All Chapters of The Whispering Love of a Lily: Chapter 11 - Chapter 20

Narinig ni Sereia ang tanong ni Margarette pero hindi siya sumagot. Sa halip ay tumingin siya kay Adriel at ngumiti. "Congratulations."Biglang nagbago ang timpla ng mukha ni Adriel. Hindi niya maipaliwanag ang sarili pero may parte ng puso niya na tila hindi nagustuhan ang pagbati nito.Why is it different from what he thought? Hindi ganito ang gusto niya. Ang inaasahan niya ay maghahabol pa ito at mag - mamakawawa sa harap niya. Hindi ganito. Bakit parang ang bilis lang nito bumitaw?How can she be so calm? She looks sincere. Na para bang tanggap na talaga nito na ayaw na niya."Wala na siyang magagawa, Hon. Magkasintahan na tayo. The sight of her makes me sick so don't try to consule her," Adriel said in an arrogant tone.Hinila ni Adriel ang kamay ni Margarette. Hinawakan naman nito ng huli. Saka ito ngumiti ng matamis."Iwan mo muna kami. Gusto ko siyang makausap," untag ni Margarette.Walang pasabi na umalis si Adriel sa harap nila. Tinanaw nila ito habang lumalayo.Nang mawala

Napako sa kinatatayuan si Adriel. Hindi niya magawang kumilos dahil sa mapanhusgang tingin ni Linux. Nailibot niya ang kanyang paningin. Napansin niya ang bulungan at mapagkutyang tingin ng mga tao. Maaaring iilan lang sa mga bisita ang nakakilala sa kapatid ni Linux, pero sa mata ni Adriel; kilalang - kilala niya ito. Isa lang naman ang tinutukoy nito na kapatid na babae. Walang iba kung hindi ang nag - iisang babae'ng anak ng mga Sevania na si Aurelia Ayame Sevania. Interesado ang Mama niya sa malawak na koneksiyon ng mga Sevania. Ang mga Sevania ang pinakamayamang Angkan na nakatira sa Santa Mos Vier. Walang tao na hindi kilala ang pamilya'ng Sevania. Masyadong matunog ang pangalan nito dahil sa kaliwa't - kanan mga charity organizations nito. Nagkalat din sa karatig bayan ang mga negosyo nito. Maging sa siyudad ay mayroon din itong mga negosyo. Kaya para hindi maputol ang koneksiyon ng dalawang pamilya, ipinagkasundo siya ng kanyang Mama. Kahapon niya pa nalaman ang tungkol

"Back off," Linux said in a warning tone."Tsk!" Tinapik ni Dismund ang balikat ni Linux. "Huminahon ka nga. Nagpapakilala lang ako." Sabay tingin kay Sereia. Tinuro niya ulit ang kanyang braso. "Hindi mo 'to natatandaan?"Umiling ulit si Sereia. Ang totoo ay kilala niya ito. Natandaan niya rin ito. Ito iyong parating kalaro ni Linux dati. Madalas niya ito nakikita dahil para rin itong buntot ni Linux, na kung saan ito pupunta ay nandoon din ito, pero ayaw lang niya magpakilala. Sa nalaman niya mula kay Linux ngayon, mas mabuti pa na mag - lie low na lang siya."Tsk! Tsk! Tsk!" Nameywang si Dismund. "Totoo talaga ang sinasabi nila na kapag tumatanda ang isang babae ay mas lalong gumaganda. You changed a lot. Kung hindi lang sinabi ni Linux ang pangalan mo ay hindi ko malalaman na ikaw si Sereia." He smile. "Come on, give me your number.""That's enough," Linux stopped his friend. He slap Dismund's hand. "Do you want to die?"Hilaw na ngumiti si Dismund. Binawi niya ang kanyang kamay.

Nagulat si Linux sa kanyang narinig. Pinuproseso ng utak niya ang sinabi ni Sereia. "Ano?" Hindi makapaniwalang bulalas ni Linux.Napabuntonghininga si Sereia. Kinurot niya ang kanyang kamay sabay sabing, "Linux, gusto kita."Muling natahimik si Linux. Naglapit ng mariin ang labi niya. Hindi siya tanga. Alam niya ang ginagawa nito. The little girl he use to cherish is now confessing her feelings. Pero ayaw tanggapin ng sistema niya. May parte ng kanyang puso na gustong sagutin ang isinisigaw nito pero sa isang banda, meron din pumipigil sa kanya.Ganoonpaman, sa isip niya ay hindi ito pwede. Nilapitan ni Linux si Sereia. Saka niya ginulo ang buhok nito. "Sereia, ang bata - bata mo pa. Gusto mo ng ma-inlove?" malambing na wika ni Linux.Hangga't maaari ay ayaw niya na pag - usapan nila ang tungkol sa buhay pag - ibig. Ayaw niyang makita na nasasaktan ito.Nalungkot si Sereia. "Hindi ako nagbibiro," matapang niya na ani. "May gusto talaga ako sa'yo."Napabuntonghininga si Linux. Nam

‎"Sereia, Sereia. Hey! Stop crying. Don't be sad," Dismund said in a gentle voice.‎‎Napakurap si Sereia, at nang lingunin kung sino ang kumausap sa kanya ay sandali siyang natahimik. Tinitigan niya ito nang mariin. Nang marinig niya ang malakas ng music na mula sa speaker ay mas lalo siya nagising. Takang napatingin siya kay Linux. Nakapamulsa ito at taimtim na nakatitig sa kanya.‎‎Napayuko siya. Muli niyang ikinurap ang kanyang mata. Ang luha niya kanina pang umaagos ay mas lalong rumagasa. Ayaw niya na magmumukha siyang kawawa. Kaya inangat niya ang kanyang mukha. Blangkong pinahid niya ang kanyang luha habang nakatitig sa kawalan.Bigla naman nagbago ang ekspresiyon ni Linux. Gusto niya sana ito aluhin pero hindi niya alam kung paano. Alam niya na nabigla pa ito sa nangyayari. Ang tagal niya itong pinaniwala na patay na siya.Hindi niya gusto kung paano ito mag-react. Parang itong robot. Walang buhay ang mata nito at hindi ngumingiti. Napakalayo sa Sereia na nakilala niya rati