All Chapters of I Was Forced To Marry My Enemy: Chapter 81 - Chapter 90

Jean “Sino iyon ‘nak?” agad na tanong ni mommy ng makapasok ako sa loob ng sasakyan. Tumingin pa sa phone ko pagkatapos sa mukha ko nakataas kilay sa akin. Narinig din yata nila kuya Nardo dahil lumingon sa 'min ng magtanong siya. Wrong timing naman mag-reply ni Noel. Bakit ngayon pa talagang kung kailan nasa labas ako at may mga kasama ako at tauhan pa ni Kaizer. Hindi dahil natatakot ako na isusumbong nila ako sa amo nila. Ayaw ko lang talaga mag-away kami ni Kaizer. Maganda na kasi ang pagsasama namin ngayon. Hangga't maaari ayaw kong mag-away kami dahil lang kay Noel. Hindi pa alam ni Kaizer na break na kami ni Noel. Wala na rin naman siya tanong kaya ayaw ko na rin ungkatin baka bumalik ang pagkatopakin nito. “Ehem!” Tipid akong ngumiti sa pagtikhim ni mommy. Akala niya siguro hindi ako sasagot sa kaniya. “Mhie, si Vera po ang tumawag. Nagtanong kung nakarating na tayo sa bahay dahil pupunta siya mamaya pag-out niya,” sagot ko. Wag naman sana mahalata ako ni mommy na

Jean Nakahanap kami ng table na dalawahan. Pinaghila ako ni Noel ng upuan ngunit hindi naman umupo kaya ako'y nag-angat ng tingin para makita siya. Hindi ko mapigilan kumunot ang noo ko kasi tumitig siya sa akin. Nakangiti na lang ako pinitik ang daliri ko sa harapan ng mukha niya para naiwasan ang pagkaasiwa ko. “Hoy ano iyon?” pinakita ko nauurat ako. Mahina siyang tumawa. Sinamaan ko pa siya ng tingin dahil pinisil ang ilong ko. “Ang cute mainis. Maganda pa rin kahit nakasimangot.” “Tumigil ka nga may asawa na ako Noel,” saad ko. “I know. Hindi naman kita aagawin sa kaniya. Tsk! Asawa mo lang naman ang insecure sa akin. Takot dahil mas pogi ako sa kaniya.” “Wow ha? Signal number three na iyan ayusin mo,” Malakas siyang humalakhak. Animal talaga. Dumukwang pa sa akin kaya umatras ako. Lalo na humagalpak ng tawa. Tinulak ko siya sa noo niya. Akala ko hindi aayos ng tayo dahil lalayasan ko talaga siya kapag hindi umayos. “Ang init ng ulo,” sabi niya pero nakikita k

Jean Sinamahan ako ni Noel mag-grocery. Tinawagan niya si Vera para magpaalam. Kaya roon na ako naniniwala na may unawaan ang dalawa. Kahit paano nakalimutan ko ang ngitngit kay Kaizer. Masakit isipin tinikman niya lang ako dahil nga gumanti siya sa mommy ko. Kasalanan ko rin naman bakit ako nahulog kasi nasa akin pa rin naman dapat ang control pinaiiral ko agad ang damdamin ko. Dapat pinigilan ko ang lintik na pag-ibig na ito. “Iyan lang ba ang bibilhin mo?” nagtanong si Noel kaya napakurap ako. Tumaas pa ang kilay niya. Naging tabingi ang ngiti ko. Saglit niya akong pinagmasdan. “Iniisip mo ba siya?” “Hindi ‘no!” tanggi ko. Tumango siya ngunit halatang hindi siya naniniwala. Tumingin sa basket na bitbit ko. Kukunin n'ya pa sa kamay ko. Iniwas ko. Yun nga lang mapilit siya kaya binigay ko na lang ang basket sa kaniya. Pumili kami sa cashier na kakaunti ang nakapila kaya naman mabilis kaming nakatapos at hinatid din niya ako sa bahay kahit tumanggi ako na kaya kong umuwi mag

Jean Walang nagawa sina kuya Nardo ng hindi pa ako sumama sa kanila. Nag-antay talaga sila hanggang gusto ko umuwi. Sinagad ko pa hanggang hapon bago sumama. Bumukas ang malaking gate. Sina kuya Nardo sobrang tahimik kanina pa sila tila nag-aalala. Aba subukan lang ng amo nila magalit uuwi ako sa bahay. Ni hindi nga siya nangumusta sa akin. Ito pa pauwiin niya ako ng ura-urada. Nang maayos ng naka park ang kotse. Hindi ko inantay na buksan ako ni Kuya Nardo. Bumaba ako ng kusa bago pa sila makaikot sa tagiliran ko. Napakamot pa siya sa buhok niya dahil nakalabas na ako. “Ma'am!” si ate Ronna ang naabutan ko sa living room pagpasok ko. Inirapan ko at hindi ko siya nginitian kaya nakita kong napangiwi siya. “May sakit po kayo ma'am Jean?” tinanong pa ako kaya napilitan akong kausapin “Wala ka bang nabanggit kay Kaizer na hapon pa ako uuwi?” Napaawang ang labi niya. Kita ko kinabahan. I'm not angry, I'm just asking her. Pero si Ate Ronna ay mukhang kabado. Sa pagseryoso ko.

Jean Kanina pa ako panay tingin sa phone ko kung kokontakin ko si Kaizer dahil late na masyado ang oras. Gigil na ako kung may problema bakit ayaw niya makipagusap para maayos namin. Hindi iyang ganito manghuhula ako kung anong nangyari bakit bumalik ang pagiging hudas niya. Dahil wala ng pag-asa na maaga umuwi si Kaizer. Nagpasya na na lamang akong humiga para matulog. Doon na siya sa Mikee niya magsama sila wala akong pakialam. Ngunit kung kailan nakapikit na ako at saka naman dumating si Kaizer. Inaantok na dapat ako bigla s'yang sumulpot. Kumunot ang noo ko ng hindi diretso ang lakad at mapungay ang mata nito. Hmmm….lasing ba? First time ito ah. “Nag-alala ako hindi ka lang tumawag kung nasaan ka,” saad ko pa may himig na tampo. Kaswal niya lang akong pinasadahan ng tingin. Ano iyon bakit walang sagot. Mas okay pa nga masungit ito sa akin kaysa ganitong parang walang dila sa pagiging tahimik. Ano ako si madam Auring magaling manghula? Para kahit hindi siya umimik alam