Lahat ng Kabanata ng Seductress Unforgotten: Kabanata 281 - Kabanata 290

“Masakit, pero masaya. Parang ang tagal naming nangulila sa isa’t isa, pero kahit saglit lang ‘yung pagkikita… parang sapat na.”“Hindi pa huli ang lahat,” sabat ni Mia, seryoso na ang tono. “Alam mo ‘yan.”“Alam ko,” sagot ni Apple, sabay yakap sa sarili niyang mga braso. “At gusto kong bumawi, hindi lang para sa kanya, kundi para sa sarili ko rin.”Tahimik na sandali. Saka biglang sumigaw si Amara.“Mommy, Daddy, picture tayo! Kasama si baby Lucien!”Nagkatinginan sina Apple at Lance. Pareho silang napangiti.“Sige,” ani Lance, habang kinukuha ang cellphone sa bulsa. “Family photo tayo.”Lumapit silang lahat sa sofa. Si Amara ay sa gitna, hawak si Lucien, habang nasa magkabilang gilid niya sina Apple at Lance. Si Mia naman ang kumuha ng litrato.“One, two, three—say cheese!” sigaw ni Mia.“Cheeeeese!” sabay-sabay na sagot ng lahat—puno ng tawanan, ng aliw, at ng pag-asang ito na nga ang simula ng isang masayang tahanan."Ninang, may pasalubong kami, yung paborito mo na marang, nadaa

Tahimik ang bukas ng silid sa Wedding Imperial. Abalang-abala si Apple sa pag-aasikaso ng mga clients—inaayos ang mga invite, sinisigurong perpekto ang presentation ng bawat gown at floral centerpiece. Sa tabi niya, si Mia ay palihim na nakatingin sa kanya, ang bawat kilig ni Apple ay nagpapabilis ng tibok ng puso niya. Alam niyang malayo ang plano niya at ni Lance, pero gagawin niya ang lahat para sa best friend niyang ito.“Bes, may meeting daw ako sa Makati mamayang hapon,” bulong ni Mia nang lumapit kay Apple, habang iniabot ang electronic tablet. “Kailangan kong umalis ng sandali.”“Naku, sige bes,” sagot ni Apple nang hindi tumitingin, tulala sa daloy ng trabaho. “Ingat ka lang. Sabihin mo na sa akin kung ano kailangan.”Napangiti si Mia, malalim ang buntong-hininga. “Okay bes, wala ka nang iluluklok. Tapos na lahat ng kailangang gawain dito in the meantime.”“Huwag kang mag-alala,” sagot ni Apple nang tapat. “Gamitin mo na yung oras mo. Go na.”Pagkalabas ni Mia, agad siyang um

Kinabukasan, mainit ang araw at banayad ang ihip ng hangin. Sa loob ng bahay nina Apple at Mia, abala ang dalawa sa paghahanda ng mga gamit para sa tila simpleng bakasyon nila sa Batangas. Ngunit sa puso ni Mia, may sikreto siyang kinikimkim—isang plano, isang sorpresang muling magbubukas ng puso ng kaibigan niyang si Apple.“Nakuu bes, baka maiwan tayo ng helicopter!” sigaw ni Mia habang abalang pinupunasan ang shades at nilalagay sa tote bag. Halatang hindi lang basta bakasyon ang iniisip nito—maging ang outfit niya ay may halong kislap at excitement.“Helicopter? Wow, sosyal!” sagot ni Apple na may halong biro, bitbit ang maliit na cooler bag ng snacks ni Amara at mga laruan ni baby Lucien. “Parang last minute ka rin kung maka-pack ha.”“Alam mo naman ako, bes, pressure princess,” natatawang sagot ni Mia. Pero sa likod ng kanyang mga halakhak, may kaba. Ilang oras na lang, at magbabago ang buhay ni Apple—ng buong pamilya nila.Sa kabilang banda, kasalukuyang nagmamaneho si Lance, di

Nang unti-unting humupa ang alingawngaw ng fireworks, nanatili silang magkayakap sa gitna ng malamig na buhangin—si Apple, si Lance, si Amara, at si Lucien. Tumahimik ang dagat, tila pinipigil ang alon upang bigyang daan ang bagong yugto ng pamilya nilang muling nagtagpo sa iisang pangakong hindi na kailanman bibitiw.Hindi naglaon, tumayo si Mia. Maingat niyang dala ang kumot habang lumalakad palapit. Natawa siya nang marahan, may lambing at tuwang hindi maitago sa kanyang tinig."Tara na kayo, mga maharlika. Lamig na ito. Hindi ba’t gusto n’yo ng sopas, merienda, at tsokolate?" sabi niya, habang tinitingnan ang bawat isa na tila bang paborito niyang tanawin.Ngumiti si Apple at tumingin sa mga anak. Si Amara ay yumakap sa kumot at may mahinahong ngiti sa pisngi. Si Lucien ay mahimbing pa ring tulog sa kanyang carrier, hinahaplos ng yaya na animo’y kinukumpirma na payapa na ang lahat. Sa dibdib ni Apple, napawi ang matagal nang kaba. Sa puso niya, alam niyang nasa tamang panahon at l

Isang linggo matapos ang proposal, habang abala si Mia sa pag-aayos ng final wedding checklist, nagdesisyon si Apple na gawin ang isang bagay na matagal na niyang ipinagpapaliban—ang bisitahin ang kanyang ama sa isang nursing home sa Tagaytay.Ang langit ay abong-abong nang umagang iyon, ngunit hindi iyon hadlang para sa isang anak na nais ibahagi ang isang mahalagang balita sa kanyang ama. Sa loob ng van, tangan ni Apple ang isang maliit na bouquet ng lilies—mga paborito ng kanyang ama noong siya’y bata pa. Kasama niya si Lance na tahimik lang sa kanyang tabi habang pinagmamasdan ang mga ulap na tila mabigat din ang dinadala.“Sigurado ka ba?” tanong ni Lance, habang huminto ang van sa may gate ng nursing home.“Oo,” sagot ni Apple, mariin ang titig sa labas. “Deserve niyang malaman. Matagal ko nang gustong sabihin sa kanya, pero ngayon lang ako nagkaroon ng lakas ng loob.”Sa loob ng Nursing HomePagpasok nila, sinalubong sila ng isang nurse.“Si Sir Rodrigo po ay nasa garden area.