Deal of Love (Bastarda Series-Four のすべてのチャプター: チャプター 61 - チャプター 70

Red. Nakatingin lamang ako sa aking asawa habang galit na galit itong kinakausap ang kaniyang kapatid. Kahit ako ay nakakaramdam ng galit dahil sa pagtatangka nito sa buhay ng asawa ko. Kung naging lalaki lamang ito ay baka kanina ko pa itong nasaktan kahit anak pa ito ni Tito Wilson. Kanina galit na galit si Rochelle ng sabihin ko sa kanya na hawak namin ang kaniyang anak. Sila pa ang may ganang manakot, eh sila itong nagsimula ng gulo... Seguro naman ngayon ay malalaman na namin kung saan nila tinago ang mga bata, dahil hindi namin pakakawalan ang babaeng ito hangga't hindi sa amin sinasabi ang totoo. Tunog ng malakas na sampal ang maririnig dito sa bawat sulok ng silid ng isang abandunadong gusali "Sabihin mona sa akin ang totoo Carlyn kung gusto mo pang mabuhay! Ayaw mo naman segurong mamatay sa kamay ng mga lalaking hayok sa laman."Pagbabanta ni Chyrll. Pero isang ngisi lang ang sinagot ni Carlyn. ⁰ "Hindi ko magagawa sa akin yon Chyrll dahil magagalit saiyo si Daddy.

Pagdating namin sa bahay ko ay wala kaming naabotanh buhay na kalaban. Si Sherely agad ang hinanap ng aking mga mata. "Nasan si Yaya?" Nag-aalala kong tanong sa mga tauhan ni Red, ang ilang sa kanila ay sugatan. May mga Police na rin ang dumating at si Red Simon na anag bahalang makipag usap sa mga iyon. "Sherely!" Tawag ko pa. "Kanina po Senyorita nandiyan pa, pinagtago ko po muna, pero po ngayon ay hindi ko na po nakita ng balikan ko." Sagot ng isa lang tauhan ni Red. "Shit!" Mura ko. "Sherely! Sherely!" Tawag ko. Pumasok na ako sa loob ng aking bahay, wala parin akong nakikita na Sherely. "Sherely, nasaan kana!" Kinakabahan na ako, baka may isang kalaban pa ang natira at baka dinukot na si Yaya. "Nakita mo ba?" Tanong agad sa akin ni Red ng sumunod ito sa akin dito sa loob. "Hindi. Hindi kaya, dinukot nila si Sherely?" Tanong ko. "Ang sabi sa akin ni Jay, lima lang ang nanloob dito. Kaya, impossible na may makatakas pang isa." Sagot sa akin ni Red. "Baka, natatak

Chyrll Hindi ako mapigilan ni Red Simon. Hindi ko sasayangin ang mga oras na ito. Papunta na kami ngayon sa Probinsya ng Laguna. Malapit lang naman dito ang Cabuyao Laguna, kaya hindi na ako mag aaksaya pa ng oras. Iniwan namin si Sherely sa Mansion nila Tito Juanito para sa kaligtasan nito. Nagtataka ang mga ito sa biglaang pag-uwi namin. At wala din silang magawa sa desisyon kong puntahan agad kung saan tinago ang mga anak ko. Ngunit hindi sila pumayag na ako lamang. Ang lahat ng tauhan ay pinulong at sinabihan na humanda na dahil may biglaang paglusob. Alam narin nila Daddy na nakauwi na ako. Samo't sari ang aking nararamdaman ngayon, ang hirap ipaliwanag. Kinakabahan ako na nanasasabik, hindi ko alam kung paano ko sila tatawagin na anak, tawagin sa pangalan na hindi ko pa alam, dahil hindi ko matandaan na binigyan ko ba sila ng sarili nilang pangalan. Nakaparada ngayon ang sasakyan namin sa malayo sa hide out ng mga kalaban. Maigi na rin yong nag-iingay kami dahil buhay na

Chyrll. "Red! Sa likod mo!" Sigaw ko ng makita kong may isang kalaban na lumitaw. Mabilis ang pagkilos ni Red, bumagsak ang lalaki sa sahig na wala ng buhay. Lumabas na ako sa aking pinagtataguan. Dumiritso kami ng takbo sa pangalawang palapag. Lahat ng kwarto ay binubuksan ni Red habang na kaniyang likuran lang ako. Iisa na lang na silid ang hindi nabubuksan. Hindi ito mabuksan kaya, sinipa niya ito, at ganun na lamang ang gulat ko, naka gapos ang mga anak ko. At nakatutok ang baril ni Lance sa kanila. "Huwag kayong lalapit, sabog ang bungo ng mga batang 'to!" Galit na sigaw sa amin ni Lance Morales ng sipain ni Red Simon ang pinto. Naninikip na ang dibdib ko, bumabalong na ang mga luha ko, sa aking mga mata. Wala akong magawa. Takot na takot ang mga anak ko. "Nakikiusap ako saiyo, Lance. Huwag ang mga anak ko! Ibigay mona sila sa akin, please! Ano ba ang ginawa ko saiyo?" Nakikiusap kong sabi. "Anak? Anak mo kami? Tanong sa akin ng anak kong lalaki na namana sa akin ang buh

Pinagpahainga ko na ang mga anak ko, pagkatapos ko silang paliguan at bihisan at pakainin. Hindi ako makapaniwala na kasama ko na sila, nahahawakan at nayayakap, nakakausap. Marami silang sugat na naghilom na sa katawan nila tanda na grabe ang dinanas nila sa kamay ng mag-ina. Tumutulo ang aking luha habang sinasabon ko ang kanilang madungis na katawan. Hindi ko imagine na habang sinasaktan sila ay nagmamakaawa sila at humihingi ng saklolo. Gusto ko ng magpahinga dahil sobra na akong napapagod, pagod ako sa lahat ang buong pagkatao ko. Nagpapasalamat parin ako dahil hindi ako pinabayaan ng panginoon sa aking mga pagsubok.. Bago umalis sila Red dito sa Mansion ay sinabi sa amin na hawak na ng mga kapulisan ang mga magulang ni Lance, dahil sangkot din ang mga ito sa mga katarantaduhan ng kanilang anak. ••• Kinabukasan ay maaga parin ako nagising kahit paumaga narin ako nakatulog. Gusto kong ipaghanda ng masarap na agahan ang mga anak ko. Gusto kong iparanas sa kanila kung ano