All Chapters of Never Fall Again to the Heartless Billionaire: Chapter 191 - Chapter 200

Nanatiling tahimik si Mayumi. Halos hindi humihinga kahit pa alam niyang negative naman ang lalabas dahil pinagawan niya ng paraan sa kapatid. Ito na ang magtutuldok sa pangungulit ni Cayden.Dahan-dahang binuksan ng binata ang sobre. Binasa ang laman. Nanlaki ang mata nito at tila hindi maibuka ang bibig.“Ako, ako ang ama,” anitong halos hindi mapakapaniwala at tila nais tumalon sa tuwa.Napatingin ito sa kanya at nayakap siya ng mahigpit na agad niyang itinulak.“Ako ang ama, magiging daddy na ako!” inulit nito at bakas sa mukha ang saya.Tila hindi niya narinig ang sinabi ni Cayden. Nagtaas siya ng mukha at kinuha ang papel na hawak nito. At natigalgal siyang lumabas ang totoong resulta. Mabilis ang tibok ng kanyang puso, nanginginig ang kanyang mga kamay. Inilayo niya ang tingin, umiling ng madaming beses. Paano nangyaring hindi napalitan ang resulta?“Gusto ko lang, matapos na. Akala ko kung makita mong hindi ikaw ang ama, titigil ka na. Anyway, kahit ikaw pa ang ama, hindi kita

Nakamasid si Mayumi habang nag-uusap si Daddy William at si Cayden. Kuhang kuha nito ang kiliti ng ama. Tila nanlalaki ang ulo niya. Hindi naman niya kayang sabihin sa ama na nabuntis lamang siya at wala siyang balak magpakasal. Alam niyang may iniingatang pangalan ang pamilya niya. Bagong dating lang niya, hindi niya magagawang dumihan ang pangalan ng Pamilya Aragon.Gabi na ngunit malakas pa din ang ulan, kumukulog, malamig ang simoy ng hangin.Nakatayo si Cayden sa may bintana, nakatanaw sa ulan. Sa kanyang likuran, abala si Don William sa pagkuha ng mamahaling wine. Naglabas ito ng dalawang baso. Nagsalin ng alak at ibinigay sa kanya ang isang baso.“Hindi ka na makakauwi niyan, hijo. Baka abutan ka pa ng baha sa daan. Dito ka na magpalipas ng gabi.”“Nakakahiya po, Daddy William. Baka makagulo pa ako sa inyo.”“Huwag kang mahiya. Tinuturing na kitang parang anak. At tutal, magiging parte ka na rin ng pamilya, bakit hindi ka dito na matulog?”Sa kabilang bahagi ng sala, tahimik na

“Sana po ay magustuhan niya ang ginataang bilo-bilo na gawa ko, special ‘to,” nakangiting sabi Cayden.“Naku, ang swerte ni Ma’am Mayumi, gwapo na, mabait, at sweet pa!” anang isa pang kasambahay.Nanlaki ang butas ng ilong niya. Hindi lang nila alam ang dinanas niyang hirap sa kamay ng kumag na ‘yan!Tumikhim siya. Seryosong nagluluto, pawisan, nakafocus habang nilalagyan ng gata ang kaserola si Cayden.“Anong ginagawa mo at nakikialam ka sa kusina?”“Ginataang bilo-bilo. Gusto mo daw ito.”“Ayoko ng kahit anong galing sa’yo!”Biglang naglayuan ang mga kasambahay na nasa gilid ni Cayden.“Sir Cayden, ganyan po talaga ang buntis. Mukhang napaglilihian ka ni Ma’am Mayumi,” nadinig niyang bulong ng mayordoma.“Hintayin mong maluto muna bago mo sabihing ayaw mo. Kasing sarap ko ‘tong niluluto ko.”Umikot ang mata niya. “Hay, hindi pa man luto, nasusuka na ako. Siguradong hindi ‘yan masarap,” aniyang lumayo dahil naaamoy niya ang mabangong bilo bilo. Naglalaway siya pero hindi niya aamini

Niyaya ni Cayden na umuwi si Mayumi. Nagtungo sila sa parking area ng mall. Nakamasid siya sa lalaking ilang beses niyang napansing sumusunod sa kanila sa loob ng mall. Ngunit sa halip na habulin ito, mas pinili niyang manatiling kalmado. Ang kasamang si Mayumi ang mas mahalaga ngayon. Nakahanda siya sa sandaling may sumugod.“Okay ka lang ba? Medyo napagod ka yata. Gusto mo kargahin na kita?” aniyang nakangiti sa dalaga.“Hindi naman. Ang korni mo. Akala mo mapapatawad na kita. Hindi ko makakalimutan ang mga ginawa mo sa akin,” irap ni Mayumi.Ngumiti lang siya at binuksan ang pinto para sa dalaga. Maingat niyang inalalayan itong sumakay sa kotse, sabay hila ng seatbelt para isarado ito para sa kanya. Inagaw nito ang seatbelt sa kanya.“Sabi ng mga kasambahay, naglilihi ka daw kaya sobrang sungit mo sa akin. Next time, huwag na tayong lumabas, dadalhan na lang kita ng menu ng buong mall.”“Tumigil ka nga, nakakainis ka. Naiirita ako sa'yo.”Pagkasakay niya sa driver's seat, sinulyapa

Sabay taas ni Henry ng maliit na kahon ng tsokolate na tila bagong lagay sa eleganteng gift box. Hinihingal pa ito. Bakas na bakas sa mukha ni Cayden ang inis sa naudlot na halik.Matagal na niyang ninanais mahalikan ulit si Mayumi at naudlot dahil sa assistant. Tinignan niya ito ng masama. Itinulak siya ni Mayumi upang maglayo sila.“Henry, sakto ang dating mo, perfect timing!” aniyang halos hindi bumuka ang labi.“Miss Mayumi, this is a special chocolate, mula sa puso ng CEO ng Villamor Realty Corporation.”“Effort ah. Salamat at pati ikaw inaabala ni Cayden.”Nagkatinginan silang muli ni Mayumi, parehong natawa at may kilig.“Henry, makakaalis ka na. Naibigay mo na ang chocolate. Goodnight!” taboy niya sa assistant.“Sir, hindi mo man lang ba ako iimbitahing kumain? Gusto ko din ng bilo bilo,” anitong naupo pa sa table. Walang pakiramdam ang peste.Inambaan niya ng kamao si Henry. “Heto? Gusto mo? Aalis ka na o lulumpuhin kita?”Binalikan niya si Mayumi pag-alis ni Henry.“Umalis n