บททั้งหมดของ Lustfully yours, Uncle: บทที่ 81 - บทที่ 90

“Izzy, ano ka ba naman… Sa loob ng halos mag ta-tatlong lingo, kulang isang dosena na ang nabasag mo. At aba… Alas otso pasado palang ngayon ah… May hanggang bukas ka pa.”Bakas ang inis sa tinig na sabi ni Jane, isama pang halos mag dikit na rin ang mgkabilang kilay nito.Hindi rin naman ito masisi ni Izzy. Hindi niya rin maaring itanggi ang sinabi nito.Marahas siyang napa buntong-hininga saka napayuko bago nag salita.“P-pasensya na…”Halos pabulong niyang sabi, sapat upang marinig nito.“Ayos lang naman sana, Izzy pero alam mo namang kung ano man ang nababasag at nasisira natin dito sa coffee shop na ‘to eh dapat nating palitan o ‘di kaya ay bayaran. Pareho tayong nanga-ngailangan… Sa halaga ng mga nasira at nabasag mo halos wala na sa kalahati ang nasu-sweldo natin araw-araw.”Naiiling na sabi nito, hindi man siya nito pinag tataasan ng boses ay alam niyang galit ito, at naiintindihan niya iyon.“Hindi ko alam kung ano man iyang nasa isip mo, o kung gaano man kabigat iyang proble

“Izzy?”Bakas ang gulat at pag tataka sa mukhang tawag sa kanyang pangalan ni Carl nang pag buksan siya nito ng pinto.Sa itsura nito ay halata ring tila na bulabog ang tulog nito, pupungas-pungas pa kasi ito nang harapin siya at tila nawala lamang ang antok nang makita siya.“It’s past one in the morning. Anong ginagawa mo dito? May nangyari ba?”Bakas ang pag aalala sa mukhang tanong nito sa kanya. Nag pilit naman ng isang tipid na ngiti dito si Izzy saka sumagot.“Pwede bang dito muna ako?”May halong lungkot at pakiusap ang tinig na sabi niya habang pilit na iniiwas ang tingin kay Carl.Wala namang nagawa ang kanyang best friend kung hindi ang lakihan ang bukas ng pinto nito at hayaan siyang makapasok sa loob.Pag pasok pa lamang sa condo unit na tinutuluyan ni Carl ay hindi niya na napigilan ang huwag umiyak.Mabilis namang isinara ni Carl ang pinto saka siya nilapitan at inalalayang maka uupo sa isang sofa sa sala nito. "Anong nangyari? Hindi ba't ang sabi mo may pasok ka sa co

“I killed someone, Isabel. Nakapatay ako, three years ago.”“I killed someone, Isabel. Nakapatay ako, three years ago.”“I killed someone, Isabel. Nakapatay ako, three years ago.”Maka ilang ulit na nag laro sa kanyang isipan ang mag huling salitang sinabi sa kanya ni Seth, ilang minuto na rin ang lumipas ngunit hindnm pa rin mahanap sa sarili ni Izzy ang tamang mga salitang maari niyang sabihin kay Seth.Nakapatay ako… Three years ago…Tila isang echo na muli pang naulit sa likod ng utak ni Izzy ang mga salitang iyon, sa tingin niya pa kahit ang pag kurap at paghinga ay hindi niya magawa dahil sa pagkagulat.Isama pang halos mamutla ang kanyang mga kamay sa pag pilipit sa laylayan ng puting kumot na bahagyang nakabalot sa kanyang katawan.“Say something…”Paos ang tinig at halos pabulong na pakiusap sa kanya ni Seth nang lumipas pa ang ialng sandali ay nanatili pa rin siyang tahimik.Pasimple namang napa lunok si izzy bago nag iwas ng tingin, nakuha niya pang tumikhim ng marahan bago

Minsan pang naging mabagal ang takbo ng bawat araw para kay Izzy.Halos tatlong lingo pa lamang ang lumipas mula noong naayos niya ang mga papeles na kailangan niya sa kanyang pag alis ngunit pakiramdam niya ay tila ilang taon na iyon.Hindi niya na susubukan pang itanggi na kasali na sa dahilan kaya ganoon ay dahil na mi-miss niya na si Seth. Miss na miss niya na ito, sa sobra pa ay halos ang binata na rin ang laman ng kanyang mga panaginip.Sandaling naipilig ni Izzy ang kanyang ulo upang kahit paano ay mapigilan niya ang kanyang antok. Pasado alas onse pa lamang ng umaga at halos kakarating niya lang rin galing sa kanyang raket. Sa halip na matulog na at mag pahinga, heto siya at pilit inaayos ang mga papeles na kailangan niya sa pag alis. Kasama ang passport, diploma, pati na rin ang iba pa."Tuloy na ba ang alis mo?"Agad napa tuwid ng upo si Izzy nang marinig ang pamilyar na tinig ng nag salita malapit sa pinto. Napa lingon siya doon saka nag pilit ng ngiti nang mapag sino iyon.

"Are you okay? What's going on?"Halos mag salubong ang kilay na agad na tanong sa kanya ni Carl pag pasok na pag pasok pa lamang nila ni Pating sa sasakyan nito.Kagaya ng napag usapan nila, tumupad nga ito sa sinabi nitong susunduin na lamang sila sa labasan para sabay-sabay na silang mag punta sa bahay ng parents nito."Hey, anong nangyari?"Ulit pang tanong ni Carl nang manatili siyang tahimik, sa pagkakataong ito ay kay Pating na ito nag tanong. Nakita niya pa kung paano siyang tapunan ng tingin ni Pating, tila nag tatanong kung mag saasbi ba ito kay Carl o hindi."Hindi tayo aalis dito hanggang hindi kayo nag sasabi kung anong nangyari.""W-wala naman kasi fafa Carl..."Nakayukong sabi ni Pating na halatang nahihirapan sa pag timbang ng sitwasyon."Hm... If nothing has happened bakit ganyan ang mukha niyo pareho? And Izzy please, you know you can't lie to me... Paano mo pang itatangging walang nangyari eh mukhang kanina ka pang paiyak?"Bakas ang labis na pag aalala sa mukhang p