All Chapters of พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี: Chapter 881 - Chapter 888

ไออุ่นจากกองไฟค่อยๆแผ่ซ่านไปทั่วในถ้ำ รอยยิ้มก็เริ่มปรากฏบนใบหน้าของทุกคนความหวาดกลัวและกังวลที่ถูกนักลอบสังหารไล่ตามมาหลายวัน ดูราวกับจะสลายหายไปในชั่วขณะนี้หลินเย่ว์กับลุงเกิ่งทายาเสร็จแล้ว ต่างก็พากันมานั่งหน้ากองไฟพี่ห้าหยิบแป้งย่างสอดไส้เนื้อที่ห่อด้วยกระดาษไขออกมาจากอกเสื้อ แจกจ่ายให้ทีละคน “ข้าซื้อมาจากตลาดในเมืองเมื่อกลางวัน รีบกินก่อนจะเสีย”โชคดีที่ห่อไว้ด้วยกระดาษไข จึงไม่เปียกฝนผ่านเหตุการณ์เฉียดตายมาหมาดๆ ทุกคนต่างหิวโหยกันหมด พอรับแป้งย่างสอดไส้เนื้อมาก็กินกันคำโตๆ ทันทีในถ้ำก็มีเพียงเสียงเคี้ยวอาหารเท่านั้นที่ดังก้องแต่ในใจของแต่ละคน กลับมีความคิดที่ต่างกันออกไปลุงเกิ่งมองเฉียวเนี่ยนแวบหนึ่ง ใจพลันอบอุ่นขึ้นมาในฐานะองครักษ์ หน้าที่ของเขาก็คือยอมสละชีวิตเพื่อปกป้องนายให้ปลอดภัย เมื่อก่อนปกป้องฉู่จืออี้เป็นเช่นไร ตอนนี้ปกป้องเฉียวเนี่ยนก็เป็นเช่นนั้นเขาไม่เคยคิดเลยว่าจะมีใครหันกลับมาช่วยชีวิตเขาสายตาของหลินเย่ว์ก็ลอบมองใบหน้าเฉียวเนี่ยนเป็นระยะเช่นกันสำหรับเขาแล้ว เกรงว่าความสำคัญของตนในใจเฉียวเนี่ยนอาจยังน้อยกว่าลุงเกิ่งเสียอีกเดิมคิดว่าเฉียวเนี่ย

รุ่งเช้า เฉียวเนี่ยนกับพวกก็ออกเดินทางก่อนฟ้าสาง เร่งเดินทางจนถึงตัวเมืองเล็กๆ แห่งหนึ่งก่อนเที่ยงหลายวันที่ต้องหลบหนี บวกกับเหตุลอบสังหารเมื่อคืน ทำให้ทุกคนต่างอ่อนล้าสุดท้ายจึงตัดสินใจพักผ่อนที่เมืองเล็กนี้สักสองวันอย่างไรเสียหลินเย่ว์กับลุงเกิ่งต่างก็ได้รับบาดเจ็บ ต้องพักฟื้นให้มากหน่อยในห้องแยกของโรงเตี๊ยม เด็กในร้านได้นำอาหารอร่อยๆ มาส่ง ทุกคนนั่งล้อมโต๊ะกินกันอย่างเอร็ดอร่อยไม่ทันไร พี่ห้าก็เอามือกุมท้องขึ้นมา “ไม่ไหว ข้าต้องไปห้องส้วมเดี๋ยวนี้”พูดยังไม่ทันขาดคำ พี่ห้าก็รีบพรวดพราดออกจากห้องไปแทบจะชนประตูพังดูเหมือนจะปวดท้องมากจริงๆหนิงซวงกระพริบตาปริบๆ “หรือว่าจะกินของไม่สะอาดเข้าไป?”เฉียวเนี่ยนกลับส่ายหน้า “พี่ห้ากินเหมือนกับพวกเราทุกอย่าง พวกเราไม่เป็นอะไร เขาจะท้องเสียได้อย่างไร? หรืออาจเป็นเพราะเมื่อคืนโดนลมเย็นมากไป? เดี๋ยวข้าค่อยไปดูเขา”เฉียวเนี่ยนพูดพลางก็ไม่ได้ใส่ใจนักอย่างไรเสีย อาการท้องเสียเล็กน้อยเช่นนี้ มีอะไรต้องใส่ใจนัก?สำหรับศิษย์หมอเทวดาอย่างนางก็แค่เรื่องเล็กน้อยกำลังคิดอยู่นั้น หลินเย่ว์ที่นั่งอยู่ข้างๆก็พูดขึ้นมา เสียงเขาเคร่งขรึม “ท

พี่ห้าก็นึกขึ้นได้ “จากตรงนี้กลับไป ต่อให้เร่งเดินทางไม่หยุดทั้งวันทั้งคืน ก็ต้องใช้เวลาสี่ห้าวัน พี่ใหญ่ ท่านต้องรีบพาเนี่ยนเนี่ยนไป!”ไม่อย่างนั้น ผลที่ตามมาคงร้ายแรงนักฉู่จืออี้ก็พยักหน้า นอกจากเจ้าสามพวกนั้นแล้ว ทหารที่เกิดอาการก่อนในค่ายยังมีอีก ยิ่งกลับไปได้เร็วเท่าใด ก็จะช่วยชีวิตได้มากเท่านั้นเฉียวเนี่ยนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดว่า “ข้าจะช่วยพี่ห้าถอนพิษก่อน แล้วค่อยเดินทางไปพร้อมพี่ใหญ่”กลุ่มของพวกเขาตอนนี้ มีทั้งคนบาดเจ็บและคนถูกวางยา หากเดินทางไปด้วยกันจะช้าเกินไปเพราะฉะนั้น จะต้องมีแค่เฉียวเนี่ยนกับฉู่จืออี้เดินทางสองคน ขี่ม้าฝ่าไป จึงจะไปถึงชายแดนได้เร็วที่สุด!ในห่อยาสองห่อที่นางนำมาจากท่านอาจารย์ ล้วนเป็นยาสำเร็จรูปทั้งสิ้น แต่สำหรับยาถอนพิษนี้ ยังต้องไปหาซื้อสมุนไพรที่โรงหมอหลังจากต้มยาให้พี่ห้ากิน และมั่นใจแล้วว่าพิษในตัวพี่ห้าได้ถอนไปเป็นส่วนใหญ่ ด้านนอกก็ใกล้ค่ำเต็มทีหนิงซวงส่งเฉียวเนี่ยนถึงหน้าประตูโรงเตี๊ยม สีหน้าเต็มไปด้วยความกังวล “คุณหนู ฟ้าก็ใกล้มืดแล้ว ออกเดินทางพรุ่งนี้เช้าไม่ได้หรือเจ้าคะ?”“ชีวิตผู้คนเป็นเรื่องใหญ่ ล่วงหน้าไปสักชั่วยามย

เฉียวเนี่ยนไม่รู้เลยว่าเมื่อครู่ฉู่จืออี้กำลังคิดอะไรอยู่ดวงตาคู่งามของนางจ้องมองขนมแป้งอบที่สะท้อนแสงจากกองไฟเงียบๆ ขณะเคี้ยวของแข็งราวกับหินชิ้นนั้น ก็ครุ่นคิดถึงเรื่องที่จะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่วันข้างหน้าเมื่อตนไปถึงค่ายทหารกลุ่มชนเตอร์กิกวางยาซ้ำแล้วซ้ำเล่า แสดงว่าไม่มีทางยอมเลิกราแน่ต่อให้นางคลี่คลายวิกฤตในค่ายทหารครั้งนี้ได้ แต่ใครจะรับประกันได้ว่าครั้งหน้ากลุ่มชนเตอร์กิกจะไม่ใช้พิษรูปแบบใหม่อีก?ถึงนางจะสามารถถอนพิษได้เรื่อยๆ แต่ใครจะกล้ารับประกันว่า ทุกครั้งที่มีคนถูกวางยาจะไม่มีใครตาย?แม้แต่หนอนไหมยังสามารถกัดกินใบหม่อนทั้งใบจนหมดได้วิธีรับมือแบบ ‘ทหารมาก็ส่งแม่ทัพ น้ำมาก็ก่อดินต้าน’ ดูเหมือนจะใช้กับสถานการณ์นี้ไม่ได้ผลนักพิษที่เคยทำให้บาดแผลไม่สมาน รวมถึงพิษที่ทำให้ท้องเสียครั้งนี้ ล้วนต่างจากพิษทั่วไปที่พบในท้องตลาด เฉียวเนี่ยนคิดว่ามีความเป็นไปได้สูงว่าต้องมาจากสำนักราชาโอสถแน่เพราะฉะนั้น หลังจากจัดการพิษท้องเสียครั้งนี้แล้ว นางต้องหาทางไปยังสำนักราชาโอสถให้ได้ขณะเฉียวเนี่ยนกำลังคิดอยู่ คลื่นง่วงเหงาหาวนอนก็ถาโถมเข้ามานางจึงเอนตัวพิงต้นไม้ แล้วหลับไปอย่างนั