All Chapters of I Was Forced To Marry My Enemy: Chapter 171 - Chapter 180

Vera Kanina pa ako nakahiga wala akong ganang bumangon. Inangat ko ang cellphone ko tiningnan ko ulit kung mayroon ng text si Sean, kahit wala naman akong naririnig na palatandaan na mayroong pumasok na text, ginawa ko pa rin ‘yun silipin. Natampal ko ang noo ko. Matindi pa ang nararamdaman ko ngayon kay Sean, kaysa kay Noel. Kasi kung hindi, bakit ako masyadong affected sa hindi ko lang ma kontak si Sean. Nagpasya akong tawagan si Sean. Bahala na kung ayaw n'ya iyon sagutin. “Hello?” “Sean! Hi, nasa bahay na ako,” pinasaya ko pa ang boses ko. Nagsalubong ang kilay ko ng walang imik si, Sean. Sinalakay ako ng kaba. Noong kami pa ni Noel, kahit hindi niya ako i-tex o tawagan. Hindi ako nagkakaganito o baka dahil nakasanayan ko ang malambing na si Sean. Makulit at papansin sa akin. Kaya ngayon na hindi ko makontak nagtatampo agad ako. “Hello! Alam ko nakikinig ka, Sean. Kpag hindi ka magsalita ‘wag ka ng magpakita kahit na kailan!” Sa sobrang inis ko kaya pabulyaw ko iyon sin

Vera "Pumayag ba si Alma hindi natuloy ang kasal n'yo?" Kasi sa tono ng salita ng babaeng iyon. Parang maldita. "Yeah! Gusto mo harapin natin para maniwala ko. Pinagbantaan ko siya sasabihin ko sa daddy niya ang ginawa n'yang pakikialam sa phone ko. Kahit na magalit si Dad, sa akin. Mga project naka line-up kasali ang kompanya nila. Aalisin ko sa contract." “Bakit nga pala kasama mo ‘yun sa meeting?” may inis akong nagsabi. Umalis din ako sa pagkakasandal sa kaniya. Akala ko nga tututol ngunit hindi naman ako pinigilan. Mahinang tumawa si Sean,” “Mahal, gusto mo bang hindi ko na tanggapin ang project na ‘yun. Alma is an Architect and she was hired by dad for the new La Torre project. Iyon ang pinag-meeting-an namin may kasama pa kami na isa pang architect at tatlong engineer. Kung ayaw mo maari kong kausapin si Dad,” “Okay lang nagtatanong lang ako ‘no. Magalit pa ang dad mo kapag na cancel mo ang new project niyo. Milyon-milyon ang malugi sa La Torre Tower. Basta ingata

Vera Alas-sais ng gabi dumating si Sean, sa bahay at saktong tapos na rin ako maggayak. Dahan-dahan ko pa binuksan ang pinto ng k'warto ko nasa labas si Sean, kasi kumatok upang ipaalam naririto na raw siya. Napabuga pa ako ng hangin sa bibig ko sa kaba. Iba kasi ang makaharap ko si Sean. Sa mama ko kasi hindi na ako nahihiya pero kay Sean, medyo tagilid pa ang hiya nararamdaman ko. Bahala na binuksan ko na ang pinto. Nasa labas pa rin nga si Sean. Tipid akong ngumiti pagtama ng mata namin napaawang ang labi niya pagkakita sa akin. "Sean?" napairap ako. He softly chuckled. “Woah!” buong paghanga pinasadahan niya ako ng tingin. Naka white long sleeve polo si Sean at naka tupi iyon hanggang sa siko niya. “Pangit ba?” “As beautiful as you are, my love," sabi nito pinagsalikop ang palad namin dalawa. "Ako na ngayon ang nahihiya dahil ang ganda ng fiancée ko," bulong nito. Pabiro ko pinalo sa dibdib niya. "Parang may mali, kasi kahit anong suot mo ang gwapo mo," bulong ko.

Vera May lumapit na bisita sa table namin kaya doon kami nagising ni Sean sa pagkatulala. Malakas pa na tumawa ang bagong dating na lalake. Pabiro niyang tinapik sa balikat si, Sean. Kamag-anak ‘ata niya. Kasi mga malapit na kaibigan o kamag-anak ang kayang makipag-usap ng ganito kay Sean. “Cuz, mukhang may LQ, ah?” tanong pa nito. Na paismid si Sean dito. “Hindi mo pa ipinakilala ang girlfriend mo baka gusto mo ng ipakilala sa ‘kin,” wika nito ngunit nilahad na rin ang palad. Kahit na hindi pa siya ipinakilala ni Sean, sa ‘kin. Maloko pala ito parang si Sean lang, palabiro. Nasa lahi na nga talaga nila. Saktong natutuwa ako at naaliw nakangiti, nakatingin na pala si Sean sa akin. Ngayon ay lukot ang mukha seryoso. Hmp! Nakangiti lang naman ako sa pinsan niya ayaw niya ba? “Mahal, siya ang nag-iisa kong first cousin. Si Kentin,” wika ni Sean. Parang napilitan pang ipakilala. “May nakalimutan siyang banggitin Vera, first cousin niyang mas guwapo sa kaniya,” saad nito kina bumung

Vera Napangiti ako bago ako matulog nang mag-text si Sean, nasa condo na raw siya safe nakarating. Nag-reply ako ng ‘good night’ sa kaniya, pagkatapos hindi ko na sinilip kung may reply rin ito, dahil nagpalit na ako ng damit. Para matulog na rin. Kahit pwede naman akong mapuyat ngayon at bumawi na lang ng tulog bukas kahit na maghapon pa. kaya lang inaantok na rin talaga ako, kaya hindi ko na siya inantay mag-reply pa. Kinabukasan tanghali na akong nagising. Alas-diyes na ng umaga. At mayroon tawag si Sean, na hindi ko nasagot. Nag-text na lang ako para ipaalam na kagigising ko lang. Kaya hindi ko nasagot ang tawag niya. Ako: Sean, napahaba ang tulog ko. Kagigising ko lang. Pinagmasdan ko na muna ang phone ko pagka-send ko ng text sa kaniya. Baka sakaling mag-text si Sean. Nang wala, tumayo na ako at nagsuklay muna bago ako lumabas ng silid ko. Naabutan kong tahimik ang sala. Pumunta ako ng kitchen baka naroon si mama, ganitong oras minsan nagluluto na iyon ng tanghalian