All Chapters of His Runaway Wife: Chapter 1 - Chapter 10

KINAGABIHANAlthea's POVMaingat akong naghuhugas ng pinggan, pinipilit na hindi gumawa ng ingay upang hindi magising si Zsa Zsa. Tahimik ang gabi, tanging ang lagaslas ng tubig sa gripo ang maririnig sa maliit kong inuupahang apartment.Ngunit biglang—BANG!Napapitlag ako. Isang malakas na kalabog ang umalingawngaw mula sa labas ng pinto.Napatigil ako, kinabahan. Sino ‘yon? Alas-dose na ng gabi, walang dapat na tao rito.Dahan-dahan akong lumapit sa bintana at bahagyang sinilip kung sino ang nasa labas. Ngunit halos mabitawan ko ang pinggan sa nakita ko.Si Xander Montevista.Ang asawa kong CEO.At lasing na lasing.Nakasandal siya sa dingding, magulo ang buhok, gusot ang mamahaling suit na suot niya kanina sa opisina. Sa ilalim ng malamlam na ilaw ng poste, kita ko ang lungkot sa mga mata niya, pero higit pa roon ang mas matinding emosyon—galit.Bigla siyang lumingon, parang may naramdaman. Nagtagpo ang mga mata namin.Napakuyom ako ng kamao.Shit.Huli na para magtago."Hindi mo

Althea’s POVTahimik akong nagta-trabaho sa desk ko, pilit na hindi pinapansin ang mga bulungan sa paligid. Alam kong ako ang pinag-uusapan nila. Kanina pa. Pero anong magagawa ko? Wala akong ginagawang masama.Narinig kong may tumawa nang mahina sa likod ko."Ang kapal din ng mukha mo, no? Kakapasok mo lang, pero ikaw na agad ang pinag-uusapan sa buong kumpanya."Hindi ko sila pinansin. Mas mabuting magtrabaho na lang kaysa makipagsagutan.Bigla na lang may tumama sa braso ko—isang ballpen. Napakurap ako at napatingin sa sahig kung saan gumulong ang ballpen papalayo sa akin.Napahinga ako nang malalim, pilit na pinakakalma ang sarili ko."Hindi mo man lang ba pupulutin?" may tonong pang-aasar ang isa sa kanila.Hindi pa ako nakakagalaw nang biglang may sumingit pa."Alam mo, kung ako sa'yo, aalis na lang ako. Wala ka namang ipagmamalaki dito. Sabagay, baka nga may ibang dahilan kung bakit ka tinanggap, 'di ba?"Sabay-sabay silang natawa.Pinikit ko ang mga mata ko. Ayaw kong patulan.

ALTHEA POV Mahigpit kong hinawakan ang maliit na kamay ni Zsa Zsa habang papalabas kami ng gate ng paaralan. Pakiramdam ko'y humupa na ang tensyon matapos ang nangyari sa loob ng principal’s office, pero hindi ko pa rin maiwasang makaramdam ng lungkot at pagod. Hanggang sa isang itim na luxury car ang biglang huminto sa harapan namin. Napaatras ako sa gulat, at halos mapasigaw si Zsa Zsa nang bumukas ang bintana ng sasakyan. Si Xander. Nakatitig siya sa akin, seryoso ang ekspresyon, at kitang-kita sa mga mata niya ang determinasyon. "Sumakay ka." Napasinghap ako. "Bakit?" Lumabas siya ng sasakyan at marahas na isinara ang pinto. Mabilis siyang lumapit sa akin, at bago ko pa maiproseso ang lahat, hinawakan na niya ang braso ko, marahang hinihila palapit sa sasakyan. “X-Xander, ano ba?!” pilit kong binabawi ang braso ko, pero mas lalo lang niyang hinigpitan ang hawak. Hindi siya sumagot. Sa halip, inilapit niya ang mukha niya sa akin, sapat lang para marinig ko ang mabab

Hindi agad dumiretso si Althea sa kanyang desk. Ayaw niyang harapin ang mga mapanuring tingin at bulungan ng kanyang mga kasamahan sa trabaho, kaya dumiretso siya sa comfort room. Kailangan niyang magpahinga sandali, magtanggal ng inis, at mag-isip nang maayos bago muling harapin ang araw. Napahawak siya sa lababo at malalim na huminga. "Huwag mo silang intindihin, Althea," bulong niya sa sarili. Ngunit kahit anong pilit niyang palampasin ang mga nangyari kanina, hindi niya maiwasang magalit—lalo na kay Xander. Biglang tumunog ang kanyang cellphone. Pagtingin niya sa screen, nakita niyang si Jace ang tumatawag—ang matalik niyang kaibigan at isa sa mga tumulong noon kay Zsa Zsa. Ang Ninong ni Zsa Zsa. "Hello, Jace," mahina niyang sagot. "Althea, kamusta ka? Naihatid mo na ba si Zsa Zsa sa school? May problema ba?" agad na tanong ng lalaki sa kabilang linya. "Ayos lang naman ako," sagot niya, bagama’t halata sa boses niya ang pagod. "Naihatid ko na siya sa school. Buti na lang

Xander’s POV Napatingin si Xander sa tauhan niyang kakapasok lang sa opisina. Kita sa mukha nito ang kaba, parang nag-aalangan kung paano sasabihin ang balita. "Sir, dumating ang tawag kanina… Darating na raw po ang Tita niyo—ang kapatid ng ama niyo." Mabilis na nagdilim ang mukha ni Xander. Tumayo siya mula sa kanyang upuan, hinaplos ang panga, saka napatingin sa screen ng laptop kung saan kitang-kita pa rin niya si Althea at Zsa Zsa. "Kailan?" malamig niyang tanong. "Sa loob ng dalawang araw po, Sir," sagot ng lalaki. "At gusto raw po kayong makausap agad pagdating niya." Napakuyom ang kamao ni Xander. Alam niyang hindi ito simpleng pagbisita lang. Ang Tita niya—isang babaeng hindi kailanman nakialam sa buhay niya noon—ay biglang magpapakita ngayon? Hindi siya tanga para hindi malaman kung anong ibig sabihin nito. At ang mas pinagtatakhan niya... bakit ngayon, sa mismong panahon na kasama na niya si Zsa Zsa? Dahan-dahang lumingon si Xander sa tauhan niya. "May alam n