CHAPTER 17 3RD POV “Saan tayo pupunta?” Tanong niya, habang malawak na napangiti. “Pwede ba, bilisan mo na.” “Sasama lang ako sa ‘yo, kung itutuloy mo ang ginawa mo sa akin sa hotel.” Wika niya, habang nailing sa kanya si Sakura. “Gusto mo bang mawalan ng malay?” Tanong nito sa kanya. “Hindi,” sagot niya rito. “Kung ganu-.” Naputol ang sasabihin nito nang biglang tumunog ang phone niya. Kinuha niya ito at agad na sinagot. “Bakit?” Tanong niya, matapos masagot ang tawag ng kakambal niya. “Pinapatawag ka ni Daddy.” Wika nito sa kabilang linya. “Sige, pupunta na ako.” Sagot niya at mabilis na pinutol ang tawag. Nang tingnan niya si Sakura sa kinatatayuan nito. Pero bigla nalang nagdilim ang paningin niya, nang may pumukpok sa batok niya. Nang imulat niya ang kanyang mga mata ay sinubukan niyang galawin ang kanyang mga kamay, pero hindi niya ito magawa. Sinubukan niya rin na aninagin ang paligid, pero wala siyang makita, dahil sa sobrang dilim. “May tao ba r’yan?!” Sigaw niya,
Terakhir Diperbarui : 2025-08-16 Baca selengkapnya