Lahat ng Kabanata ng The Whispering Love of a Lily: Kabanata 51 - Kabanata 60

Natahimik si Linux. Hindi niya alam kung paano ito kakausapin.‎‎Napabuntonghininga si Sereia. Naging hudyat para sa kanya ang pananahimik ni Linux kaya muling siyang nagsalita, "kung pwede, huwag mo na akong pagsabihan kung anuman ang itatawag ko sa’yo. Hindi na ako katulad ng dati, Mr. Sevania. Marunong na ako mag-isip.”‎‎“I know,” maagap na sagot ni Linux na siyang ikinatigil naman ni Sereia.‎‎Naglapat ng mariin ang labi ni Sereia. Kinagat niya ang ilalim ng kanyang labi. Saka siya tumayo. ‎‎Dinampot niya ang dalang supot na may laman na mangga. “Mauna na ako.” Saka siya tumalikod.‎‎“Wait.”‎‎Bagsak ang balikat na huminto si Sereia. Hinarap niya si Linux.‎‎“Ano?” Napipikang tanong ni Sereia na hindi na maitago ang pagkairita.‎‎Hindi kaagad sumagot si Linux. Tinitigan niya ang dalang supot ni Sereia.‎‎Napansin naman ni Sereia ang ikinilos nito. Naningkit ang kanyang mata habang tinitigan niya ito.‎‎“Kung wala ka na pong sasabihin, Mr. Sevania. Aalis na ako,” puno n

"Linux!" Malakas na sigaw ni Sereia sa abot ng kanyang makakaya. Natigilan si Linux nang marinig ang boses ni Sereia. Tinitigan niya ang dalawang lalaki na bumubuhat dito. "Linux! Tulong!" Muling sigaw ni Sereia. Ang boses ni Sereia ay parang batingaw na gumising sa utak ni Linux. Biglang nabuhay ang dati niyang nakasanayan. Matagal na niyang pinangako sa sarili na titigil na siya sa pagiging basagulero. Tinalikuran na niya iyon. Lalo na nang makiusap ang Daddy niya. Napilitan siyang gawin iyon mula ng tinapon siya ng Daddy niya sa ibang bansa. Kailangan niyang kalimutan iyon dahil sa kondisyones ng kanyang Papa. Simula niyon, pinangako niya sa sarili na hindi na siya makikipag-away kung hindi naman talaga kinakailangan. Pero hindi ibig sabihin niyon ay talagang titigil na siya. Ang pangako niya sa sarili, gagamitin lang niya iyon sa tama. Pinangako niya iyon sa kanyang Daddy pero ang kapalit niyon ay kailangan nitong pumayag sa martial arts lesson niya. Noong una, nag-alala

Tahimik na pinagmamasdan ni Sereia ang mga lalaking tumangka sa buhay niya. Ang pagkalansing ng posas ay kanyang naririnig. Nakita niya kung paano ipinasok ng mga Pulis sa Patrol Car ang may sala. Kahit ang pakikipag-usap ni Linux sa Chief Police ang kanyang nakikita. Hindi niya alam kung ano ang pinag-usapan ng mga ito, pero kung pagbabasehan ang nangyayari ngayon. Hindi malabong hinihingi nito ang statement ni Linux.Ang kanina na tahimik na kapaligiran ay biglang umingay. Nakakuha ng atensiyon ang pagwangwang ng mga Police Car kaya marami na ang nakikiusyoso sa kanila. Nagsilapitan ang mga taong namamasyal lang sana sa park kanina. Rinig na rinig ni Sereia ang pagbulungan ng mga ito. Halatang nangangapa sa kung anuman ang nangyayari.Nang maalala ni Sereia ang sinapit niya kanina ay natuliro siya. Lumaylay ang kanyang balikat. Mas lalo niyang niyakap ang sarili.Hindi niya inaasahan na sa simpleng paglalakad lang ay pwede na siyang mamatay. Sino ba naman ang gusto na mapahamak. Sa

Hinatid ni Linux hanggang sa tarangkahan ng boarding house si Sereia. Hindi siya umalis hanggang sa hindi ito tuluyan nakapasok. Nang marating nila ang tarangkahan ay huminto sila. Humarap si Linux kay Sereia nang nakapamulsa. "Uminom ka ng tsaa mamaya. It can help to settle your nerves," Linux suggested. Mabagal na tumango si Sereia. Napayuko siya. Tinitigan niya ang kanyang daliri sa paa at ginagalaw iyon. Nang maanalisa ni Sereia na kanina pa siya nakatitig doon ay nag-angat ng mukha. Lumunok muna siya bago magsalita,"s-salamat kanina," mahinang usal niya. "K-kung w-wala ka roon, b-baka napaano na ako." Linux sighed. "The next time our path cross, don't try to refuse my offer to drop you off. It's for your own safety. Dati pa kita sinasabihan tungkol diyan. Sa panahon natin ngayon, mapababae o lalaki, pwede nang mamamatay sa kalsada dahil lang sa mga masasamang tao." Napasimangot si Sereia. "O-oo na." Napailing si Linux. "Simula ngayon, huwag ka ng lumabas ng boarding hous

Nagsalubong ang kilay ni Dismund. Nagdududang tinitigan niya si Linux. Naglapat ng mariin ang kanyang labi at nameywang siya sa harap nito. "That's new," Dismund commented. "Ayaw mo umuwi?" Hindi sumagot si Linux. Tinabingi ni Dismund ang kanyang ulo. "Narinig ko mula kay Kuya ang tungkol sa banquet na gaganapin sa Terraviga Hotel. I heard it's both an auction and a welcome banquet party." Linux snorted. "My father thinks it is a good opportunity for me to show up. Hindi ko naman gusto ang hiniheld nila na party kaya hindi ako pupunta." Napaawang ang labi ni Dismund. "Hindi ka sisipot?" Nagkibit-balikat si Linux. "Kung gusto mo pumunta, ikaw na lang ang proxy ko." Nagliwanag ang mukha ni Dismund. "That's a good idea. So ano? Dadalhin ko rin ba si Sereia bilang ka-date ko?" Linux face darkened. He turned his head and stared at Dismund sinisterly. "Subukan mo," banta pa ni Linux sa malamig na boses. *** Hindi makamove-on si Adriel sa nakita niya kanina. Hindi niya matanggap