All Chapters of Beyond The Broken Marriage: Chapter 21 - Chapter 30

Ilang araw na rin ang lumipas mula noong huling gabi niya sa ospital, at simula noon, hindi na muling bumalik si Alyssa sa trabaho. Tahimik niyang tinapos ang mga obligasyon niya—sinagutan ang ilang clearance forms, inayos ang mga final reports, at nilagdaan ang ilang dokumento sa HR. Pero karamihan doon, ipinadaan na lamang niya sa email o kay Doc. Marielle o kay Lucas.Nakapagpaalam na rin naman siya nang personal sa mga ito. Bukod pa riyan, iniingatan din niya ang kaniyang pagbubuntis dahil maselan ito lalo na kung siya ay stressed.Dumami ang inasikaso ni Alyssa sa loob ng bahay. Sa dami ng dokumentong kailangang ihanda—visa, admission letters, medical requirements, pati ang mga flight arrangements—halos wala na siyang oras na huminga. Pero kahit abala, ramdam niya ang katahimikan. Isang uri ng katahimikan na hindi nagpapahinga, kundi nagpapabigat.Ngunit sa gitna ng kanyang katahimikan, may isang bagay siyang hindi inaasahan.Araw-araw na niyang nakikita si Samantha. At ang mas m

Pagkasara ng pinto, nanatili si Alyssa sa kinatatayuan niya. Nanginginig ang mga kamay, mabigat ang dibdib, at parang pinipiga ang sikmura. Hindi na niya kaya. Lahat ng emosyon—galit, sakit, at pagkabigo—ay nagsisiksikan sa katawan niya at tila sumasabay sa kiliti sa lalamunan niya.Bigla siyang napatuon sa tiyan niya. May kung anong kirot doon. Kasabay ng pagkakuyom ng palad niya sa may puson, naramdaman niyang tila nagkakagulo ang laman-loob niya. Umikot ang paningin. Mainit ang batok. Napayuko siya, hawak ang dibdib, at saka tuluyang nasuka sa sahig ng kwarto.Kagat-labi niyang tinakpan ang bibig, pinilit na huwag humagulgol habang hinahanap ang lakas na buksan ang pinto. Kailangan niyang makarating sa banyo.Pagbukas niya ng pinto, agad niyang nakita si Sam. Nasa gitna ito ng hagdan, pababa mula sa master’s bedroom. Maayos ang bihis nito—manipis na damit pambahay pero ayos ang buhok at mukha. Parang walang mabigat na nangyari, tila walang alam sa ginagawang pasakit ni Marco kay Al

Hindi na siya sinundan ni Marco.Pagkasabi ni Alyssa ng mga huling kataga—“Asikasuhin na rin natin ang divorce papers soon.”—tuluyan na siyang tumalikod. Hindi siya lumingon. Hindi rin niya kailangang alamin kung ano pa ang nasa mukha ng lalaking iniwan niya sa loob ng kotse. Ang totoo, kahit gusto niyang malaman kung may pagsisisi ba, kung may pag-aalinlangan, o kahit kaunting lungkot, hindi na iyon mahalaga ngayon.Wala na siya sa yugtong kailangan niya ng kumpirmasyon. Ang kailangan niya ay simula.Pagpasok niya sa loob ng condo building, agad siyang sinalubong ng malamig at mabangong hangin mula sa lobby. Maaliwalas. Malinis. Ang sahig ay gawa sa polished granite tiles, at ang mga dingding ay may modernong panel lights na nagbibigay ng malamlam pero eleganteng liwanag. May maliit na lounge area sa gilid, may beige na sofa at mesa na may centerpiece ng mga fresh tulips.Tila ba bawat sulok ng lugar na ito ay nagpapahiwatig ng bagong pahina—isang kapaligirang walang marka ng alaala,

Naglakad si Alyssa patungo sa direksyon ni Samantha, bitbit ang kaunting kumpiyansa sa bawat hakbang. Taimtim ang mukha, pero hindi galit. Alam niyang kahit anong maging takbo ng usapan, kailangan niyang manatiling kalmado.Napalingon si Sam nang marinig ang tinig ni Alyssa.“Alyssa?” Halatang nagulat ito, bagaman mabilis ding nakabawi. Itinaas nito ang kanyang sunglasses at ngumiti. “Small world.”“Malapit lang kasi ‘yung condo ko rito,” tugon ni Alyssa, mahinahon. Hindi siya ngumiti, pero hindi rin siya bastos. May linyang malinaw sa pagitan ng pagiging magalang at pagiging plastik—at ngayon, pareho silang lumalakad sa linya iyon.Napangiti si Sam, ‘yung uri ng ngiti na pino sa panlabas, pero may halong pagyayabang sa loob. Nilagay niya ang fruit cup sa cart niya at saka umambang lilipat ng aisle, pero tumigil rin para lingunin si Alyssa mula ulo hanggang paa.“Teka nga pala,” anito, may bahid na panunukso sa tinig. “Kumusta ka naman sa bagong condo mo? Comfortable ba? Sana maayos a

Pagkapasok nila sa loob ng Civil Affairs Bureau, si Alyssa ang unang lumapit sa counter. Tahimik itong umupo, marahang ibinaba ang kaniyang shoulder bag sa lamesa at isa-isang inilabas ang mga dokumentong inihanda niya mula pa kagabi—marurupok na papeles, ilang ID, at ang pinakaimportanteng papel: ang marriage certificate na ngayon ay siyang tuluyang guguhitan ng linya.Maayos niyang inilatag ang lahat sa harapan ng staff sa counter. Bahagyang yumuko, at sa tonong banayad pero malinaw, animo'y isang formal na kahilingan, sinabi niya, “Mag-aayos po kami ng divorce papers.”Ang staff na babaeng nasa mid-40s ay kasalukuyang umiinom ng mainit na tsaa habang nagbabasa ng diyaryo. At dahil sa gulat sa narinig, muntik na nitong mailuwa ang laman ng bibig. Mabilis nitong nilapag ang tasa sa gilid at itinaas ang tingin. “Divorce?” tanong nito, halos hindi makapaniwala. “Ngayong araw? February 14? Valentine’s Day?”Napakunot ang noo ni Alyssa, saglit na natigilan. Para bang ngayon lang niya na-