All Chapters of MARRIED TO A BILLIONAIRE: Surgeon by Day, Husband by Mistake: Chapter 71 - Chapter 78

LUNA’s POV“Sorry po talaga, hindi ako nakapag-grocery kaya eto lang ang meron ako.” paumanhin ko kina mama at papa dahil simpleng hotdog, bacon, and fried egg lang ang meron kami for breakfast. Typical breakfast for kids.Kahapon pa kasi sana ako magg-grocery kaso umalis si Manang Josefina at umuwi sa kanila dahil nagkasakit ang anak niya. Wala tuloy magbabantay sa mga anak ko.Hindi ko din kasi inaasahan na mapapadalaw sina mama dito sa condo ng ganito kaaga, kaya hindi na ako nakapaghanda.“Ayos lang anak, ano ka ba?” sagot ni mama.Inabot ko ang tasa ng kape kay Papa at pinagsandukan ng kanin si Mama. “Anong oras po pala ang uwi niyo mamaya?” tanong ko sa kanila.Nasabi kasi sakin ni Mama na ngayong araw daw ang alis nila pauwing probinsiya. E, mahigit isang buwan din sila dito sa Manila para tulungan ako sa pagbabantay sa mga anak ko dahil napapadalas din ang pagpunta ko sa hospital para kumustahin ang lagay ni Davin… at ni Damon.“Mamayang alas dose pa naman,” sagot ni Papa. “Ka

LUNA’s POV“Are we going back to Zurich, mom?” tanong ni Dash pagkakita niya sakin na inaayos ko ang mga gamit nilang magkakapatid sa luggage.“Are we ever going to see Daddy Nathan again?” si Desmond naman ang nagtanong.Mahigit isang buwan pa lang ang nakalipas magmula noong bumalik si Nathan sa Zurich, pero hinahanap-hanap na siya kaagad ng mga bata.Isinara ko ang luggage at tinitigan silang dalawa. “We’re going to live with your Dad.” sagot ko.“Which dad?” taka ni Dash. “Do you mean Daddy Nathan … or our real daddy?”“Your real daddy,”Napatalon sa tuwa si Dash habang nalukot naman ang mukha ni Desmond. Hanggang ngayon ay malayo pa rin ang loob niya kay Damon.“Your dad’s going through something hard, so we’re doing him a little favor to help.” pilit na pagpapaintindi ko kay Desmond.“I know, mom.”Niyakap ko siya at marahang hinaplos ang likuran niya. Masyado pa siyang bata para maintindihan ang lahat, pero laking pasasalamat ko dahil kahit papano’y bukas ang isipan niya sa mga

LUNA’s POVPAGKASARA ko ng trunk ng kotse, biglang tumunog ang cellphone ko, senyales na may tumatawag. Agad kong dinukot ito mula sa likurang bulsa ng suot kong denim at sinagot ang tawag kahit na medyo abala pa ako sa ginagawa.Kadarating lang din kasi namin sa private estate ng pamilya nila Damon.“Hello?”[It’s me… Ace.]Nagkumpol ang kilay ko nang marinig ang pamilyar niyang tinig. “Oh? Bakit ka napatawag?”[Davin’s pediatrician told me na pwede na raw siyang ma-discharge bukas.]Oo nga pala, I was about to visit Davin earlier, kaso nga lang may panira at hindi natuloy. Kaya si Ace na lang ang inutusan kong pumunta sa ward ng anak ko para maki-update sa Doktor nito.Napabitaw ako sa luggage na hawak ko saka inilipat sa kanang tenga ang telepono kahit na medyo nanginginig ang kamay ko sa sinabi niya. Ewan ko ba, magkahalong gulat, tuwa at kaba ang nararamdam ko ngayon. Mahigit isang buwan din akong nag-aalala para sa anak ko, at sa wakas ay makakalabas na rin siya.“Talaga?”[Yep.

LUNA’s POVDinig ko ang mahinang tunog ng yelo sa baso niya habang unti-unti itong natutunaw. Sa labas ng gazebo, may mahinang ihip ng hangin, pero nakakabinging katahimikan naman ang namayani sa pagitan naming dalawa.“After waking up from the coma, I was shocked… but also happy when I found out we already have kids,” pagbabasag niya sa katahimikan, his voice low but steady.Ilang segundo pa, muli kaming nabalot ng katahimikan hanggang sa magsalita siya ulit.“I remember dreaming of a family with you… even before the wedding. And now, waking up to that dream turned real feels surreal.” Nakangiti siya, ngunit makikita sa mga mata niya ang kirot kahit hindi man niya sabihin.“What I don’t understand is why you left me—right after our wedding. Did I do something so wrong… that you had to walk away and hide my own children from me?” walang paninisi sa boses niya ngunit batid ko ang lalim ng sakit sa bawat salitang binitawan niya.“Please, Luna. Tell me…” may halong pagmamakaawa sa kanyang