Nicholas stood frozen, his mouth hanging open as he stared at Irina.There was no longer a trace of a smile on her face—only cold, unwavering hatred. Not loud. Not explosive. But the kind of hatred that ran deep, that etched itself into the marrow of her bones.“Irina…” bungad niya, nanginginig ang boses sa takot.Pinutol siya agad ni Irina, ang tono’y matalim at sinadya.“Oo. Kung hindi ka pa ulyanin, dapat alam mong Montecarlos ang apelyido ko—hindi Jin.”Parang punyal ang bawat salita. Tiyak. Walang paligoy. Sumikip ang dibdib ni Nicholas.“Ako… hindi… ang ibig kong sabihin, kasi naman…” pautal-utal niyang sagot, pilit naghahanap ng dahilan—ngunit hindi siya binigyan ng pagkakataon ni Irina.“Dahil ba pinalaki mo ako nang walong taon?” tanong niya, banayad ang tono pero may halong pait. “Mr. Jin, tanungin mo ang sarili mo—pinalaki mo ba talaga ako?”Tumagos ang tingin niya kay Nicholas. “Bukod sa kakarampot na allowance, may naibigay ka bang kahit katiting na pagmamahal? Isang sali
Terakhir Diperbarui : 2025-06-03 Baca selengkapnya