แชร์

บทที่ 94 ฉลาดจนทำให้คนปวดใจ

ผู้เขียน: เซี่ยหมิงจู
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-07-21 06:00:22

“สาเหตุคืออะไร” เจียงอ้ายกั๋วถามต่อ เขาคิดว่าแม้จะเป็นการทะเลาะกันระหว่างเด็กๆ ก็ต้องมีเหตุผล

“ตอนแรกพวกเขาคุยกันเรื่องบางอย่าง ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังบอกว่าหลี่เป่าเป้ยมีพฤติกรรมดี แต่แล้วด้วยเหตุผลบางอย่าง พวกเขาก็เริ่มทะเลาะกัน ฉันแค่มองหาผักและผลไม้ป่าแถวนั้น แล้วก็โดนเรียกให้หยุดและตี”

“ซูว่านซุยดูเหมือนจะพ่ายแพ้ให้กับหลี่เป่าเป้ย เขาจึงระบายความโกรธใส่ฉันเพราะไม่มีที่ระบายความโกรธ”

เสียงของเป่าจื่อเบาลงเรื่อยๆ ขณะที่เขาพูด เห็นได้ชัดว่าเมื่อเป่าจื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในตอนนั้น เขาก็ยังคงหวาดกลัว เจียงอ้ายกั๋วเข้าใจถึงสาเหตุและผลที่ตามมาแล้ว ตอนนี้เขายังคงต้องถามหลี่เป่าเป้ยว่าพูดอะไรไปบ้าง แล้วเรื่องก็จบลงอย่างแท้จริง

“งั้นพวกเจ้าไปทำงานเถอะ ฉันจะไปบ้านหลี่กั๋วฟู่”

“เลขาเจียง สายแล้ว ทำไมไม่อยู่กินข้าวก่อนล่ะ” เมื่อเห็นเจียงอ้ายกั๋วกำลังจะออกไป แม่โจวรีบเดินออกไป หวังว่าเขาจะอยู่กินข้าวได้

“ไม่ล่ะ ฉันจะรีบจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อย จะได้ตัด
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ   บทที่ 126 เลิกแสดงสีหน้า

    ณ จุดนี้ หลู่เหวินชิงรู้ดีว่าชื่อเสียงของเขากำลังย่ำแย่ เขาไม่กล้าคิดถึงหลินมู่อิงเลย เขารู้จักเธอดี หากเขากล้าแตะต้องเธอจริงๆ คงไม่จบลงด้วยดีสำหรับหลิวอิ๋ง เสือสาวนั่นต่างหากที่ทำให้เขาต้องตกอยู่ในสภาพนี้ ไม่ช้าก็เร็ว เขาต้องยกหลิวอิ๋งให้...และเขาต้องได้เงิน 500 หยวนที่ตกลงไว้กับเธอก่อนหน้านี้หลู่เหวินชิงรู้สึกเสียใจจริง ๆ ที่ฟังคำพูดของหลิวอิ๋งหากเขาไม่ฟังคำยุยงของเธอเขาคงไม่ตกอยู่ในสภาพแบบนี้ เธอและเฉียนจุนไม่ได้ตรวจสอบด้วยซ้ำว่าคนที่จับไปคือหลินมู่อิงหรือไม่ก่อนที่จะส่งมาให้เขา แต่ละคนก็โง่กว่าคนอื่น!แต่เรื่องก็จบลงแล้ว เขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากประนีประนอมและแต่งงานกับหานเฟยเซียนก่อนเขาได้หารือเรื่องการสร้างบ้านกับเจียงอ้ายกั๋วในวันนี้ แต่ก็ยังไม่มีข้อสรุป เขาไม่แน่ใจว่าพรุ่งนี้จะเสร็จทันไปรับใบทะเบียนสมรสหรือไม่พรุ่งนี้เขาจะไปเมืองเพื่อแต่งงาน และต้องเขียนจดหมายขอเงินกลับบ้าน เงิน100 หยวนที่พวกเขาให้ก่อนเดินทางมาที่ชนบทนั้นไม่พอหลู่เหวินชิงคิดในใจ เตรียมเขียนจดหมายแน่นอนว่าเขาไม่สามารถพูดได้เต็มปากว่าเขากำลังฟื้นตัวจากอาการป่วยโดยไม่เอ่ยถึงเรื่องการแต่งงานครอบครัวของเ

  • ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ   บทที่ 125 การแสดงความรัก

    ในขณะที่เจ้าเสือน้อยยืนตะลึงงันอยู่ไม่ไกล มันกำลังสงสัยตัวเองว่าทำพลาดไปหรือ? ไม่หรอก ดูเหมือนพวกเขากำลังสนุกกันอยู่ หลังจากกอดกันครู่หนึ่ง หลินมู่อิงก็ผลักโจวอี้หมิงในที่สุด เป็นสัญญาณว่าถึง เวลาลงมือทำงานแล้ว ต้นกล้าของเขายังคงรอปลูกอยู่ โจวอี้หมิงปล่อยหลินมู่อิงอย่างไม่เต็มใจ หยิบเครื่องมือทำไร่ข้างๆ ขึ้นมาเตรียมลงมือ โจวอี้หมิงเป้นคนแข็งแรงและมีพละกำลังมหาศาล ดังนั้นการปลูกต้นกล้าจึงเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขา หลินมู่อิงอยากช่วยขุดหลุม แต่โจวอี้หมิงปฏิเสธ "ตอนนี้ร่างกายฉันแข็งแรงมาก แข็งแรงมาก" หลินมู่อิงตบต้นแขนตัวเองเบาๆ บ่งบอกว่าเธอแข็งแรงมาก "ผมไม่อยากให้คุณทำงาน" โจวอี้หมิงพูดจบก็กลับไปทำงานต่อ เจ้าเสือน้อยนอนอยู่ไม่ไกล มองโจวอี้หมิงขุดหลุม ฉันก็ทำได้เหมือนกัน! เจ้าเสือน้อยบิดตัวแข็งแรงเซไปเซมาอยู่ห่างจากโจวอี้หมิงสองสามเมตร โบกขาหน้าหน้าสองข้างแตะพื้น ไม่นานนักก็ขุดหลุมสำเร็จ เจ้าเสือน้อยมองหลินมู่อิงด้วยสีหน้าประจบประแจงหลินมู่อิง ยกนิ้วโป้งให้เป็นการชมเชยว่าเจ้าเสือน้อยทำดีมากเจ้าเสือน้อย เข้าใจและขุดต่อไป ต้องบอกว่าหลินมู่อิงไม่เคยเห็นเสือขุดหลุมได้ดีขนาดนี้มาก่อน แต่เจ้า

  • ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ   บทที่ 124 อ้อมกอด

    แน่นอนว่าไม่ใช่ปัญหา หลินมู่อิงหากระดาษมาและรวบรวมส่วนผสมสำหรับอาบน้ำยาของโจวเฉินตงเธอจะเริ่มแช่โจวเฉินตงในยาวันนี้“เราต้องการอ่างแช่เท้าที่ลึกพอคลุมเข่า” หลินมู่อิงบอกกับโจวอี้หมิงโจวอี้หมิงพยักหน้าตกลง เขาสามารถทำอ่างเองได้ เขา ต้องการแค่ไม้และน้ำยาเคลือบกันน้ำพิเศษโจวอี้หมิงตรงดิ่งไปเตรียมของทันทีตอนนั้นแม้แต่สหกรณ์จัดหาและการตลาดก็ยังไม่มีอ่างแบบนี้ การได้ล้างเท้าทุกวันถือเป็นเรื่องดีไม่มีอ่างแช่เท้าที่ลึกถึงเข่าหลินมู่อิงเตรียมยาและบรรจุแยกต่างหาก เพียงพอสำหรับเจ็ดวัน เธอนำไปต้มในครัวก่อนคราวนี้หลินมู่อิงเปลี่ยนน้ำพุจิตวิญญาณอย่างน้อยครึ่งหนึ่ง น้ำพุจิตวิญญาณนี้จำเป็นต่อการเปิดเส้นประสาทที่ขาของโจวเฉินและฟื้นฟูกล้ามเนื้อให้กลับมาแข็งแรงอีกครั้งหลังจากผ่านไปเจ็ดวัน หลินมู่อิงวางแผนที่จะหักขาของโจวเฉินตงและเริ่มการรักษาอย่างเป็นทางการทางด้านโจวอี้หมิง เขายังสร้างถังไม้สูงจากแผ่นไม้ เส้นผ่านศูนย์กลางใหญ่กว่าสองฟุต ทำให้โจวเฉินตงสามารถแช่ขาและเท้าทั้งสองข้างลงไปได้สะดวก"ดื่มน้ำถั่วเขียวก่อน" หลินมู่อิงยื่นชามน้ำถั่วเขียวให้กับโจวอี้หมิง แต่ในมือของเขายังมีขี้เลื่อยเหลืออยู

  • ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ   บทที่ 123 ทางเลือก

    สีหน้าของหลินมู่อิงดูจริงจังขึ้นเล็กน้อย เธอกำลังคิดหาวิธีฟื้นฟูขาของโจวเฉินตงให้กลับมาเป็นปกติให้ได้มากที่สุดแต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ต้องทนทุกข์ทรมานมากขึ้นแต่ถ้าเขาไม่สามารถฟื้นตัวกลับมาเป็นปกติได้ ต้องใช้ไม้ค้ำยัน หรือเดินไม่ได้ หลินมู่อิงก็รู้สึกว่าการรักษานั้นไร้ความหมายทุกอย่างขึ้นอยู่กับว่าโจวเฉินตงจะยอมทนกับความยากลำบากและความทุกข์ทรมานนี้ หรือไม่ เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ สีหน้าของหลินมู่อิงก็ยิ่งจริงจังมากขึ้นไปอีกคนรอบข้างแทบจะกระโดดออกจากที่นั่ง นี่มัน... รักษาไม่หายหรือ?ความหวังของโจวเฉินตงที่ฟื้นคืนมาดูเหมือนจะดับวูบลงเขาทรุดตัวลงพิงพนักเก้าอี้จากการนั่งตัวตรง โจวอี้หมิงอดขมวดคิ้วไม่ได้ หรือขาของพี่ชายเขาสาหัสมากจนหินมู่อิงรักษาไม่หาย?เขาเชื่อมั่นในตัวหลินมู่อิงมาก และรู้ว่าเธอจะทำเต็มที่ ดังนั้นเขาจะไม่โทษเธอ เขาแค่รู้สึกสงสารพี่ชายเล็กน้อย แม่โจวไม่ได้สงบนิ่งเหมือนลูกชายอีกสองคน เมื่อสังเกตเห็นสีหน้าของหลินมู่อิง เธอจึงถาม“มู่อิง...ไม่มีทางรักษาได้หรือ” เสียงของแม่โจวดังไปถึงหูของหลินมู่อิง เธอส่ายหน้าหัวใจของแม่โจวตกตะลึง“ไม่มี ไม่มีวิธีรักษา” เมื่อเห็นปฏิกิริยาของแม่

  • ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ   บทที่ 122 เจ็บปวดแสนสาหัส

    ในยุคนี้ การแพทย์แผนจีนกำลังเสื่อมถอยลงอย่างมาก แม้ว่าจะมีผู้สูงอายุบางส่วนที่ชื่นชอบการแพทย์แผนจีนมากกว่าการแพทย์แผนตะวันตก แต่ในขณะนั้นมีผู้ประกอบวิชาชีพแพทย์แผนจีนเพียงไม่กี่คนที่ได้รับใบอนุญาต ทำให้เป็นการปฏิบัติที่ไม่เป็นทางการดังนั้น คำถามของโจวฉีซานถึงหลินมู่อิงจึงค่อนข้างกะทันหันอย่างไรก็ตาม อาการป่วยของชายชราผู้นี้เกินเอื้อมสำหรับใครก็ตามในแวดวงของเขาเขาแค่พยายามลองดู แม้ว่าหลินมู่อิงจะดูอ่อนเยาว์ แต่เขารู้สึกว่าเธอมีความสามารถ ยิ่งไปกว่านั้น โจวฉีซานเคยไปเยี่ยมชมหอสมุนไพรจีนหลายครั้งแล้ว และมองว่าเธอเป็นคนดีมาก"ตกลง เมื่อไหร่?" หลินมู่อิงตอบตกลงทันที ซึ่งทำให้โจวฉีซานประหลาดใจ"ฉันต้องคุยกับชายชราก่อน สองวันดีไหม?" ชายชราที่โจวฉีซานพูดถึงมีนิสัยค่อนข้างประหลาดเขาอาจไม่อยากให้เด็กสาวเช่นนี้มาพบเขา เขาจึงให้เวลาเขาโน้มน้าวเขา สองวันดูสมเหตุสมผล และเขาน่าจะโน้มน้าวเขาได้"ตกลง งั้นฉันจะมาที่นี่อีกสองวัน" หลินมู่อิงพยักหน้าเห็นด้วย"ตกลง!" โจวฉีซานรู้สึกว่าหลินมู่อิงแตกต่างจากเด็กสาวคนอื่นๆ เธอเป็นคนเด็ดเดี่ยวและมีบุคลิกที่ดีหากเธอสามารถรักษาชายชราผู้นี้ให้หายได้จริง จะเป็น

  • ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ   บทที่ 121 เข็มเงิน

    เดิมทีพวกเขาจะกลับหมู่บ้านทันที แต่หลินมู่อิงนึกอะไรขึ้นได้ จึงพูดกับโจวอี้หมิงว่า"คุณตามฉันมาด้วยสิ ฉันจะไปไป๋เฉาถังเพื่อซื้อยาจีน" หลินมู่อิงพูดกับโจวอี้หมิง เขาเองก็ไม่ได้คัดค้านอะไร พยักหน้า แล้วตามจักรยานของหลินมู่อิงไป ไป๋เฉาถังอยู่ไม่ไกลจากร้านอาหารของรัฐทั้งสองมาถึงอย่างรวดเร็ว คนละแถวกัน หลังจากมาถึงไป๋เฉาถัง หลินมู่อิงก็ขอให้โจวอี้หมิงและโจวเฉินตรออยู่ข้างนอกก่อนจะเข้าไปซื้อของ และไม่นานก็ออกมา โจวอี้หมิงพยักหน้าเห็นด้วย หลินมู่อิงเข้าไปในไป๋เฉาถังและพบกับหมอวัยกลางคนที่เขาขอสูตรยาของเธอไว้ก่อนหน้านี้"สวัสดีค่ะ คุณหมอ ฉันต้องการสมุนไพรค่ะ นี่คือรายการสมุนไพรทั้งหมดที่ฉันต้องการ"หลินมู่อิงยื่นรายการสมุนไพรกว่ายี่สิบชนิด ให้หมอดูและบอกว่ามีครบทุกอย่างแล้ว เขาจึงจัดวางยาทีละชนิดตามปริมาณที่หลินมู่อิงต้องการ"คุณหมอคะ มีร้านไหนในเขตเราขายเข็มเงินสำหรับฝังเข็มบ้างไหมคะ" หลินมู่อิงถามพร้อมรอยยิ้มถึงแม้ว่าหลินมู่อิงจะรู้ว่าต้องมีขายในเมือง แต่จะดีกว่านี้ถ้าเธอซื้อตอนนี้"เข็มเงินเหรอครับ คุณฝังเข็มด้วยเหรอครับ" หมอวัยกลางคนรู้ว่าหลินมู่อิงเป็นแพทย์แผนจีน แต่ไม่ใช่ทุกคนที่รู้ศา

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status