Nanginginig pa rin ang lalaking nakajacket habang nakaluhod, hindi makatingin nang diretso kay Richmond. Ang bigat ng katahimikan ay dumadagundong sa buong conference room, tanging marahas na paghinga ni Richmond ang maririnig. Ang mga direktor ay nananahimik, ayaw magsalita, takot na baka sila ang pagbuntunan ng galit.Biglang nagbasag ng katahimikan si Richard. Nakasandal pa rin siya sa upuan, parang nanonood lamang ng isang palabas, may bahid ng ngiti sa labi. "Mukhang…" aniya, mahina ngunit malinaw, "…may taong sumira sa plano mo, mahal kong kapatid."Parang bomba na sumabog sa loob ng silid. Lahat ng ulo'y napalingon sa kanya, kabilang si Richmond. Nanlilisik ang mga mata ni Richmond, parang nasabuyan ng gasolina ang kanyang galit."ANONG SINABI MO?!" halos pasigaw niyang tanong, ang boses ay mabigat at puno ng poot.Ngumisi si Richard, at bahagyang kumindat. "Narinig mo naman, hindi ba? Nakakalungkot… ilang buwan o taon mong pinag-isipan, pinaghirapan, pinagplano—pero sa isang i
Last Updated : 2025-09-26 Read more