All Chapters of The Whispering Love of a Lily: Chapter 31 - Chapter 40

Pagkatapos magsalita ni Linux ay binalot sila ng katahimikan. Naikuyom ni Adriel ang kanyang kamay habang tinapunan ng isang masamang tingin si Linux. Nagtagis ang kanyang bagang. Nakita naman iyon ni Ayame at naalarma siya pero hindi niya alam kung ano ang gagawin. Hindi niya pa masyadong saulo ang ugali ni Adriel. Biglang tumikhim si Dismund. Manghang tumingin siya kay Sereia. "May gano'n na pala?" Pagbasag niya sa katahimikan. He grinned. "Well, if it is what she wants. I can give her my money. Hindi naman iyon kabawasan sa kayamanan ko." Binato ni Sereia ng malamig na titig si Dismund. Napaismid siya. "Isang bilyon? Kaya mo?" pasakay na tanong niya sa kalokohan nito pero ngitngit ang loob. Napakurap si Dismund. Mabilis niyang tinuro si Linux na nasa kanyang likod. "Sabi ko nga, hindi ko kaya, pero si Pareng Linux." Tinapik niya ang balikat nito. "Kayang-kaya niya iyan." Naningkit ang mata ni Linux. Binato niya ng makahulugang tingin si Dismund. Napalunok ito. Nag-iwas ito n

Kanina pa nakatayo si Sereia sa harap ng kanilang mansion pero hindi niya magawang pindutin ang door bell. Nagdadalawang-isip siya. Alam niya sa oras na bubukas ang malaking pintuan ay wala ng urungan. Ilang taon na rin ang lumilipas simula ang huli niyang pagtapak ng mansion. Pinapangunahan siya ng kaba at takot, pero sa tuwing naalala niya kung paano pinalabas sa private room ang kanyang Daddy ay hindi niya maiwasan magalit. Isa lang ang paraan para matigil ang lahat ng ito. At iyon ay kausapin ang kanyang Mommy.Napabuntonghininga siya. Kinagat ni Raine ang kanyang labi bago niya tinipa ang password ng main door.Kumunot ang kanyang noo nang biglang tumunog iyon sabay sabing," Access denied."Naglapat ng mariin ang labi ni Sereia. Nameywang siya at tinitigan mula baba hanggang itaas ang main door ng mansion.Simula nang mag-away sila ng kanyang nakakabatang kapatid na si Atlas, pinangako na niya sa kanyang sarili na hindi na siya muling tatapak pa sa bahay na ito. Pero ngayon na

Nakapamulsa si Sereia habang naglalakad sa kalsada. Malapit na mag- alas sais pero hindi siya nangangamba. Exclusive village naman kasi itong tinitirikan ng mansion nila. Mataas din security level sa lugar na ito kaya bihirang-bihira na may makakapasok na masasamang tao. Hindi rin siya masyadong nakakalayo sa bahay nila kaya kung may magtangka man sa kanya, mahahagip pa rin ito ng CCTC nila. Parte pa rin ito ng labasan ng bahay nila kaya alam niyang safe pa rin siya. Kakadaan pa lang niya sa guard house nila.Ngitngit na ngitngit ang loob ni Sereia habang nililisan ang kanilang mansion. Hindi talaga siya makapaniwala sa nangyayari. Ang dami niya pa gustong sabihin pero mas pinili na lang niya na magtimpi. Kahit ang Mommy niya ay nagulat nang sinabi niyang allergic siya sa seafood. Halata kasi sa mukha nito na nakalimot na ito.Napabuntonghininga si Sereia. Muli niyang inaalala ang nakaraan. Kailan ba ang huling araw na tinatrato siya ng tama ng Mommy niya? Napailing siya. Kahit siya a

"Sereia, come here."Natulos si Sereia sa kanyang kinauupuan. Mas lalo siya tumagilid para maiwasan si Linux. Nagpanggap siya na parang walang narinig.Parang nanadya pa yata ang loko. Imbes na matahimik, tinawag pa siya nito sa ikalawang pagkakataon. "Sereia."Kumunot ang noo ni Sereia dahil sa narinig. Binato niya ng nakakamatay na tingin si Linux pero kahit anong titig niya rito. Parang hindi naman ito tinatablan."Ano?" tanong pa ni Sereia habang nakikipagtitigan kay Linux. Ngumiti ang Ginang. Tinapik ni Doña Mercedes ang kamay ni Raine. "Parang gusto ka kausapin ng apo ko. Sige na, puntahan mo na siya. Go and chat with him. Tulungan mo na rin siya."Napabuntonghininga si Sereia. "Sige po," napipilitan na sagot niya at sabay tumayo. "Maiwan ko na po kayo."Tumango ang Doña. "Sige, Hija. Huwag kang mag-alala, nandito naman si Constancia.""Okay po." Tumayo na si Sereia. Mabigat ang loob na nilapitan niya si Linux."Ano?" Napipikang bulong ni Sereia nang makalapit na siya kay Linux

Tahimik na nagbibiyahe sina Sereia at Linux. Abalang nagtingin- tingin sa labas si Sereia. Tinatanaw niya mula sa bintana ng kotse ang mga nadadaanan nilang mga mansion. Habang si Linux ay nasa pagmamaneho naman ang atensiyon.Ang hindi alam ni Sereia, habang tumitingin siya sa labas ay panaka-nakang sumusulyap din si Linux sa kanya. Hindi iyon napansin ng dalaga dahil masyado itong naka-focus sa pagtitig sa labas.Naglapat ng mariin ang labi ni Linux. Ibinalik niya ang atensiyon sa daan. Nang hindi siya makatiis, nagbukas siya ng usapan."Saan kita ihahatid?" tanong pa ni Linux habang ang mga kamay ay nasa manubela.Napabuntonghininga si Sereia. Sinikap pa naman niya rati na huwag ipaalam dito ang kanyang address pero ngayon... Mapipilitan pa siya na sabihin dito ang lokasyon para lang maihatid siya.'Dapat talaga hindi na ako nagpahatid eh. Kainis' bulalas ni Sereia sa kanyang isipan."Sa Sweet Botanical Boarding House," saad ni Sereia na ang tinutukoy ang pangalan mismo ng boarding