All Chapters of หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก: Chapter 801 - Chapter 810

“โอ้?”ฟ่านจงอยากจะรู้ในทันที แต่ต่อหน้าผู้น้อยคนนี้ เขายังคงแสร้งทำเป็นลังเลอยู่ครู่หนึ่ง “นึกไม่ถึงเลยว่านี่จะเป็นเรื่องอื้อฉาวของจวนเจิ้นกั๋วกง หากหลานชายเล่าให้ข้าฟัง จะไม่ส่งผลกระทบต่อหน้าตาของเจิ้นกั๋วกงหรอกหรือ?”เวินอวี้จือถอนหายใจ “ไม่เป็นไรขอรับ อย่างไรเสีย หน้าตาของจวนเจิ้นกั๋วกงของพวกเราก็ถูกนางทำลายจนหมดสิ้นแล้ว”ฟ่านจงลูบเคราแพะของตน เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย สายตาฉายแววดูแคลนชางโจวแม้จะอยู่ห่างไกลและเส้นทางทุรกันดาร แต่เขาฟ่านจงก็ไม่ใช่คนที่ไม่รู้อะไรเลย หรือมองอะไรไม่ออกอย่างน้อยเรื่องที่ธิดาศักดิ์สิทธิ์ฝูหมิงได้รับบาดเจ็บสาหัสเมื่อหลายเดือนก่อน หลังจากที่หลบหนีออกจากจวนเจิ้นกั๋วกงแล้ว ไปทูลขอออกบวชต่อหน้าฝ่าบาท เขาก็พอได้ยินมาบ้างจวนเจิ้นกั๋วกงแห่งนี้ก็เป็นเหมือนสถานที่ที่เต็มไปด้วยความอันตราย หากภายในไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นจริงๆ แล้วธิดาศักดิ์สิทธิ์ฝูหมิงจะยอมทิ้งฐานะบุตรภรรยาเอกผู้สูงศักดิ์ของจวนเจิ้นกั๋วกง แล้วหนีไปบวชชีทำไมกัน?ก็แค่เลือกใช้วิธีการพูดเพื่อปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์เท่านั้นคิดจะหลอกลวงเขา เจ้าเด็กหนุ่มจากจวนเจิ้นกั๋วกงผู้นี้ยังอ่อนหัดนัก“เช

“ให้ข้าดูหน่อย คราวนี้จะเลือกอะไรดีนะ? ต้นยางน่องไม่เห็นเลือด ไม่เหมาะ...”“หญ้าไร้รัก แมลงสู้กับแมลง เอาไว้จัดการกับแมลงที่มีคู่หรือ? ดูเหมือนจะไม่ค่อยเหมาะเท่าไร...”“ที่เหลือก็มีหญ้าไส้ขาด ต้นแสลงใจ ก้านหญ้าหิมะ... หญ้าไส้ขาดใช้ได้ เลือกอีกสักอย่าง... เช่นนั้นเอาเป็นไห่ถังเจ็ดใจก็แล้วกัน!”หลังจากเลือกสมุนไพรพิษร้ายแรงสองชนิดแล้ว เวินซื่อก็ใช้พลังของมิติเคลื่อนย้ายพวกมันเข้าไปในหอคอย จากนั้นก็สวมอุปกรณ์แล้วเริ่มลงมือทันที!หญ้าไส้ขาดและไห่ถังเจ็ดใจมารวมกันโดยตรง พิษของมันอาจจะยังไม่ถึงขั้นสูงสุด สู้นำมาแปรสภาพก่อน แล้วสกัดสารพิษออกมา จากนั้นใช้สมุนไพรอื่นเป็นตัวช่วยในการผสมผสาน แบบนี้พิษจะร้ายแรงขึ้นอย่างแน่นอน!เพียงแต่ต้องปรับอัตราส่วนสักหน่อย และสมุนไพรที่เป็นตัวเสริมก็ต้องลองทีละอย่าง ต้องรีบแล้ว มิฉะนั้น เวลาที่ราชากู่จะผสานพิษจะไม่เพียงพอเมื่อคิดเช่นนี้ เวินซื่อก็เร่งมือให้เร็วขึ้น พร้อมกับสั่งการให้เหล่าแมลงพิษในหอคอยทั้งหมดมาเป็นลูกมือให้นางไม่นานนัก ภายในหอคอยนี้ก็ยุ่งวุ่นวายไปหมดสองชั่วยามต่อมา...เวินซื่อยกขวดเล็กในมือขึ้น ดวงตาทั้งสองข้างเป็นประกายจ้องมองของเ

นอกเหนือจากสีทองทั้งตัวแล้ว บนปีกทั้งสองข้างของราชากู่ที่ถือกำเนิดใหม่ ยังมีลวดลายสีแดงที่ดูแปลกประหลาดเล็กน้อยเมื่อมองอย่างละเอียด “ให้ข้าดูหน่อย”เวินซื่อออกคำสั่งเบาๆ มันก็บินขึ้นไปกลางอากาศอย่างว่าง่าย ปีกทั้งสองข้างกระพือเบาๆ ก็มีละอองผงที่แทบมองไม่เห็นโปรยลงมาและนี่ก็คือพิษร้ายแรงที่ผสานเข้ากับร่างกายของมันได้สำเร็จแล้ว“ดีมาก ต่อจากนี้ไปเจ้าไม่ใช่ราชากู่อีกแล้ว แต่เป็นราชาหนอนพิษตัวแรกของข้า”เวินซื่อยกมือขึ้นเล็กน้อย ราชาแมลงพิษก็บินมาเกาะที่ปลายนิ้วขาวนวลของนาง ถูไถราวกับจะประจบประแจง แต่ก็ไม่ได้ทำให้ผงพิษเปื้อนตัวของเวินซื่อประการแรกคือต่อให้เวินซื่อสัมผัสโดนก็ไม่เป็นไร ประการที่สองคือหลังจากยอมรับนางเป็นนายอย่างสมบูรณ์ ต่อให้ราชาแมลงพิษไม่อยากทำ มันก็จะค่อยๆ ได้รับผลกระทบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งภายใต้การชำระล้างของน้ำทิพย์และพลังวิญญาณ ความภักดีจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของร่างกาย ทำให้มันกลายเป็นสมบัติของเวินซื่ออย่างสิ้นเชิงการผสานสำเร็จเกินกว่าที่คาดไว้ อีกทั้งราชาแมลงพิษที่ผสานและเปลี่ยนแปลงสภาพแล้วยังงดงามถึงเพียงนี้ เรื่องน่ายินดีที่เกิดขึ้นติดต่อกันทำให้อารมณ์ของเวินซื่

“นี่มันพิษอะไรกันแน่?!”ยาถอนพิษของเขาสามารถถอนพิษได้ร้อยชนิด เหตุใดจึงใช้ไม่ได้ผล?!เมื่อเห็นว่าแขนของตนเองครึ่งหนึ่งใกล้จะเน่าเปื่อยหมดแล้ว หากเป็นเช่นนี้ต่อไปเกรงว่าจะลุกลามไปทั่วทั้งตัว!ในตอนนี้ปรมาจารย์กู่เหมียวที่เพิ่งตระหนักได้ว่าสถานการณ์เลวร้ายอย่างยิ่ง สายตาก็พลันฉายแววอำมหิต เขาชักมีดออกจากเอวอย่างเด็ดเดี่ยว เสียง “ฉึก” ดังขึ้น เขาถึงกับตัดแขนตัวเองขาดครึ่งท่อนภายใต้ความเจ็บปวดอย่างรุนแรง ปรมาจารย์กู่เหมียวที่ทั้งเจ็บปวดทั้งโกรธแค้นก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป ตะโกนด่าทอออกมาอย่างสาดเสียเทเสีย “เจ้าสารเลวสมควรตาย! รอข้าก่อนเถอะ ข้าจะจับผู้น้อยอย่างเจ้ามาถลกหนังเลาะเอ็น กินเนื้อดื่มเลือดให้จงได้!”ในเวลานี้เวินซื่อยังไม่รู้ว่า ราชาแมลงพิษสุดที่รักของนางเพิ่งจะมาถึงวันแรก ก็เกือบจะช่วยให้นางกำจัดปรมาจารย์กู่ไปได้คนหนึ่งแล้ว“ปรมาจารย์กู่เหมียว!”ฟ่านจงคิดไม่ถึงว่าพวกเขาเพิ่งจะเดินจากไปได้ไม่นาน ทางฝั่งของปรมาจารย์กู่เหมียวกลับเกิดเรื่องขึ้นเร็วถึงเพียงนี้“ปรมาจารย์กู่เหมียว มือของท่านเป็นอะไรไป?!”เมื่อฟ่านจงนำคนย้อนกลับมา ก็เห็นแขนที่ขาดอยู่บนพื้นในทันที สีหน้าของเขาก็พลันเ

“ไม่!”ฟ่านจงกัดฟันกรอด ดวงตาแน่วแน่ ยังไม่ถึงวินาทีสุดท้าย แผนการที่เขาวางมานานหลายปี จะมาพังทลายเพราะเป่ยเฉินหยวนผู้นี้ได้อย่างไร!“ทหาร ผู้บัญชาการเฉินอยู่ที่ใด?!”“เรียนท่านเจ้าเมือง ผู้บัญชาการเฉินอยู่บนหอคอยเมืองขอรับ!”“ส่งคนไปแจ้งข่าวทันที ให้เขานำทหารไปสกัดเป่ยเฉินหยวนไว้!”“ขอรับ! ข้าน้อยจะรีบไปเดี๋ยวนี้!”“ที่ปรึกษาจาง!”ฟ่านจงตะโกนเรียกไปด้านหลัง ที่ปรึกษาจางรีบก้าวออกมาข้างหน้าทันที “ข้าน้อยอยู่นี่ขอรับ! ท่านเจ้าเมืองมีคำสั่งใด?”“เจ้าจงปลดม้าแล้วรีบควบม้ากลับจวนเจ้าเมืองทันที แจ้งให้ปรมาจารย์กู่เหมียว ย้ายทุกสิ่งทุกอย่างในห้องลับออกไปทันที อย่าทิ้งหลักฐานใดๆ ไว้ให้เป่ยเฉินหยวนเด็ดขาด!”“แล้วท่านเจ้าเมืองเล่าขอรับ จะทำอย่างไร?”แววตาของฟ่านจงแข็งกร้าว “ต่อให้เขาเป่ยเฉินหยวนอยากจะฆ่าข้า ก็ต้องมีหลักฐานมัดตัวแน่นหนา! ตอนนี้ที่เขาบุกโจมตีอย่างกะทันหันย่อมต้องเป็นเพราะค้นพบทุกสิ่งในห้องลับแล้ว แต่ขอเพียงพวกเจ้าย้ายทุกอย่างออกไปก่อนหน้านั้น เขาเป่ยเฉินหยวนก็จะฆ่าข้าไม่ได้!”“ขอรับ ข้าน้อยเข้าใจแล้ว!”หลังจากนั้นฟ่านจงก็เรียกให้พ่อบ้านเข้ามา “กลับไปบอกท่านแม่ ให้นางย