Share

บทที่ 539

Author: เย่ชิงขวง
ถือโอกาสใช้ช่วงเวลานี้ รีบเพิ่มความแข็งแกร่งให้ตัวเองโดยด่วน

ก่อนหน้านี้วิทยายุทธนางเคยไปถึงขั้นเจ็ดแล้ว ตอนนี้นางก็ต้องทำได้เช่นกัน

อีกอย่าง นางต้องฝึกไปให้ถึงขั้นเจ็ดให้ในเวลาที่สั้นที่สุดให้ได้

เมื่อนึกถึงคำสาปเลือดของเผ่าอวี้ กู้ชูหน่วนพลันกุมหัวใจตัวเองด้วยความเจ็บปวด ก่อนจะรีบลุกขึ้นมา เริ่มเตรียมยาด้วยความระมัดระวัง

บ่ายวันเดียวกันนั้น

จู่ๆ ก็มีเสียงระเบิดดังออกมาจากห้องกลั่นยาในจวนอ๋อง ควันตลบอบอวล ทั่วทั้งจวนอ๋องต่างก็ตกใจกลัว

ภายในห้องหนังสือ ชิงเฟิงกล่าวรายงานอย่างละเอียด

"นายท่าน พระชายากลั่นยาในห้องกลั่นยา ทำให้หม้อต้มยาของจวนอ๋องระเบิด"

เย่จิ่งหานมุ่นคิ้ว "พระชายาเป็นอันตรายหรือไม่"

"พระชายาไม่เป็นอันตราย เพียงแค่สำลักเล็กน้อย"

"ให้คนนำน้ำแร่ไปให้นางดื่ม อย่าให้นางเจ็บคอได้"

"ขอรับ"

ชิงเฟิงเบะปาก

หม้อต้มยาในห้องกลั่นยาเป็นถึงของวิเศษขั้นสาม นายท่านต้องพยายามแย่แค่ไหนกว่าจะได้มา ยามนี้ถูกพระชายาระเบิดไปเสียดื้อๆ เช่นนี้ ช่างน่าเสียดายยิ่งนัก ทว่านายท่านกลับไม่พูดถึงหม้อต้มยาแม้แต่คำเดียว

"ตู้ม......"

ไม่นานนัก เสียงระเบิดก็ดังอ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 544

    กู้ชูหน่วนชะงักงัน "มอบให้ข้า ?" นางได้ยินไม่ผิดใช่ไหม "ใช่ มอบให้เจ้า" มุมปากของเย่จิ่งหานอมยิ้มจางๆ กู้ชูหน่วนตื่นเต้นดีใจ รีบรับม้วนหนังแกะโบราณมาแล้วเริ่มเปิดดูทันที ในม้วนหนังแกะโบราณ นอกจากสัญลักษณ์บอกพิกัดที่ถี่ยิบแล้ว ยังมีตัวอักษรภาษาอังกฤษที่ไม่อาจหาความเชื่อมโยงกันได้อีกหลายตัว เหตุใดเมื่อมองไป ไม่รู้เลยว่าม้วนหนังแกะโบราณต้องการจะสื่ออะไรกันแน่ นางกำลังคิดเริ่มศึกษาค้นคว้า แต่กลับเห็นสายตาค้นหาคู่หนึ่งเอาแต่จ้องมาที่นางตลอด ราวกับจะมองนางให้ทะลุปรุโปร่ง กู้ชูหน่วนข่มความตื่นเต้นและสงสัยใคร่รู้ภายในใจเอาไว้ แสร้งทำเป็นไม่รู้สึกอะไร ก่อนจะถามด้วยท่าทางตกตะลึง "ท่านอ๋อง สัญลักษณ์เหล่านี้คือสิ่งใดกัน เหตุใดข้าดูไม่ออกเลย" "ข้าเองก็ไม่เข้าใจ" เย่จิ่งหานเก็บทุกรายละเอียดท่าทางของนาง พลางตอบนิ่งๆ เขาทำการศึกษาค้นคว้าม้วนหนังแกะโบราณอยู่หลายวัน คิดหาหนทางนับไม่ถ้วน แต่ก็ยังดูไม่ออก ว่าด้านในมีความลับอะไร สัญลักษณ์เหล่านี้ก็ไม่มีผู้ใดเข้าใจ เพราะเช่นนี้ เขาถึงได้นำมาให้กู้ชูหน่วน อยากจะเห็นว่ากู้ชูหน่วนรู้หรือไม่ว่าสัญลักษณ์เหล่านั้นหมายความถึงสิ่งใด

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 543

    "ให้หมอหลวงตรวจหน่อย ข้าจะได้สบายใจ" "เห็นตาแก่พวกนั้นแล้วข้าก็หงุดหงิด ไม่อยากจะเห็น" กู้ชูหน่วนหันหน้าไปอีกทาง "ได้ เช่นนั้นก็ไม่ตรวจแล้ว หากเจ้าไม่สบายที่ใดก็บอก" "ได้ ตอนนี้ข้าหิวแล้ว" "ข้าจะป้อนโจ๊กให้เจ้า" "ได้" บ่าวรับใช้ที่รออยู่ด้านข้างพากันงงเป็นไก่ตาแตก ไม่กี่วันก่อน ท่านอ๋องกับพระชายายังทะเลาะกันเสียงดังลั่น เขาถูกพระชายาเล่นงานเสียจนเดือดร้อนขนาดนั้น นี่เพิ่งจะผ่านไปกี่วันเอง ท่านอ๋องกลับมาดีกับพระชายาเช่นนี้อีกแล้วหรือ พวกเขาคิดว่า พระชายาระเบิดจวนอ๋องไปตั้งหลายจุด แม้แต่เรือนหน่วนก็โดนระเบิดไปแล้ว ท่านอ๋องจะต้องมาสะสางกับพระชายาเป็นแน่ คิดไม่ถึงว่า... หากไม่ได้เห็นกับตา พวกเขาไม่มีทางเชื่อเด็ดขาด ว่าท่านอ๋องเทพสงครามผู้ยิ่งใหญ่ จะโปรดปรานเอ็นดูภรรยาอย่างไร้ขอบเขตเช่นนี้ ชิวเอ๋อร์เห็นเย่จิ่งหานป้อนกู้ชูหน่วนอย่างอ่อนโยนทีละคำๆ ก็อดถอนหายใจด้วยความโล่งไม่ได้ ยังดีที่ท่านอ๋องไม่โกรธ คุณหนูกับท่านอ๋องคงจะคืนดีกันแล้วกระมัง "ท่านอ๋อง เมื่อหลายวันก่อนข้าทำกับท่านเช่นนั้น ท่านไม่โกรธแล้วหรือ" กู้ชูหน่วนเงยหน้าขึ้นไป ตากลมโตใสบริสุทธิ์มองเ

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 542

    "พระชายาเป็นเช่นไรบ้าง" เย่จิ่งหานถามเสียงเบา "ทูลท่านอ๋อง พระชายาหักโหมจนเหนื่อยล้า อารมณ์ซึมเศร้า ประกอบกับได้รับบาดเจ็บจากผลพวงของแรงระเบิด นางจำเป็นต้องพักผ่อนให้เพียงพอ ห้ามไม่ให้หักโหม หรือมีเรื่องกังวลเด็ดขาด ไม่เช่นนั้นร่างกายจะได้รับผลกระทบหนัก หรือกระทั่งส่งผลถึงชีวิต" "เช่นนั้นตอนนี้เล่า" "กระหม่อมจ่ายยาให้พระชายาเสวยแล้ว ได้พักผ่อนให้ใจสงบอีกสักหน่อยก็คงหาย" เย่จิ่งหานโล่งอก ก่อนจะถามย้ำอีกครั้ง "เมื่อครู่เจ้าว่าอย่างไร พระชายาอารมณ์ซึมเศร้า ?" "พะยะค่ะ พระชายามีความเครียดอัดอั้น เชื่อว่าคงมีเรื่องในใจมากมาย ไข้ใจก็ต้องใช้ยาใจรักษา ท่านอ๋องควรขจัดไข้ใจของพระชายาให้เร็วที่สุด ไม่เช่นนั้นปล่อยไว้นานเข้า..." "แล้วเด็กในท้องนางล่ะ" "เรื่องนี้...ชีพจรของพระชายาค่อนข้างซับซ้อนวุ่นวาย กระหม่อมต้องตรวจอย่างละเอียดอีกที" ชีพจรครรภ์นี้ บางครั้งก็มี บางครั้งก็หายไป พวกเขาจึงไม่รู้ว่าพระชายายังมีครรภ์อยู่หรือไม่ "ได้ ข้ารู้แล้ว ออกไปเถอะ" "พะยะค่ะ....." หลังจากที่หมอหลวงออกไปแล้ว เย่จิ่งหานก็พึมพำคนเดียว "เป็นเพราะข้า นางถึงได้ซึมเศร้าหรือ หรือข้าจะใจร้

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 541

    ชิงเฟิงสีหน้าเศร้าสลด "นายท่าน พระชายามีแหวนปริภูมิ บางทีในแหวนปริภูมิอาจจะมีตัวยาอยู่จำนวนหนึ่ง แต่คงใช้ใกล้หมดแล้ว ข้าน้อยสาบาน ตั้งแต่ที่นายท่านออกคำสั่ง ภายในจวนไม่มีผู้ใดส่งยาตัวใดให้นางอีกเลย" "พวกเจ้าทำงานกันเช่นไร พระชายากำลังท้องกำลังไส้ พวกเจ้าปล่อยให้นางกลั่นยาหามรุ่งหามค่ำ ร่างกายนางจะรับไหวหรือ หากนางเป็นอะไรขึ้นมา ไม่ใช่ปัญหา แต่หากลูกในท้องเป็นอะไรไปเล่า" "นายท่าน ข้าน้อยเตือนแล้ว แต่พระชายาบอกว่า ท่านอ๋องกักบริเวณนาง นางมีความผิด นางจึงลงโทษตัวเอง ถึงได้ปิดประตูกลั่นยาอยู่ในห้องไม่ออกไปไหน" เห็นๆ กันอยู่ว่านายท่านเป็นห่วงพระชายา ยังจะดึงลูกเข้ามาอ้างทำไม เขาไม่ได้ตาบอดเสียหน่อย เย่จิ่งหาน "......" นี่ไม่ใช่การลงโทษตัวนางเอง นี่คือการลงโทษเขา นางจงใจ จงใจบีบให้เขาไปหานาง หากเป็นเช่นนี้แล้ว สงครามเย็นครั้งนี้ นางก็จะชนะโดยสิ้นเชิง สตรีผู้นี้ เหตุใดถึงได้วุ่นวายเช่นนี้ "นายท่าน เช่นนั้นจะไปดูพระชายาด้วยตัวเองหรือไม่" "ไม่ไป" วาดเขาให้กลายเป็นฝ่ายรับ ทั้งยังอยู่กับหญิงหน้าตาอัปลักษณ์อ้วนเตี้ย แล้วยังถึงขั้นปล่อยภาพวาดของเขาไปทั่วทั้งเมืองหล

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 540

    ความเร็วในการพูดของชิงเฟิงไวขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า "นายท่าน ตั้งแต่ที่พระชายาถูกท่านกักบริเวณ ก็เอาแต่หมกมุ่นอยู่กับสมุนไพร จากที่ข้าน้อยดู นางไม่ได้มีท่านอยู่ในใจเลยแม้แต่น้อย" "หืม..." ปลายเสียงของเย่จิ่งหานสูงขึ้น ชิงเฟิงรีบอธิบาย "ข้าน้อยหมายความว่า พระชายาไม่มีท่าทีสำนึกผิดแต่อย่างใด" เย่จิ่งหานกำกำปั้นแน่น สีหน้ามืดดำราวกับหม้อเผาถ่าน "ข้าว่านางจะใช้ชีวิตในจวนได้อย่างสะดวกสบายเกินไปแล้ว พระชายากลั่นยา จำเป็นต้องมีสมุนไพรไม่ใช่หรือ นางถูกกักบริเวณ เช่นนั้นสมุนไพรมาจากที่ใด" "เรียนนายท่าน พระชายาสั่งให้บ่าวรับใช้ไปซื้อมา เพราะท่านไม่ได้มีคำสั่งปลดนางออกจากตำแหน่งพระชายา เพียงแต่กักบริเวณชั่วคราว คนในจวนอ๋องจึงยังคงทำตามคำสั่งของนาง" ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ที่คนในจวนเชื่อฟังเพียงแค่พระชายา ไม่สนใจคำสั่งของพวกเขาแล้ว ไม่รู้จักดูเสียบ้างว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังพวกเขาคือท่านอ๋อง "ตั้งแต่วันนี้ไป หากมีผู้ใดช่วยนางซื้อยาสมุนไพรอีก พาตัวไปโบยแปดสิบที แล้วไล่ออกจากจวนอ๋องทันที" "ขอรับ" ชิงเฟิงหน้าระรื่น เย่จิ่งหานมองไปทางห้องกลั่นยา ตรงนั้นมีควันโขมง คนจำนวนไม่น้อยใ

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 539

    ถือโอกาสใช้ช่วงเวลานี้ รีบเพิ่มความแข็งแกร่งให้ตัวเองโดยด่วน ก่อนหน้านี้วิทยายุทธนางเคยไปถึงขั้นเจ็ดแล้ว ตอนนี้นางก็ต้องทำได้เช่นกัน อีกอย่าง นางต้องฝึกไปให้ถึงขั้นเจ็ดให้ในเวลาที่สั้นที่สุดให้ได้ เมื่อนึกถึงคำสาปเลือดของเผ่าอวี้ กู้ชูหน่วนพลันกุมหัวใจตัวเองด้วยความเจ็บปวด ก่อนจะรีบลุกขึ้นมา เริ่มเตรียมยาด้วยความระมัดระวัง บ่ายวันเดียวกันนั้น จู่ๆ ก็มีเสียงระเบิดดังออกมาจากห้องกลั่นยาในจวนอ๋อง ควันตลบอบอวล ทั่วทั้งจวนอ๋องต่างก็ตกใจกลัว ภายในห้องหนังสือ ชิงเฟิงกล่าวรายงานอย่างละเอียด "นายท่าน พระชายากลั่นยาในห้องกลั่นยา ทำให้หม้อต้มยาของจวนอ๋องระเบิด" เย่จิ่งหานมุ่นคิ้ว "พระชายาเป็นอันตรายหรือไม่" "พระชายาไม่เป็นอันตราย เพียงแค่สำลักเล็กน้อย" "ให้คนนำน้ำแร่ไปให้นางดื่ม อย่าให้นางเจ็บคอได้" "ขอรับ" ชิงเฟิงเบะปาก หม้อต้มยาในห้องกลั่นยาเป็นถึงของวิเศษขั้นสาม นายท่านต้องพยายามแย่แค่ไหนกว่าจะได้มา ยามนี้ถูกพระชายาระเบิดไปเสียดื้อๆ เช่นนี้ ช่างน่าเสียดายยิ่งนัก ทว่านายท่านกลับไม่พูดถึงหม้อต้มยาแม้แต่คำเดียว "ตู้ม......" ไม่นานนัก เสียงระเบิดก็ดังอ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status