Semua Bab TWINS THAT CAPTIVATES MY HEART: Bab 261 - Bab 270

Ang sala ay tanging nililiwanagan ng isang lampshade sa sulok. Malamlam ang ilaw nito, tila sinasadyang itago ang bigat ng sandali. Si Luke ay naroon, tahimik na nakaupo sa sofa, hawak ang ilang papel na dokumento sa kanyang mga kamay. Habang binabasa ito, hindi niya maiwasang tumigil sa gitna, mapatingin sa kawalan, at mapabuntong-hininga. Sa bawat pahina, naroon ang mga paalala ng isang relasyong unti-unting nalusaw—hindi dahil sa kasalanan ng isa, kundi dahil sa tadhana.Sa itaas, pinapatulog ni Belle si Leo. May kaunting musika sa background, isang lullaby na tila nagpapalambot sa paligid. Ngunit sa ibaba, sa mismong puso ng tahanan, isang matinding pag-uusap ang malapit nang sumiklab.Tahimik ang marahang paglapit ni Ana. Nakasuot siya ng simpleng puting damit. Ang kanyang mga hakbang ay mabagal, ngunit matatag. Ramdam sa bawat kilos niya na may dalang layunin. Hindi galit. Hindi sumbat. Kundi isang desisyong matagal nang ininda, ngayon lang nabigyan ng lakas.Pag-angat ng tingin

Lumipas ang mga buwan at taon, at ang bawat araw na magkakasama sila ni Adrian ay nagbigay linaw sa puso ni Ana. Habang ang mga alaala ng nakaraan ay patuloy na nagbabalik sa kanyang isipan, naramdaman niya na siya ay unti-unting nagiging buo muli. Hindi na siya naguguluhan, hindi na siya nag-aalangan. Ang lahat ng paghihirap at sakit ay nagsilbing aral para mas maging maligaya siya ngayon.Si Adrian,siya na patuloy na nagbigay pag-asa at pagmamahal sa kanya,ang naging lakas na nagpatuloy sa kanya. Sa bawat sandali na sila ay magkasama, natutunan niyang mahalin si Adrian ng buong puso. Tinulungan siya nitong maghilom mula sa mga sugat ng nakaraan, at ang kanyang mga sugat ay naging dahilan upang mapagtanto niya na si Adrian ang may kakayahang magbigay sa kanya ng pag-ibig na puno ng pagkalinga at hindi pagpapabaya.Ngunit hindi rin mawawala sa isip ni Ana si Luke. Alam niyang pinili na rin ni Luke ang sarili niyang kaligayahan, at hindi na iyon ang kanilang panahon. Nais niyang makita

Habang ang araw ay nagsisimula nang lumubog, ang bahay ni Adrian ay puno ng mga magaan na tunog—mga haplos ng hangin sa mga halaman at ang malalambot na tunog ng mga paboritong awit na tinutugtog ni Adrian sa kanyang sala. Sa isang sulok ng bahay, habang nagpapahinga ang mga bata at si Ana, nagkita si Adrian at Luke.Si Luke, na karga ang maliit na si Leo, ay dahan-dahang pumasok sa sala. Sa mata ni Adrian, nakikita niyang may dalang alalahanin si Luke, ngunit may pag-aalinlangan din sa kanyang mga mata. Hindi na bago sa kanila ang ganitong mga sandali—ang magkausap na parang magkapatid, ngunit may mga bagay na hindi masabi ng tuwiran. Higit pa sa mga salitang binitiwan, may mga nararamdamang hindi madalas ipahayag."Huwag mong ipag-alala," simula ni Luke habang inilapag ang anak sa sofa at naupo sa tabi ni Adrian. "Wala akong galit sa’yo, Adrian. Gusto ko lang sanang malaman kung ano ang plano mo, kasi... alam mo na, ongoing pa ang annulment namin ni Ana."Dahan-dahang lumingon si Ad

Habang abala si Adrian sa paglalaro ng mga bata sa likod-bahay, si Ana ay tahimik na naglakad papunta sa veranda. Hawak niya ang kanyang cellphone, at sa bawat hakbang, dama niya ang malamig na hangin na tila may kasamang alon ng alaala. Pagkaupo niya sa isang rattan chair, dahan-dahan niyang pinindot ang numero sa kanyang contacts—Tatay Romero at Nanay Glenda.Ilang saglit lang, narinig niya ang pamilyar na ringtone. Tumibok nang mabilis ang puso niya. Sa simpleng tunog ng tawag na iyon, para bang bumalik siya sa araw na natagpuan niya ang sarili, kahit wala pa siyang alaala noon."Hello…?" mahina ngunit malambing na tinig ng matandang babae ang sumagot."Nanay Glenda…" bulong ni Ana, nanginginig ang boses, "ako po ito… si Ana.""Anak!" sigaw ni Nanay Glenda, tila hindi makapaniwala. "Anak, salamat at tumawag ka ulit. Diyos ko… araw-araw kitang ipinagdarasal."Narinig ni Ana sa kabilang linya ang yabag ni Tatay Romero, na agad lumapit."Sino ‘yan, Glenda?""Si Sara, Tay! Si Sara!""S

Matapos ang makulay na usapan sa bahay nina Belle at Luke, hindi na mapigilan ni Adrian ang kanyang excitement. Ang plano na matagal nang nakatago sa kanyang puso ay nagsimula nang magbunga. Ang paghahanda ng proposal ay naging mas seryoso, at ang susunod na hakbang ay ang pagpili ng perpektong singsing para kay Ana—ang simbolo ng bagong kabanata ng kanilang buhay.Habang binabaybay ni Adrian ang daan patungo sa jewelry shop, ang kanyang isipan ay puno ng mga tanong at pagnanasa. "Paano ko ba pipiliin ang tamang singsing?" tanong niya sa sarili, sabay diin ng manibela. Nais niyang ipakita kay Ana na ang bawat detalye ng kanilang pagmamahalan ay may kahulugan—mula sa bawat matamis na salita, hanggang sa bawat hakbang patungo sa kanilang bagong simula.Pagdating niya sa jewelry shop, sinalubong siya ng isang sales associate na may maligaya at magalang na ngiti. "Magandang araw po, sir. Paano po kita matutulungan?" tanong ng babae.Si Adrian ay agad na tumango at nagsimula nang ipaliwana