Semua Bab After Divorced: Chasing His Ex-Wife: Bab 81 - Bab 90

Holographic technology—isang komplikadong larangan na pinapangarap makuha ng marami pero kakaunti lang ang tunay na nakakaunawa. Ito ang direksyong matagal nang pinag-aaralan ni Charlie Fowler. Isa siyang visionary, isang lalaki ng agham at negosyo, pero higit sa lahat, isa siyang ama na may mas malaking layunin para sa anak niyang si Faith.Matagal nang may koneksyon ang pangalang “Corpuz” sa holography. Noong buhay pa si Mrs. Corpuz—ang ina ni Marga—si Samson Corpuz, ay palihim nang nangangalap ng high-level data tungkol sa ganitong teknolohiya. Walang sinuman ang nakaaalam kung paanong napasakamay ni Samson ang mga confidential files na ito. Para itong kayamanang hindi pa nahuhukay. Nang mapunta ang data sa kamay ni Charlie Fowler, sinikap niyang i-decode ito—pero bigo siya. Masyadong advance. Masyadong ahead of its time.Kaya minabuti ni Charlie na maging mapagmatyag. Isa-isa niyang binantayan ang mga research institutions na posibleng nag-aaral ng kahalintulad na konsepto. At isa

Ang mga ilaw mula sa matatayog na gusali ay nagsilbing tanging saksi sa katahimikang bumalot sa loob ng silid nang magsalita si Clinton. Nakatanaw siya sa babaeng kaharap, ang mga mata ay puno ng kumpiyansa, ngunit may bahid ng damdaming pilit niyang pinipigil.“I need a beautiful and excellent wife, Marga,” saad ni Clinton, ang boses ay mababa, parang bulong na may halong pagnanasa’t pang-uudyok. “And you... you need a lover who can serve your needs, 'di ba? So what’s stopping us?”Napakurap si Marga, pilit iniwas ang titig ng lalaki. Hindi niya alam kung matatawa siya o mandidiri sa tila napakakalkuladong suhestiyon ni Clinton.“You could marry Brandon once, so marrying me shouldn’t be that hard,” dagdag pa nito, bahagyang tumagilid habang nakasandal sa bintana. Ang hangin mula roon ay malumanay na humahaplos sa buhok ni Marga, parang paalala ng panahong lumilipas kahit hindi pa siya handa.Tahimik si Marga. Ilang segundo bago siya muling nakapagsalita. Ngunit si Clinton, walang bala

“Bakit siya pa?”Mababa at may tinatagong poot ang tanong ni Brandon, ang malamig niyang tinig ay parang yelo na unti-unting lumulusob sa balat ni Marga.Natigilan si Marga. Halos hindi niya agad maintindihan kung ano ang gustong tumbukin ng tanong. Napakurap siya, bahagyang nag-alinlangan, pero nanatili siyang tahimik—hindi dahil sa wala siyang isasagot, kundi dahil sa dami ng sagot na parang sabay-sabay pumipilit lumabas sa kanyang dibdib.Ngunit may isang tao sa silid na tila lubos na nakakaintindi ng tanong—at ng naroon sa pagitan ng mga salita, umalingawngaw ang tawa ni Clinton sa loob ng conference room, magaspang at walang pakundangan, na para bang isang show na matagal na niyang pinaplano at ngayon ay isinasakatuparan niya nang may matinding kasiyahan.Clinton clapped slowly, exaggeratedly, as if applauding a victory he never doubted.“Because we look alike, as simple as that.” Buong yabang niyang sagot, sapat ang lakas ng boses para marinig ni Brandon kahit pa ayaw nitong maki

Lumabo ang paningin ni Brandon habang nakatingin sa screen ng kanyang telepono. Galit na galit ang puso niya, nanginginig sa matinding emosyon. Sa tindi ng poot na nararamdaman, hindi na niya napigilan ang sariling mag-type ng isang mensahe kay Marga.[Marga, hindi mo ba talaga iniisip si Lolo?]Ngunit nang makita niya ang mismong mensahe, tila may kumurot sa kanyang konsensya. Para bang ginamit niya ang pangalan ng lolo niya para lamang pigilan si Marga. Cheap. Desperate. Pathetic. Alam niyang hindi na ito tama. Hindi na ito ang nararapat sa pagitan ng dalawang taong minsang nagmahalan.Ibinaba niya ang kanyang mga mata, at pagkatapos ng ilang minutong katahimikan at mabigat na paghinga, isa-isang binura ni Brandon ang bawat salita. Tuluyan niyang dinelete ang mensahe… kasama ang natitirang pride niya.Tumigil na rin ang ulan.Sa isang floor-to-ceiling window ng Presidential Suite ng Seda Hotel, nakatayo si Marga. Tahimik niyang pinagmamasdan ang malinis nang langit, parang walang nan

Walang kahabagan ang bakas sa mukha ni Clinton nang madiin niyang idinikit ang makapal na tape sa bibig ni Cathy. Kasabay ng marahas na pagdikit nito, sabay ding nadikit ang ilang hibla ng mahaba at makintab niyang buhok. Nang walang pasintabi niyang hinila pabalik ang tape, sabay sa pagbunot ng mga buhok, napasinghap si Cathy, kasabay ng isang daing na may halong pighati at sakit."Are you that pathetic?" malamig na bulong ni Clinton habang nanlalaki ang mga mata. "Do you even know how to handle this? Get out. You're not needed here."Parang apoy na dumaluyong ang galit sa dibdib ni Cathy. Hindi siya nagsalita, pero marahas niyang itinulak palayo ang assistant na lalaking humawak sa kanya. Namumula ang mga mata niya sa inis, pero hindi niya kayang tanggalin mag-isa ang tape sa buhok. Nanginginig ang kanyang mga daliri habang napayuko siyang parang batang napahiya. Nangingilid ang luha sa gilid ng kanyang mga mata, pero pinilit niyang lunukin ito.Ayaw niyang makipagtitigan kina Clinto