Semua Bab ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ: Bab 91 - Bab 100

126 Bab

บทที่ 91 สองคนนี้เหมาะสมกันจริงๆ

ในเวลานี้เจียงอ้ายกั๋วที่ยืนอยู่หน้าประตูก็พูดขึ้นมาว่า “เนื่องจากหลินจื้อชิงบอกว่าเป่าจื่อสบายดี ตอนนี้เธอทำอะไรไม่ได้แล้ว ควรจะรอจนกว่าเธอจะดีขึ้นก่อนถึงจะสามารถดูแลเป่าจื่อได้ อย่างน้อยเธอก็ต้องรอจนกว่าน้ำเกลือขวดหมดก่อนใช่ไหม”  เจียงอ้ายกั๋วพูดด้วยเสียงทุ้มที่ประตูห้อง แม่หม้ายอู๋เห็นว่าเป็นเลขาธิการหมู่บ้านที่กำลังพูดอยู่ และเธอก็เชื่อฟังมากขึ้นโดยสัญชาตญาณ ในยุคนี้ ชาวนาธรรมดาๆ ในชนบทยังคงฟังผู้นำ หลินมู่อิงช่วยแม่หม้ายอู๋ให้นอนลงบนเตียง จากนั้นก็ให้ยากับแม่หม้ายอู๋อีกครั้ง“ขอบคุณ... ขอบคุณ...” แม่หม้ายอู๋ขอบคุณหลินมู่อิง ก่อนที่แม่หม้ายอู่จะหมดสติ เธอเห็นหลินมู่อิงอยู่ข้างๆ เป่าจื่อถ้าตอนนี้เป่าจื่อสบายดีจริงๆ ก็คงเป็นหญิงสาวที่มีการศึกษาคนนี้ที่ช่วยเขาไว้“ก่อนอื่นให้น้ำเกลือให้เสร็จก่อน แล้วค่อยกลับไปพบเป่าจื่อ เมื่อไข้ของเป่าจื่อลดลง เขาก็ตื่นขึ้นและจิตใจแจ่มใสขึ้น จากนั้นเราจะรู้ว่าใครทำร้ายเป่าจื่อแบบนี้ เลขาธิการเจียงจะตัดสินใจแทนคุณแน่นอน”หลินมู่อิงตบไหล่ของหม้า
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-18
Baca selengkapnya

บทที่ 92 แผนการร้ายของซู่เฉิงกง

“หลินจื้อชิงทำไมจู่ๆ คุณถึงพูดแบบนั้น?” เจียงอ้ายกั๋วรู้สึกงุนงงหลินมู่อิงรู้สถานการณ์ของครอบครัวแม่หม้ายอู๋อยู่แล้ว และรู้ว่าแม่หม้ายอู๋น่าสงสาร แล้วเธอจะพูดแบบนั้นต่อไปได้อย่างไร?ถึงแม้เจียงอ้ายกั๋วจะเคยพบหลินมู่อิงเพียงไม่กี่ครั้ง แต่เขาก็รู้สึกว่าเด็กหญิงคนนี้มีนิสัยดีมาก เธอคงคิดอะไรออกและมีแผนการในใจ“เธอพูดความจริง” ซูเฉิงกงไม่สนใจเรื่องนี้ ในเมื่อเธอพูดแทนเขา เขาจึงไม่มีอะไรจะโต้แย้ง“ถูกต้อง แต่มีข้อแม้ แม่หม้ายอู๋ไปก่อกวนคุณโดยไม่มีเหตุผล หากมีเหตุผลอันสมควร คุณก็ต้องรับผลที่ตามมาทั้งหมด ใครทำร้ายเป่าจื่อ? เป่าจื่อจะพูดเองเมื่อเขาตื่นขึ้น ถ้าซูหว่านซุยลูกชายของคุณเป็นคนทำ คุณก็ต้องรับผิดชอบทั้งหมด" หลินมู่อิงกอดอก ยกมุมปากขึ้นโค้งอย่างสวยงามขณะนั้นเธอกำลังคุยกับแม่หม้ายอู๋ เธอเล่าให้ฟังว่าก่อนที่เป่าจื่อจะหมดสติไป เขาพูดชัดเจนว่าซูหว่านซุยเป็นคนทำร้ายเขา แม้แต่หลี่เป่าเป้ยก็ยังพยายามห้ามปรามตอนนั้นซูหว่านซุยบอกว่าครอบครัวของเป่าจื่อยากจน เขาไม่มีพ่อด้วยซ้ำ เขาจึงไม่กลัวอะไรเ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-19
Baca selengkapnya

บทที่ 93 ชีวิตคนเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด

ซู่เฉิงกงกัดฟันขอร้องให้ภรรยาจ่าย “แต่ฉันรีบออกไปไม่ได้เอาเงินมาเลย แถม...”อีกอย่าง เงินของตระกูลซู่ก็ไม่ได้อยู่กับภรรยาของซูเฉิงกงเลย ซู่เฉิงกงเก็บเงินไว้เองตลอด แม้แต่เงินสองเหมาก็ยังหาไม่ได้ซูเฉิงกงไม่มีนิสัยพกเงินติดตัว ดังนั้นเขาจึงไม่มีเงินติดตัว หลังจากสบถอยู่หลายครั้งและถามภรรยาว่าต้องจ่ายเงินเท่าไหร่หลังจากออกจากโรงพยาบาล เขาก็ขอให้เธอกลับไปที่หมู่บ้านเพื่อนำเงินมา รถแทรกเตอร์ออกไป ส่วนภรรยาของซู่เฉิงกงทำได้เพียงเดินกลับหมู่บ้าน หลังจากภรรยาออกไป ซู่เฉิงกงนึกขึ้นได้ว่าเขาไม่ได้กินอะไรตั้งแต่กินข้าวตอนเช้า ท้องของเขาก็ร้องครวญครางเพราะกระเพาะที่ว่างเปล่าเขาไม่สามารถลงพื้นได้ จึงทำได้เพียงรออยู่บนเตียงโรงพยาบาลให้ภรรยาเอาเงินมาจ่ายซู่เฉิงกงโกรธมากอีกด้านหนึ่ง หลังจากเดินทางนานกว่าหนึ่งชั่วโมง รถแทรกเตอร์ก็ขับกลับไปยังหมู่บ้านหลี่เจียเวลาก็เลยห้าโมงเย็นไปแล้วรถแทรกเตอร์ขับตรงไปยังประตูบ้านของโจวอี้หมิง เพราะหลินมู่อิงได้จัดการให้เป่าจื่อพักอยู่ที่บ้านของเขาแม่หม้ายอู๋ลงจากรถแทรกเตอร์แล
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-20
Baca selengkapnya

บทที่ 94 ฉลาดจนทำให้คนปวดใจ

“สาเหตุคืออะไร” เจียงอ้ายกั๋วถามต่อ เขาคิดว่าแม้จะเป็นการทะเลาะกันระหว่างเด็กๆ ก็ต้องมีเหตุผล“ตอนแรกพวกเขาคุยกันเรื่องบางอย่าง ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังบอกว่าหลี่เป่าเป้ยมีพฤติกรรมดี แต่แล้วด้วยเหตุผลบางอย่าง พวกเขาก็เริ่มทะเลาะกัน ฉันแค่มองหาผักและผลไม้ป่าแถวนั้น แล้วก็โดนเรียกให้หยุดและตี”“ซูว่านซุยดูเหมือนจะพ่ายแพ้ให้กับหลี่เป่าเป้ย เขาจึงระบายความโกรธใส่ฉันเพราะไม่มีที่ระบายความโกรธ”เสียงของเป่าจื่อเบาลงเรื่อยๆ ขณะที่เขาพูด เห็นได้ชัดว่าเมื่อเป่าจื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในตอนนั้น เขาก็ยังคงหวาดกลัว เจียงอ้ายกั๋วเข้าใจถึงสาเหตุและผลที่ตามมาแล้ว ตอนนี้เขายังคงต้องถามหลี่เป่าเป้ยว่าพูดอะไรไปบ้าง แล้วเรื่องก็จบลงอย่างแท้จริง“งั้นพวกเจ้าไปทำงานเถอะ ฉันจะไปบ้านหลี่กั๋วฟู่”“เลขาเจียง สายแล้ว ทำไมไม่อยู่กินข้าวก่อนล่ะ” เมื่อเห็นเจียงอ้ายกั๋วกำลังจะออกไป แม่โจวรีบเดินออกไป หวังว่าเขาจะอยู่กินข้าวได้“ไม่ล่ะ ฉันจะรีบจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อย จะได้ตัด
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-21
Baca selengkapnya

บทที่ 95 การคบหากันอย่างเปิดเผย

เป่าจื่อมองโจวหนิงหนิงอีกครั้งและอยากจะให้ซาลาเปาชิ้นหนึ่งแก่หนิงหนิง “ฉันไม่ต้องการหรอก ตอนเย็นมีอย่างอื่นให้กิน พี่สาวมู่อิงให้มา นายกินได้เลย” โจวหนิงหนิงโบกมือ แม้ว่าเธอจะชอบกินซาลาเปาเนื้อ แต่พี่สาวมู่อิงเพิ่งให้ไปเมื่อไม่กี่วันก่อนและยังมีอาหารอร่อยๆ อื่นๆ ในตอนเย็นด้วย ครอบครัวของเป่าจื่อไม่ดีเท่าครอบครัวของเธอ ซาลาเปาชิ้นนี้ควรจะให้เป่าจื่อกิน หลินมู่อิงเห็นสถานการณ์เช่นนี้จึงแอบบอกว่าเธอควรไปเอาซาลาเปาจากโรงพยาบาลมาเพิ่มอีกสักหน่อย กระเป๋าเป้ของเธอไม่ได้ใหญ่มาก แถมเวลานี้ก็มีคนเยอะแยะด้วย เป็นไปไม่ได้เลยที่จะเอาซาลาเปาขึ้นมาในตอนนี้ “เป่าจื่อ เธอกินของเธอก่อน รออีกสองสามวันให้พี่สาวมู่อิงซื้อเนื้อมากลับมา แล้วเราจะทำซาลาเปาเนื้อชิ้นใหญ่ๆ เพิ่มเอง” หลินมู่อิงพูดด้วยรอยยิ้มพลางลูบหัวเป่าจื่อ เด็กน้อยช่างมีเหตุผลเหลือเกิน หลินมู่อิงรู้สึกว่าคราวนี้เธอสามารถกลับมาเกิดใหม่ได้ และได้พบกับผู้คนที่แสนดีมากมายเธอชอบชีวิตปัจจุบันของเธอ เป่าจื่อเห็นหลินมู่อิงพูดแบบนี้ก็กัดซาลาเปาเข้าไปคำหนึ่ง ซาลาเปาอุ่นๆ ราดน้ำเกร
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-22
Baca selengkapnya

บทที่ 96 จูบอันเร่าร้อน

"ชู่!" หลินมู่อิงแสร้งทำเป็นลึกลับและขอให้โจวอี้หมิงเงียบโจวอี้หมิงมองไปรอบๆ อย่างระแวดระวัง เขาสงสัยว่าหลินมู่อิงจะค้นพบอะไร หรือไม่ แต่รอบๆ ไม่มีเสียงใดๆ นอกจากเสียงแมลงและเสียงนก โจวอี้หมิงรู้สึกถึงสัมผัสนุ่มๆ บนริมฝีปากของเขา“อืม!”ริมฝีปากนุ่มของหลินมู่อิงแนบชิดกับปากของโจวอี้หมิงกลิ่นหอมจางๆ ลอยเข้าจมูก โจวอี้หมิงรู้สึกว่าอุณหภูมิรอบตัวเริ่มสูงขึ้น และเขาก็รู้สึกร้อนขึ้นมาเล็กน้อยเขาโอบกอดเอวของหลินมู่อิงเอาไว้แน่น ในขณะนี้ โจวอี้หมิงอยากจะฝั่งร่างกายของหลินมู่อิงเข้าไปในร่างกายของเขา หลินมู่อิงที่ตอนแรกแค่อยากแกล้งโจวอี้หมิง แต่ผู้ชายน่าตายนี่ต้องการมากกว่านั้น หลินมู่อิงรู้สึกว่าอากาศในปากของเธอถูกดูดกลืนจนหมด เธอหายใจไม่ออก โจวอี้หมิงหยุดจูบอันเร่าร้อนนี้ไว้หลินมู่อิงรู้สึกเจ็บแปลบที่ปาก"คุณเริ่มก่อน" โจวอี้หมิงพูดอย่างไร้เดียงสา แต่ภายใต้แสงจันทร์ เขาได้มองริมฝีปากที่บวมเป่งของหลินมู่อิงอย่างเจ็บปวด“มันเป็นความผิดของฉัน” โจวอี้หมิงรีบกอดหลินมู่อิงอีกครั้
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-23
Baca selengkapnya

บทที่ 97 อน่าคิดจะทำเรื่องที่ไม่ดีต่อสุขภาพ

"วันนั้นเจ้าตัวน้อยบาดเจ็บ เกือบโดนหมูป่ากิน ฉันช่วยมันไว้" หืม? เสือตัวใหญ่ขนาดนี้บาดเจ็บ หมูป่ากินไม่ได้หรอก สองคนนี้ไม่ได้อยู่ระดับเดียวกัน! ! สีหน้าของโจวอี้หมิงดูงุนงงเล็กน้อย "ถ้าพื้นที่ตรงนี้เป็นความลับแรก งั้นฉันก็มีความลับที่สอง นี่คือความลับที่สอง” หลินมู่อิงชี้ไปที่บ่อน้ำโบราณที่อยู่ไม่ไกล หลินมู่อิงจับมือโจวอี้หมิงแล้วเดินไปทางบ่อน้ำโบราณ ชายหนุ่มส่ายหัวแล้วเดินตามไป โจวอี้หมิงยังคงรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยที่มีเสือตัวใหญ่เดินตามหลังมา หลินมู่อิงมาถึงบ่อน้ำโบราณ เขาวางแผนที่จะใช้ถังไม้ข้างๆ ตักน้ำจากบ่อน้ำโบราณ เมื่อเห็นเช่นนี้ โจวอี้หมิงก็รู้ว่าหลินมู่อิงกำลังจะทำอะไร เขาจึงหยิบถังขึ้นมาก่อน วางถังลง แล้วตักน้ำขึ้นมาดื่มรวดเดียว หลังจากตักน้ำจากบ่อน้ำขึ้นมาแล้ว หลินมู่อิงก็หยิบชามเซรามิกมาวางข้างๆ เติมน้ำลงในถังไม้ แล้วยื่นให้โจวอี้หมิง  โจวอี้หมิงดื่มโดยไม่ลังเลน้ำใสและหวาน โจวอี้หมิงจิบเบาๆ รู้สึกสบายตัวไปทั้งตัวเขาเคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนตอนที่ดื่มน้ำหวานที่หลินมู่อิงให้ แม้แต่ตอนกินข้าวที่หลินมู่อิงทำ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-24
Baca selengkapnya

บทที่ 98 เปิดเผยความลับของพื้นที่มิติ

“ก่อนอื่นเราอาจจะจัดพิธีง่ายๆ และงานเลี้ยงฉลองกันก่อน เพื่อให้ถือว่าเป็นการแต่งงานในชนบท แล้วพอฉันโตพอ เราก็ไปขอทะเบียนสมรสกัน”หลินมู่อิงรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงในร่างกายของโจวอี้หมิง หน้าแดงก่ำ ก่อนจะที่เขาจะพูด“ฉันอยากได้ทะเบียนสมรสก่อน เพื่อปกป้องคุณ ถ้าคุณอยากแต่งงานล่วงหน้า...” โจวอี้หมิงยังไม่ทันได้พูดจบ เขาก็สบตากับหลินมู่อิง เขาปฏิเสธไม่ได้แม้แต่คำเดียว“ฉันจะฟังคุณ ตอนนี้ ต่อจากนี้ ในอนาคต ฉันจะฟังคุณทุกอย่าง” โจวอี้หมิงพูดพลางกลืนน้ำลายลงคอเบื้องหน้าเขา หญิงสาวตัวน้อยของเขาช่างน่าดึงดูดเหลือเกิน หลินมู่อิงจูบปากโจวอี้หมิง“มาจัดงานเลี้ยงฉลองและแต่งงานกันเถอะ” โจวอี้หมิงรู้สึกว่าจูบของหลินมู่อิงยังไม่เพียงพอจูบอันร้อนแรงนั้นร่วงหล่นราวกับหยาดฝนโจวอี้หมิงสูดอากาศในปากของหลินมู่อิงอย่างไม่ใส่ใจ ในที่สุดโจวอี้หมิงก็กอดเอวหลินมู่อิงเอาไว้เขาก้าวเดินไปที่เตียงสองชั้นทีละก้าวหลินมู่อิงถูกวางลงบนเตียงสองชั้นอย่างอ่อนโยนขณะที่โจวอี้หมิงกำลังจะก้าวต
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-25
Baca selengkapnya

บทที่ 99 แต่งงานโดยไม่มีคู่ครองจะเป็นไปได้หรือ

 เมื่อเห็นภาพนี้ โยวเหวินกวงก็อดขมวดคิ้วไม่ได้ สายตาจับจ้องไปที่มือของหลินมู่อิงที่กุมไว้โดยโจวอี้หมิง“งั้นคุณควรพักผ่อนก่อน ฉันจะกลับก่อน” โจวอี้หมิงพูดกับหลินมู่อิงด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน หลินมู่อิงพยักหน้าแม้จะไม่เต็มใจนัก แต่หลินมู่อิงก็รู้สึกมีความสุขมากในคืนนี้“คุณเองก็ควรพักผ่อนก่อนเช่นกัน” หลินมู่อิงโบกมือให้โจวอี้หมิง โจวอี้หมิงพยักหน้าเล็กน้อยแล้วเดินกลับบ้าน หลินมู่อิงหันไปเห็นโยวเหวินกวงมองเธออย่างจริงจังเธอพยักหน้าเป็นการทักทายและกลับห้องเธอไม่รู้ว่าเป็นภาพลวงตาของเธอหรือไม่ แต่เธอก็รู้สึกเสมอว่าโยวเหวินกวงคนนี้ดูคุ้นเคยเล็กน้อยแต่เมื่อค้นหาความทรงจำ ไม่ว่าจะเป็นชาติที่แล้วหรือชาตินี้ ดูเหมือนว่าจะไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับโยวเหวินกวงเลยในความรู้สึกของเธอ โหยวเหวินกวงดูเหมือนจะเป็นคนที่ไม่มีอะไรเหมือนกันเลย เมื่อไม่มีความรู้สึกใดๆ เธอจึงไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้!ทันทีที่หลินมู่อิงเข้ามาในห้อง หานเฟยเซียนก็มองหลินมู่อิงด้วยสีหน้าพึงพอใจหลิวอิ๋ง
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-26
Baca selengkapnya

บทที่ 100 ขายเนื้อหาเงิน

หลี่เอ้อร์โกวรู้สึกอิจฉาเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้เกลียดชัง โจวอี้หมิงใจดีกับเขามาก และเขาก็หวังว่าพี่ชายคนนี้ของเขาจะมีความสุข เพียงแต่...หลินมู่อิงเป็นคนดีเกินไปหน่อย และหลี่เอ้อร์โกวก็ชอบเธอมาก น่าเสียดายที่เขากับโจวอี้หมิงเทียบกันไม่ได้เลย ในสายตาของหลี่เอ้อร์โกว โจวอี้หมิงเป็นคนเก่งกาจลืมไปเถอะ ถึงหลินมู่อิงจะไม่ได้คบกับพี่อี้หมิง ก็คงไม่ถึงคราวของเขา ดังนั้นการที่เธอตกลงปลงใจกับพี่อี้หมิงจึงน่าจะดีกว่า เมื่อคิดได้เช่นนี้ หลี่เอ้อร์โกวก็โล่งใจ “ในหมู่บ้านของเรา ของขวัญสำหรับการแต่งงานกับภรรยาคือยี่สิบหรือสามสิบ หลินมู่อิงคนนี้นี่เก่งกาจจริงๆ พี่หนานจะให้ของขวัญเท่าไหร่กัน” หลังจากหลี่เอ้อร์โกวคลายความกังวลลง เพลิงแห่งการนินทาก็ลุกโชนอย่างรุนแรง หลินมู่อิงไม่ได้ตอบหลี่เอ้อร์โกว ในสายตาของเขา หลินมู่อิงคือชีวิตที่ดีที่สุด และเธอสมควรได้รับสิ่งที่ดีที่สุดในโลกนี้ ไปกว่านั้น ของขวัญที่โจวอี้หมิงต้องการมอบให้ต้องทำให้หลินมู่อิงดูดีอย่างแน่นอน แต่ประวัติครอบครัวของโจวอี้หมิงก็อยู่ที่นี่ หากจำนวนเงินที่มอบให้เป็นของหมั้นสูงเกินไป อาจก่อปัญหาได้อี
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-27
Baca selengkapnya
Sebelumnya
1
...
8910111213
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status