All Chapters of I Was Forced To Marry My Enemy: Chapter 181 - Chapter 190

Vera Akala ko ba ngayon daw siya darating? Bakit wala naman paramdam. Kumibot kibot ang labi ko. Hindi pa ako nag-umpisa magtrabaho. Kaya tumawag ako sa kaniya. Matagal pa sumagot ngunit nagtiyaga akong mag-antay. Nang sinagot naman kumunot ang noo ko, dahil parang nasa isang restaurant sila may party ba? Pero bakit hindi siya tumawag sa akin. “Busy?” seryoso kong sabi. Hindi yata alam ni Alma na kausap ko si Sean, kaya bigla lang lumapit kay Sean, napa hagikhik ito binigyan si Sean ng kopita na may laman na alak. “Oops! Sorry,” sabi pa nito ng makita na ako ang nasa screen ng phone ni Sean. Inirapan ko halata naman plastic patawa-tawa pa wala naman nakakaaliw sa sinabi niya. Mas nabwisit pa ako sa kanila ni Sean, dahil may nagaganap pala na inoman. Tinanggap ni Sean ang bigay ni Alma na alak. Nag-iwas ako ng tingin ng inisang lagok niya iyon namula ang mukha nito. “Seriously, Sean? Nag-a-antay akong tawagan mo ako tapos hindi ka pala busy at may party lang pala?” sabi ko na

Vera Kabado ako habang nasa elevator nag-aantay na dumating sa 18th floor. Sana walang makapansin sa akin at makalusot ako. Alam ko mas mahigpit ang assistant nito ni Sean. Kaysa roon sa receptionist. Kung doon nga hindi ako makalusot dito pa kaya pero sana naman makausap ko siya at maayos na kaming dalawa. Pagtunog ng elevator tanda 18th floor na, mas tumindi ang aking kaba. Pero parang excited din naman ako. Walang tao buti naman at nakisama. Kahit sa table nasa labas nito walang tao. Siguro assistant ang nandito sa labas. Tumingin ako sa oras ko sa bisig ko. Two twenty ng hapon oh, baka break time sa hapon na timingan ko kaya walang tao sa floor na ito. Napabuga pa ako ng hangin sa bibig ko paghawak ko sa doorknob. Dahan-dahan kong pinihit ngunit bumulaga sa akin. “Sean…” Saglit akong natulala nakatingin sa kanila. Si Alma nakayakap sa leeg ni Sean magkadikit ang katawan nila. Ano ang iisipin ko naglalaro sila, nagsasayaw sila? Ang klaro ng nakikita ko. Si Alma puno ng

Vera “Welcome to the La Torre family, Vera,” saad ng tita Anabel na saglit kong kinatulala. Kahit na niyakap na niya ako hindi pa rin ako makapaniwala sa kaniyang sinabi. Totoo nga ba? Baka isang panaginip lang ‘yo kailangan kong gisingin ang sarili ko dahil masakit kapag umasa ako pero hindi e, kasi nang i-try kong kuritin ang braso ko, para maniwala na hindi na lang ito panaginip. Totoong-totoo na ito. Tanggap na niya ako wala ng hadlang sa ‘min ni Sean. “Hindi naman sinabi ng anak ko na magugulatin pala ang fiancée niya,” naka tawang saad ng tita Anabel. Hinaplos niya pa ang pisngi ko. Doon ako napakurap dahil sa masaya n'yang tawa lalo na ng kumalas din siya ng yakap sa akin hinawakan ang kamay ko at malambing n'yang hinaplos. “Maraming salamat po tita Anabel, hindi na ba talaga kayo makikialam sa ‘min ni Sean? Baka isa na naman itong patibong sa ‘kin. Baka hindi pa po kayo satisfied sa mga luhang naiiyak ko,” pranka kong usisa sa kaniya ngunit napalunok ako dahil sa reaksyon n

Vera Akala ko wala ng katapusan ang saya noong namanhikan ang pamilya ni Sean. Akala ko tuloy-tuloy na at mauuwi iyon sa kasal. May hahadlang pa pala sa 'min ni Sean. Hindi ko akalain na sa isang iglap, magbabago ang takbo ng mundo namin ni Sean. One week ang nakaraan maayos na, namanhikan na. Nag-usap na sa ibang detalye sa kasal namin ni Sean. Mabilisan ang kasal namin dahil nga buntis na ako. Sinabi ko sa mismong pamamanhikan nila magkaka-baby na kami ni Sean. Masaya lahat at halos ayaw na nilang umuwi nang ibalita ko iyon. Nagtungo kami sa restaurant para kitain ang kinuha naming wedding planner sa kasal namin ni Sean. Mga kilalang tao ang mga client ng kinuhang wedding planner ni Sean. Gusto niyang ibigay ang best na kasal para sa 'kin. Bitbit ang mga listahan ng mga invited para sa kasal namin ni Sean. Napangiti ako habang pinagmamasdan ang pangalan ng mga Ninang, Ninong, mga abay at bisita na invited kahit hindi kasali sa entourage. Nilatag ko pa ang isang buong long bo

Maaga akong nagising kahit Sabado ngayon at wala akong pasok sa boutique. Kasi sabi ni Sean pupunta siya bago pumasok sa office niya. Bumangon ako dahil gusto ko ng kape. Nakakatawa nga buntis ako pero gusto ko ng kape. Pinagbawalan ako ni Mama, ngunit patago ako kung magtimpla. Dati naman nagkakape ako kapag antok lang. May kape o wala okay lang. Pero ngayon umaga at hapon gustong gusto ko. Kakaiba maglihi anak ko. Tahimik ang sala paglabas ko ng silid ko. Hindi ko alam baka nasa itaas lang si Mama at Papa, Pero alam ko ganito oras seven ng umaga. si Victor sure ako nasa labas iyon sa girlfriend nito. Sa kitchen agad ako tumuloy. Nagpakulo ako ng tubig habang inaantay ko. Umupo muna ako sa dining table, para silipin ang phone ko. May mga text inuna ko ang sa bestfriend ko. Jean: Besh! H’wag mong kalimutan dalhin ang Daddy ng anak mo sa kasal ko. Nag-reply ako kahit kanina pa one hour na nakaraan text niya. Mababasa naman niya ito kaya okay lang. Ako: Kung sasama? Kung hindi