All Chapters of Beyond The Broken Marriage: Chapter 11 - Chapter 20

Tumango si Marielle, seryoso ang tingin habang nakatingin sa monitor. “Kailangan mo na talagang magdesisyon sa lalong madaling panahon, Alyssa. Hindi ka lang basta pasyente dito. Isa ka ring OB-Gyne. Alam mo ang prosesong pinagdadaanan ng isang babae sa ganitong kalagayan. At alam mo rin na habang tumatagal ang pagbubuntis, mas nagiging komplikado ang lahat.”Tumigil sandali si Marielle, saka muling nagsalita—ngayon ay mas mababa na ang boses, parang may halong malasakit. “Kung sa maagang panahon, miscarriage lang ito. Pero kung lalampas pa, magiging induced labor na 'yan. At alam mong mas delikado iyon—hindi lang sa pisikal na katawan ng ina, kundi pati sa emosyon.”Hindi agad nakasagot si Alyssa. Nakatitig lang siya sa sahig, parang may iniisip, pero malinaw sa kanyang mukha na naiintindihan niya ang lahat ng sinabi ng kaibigan.“Alam ko, Doc,” sagot ni Alyssa, mahina pero buo. Hindi siya tumingin kay Marielle, pero ramdam sa tinig niya ang kabigatan ng desisyon. Para siyang binabaga

“Haahh…” Napabuntong-hininga si Alyssa.Ngayon, heto siya sa sala ng mansyon. Mag-isa. Nasa ospital si Marco, kasama si Sam at ang kanilang anak. Samantalang siya, ang legal na asawa, ay nakaupo sa isang malamig na sofa, bitbit ang isang buhay sa kanyang sinapupunan.Napaluha siya.Isa. Dalawa. Hanggang sa dumaloy na ang mga ito nang tuluyan.Hindi siya humikbi. Wala siyang ingay. Sanay siyang tumanggap nang tahimik. Pero sa loob, wasak na wasak na siya.Lumapit siya sa malaking salamin malapit sa hagdan. Tiningnan ang sarili. Hawak ang tiyan. Namumugto ang mga mata. Nangingitim ang paligid ng mata niya. Pero naroon pa rin ang liwanag sa kanyang mga mata—liwanag na hindi para kay Marco, kundi para sa batang dinadala niya.Hinaplos niya ang tiyan. Dahan-dahan. Parang ayaw niyang gisingin ang munting buhay sa loob.“Anak…” bulong niya.Nakangiti siya, pero may pumatak na luha. “Kaya natin ito.”Tahimik. Pero buo. Hindi na siya kailangang pakinggan ni Marco. Hindi na niya kailangang hint

Sa totoo lang, hindi naman talaga gustong makialam ni Alyssa sa relasyon nina Marco at Sam.Kung hindi lang sa batang nasa sinapupunan niya ngayon, baka matagal na siyang pumirma ng annulment papers—walang tanong, walang luha, walang laban. Baka tulad ng nakaraang dalawampung taon, tinanggap na lang niya na may mga bagay talagang hindi para sa kanya.Mula pagkabata, tinuruan na siyang magtimpi. Laging may pamantayan. Laging may kailangang igalang. Maayos siyang pinalaki. Mabuting anak, tahimik na babae. Hindi pasaway. Hindi nakikisali sa gulo.Ang ama niya, isang simpleng driver ng pamilya Delgado. Partikular kay Don Ricardo Delgado—ang ama ni Marco. Sa isang matinding aksidente noon, sinagip ng kanyang ama ang buhay ni Don Ricardo. Nabulagta ito, nasugatan nang husto. At mula noon, hindi na ito nakabalik sa trabaho. Permanenteng may kapansanan. Ang kanyang ina, kinailangang tumigil sa trabaho para maalagaan ang asawa.Pero mabuti ang pamilya Delgado. Hindi sila pinabayaan. Binigyan s

Ngumiti si Sam, tila may bahid ng panunukso at panlilinlang sa kanyang mga mata, saka dahan-dahang humithit ng sigarilyo. Sa bawat pagbuga niya ng usok, parang sinasadya niyang saktan si Alyssa—at sa pagkakataong ito, diretso niyang ibinuga ang makapal na usok sa mismong mukha nito.Napasinghap si Alyssa, ramdam agad ang hapdi sa ilong at lalamunan. Napakapit siya sa kanyang sikmura, napangiwi, at sunod-sunod ang pag-ubo.“Naiintindihan mo na ba ngayon?” tanong ni Sam, malamig ang tinig, parang wala siyang pakialam sa epekto ng ginagawa niya. “’Yan ang dahilan kung bakit ako ang mahal niya.”Hindi na nagsalita si Alyssa. Hindi rin niya tiningnan si Sam. Imbes, iniwasan niya ang mukha nito, tinabig ang usok sa harap gamit ang isang kamay, at umatras ng isang hakbang. Puno na ng luha ang kanyang mga mata, at sa malabong paningin, nasulyapan niya ang ngiti ni Sam—isang ngiting mayabang, mapanlamang, at parang sinasabing: “Panalo ako.”“Alam mo, Alyssa,” patuloy ni Sam, tila ba nag-eenjoy

Alas-tres na rin ata ng hapon kaya medyo malamig-lamig na at tila mahangin din. Sa gitna ng makulimlim na parking lot, maraming mga kotse pero iilan lang ang mga tao. Tahimik ang paligid maliban sa mahinang ugong ng mga gulong sa kalye at ilang yabag ng taong naghahabol ng duty.Doon, sa tabi ng isang puting sasakyan, nakita ni Marco si Alyssa.Nakatayo siya sa likod ng kotse, hawak ang maliit na lighter at sigarilyong hindi man lang naiilawan. Hawak lang niya iyon, parang simbolo ng isang bagay na gusto niyang takasan pero hindi niya kayang harapin.“Alyssa,” tawag ni Marco, may bigat sa tinig. Hindi galit, hindi rin lambing. Isa iyong pagtawag na puno ng tanong.Napalingon si Alyssa. Wala siyang intensyong itago ang sigarilyo. Sa totoo lang, hindi naman talaga niya ito sinindihan. Pero ang timing, ang eksena—parang sakto para mahuli."Ano na naman?" tanong niya, pagod ang tono, pero hindi maiiwasan ang bahagyang pangangatog sa tinig.Lumapit si Marco, mabagal ang hakbang. Tinitigan