Tous les chapitres de : Chapitre 191 - Chapitre 200

Ilaria POVNAKATULALA ako sa labas ng inuupahan naming bahay dito sa Apple Street. Last sem ko na, ga-graduate na rin, pero ngayon pa kinapos sa pera. Si Papa Iggy kasi ay natanggal sa pagiging manager sa isang karton company, nadamay kasi siya sa mga staff niyang nag-uuwi ng mga karton. Ngayon, naging karpintero na lang siya. Si mama Laria naman ay labandera lang. Kulang-kulang ang kita nila para makabayad ako ng tuition fee.Napatingin ako kay nanay na humahangos ng takbo habang palapit sa akin. “Ilaria, may maganda akong balita,” sabi niya habang naghahabol pa ito ng hininga.“Nay, kalma, baka atakihin ka sa puso,” tumayo ako para hagurin ang likod niya. “Ano po ba ‘yan? Makakatulong ba ‘yan sa tuition fee ko?” tanong ko pa.“Yes, anak, may nakatira na raw sa bagong tayong villa dito sa Yay Town. Anak daw ng sobrang yamang pamilya ito. Mukhang magsasarili na sa buhay. Binata at wala pang asawa. Nabalitaan kong naghahanap ito ng magiging kasambahay. Malaki ang sahod, mababayaran mo

Ilaria POVTumalikod siya sandali, kumuha ng towel at pinunas sa mukha niya.Then he turned to me again.Brown ang mata niya. Sharp. Seryoso niya akong tinignan. Parang sinusuri ako. Nagtama ang paningin namin. Gusto ko sanang umiwas pero hindi ko magawa.“Who are you?” tanong niya. Grabe, ang laki ng boses, pati boses ay pogi rin.Naputol ang paghanga ko. Hindi ako nakasagot agad. Nahiya ako bigla. Para kasi siyang artista sa paningin ko. Hindi ako makapaniwala na ganitong kaguwapo ang magiging amo at pagsisilbihan ko.“I’m… I’m Ilaria po, sir. The new personal maid assigned to you,” sagot ko habang pinipilit kong hindi tumingin sa katawan niyang parang Greek god.Putcha, gusto ko siyang yakapin. Ang sarap panggigilan ng katawan niya. Bakit ang hot niya?Lumapit siya ng kaunti. Ang bango ah, pawisan pa ‘yan pero amoy pogi. Ramdam ko ang bigat ng bawat hakbang niya sa sahig kahit tiles ito. Hindi ko alam kung dahil ba sa kaba ko o dahil malapit siya, pero parang uminit ang paligid. Pa

Keilys POV“Hello, Dad.”“Keilys.” Malamig ang boses niya, pero hindi naman galit. “I heard you invited your friends to the villa.”Napalingon ako sa paligid na parang may CCTV siya sa bawat sulok.“Yes. Just for the weekend.”“You’re not here for a vacation.”“I know.”“So why do you act like you’re on one?”Hindi agag ako nakasagot. Gusto kong magpaliwanag, pero alam kong kahit anong paliwanag ay maaaring ituring niya lang ito na dahilan.“Dad, I’m just trying to breathe. It’s been chaos since that night.”Mabigat ang buntong-hininga niya sa kabilang linya. Alam ko naman na na-stress din sila ni mama sa nangyari.“Keilys, I sent you there to reflect, not to forget. The media might be quiet now, but people haven’t forgotten.”Napapikit ako. Ayokong pag-usapan ‘yon. Hindi pa rin ako handa.“I didn’t ask for what happened. It wasn’t even my fault,” sagot ko, habang pilit na pinapakalma ang sarili ko.Naalala ko na naman tuloy ang gabing iyon. Nasa isang malaking event kami. Birthday ng

Ilaria POVHindi ako kasama sa staff house.Sa unang araw pa lang, sinabi na ni Ma’am Celestia na iba ang magiging kuwarto ko kumpara sa ibang kasamahan ko. Hindi raw ako puwedeng malayo sa amo ko. “You’re assigned as his personal maid. You need to be near Mr. Merritt’s room at all times,” ang sabi niya, habang nakatitig sa akin na parang gusto niyang tiyakin na naiintindihan ko ang bigat ng papel ko sa villa na ito.Kaya’t ayun, sa isang maliit na silid sa loob mismo ng villa ako naka-assign. Malapit lang sa hallway papunta sa kuwarto ni Sir Keilys ang room ko. Maganda naman ang silid. Maaliwalas, malamig, may sarili akong banyo, at mas tahimik kaysa sa staff house sa labas. Pero siyempre, minsan naiinggit din ako. Sa gabi, naririnig ko ang tawa ng mga staff habang kumakain sila o nagkukuwentuhan. Ako? Mag-isa sa lamesa, madalas pa’y hindi sabay kumain. Lagi akong on call. Pero okay lang, lamang na lamang ako sa kuwarto ko dahil may aircon ang akin. First time ko nga makaranas ng air

Ilaria POVAlas dos ng hapon.Tahimik na ang sala, mukhang naubusan na sila ng topic. Sumilip ako, doon ko lang nakita ang tatlo sa apat na lalaki roon, na tulog na. Si Toph, nakasandal na sa couch, ang bunganga ay nakanganga habang may isang baso pa ng beer sa kamay. Si Jake, nakahiga na sa carpet at nakapatong ang isa niyang paa sa coffee table. Si Ryle naman naghihilik na rinAng tanging gising na lang ay si Sir Keilys. Mukhang malakas siyang iinom ng alak, tumba ang mga kainuman, e.“Damn lightweights,” bulong niya na medyo paos, habang nakangiti at umiinom ng natitirang beer sa baso niya.Nakatayo lang ako sa gilid, habang pinapanood siya. Hindi ko na alam kung kailangan pa ba niya ako roon, pero hindi ko rin magawang iwan siya nang walang paalam.“Ilaria,” tawag niya habang tinuturo ang hallway. “Can you call the guys from the staff house? Ask them to help carry these fools to their rooms. I’m too lazy to move.”Napatango ako agad. “Yes, sir.”Mabilis akong tumakbo palabas ng vi