All Chapters of I Was Forced To Marry My Enemy: Chapter 161 - Chapter 170

Vera Mabilis akong humiwalay kay Sean, nang pagkaalala ko na nasa labas lang si Victor. Maari kaming maabutan dito sa kitchen. Uminit ang pisngi ko nang maisip pinapayagan ko lang si Sean na halikan ako at tumutugon ako sa kaniya. My God, katatapos ko lang sa heartache pero ito ako unti-unti ng natunaw ni Sean, unting nahuhulog kay Sean. Hindi lang ako umiiwas, gusto ko kapag yakap niya at halik niya wala akong kakayahan tumanggi kay Sean. Possible ba na dati ko na talaga siyang gusto ngunit nag-stick lang ako sa idea-ang na mahal ko si Noel, nasa isip ko si Noel ang mahal ko dahil nga crush na crush ko ito simula pa noong junior high school pa kami pangarap ko na siyang maging boyfriend. Arghh nasapo ko ang mukha ko. Nang maisip ang nangyari sa hotel. Bigla ko iyon ngayon naalala. Ako nga talaga ang nang-akit kay Sean kaya inangkin niya ako. “Please take me, Sean,” yumakap ako sa batok niya narinig ko napamura si Sean. “Mahal ayaw kong samantalahin dahil lasing na lasing ka

VeraMatagal akong hindi naka move-on sa nangyari. Paano kaya kung hindi ko na itaboy si Noel. Paano kung hindi ko siya na labanan. Nagtagumpay ang basura na iyon sa maitim na balak laban sa akin.Uminom ako ng tubig dahil nanginig pa rin talaga ako sa takot. Ibang Noel na ang nakaharap ko kanina. Wait. Hinanap ko ang phone ko. Alam ko nailapag ko lang sa ibabaw ng sofa. Inilibot ko ang aking tingin sa paligid para makita ko.Mag-te-text ako kay Sean, na agahan n'ya ang pumunta rito dahil iisa lang naman gagawin kong damit. Gusto ko rin maagang matulog parang napagod ako kanina sa sagutun namin ni Noel. Damn it.Hinanap ko baka makita ko pa. Inusog ko ang sofa baka naroon sa ilalim. Impossible mawawala rito e, dito ko lang 'yun inilapag kanina. Bago ako magtrabaho. Kaya hindi iyon maaaring mawala. Natuwa ako ng makita ko ang phone ko sa ilalim ng sofa. Basag ang screen hindi na mapakinabangan. Unless palitan ko ng LCD, gagana pa. Naisip ko rin matagal ko na rin naman itong phone. May

Vera Ilang hakbang na lang gate na namin. Ipagtapat ko na sa kaniya ang ginawa ni Noel na pangha-harass sa akin. “Nag-text nga iyon sa akin magkasama nga raw kayo sa boutique. Kaya lang hindi ako naniniwala sa kaniya. Ikaw ang palagi kong paniniwalaan, Vera,” “Salamat,” napayuko ako. Inalis ni Sean ang kamay sa balikat ko akala ko kung anong gagawin niya bakit umalis din sa tabi ko. Humarap lang pala sa akin. Mabuti na lang kami lang ngayon ang tao sa kalsada. Mayroon dumaan pero bihira lang. Nagpasya akong sabihin na kay Sean, kapag patigalin ko pa kung bukas baka makakalimutan ko pa malaman niya pa kay Noel maiba ang version ng kwento. “Pumunta si Noel at siya ang pinaghilaan ko na sumira sa phone ko. Kasi nasa sofa lang ‘yun ng lumabas ako nang maalala ko dahil mga text kita at saka ko napansin nawawala. Iyon naman pala nasa ilalim ng sofa parang ibinato ni Noel kaya basag ang LCD,” Tumango tango si Sean nakatitig lang sa akin. “Ano pa ang ginawa niya?” halatang may galit an

Vera Nagpalit ako ng ternong pajama bago ako magpasyang humiga sa kama. Subalit hindi ako dalawin ng antok kahit na masarap matulog ngayon dahil sa panahon. Kinuha ko ang phone ko ngunit ng madampot ko at makita ang basag na LCD. Dismayadong pabagsak ko ‘yun ibinaba sa tabi ng kinahihigaan ko. Bukas pala wala sa plano makakabili ako ng bagong phone dahil kailangan ko iyon sa mga customer ko. Paano nila ako makontak kung hindi ako bumili ng bago. Kinuha ko ang isang unan ko para yakapin. Hindi naman ako makatulog. Malakas pa rin ang ulan sa labas. Mukhang magdamag na ang ulan. Dahil sa bisita namin na nasa sala. Kung pangkaraniwan ito at wala si Sean sa bahay. Sigurado naghihilik na ako ngayon dahil sa malamig na panahon. Pinilit kong pumikit dahil oras na rin ng tulugan dilat na dilat pa rin ako. Hindi ako makatulog. Hinila ko ang kumot ko nagtago ako sa loob. Same pa rin para lang akong shunga gising pa rin kahit nakapikit. Inalis ko ang kumot ko ng hindi ako magtagumpay

Vera Matinding katahimikan ang namayani sa 'min dahil sa sinabi ni papa. Nataranta ako pagkatapos bumaba ako sa kama upang lumapit sa kanila ni mama. “Papa naman nagpapatawa po kayo. Sa iyo nga nagmana si Victor, mahilig mang-asar. Hindi nga po ako pumayag noong una sa alok ni Sean. Ngayon naman ikaw naman ang may gusto,” ani ko tinabingi na ngiti ko. Ngunit napalunok ako ng seryoso si papa. Tumikhim si Sean, kaya napatingin ako sa kaniya. “I have no other dream than to marry your daughter. Ngunit kung hindi po sang-ayon si Vera, hindi ko po siya pipilitin,” mababang loob na sagot ni Sean. Mabuti naman akala ko sasamantalain niya ang kagustuhan ni papa. Ngunit bigla kong naisip ang pagpapahirap ko kay Sean. Ang tiyaga niyang manligaw sa akin. Ang paulit ulit kong pagtaboy sa kaniya. Ngayon, ako pa ang inaalala niya ayaw niyang ma pressure ako sa desisyon ni papa, kaya ako pa rin ang tinanong niya kung sasang-ayon ako sa kasal. May parte na siyang nakuha hindi pa lubos na b