All Chapters of Ninong Senator's Contract Marriage : Chapter 21 - Chapter 30

Gaya ng nakasanayan, tuwing umaga ay lihim na nagpupunta si Francesca sa gym. Nakaupo siya sa stationary bike at nagpepedal nang marinig ang nagri-ring niyang cellphone. Tumigil siya saka tumayo upang kunin ang cellphone sa loob ng bag. Natigilan siya nang makitang telephone number nila mula sa States ang nag-pop up sa screen. Kaagad niyang kinuha sa loob ng bag ang headset niya at inilagay iyon sa kaniyang tenga. “Yes, hello?” Naglakad siya at muling sumampa sa stationary bicycle. “Francesca, how you doin’?” seryoso ang boses ng kaniyang ama. “Yes, dad, good evening, I'm here at the gym. How are you? How's grandpa?” “Bakit parati kang wala sa mansion?” diretsahang tanong nito. Ang tono ng boses nito ay tila ba may kaaway. Kinabahan siya, ni hindi man lang nito sinagot kahit ni isang tanong niya. Sabi na nga ba't hahanapin siya nito kaagad kapag nalaman nito ang tungkol sa hindi niya pamamalagi sa mansion nila. Ilang araw na rin kasi siyang hindi umuuwi roon. Maaring nal

Nagkaroon sila ng masinsinang pag-uusap ng señora sa gazebo kanina. Ibinahagi niya rito ang kaniyang problema. Matapos magtapat sa matanda ay pinayuhan siya nito. “Kung ako lang ang masusunod, Francesca, hija. Ipatitigil ko na kay Javier ang kalokohang ginagawa niya.” Naalala niyang saad nito. Mataman niyang tinitigan ang kaniyang mukha sa salamin. Hindi niya batid kung tama bang isiniwalat niya sa señora ang lahat-lahat ng tungkol sa kanila ng senador. Ang tungkol sa kung ano lamang ang batayan ng kanilang pagsasama bilang mag-asawa. Gayunpaman, gumaan naman ang pakiramdam niya matapos niyang gawin ang bagay na iyon. Matapos mag-usap, biglang nabuhay ang pagnanais niyang magkaroon ng lola o ina na katulad ng personalidad ng señora. Yaong makakausap niya palagi sa mga personal na bagay. Sapagkat ang lolo lamang niya ang mayroon siyang malalim na ugnayan. Napagsasabihan niya ito ng kaniyang mga saloobin noon pa man. Though andiyan naman ang kaibigan niyang si Danica, iba pa rin

“Akala ko, iba ang magiging karibal ko pagdating kay Sen. Javier. Ikaw lang pala.” May lungkot sa mga mata nito habang nakatitig sa larawan na nakabitin sa wall. Huminga siya nang malalim. “Hindi ko rin naman kagustuhan– at inaasahan ang pangyayaring ito, Danica,” saad niya nang maupo sa swivel chair. “Paanong hindi? Alam mo naman na matagal ko na siyang pinapangarap, di ‘ba? Sa dinami-rami ng makakalaban ko sa puso niya, ikaw pa na kaibigan ko.” Napabuntong-hininga na lamang siya at pilit na pinakakalma ang sarili. “Kailangang pakinggan mo ‘ko, Danica. Iku-kuwento ko sayo ang lahat-lahat upang maliwanagan ka sa ano mang iniisip mong namamagitan sa aming dalawa ni Sen. Javier.” Tumingin ito sa kaniyang mga mata at tila binabasa ang nasa isipan niya. Ikinuwento niya rito ang mga pangyayari mula sa simula hanggang sa dulo kung paano sila humantong sa pagiging mag-asawa sa kontrata lamang. Natahimik ito at yumuko matapos niyang sabihin at ipaliwanag ang lahat-lahat. Matapos

Halos hindi siya makahinga nang maayos dahil sa tindi ng kabog ng kaniyang dibdib. Napahawak siya sa laylayan ng kaniyang suot na sexy dress na halos punitin na niya sa tindi ng sensasyong bumabalot sa buo niyang pagkatao. Ni hindi niya magawang pumalag sa ginagawa ng senador. Bagkus ay nagugustuhan pa ng kaniyang katawan ang ginagawa nito. Amoy niya ang alak sa mainit na hininga nito at lasa ang pinaghalong tamis at pait na nagpapatunay na nakainom nga ang senador. Kakaiba ang pakiramdam na iyon para kay Francesca. Lalo pa't ngayon lamang niya naranasan ang bagay na iyon. Ramdam niya ang bawat galaw ng mga labi nito na wari'y tinuturuan rin siya kung paano sundin ang ginagawa nitong paggalugad sa bibig niya. Tila’y nag-aaya. Ninamnam niya ang malambot na mga labi nito na kay sarap ding papakin nang mga oras na iyon. Na para bang may kung anong tumutulak sa kaniyang gayahin rin ang ginagawa ni Sen. Javier. Maya-maya'y natagpuan na lamang niya ang sariling nakikipagsabayan na rin

Napahimbing yata ang kaniyang tulog. Habang dagan ng mukha at yakap ang malambot na mga unan ay ramdam pa ni Francesca ang antok. Napangiwi siya nang maramdaman ang hapdi at kirot sa maselang parte ng kaniyang katawan. Muling nanumbalik sa kaniyang gunita ang nangyari kagabi. Napatingin siya sa kaniyang sarili. Napapikit siya at napatakip ng bibig. May kumudlit na kung anong kilig sa loob niya na siyang nagpangiti sa kaniya. Pinanggigilan niya ang unan dahilan para yakapin niya ito nang mahigpit. Muli siyang napapikit at muling naglaro sa kaniyang isipan ang pangyayaring pakiwari niya'y hanggang ngayon ay ramdam na ramdam pa niya. Nang mga oras ding iyon ay tila pakiramdam niya'y naangkin niya nang tuluyan at buung-buo ang senador. Sa mga nangyari kagabi ay patunay iyon na mali-mali ang usapan patungkol sa kaniyang asawa. Hindi totoong bakla si Sen. Javier at iyon ay kaniyang napatunayan kagabi lamang. Hindi na niya naisip pa ang magiging kahihinatnan ng kaniyang nagawang pagpapau