All Chapters of ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม: Chapter 531 - Chapter 540

จูบของนางไม่เหมือนกับเย่จิ่งหานที่เพียงแค่ได้ลิ้มลองแล้วหยุด หรือบางทีนางตั้งใจจะเพียงแค่ลิ้มลองแล้วหยุดตั้งแต่แรก ทว่าเย่จิ่งหานเป็นเหมือนกับน้ำแร่ที่หอมหวาน ทำให้นางหลงใหลโดยไม่รู้ตัว สมองของเย่จิ่งหานชะงักงัน ก่อนจะมีอาการเครื่องค้างไปโดยสิ้นเชิง มองกู้ชูหน่วนด้วยความตะลึง กู้ชูหน่วนปิดตาเขา ก่อนจะพูดอย่างคลุมเครือ "เด็กดี ปิดตา" คำพูดของนางราวกับมีมนตร์สะกด เย่จิ่งหานอดไม่ได้ที่จะหลับตา แล้วดำดิ่งลงไปกับนาง แผนการตามไม่ทันความเปลี่ยนแปลง กู้ชูหน่วนเองก็ไม่คิดว่าจะมีสัมพันธ์กับเขาจริงๆ แต่พวกเขาถลำลึกไปทีละขั้นอย่างไม่อาจควบคุมได้ ค่ำคืนที่ละมุนละไม ภายในห้องเต็มไปด้วยเสียงชวนคิดไกลของชายหญิง นอกห้อง ชิงเฟิงเจี้ยงเสวี่ยยืดหลังตรง พวกเขากลืนน้ำลาย ไม่ว่าอย่างไรก็คิดไม่ถึงว่า นายท่านกับพระชายาจะร้อนแรงขนาดที่ส่งเสียงออกมาดังขนาดนี้ หากเป็นไปได้ พวกเขาอยากจะไปจากที่นี่ จะได้ไม่ต้องทนฟังด้วยความเขินอายจนหน้าแดงหูแดง รุ่งสาง เสื้อผ้ากู้ชูหน่วนและเย่จิ่งหานไม่เป็นระเบียบ จ้องมองซึ่งกันและกัน ตั้งแต่ที่เกิดสัมพันธ์ครั้งก่อน นี่เป็นครั้งที่สองของพวกเขา

"ท่านอ๋องประทานเครื่องประดับร้านชุ่ยอวี้สิบสองหีบ ภาพวาดและของโบราณหกกล่อง คฤหาสน์ที่เฉิงหนานแปดหลัง ร้านค้าในเฉิงเป่ยสามสิบหกห้อง" ซืดดด... ทุกคนร้องเสียงหลงด้วยความตกตะลึง เครื่องประดับของร้านชุ่ยอวี้ เป็นเครื่องประดับที่ดีที่สุดในใต้หล้า นั่นเป็นเครื่องยืนยันฐานะ ทั้งเมืองหลวง หรือกระทั่งทั้งใต้หล้าล้วนแต่สวมใส่เครื่องประดับร้านชุ่ยอวี้เพื่อเสริมเกียรติให้ตนเอง แต่เครื่องประดับของร้านชุ่ยอวี้ก็มูลค่าสูงเกินเหตุ ท่านอ๋องยกให้ทีเดียวถึงสิบสองหีบ จะมั่งคั่งเกินไปหรือเปล่า ยังมีคฤหาสน์แปดหลัง ร้านค้าสามสิบหกห้อง พวกเขาฟังไม่ผิดใช่ไหม ร้านในเฉิงเป่ยเป็นศูนย์กลางความเจริญของเมืองหลวง หลังหนึ่งหลายพันชั่งทอง ท่านอ๋องประทานให้ถึงสามสิบหกห้อง จะเกินไปแล้ว ฮ่องเต้อภิเษกกับฮองเฮาก็ยังไม่มีของหมั้นเยอะขนาดนี้ ดูท่าแล้ว พระชายาจะสำคัญกับท่านอ๋องมากจริงๆ ช่างน่าซาบซึ้งใจยิ่งนัก แม้กู้ชูหน่วนจะตกตะลึงกับของขวัญที่เย่จิ่งหานส่งมาให้นางมากมาย แต่สิ่งที่นางสนใจมากกว่ากลับเป็นม้วนหนังแกะโบราณ นางเดินดุ่มๆ เข้าไปเปิดกล่องภาพวาดและของโบราณ ของโบราณและภาพวาดด้านใ

"แม่เจ้า นี่เปลี่ยนทัศนคติข้าไปเลย ข้าไม่มีทางเชื่อหรอก" "เจ้าลองคิดดู เทพสงครามมีฐานะสูงศักดิ์ อายุก็ไม่น้อยแล้ว ข้างกายจะไม่มีกระทั่งผู้อุ่นเตียงสักคนเลยรึ แต่เทพสงคราม นอกจากคุณหนูสามกู้แล้ว ก็ไม่มีผู้ร่วมหลับนอนคนอื่นอีกเลย" "ก่อนหน้านี้ข้าก็ยังสงสัยอยู่ ตอนนี้ข้าเข้าใจแล้ว ที่แท้ท่านอ๋องเป็น รับ อีกทั้งรสนิยมก็ไม่เหมือนคนทั่วไป ก็จริง เทพสงครามผู้ยิ่งใหญ่ แต่กลับชอบหญิงอัปลักษณ์ที่ทั้งอ้วนและเตี้ย ขืนเรื่องแพร่ออกไป คงเสียหน้าแย่" "คุณพระคุณเจ้า ภาพลักษณ์ของเทพสงครามในใจข้าพังทลายลงไปในพริบตา" "นั่นน่ะสิ ใครจะไปคิดว่าเขาคือเทพสงครามที่สังหารคนอย่างไร้ความปราณี ดุดันฉับไว วิธีการโหดเหี้ยมผู้นั้น" "เช่นนั้นยามนี้คุณหนูสามกู้รูปโฉมงดงามแล้ว เทพสงครามยังโปรดปรานนางอยู่อีกหรือ" "พูดถึงเรื่องนี้ ข้าได้ข่าวใหม่ล่าสุดมาอีกข่าว ท่านอ๋องของพวกเราน่ะ ไม่ชอบพระชายาในตอนนี้ ถึงได้รังแกพระชายาสารพัด แน่นอนว่าพระชายาก็ไม่ใช่ผู้ที่จะหาเรื่องได้ง่ายๆ พวกเขาจึงเป็นเหมือนภูเขาน้ำแข็งที่ปะทะกับภูเขาไฟ มีแต่เรื่องอลหม่านวุ่นวายเกิดขึ้นทุกวัน" "พูดอย่างกับเป็นเรื่องจริง เจ้าไม่ใช่ค

เย่จิ่งหานโยนภาพวาดเหมือนจริงไปตรงหน้ากู้ชูหน่วน ใบหน้าเต็มไปด้วยความดุดันเกรี้ยวกราด รอนางอธิบาย กู้ชูหน่วนหยิบขึ้นมา ตั้งใจพินิจภาพวาดวาบหวิวนี้อย่างละเอียด นางจิ๊ปาก ก่อนจะพูดด้วยความตกตะลึง "ท่านอ๋อง คิดไม่ถึงว่าท่านจะมีรสนิยมไม่เหมือนคนอื่น 'หญิงงามหยุดโลก' ขนาดนี้ ท่านยังชอบได้ลง ดูสีหน้านี่สิ เพลิดเพลินไม่น้อยเลย โอ้โห้ นี่ท่านยังอยู่ด้านล่างอีก ท่านปฏิเสธสาวงามมากมายขนาดนั้น คงไม่ได้เพื่อนางหรอกกระมัง" ชิวเอ๋อร์อยากจะหาถ้ำสักแห่งมุดเข้าไปอย่างอดไม่ได้ คุณหนูรนหาที่ตายแท้ๆ นางไม่เห็นหรือว่าสีหน้าของท่านอ๋องดูแย่ขนาดไหน "เจ้าไม่มีสิ่งใดจะอธิบายให้ข้าฟังรึ" เย่จิ่งหานเชื่อว่าความอดทนของเขาถึงขีดจำกัดแล้ว "ข้าคือชายาเอกของท่าน ท่านไปทำบัดสีกับหญิงอื่นยังไม่อธิบายให้ข้าฟังเลย ข้าจำเป็นต้องอธิบายกับข้าท่านด้วยรึ หรือว่าท่านคิดจะปลดตำแหน่งชายาเอกของข้า เพื่อจะได้รับนางเข้ามาได้ง่ายขึ้น" "กู้ชูหน่วน ข้าทนกับเจ้ามาพอแล้ว อย่าคิดว่าเจ้าท้องลูกของข้าอยู่ แล้วข้าจะไม่กล้าทำอะไรเจ้า" เย่จิ่งหานกัดฟันกรอด กู้ชูหน่วนจัดระเบียบเสื้อผ้าที่ยุ่งเหยิงของตัวเองด้วยท่าทางเ

ความเร็วในการพูดของชิงเฟิงไวขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า "นายท่าน ตั้งแต่ที่พระชายาถูกท่านกักบริเวณ ก็เอาแต่หมกมุ่นอยู่กับสมุนไพร จากที่ข้าน้อยดู นางไม่ได้มีท่านอยู่ในใจเลยแม้แต่น้อย" "หืม..." ปลายเสียงของเย่จิ่งหานสูงขึ้น ชิงเฟิงรีบอธิบาย "ข้าน้อยหมายความว่า พระชายาไม่มีท่าทีสำนึกผิดแต่อย่างใด" เย่จิ่งหานกำกำปั้นแน่น สีหน้ามืดดำราวกับหม้อเผาถ่าน "ข้าว่านางจะใช้ชีวิตในจวนได้อย่างสะดวกสบายเกินไปแล้ว พระชายากลั่นยา จำเป็นต้องมีสมุนไพรไม่ใช่หรือ นางถูกกักบริเวณ เช่นนั้นสมุนไพรมาจากที่ใด" "เรียนนายท่าน พระชายาสั่งให้บ่าวรับใช้ไปซื้อมา เพราะท่านไม่ได้มีคำสั่งปลดนางออกจากตำแหน่งพระชายา เพียงแต่กักบริเวณชั่วคราว คนในจวนอ๋องจึงยังคงทำตามคำสั่งของนาง" ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ที่คนในจวนเชื่อฟังเพียงแค่พระชายา ไม่สนใจคำสั่งของพวกเขาแล้ว ไม่รู้จักดูเสียบ้างว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังพวกเขาคือท่านอ๋อง "ตั้งแต่วันนี้ไป หากมีผู้ใดช่วยนางซื้อยาสมุนไพรอีก พาตัวไปโบยแปดสิบที แล้วไล่ออกจากจวนอ๋องทันที" "ขอรับ" ชิงเฟิงหน้าระรื่น เย่จิ่งหานมองไปทางห้องกลั่นยา ตรงนั้นมีควันโขมง คนจำนวนไม่น้อยใ