะฉันลืมเอาเสื้อผ้าเข้าไปต่างหาก

"หนูไม่ได้ยั่วนะหนูแค่ลืมเอาเสื้อผ้าเข้าไปแล้วพี่ก็เข้ามาในห้องพออ๊ะ"

"พี่วีปล่อยหนูลงนะคะ"พี่วีอุ้มฉันขึ้นก่อนจะพามาที่เตียงนอนเค้าขึ้นคร่อมฉันก่อนจะเลื่อนมือมาจับปมผ้าเช็ดตัวของฉันไว้

"ฮึกๆๆอย่าทำแบบนั้นอีกเลยนะคะ"ฉันจับมือพี่วีไว้ก่อนที่พี่เค้าจะปลดผ้าฉันออกฉันขอร้องทั้งน้ำตาเพราะตอนนี้ฉันเหนื่อยแล้วจริงๆฉันเหนื่อยเกินกว่าจะรับมันไหวแล้ว

"อ๊ะ"พี่วีดึงมือฉันออกก่อนจะก้มลงมาขบเม้มซอกคอและขบเม้มเนินอกของฉันอย่างรุนแรงฉันเอาแต่ดิ้นและร้องไห้อยู่ใต้ร่างของเค้า

"อ๊ะ..อื้ออ"พี่วีประกบจูบฉันส่วนมือของเค้าก็ยังคงบีบหน้าอกของฉัน

"จะ..เจ็บพี่วีหนูเจ็บฮึกๆฮื่อออ"ฉันเอาแต่ร้องไห้ออกมาฉันอยากหนีไปให้พ้นจากที่นี่ทำไมฉันถึงต้องมาตกอยู่ในพันธนาการที่โหดร้ายของเค้ากันนะทำไมถึงได้ทำกับฉันแบบนี้

“...v talk...”

ผมจ้องคนตัวเล็กที่นอนร้องไห้อยู่ใต้ร่างของผมทำไมถึงชอบร้องไห้นักนะผมแค่อยากจะแกล้งยัยนี่ก็แค่นั้นเองผมแค่จะเข้ามานอนด้วยเฉยๆไม่ได้คิดจะทำอะไรไปมากกว่านั้นร้องไห้จนตาบวมไปหมดแล้วยัยเด็กนี่

"ฉันไม่ได้จะทำอะไร"ผมละมือออกจากเนินอกสวยๆของปลายฟ้าก่อนจะพลิกตัวของปลายฟ้าให้เข้ามาอยู่ในอ้อมกอดของผมความจริงน้องชายของผมมันตื่นอีกรอบตั้งแต่เห็นเธอเดินออกมาจากห้องน้ำในสภาพผ้าเช็ดตัวผืนเดียวแล้วหละแต่เพราะผมพึ่งจะทำมันไปเลยคิดว่าควรพอก่อนดีกว่า

"ปล่อยหนูก่อน..ดะ..ได้มั๊ยคะ"ผมไม่ตอบแต่กอดปลายฟ้าแน่นขึ้น

"พี่วีคะ"ปลายฟ้าเรียกชื่อผมอีกครั้งอย่างต้องการคำตอบ

"ไม่นอนแบบนี้ดีแล้วฉันชอบเนื้อแนบเนื้อมันอบอุ่นดีถ้าเธอไม่หยุดดิ้นแล้วน้องชายฉันมันอยากจะเข้าไปในตัวเธออีกรอบเธอจะรับผิดชอบมันยังไงดีปลายฟ้า”

"แต่หนูอยาก...อื้อออๆ"ผมขี้เกียจฟังปลายฟ้าเถียงเลยประกบจูบเธอก่อนจะแทรกลิ้นเข้าไปในปากของปลายฟ้าเด็กอะไรขนาดผมพูดแบบนี้ยังไม่ยอมหยุดพูด

"อื้อ..อืมม...หวานจัง"

"ฮึกๆ..พอแล้วหนูกลัวแล้วพี่วีพอเถอะนะคะได้โปรด"หึผมคงจะเป็นปีศาจในสายของปลายฟ้าสินะถึงได้กลัวขนาดนี้

"นอนซะ"ปลายฟ้ามองหน้าผมเหมือนไม่เชื่อสิ่งที่ผมพูดคงคิดว่าผมพูดเล่นสินะแต่ผมไม่ได้พูดเล่นวันนี้ผมเอาปลายฟ้าจนพอใจแล้วและถ้าผมจะเอาต่ออีกยัยเด็กนี่ก็คงจะรับไม่ไหวแน่เพราะผมคงไม่ได้เอาแค่ยกเดียว

“คะ”

“ฟังไม่ชัดรึไง”

“แต่ว่าหนูยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเลยนะคะ”

"ถ้ายังไม่นอนฉันจะเอาน้องชายของฉันเข้าไปในตัวเธออีกรอบดีมั๊ย "คำขู่ของผมใช้กับเด็กนี่ได้ดีจริงๆปลายฟ้ารีบหลับตาอย่างรวดเร็วท่าทางของเธอมันเหมือนเด็กซะจริงๆผมดึงเธอเข้ามาแนบอกก่อนจะมองคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมแขน ปลายฟ้าเด็กมากจริงๆในสายตาของผมแต่ผมก็ยังอยากได้เธอมาเป็นของๆผมจะว่าผมผิดก็ได้ที่เสือกโลภอยากได้ทั้งพี่ทั้งน้องแต่ไม่ว่าจะพี่หรือน้องเธอสองคนก็เป็นแค่ของเล่นเท่านั้นแหละและใครที่คิดจะแย่งของเล่นชิ้นใหม่ของผมไปผมคงจะไม่ยอมง่ายๆเพราะผมชักจะชอบเล่นของเล่นชิ้นนี้มากขึ้นทุกวันถ้าใครอยากจะได้มันก็คงจะต้องรอจนกว่าผมจะเอาจนเบื่อ...มึงไม่มีทางแย่งยัยนี่ไปได้หรอกไอเหี้ยภัทร

______________________________

ยังไม่เบื่อหรือว่าหึงน้องกันแน่คะอิพี่555

คอมเมนท์ให้กำลังใจไรท์ได้นะงับ