All Chapters of พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC: Chapter 331 - Chapter 340

355 Chapters

บทที่ 331

หลี่ชิงหงหันหน้ากลับมามองเขาอย่างตกใจ “!!!”อาการตกใจ เบิกตากว้าง อ้าปากค้างของนาง ทำให้เซียวชิงฉีนึกเอ็นดูนัก จนต้องใช้ปลายนิ้วช่วยดันให้นางปิดปากลง “กระไรกัน โทษที่ข้าให้หนักหนาเกินไปหรือ จึงต้องตกใจถึงเพียงนั้น?”หลี่ชิงหงมองค้อนเขาเบา ๆ ก่อนจะดึงกลับเข้าสู่บทสนทนา “ท่านอ๋องยอมรับได้หรือ?”เซียวชิงฉียกไหล่เล็กน้อยบ่งถึงความไม่ใส่ใจ “ข้ายังยืนยันคำเดิม ข้าชอบเจ้าเพราะเจ้าเป็นเจ้า ไม่ได้สนใจว่าเจ้าเป็นใคร มาจากที่ใด อดีตของเจ้าจะเป็นอย่างไร เจ้าสามารถเลือกเองได้หรือ?”“...” หลี่ชิงหงส่ายหน้าเล็กน้อยใช่... ยามที่นางข้ามมิติมาที่นี่ นางไม่มีโอกาสได้เลือกเลยด้วยซ้ำว่านางสามารถเป็นใครได้บ้าง กะพริบตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็กลายมาเป็นเสี่ยวหงเสียแล้ว“อดีต... เป็นสิ่งที่ไม่ว่าผู้ใดก็ไม่สามารถจะเปลี่ยนแปลงหรือแก้ไขได้ เช่นเดียวกับอดีตที่ข้าเคยทำผิดพลาดจนต้องเกือบตกเป็นนักโทษจากกบฏของเสด็จพี่รอง” เซียวชิงฉีหันมาถามนางยิ้ม ๆ “แล้วเจ้าไม่รังเกียจหรือที่ข้าเคยทำผิดพลาดจนเกือบต้องโทษหนักเชียวนะ?”หลี่ชิงเลิกคิ้วบางขึ้นสูง “ท่านแค่โดนลงโทษกักบริเวณ
last updateLast Updated : 2025-11-16
Read more

บทที่ 332

บางครั้งเรื่องราวที่เหนือธรรมชาติก็อาจจะไม่ต้องอธิบายให้มากความนักก็ได้กระมัง?หลี่ชิงหงครุ่นคิด เมื่อได้ยินประโยคคำถามนั้นจากเซียวชิงฉี เพราะความลับของนางนั้นมีอยู่สองอย่าง บัดนี้ความลับที่ใหญ่ที่สุดอย่างการเป็นเสี่ยวหงก็ได้เปิดเผยไปแล้ว และเขาก็ยอมรับได้หลี่ชิงหงจำเป็นต้องบอกอดีตของเสี่ยวหง เพื่อป้องกันมิให้เขารู้จากผู้อื่นและเข้าใจว่านางตั้งใจปิดบังตัวตนจากเขา แต่อีกความลับอย่างมิติพิเศษในแขนเสื้อของนางนั้นมันก็อาจจะไม่ได้สำคัญขนาดนั้น...“ไท่จื่อเฟยเป็นจัดเตรียมไว้ให้เพคะ” หลี่ชิงหงโยนให้ฉินเจียวเยี่ยนรับไปเมื่อเอ่ยถึงฉินเจียวเยี่ยน เซียวชิงฉีก็นึกขึ้นมาได้ “ว่าแต่เจ้าบอกว่าเจ้าคืออดีตสาวใช้คนสนิทของท่านหญิงหมิ่นมิใช่หรือ? แล้วเหตุใดวันนั้นที่เจ้าแนะนำตัวจึงเป็นหลี่ชิงหง ญาติของหมัวมัวที่ดูแลเสด็จพี่เล่า?”หลี่ชิงหงเล่าเรื่องตามที่เตรียมมา “อดีต หม่อมฉันมีนามว่าเสี่ยวหงเพคะ เป็นสาวใช้คนสนิทของท่านหญิงหมิ่น แต่เผอิญไม่สบายร้ายแรง ยามนั้นไท่จื่อเฟยให้หมอหลวงต่งรับหม่อมฉันมาดูแลที่จวนเฟิงอ๋อง”“ด้วยอาการที่หนักจนเกือบสิ้นใจ หมอหลว
last updateLast Updated : 2025-11-16
Read more

บทที่ 333

น้ำซุปในหม้อทองแดงกำลังเดือด ฟองอากาศระเบิดขึ้นลงตลอดเวลา ก่อนที่จะสงบลง เมื่อเนื้อแพะและเนื้อหมูชิ้นบางถูกหย่อนลงไป ตามด้วยการตอกไข่สดและผักนานาชนิดตามฤดูกาลตะเกียบเงินถูกใช้กดเนื้อและผักให้จมลงใต้น้ำซุป เปลวไฟจากถ่านไม้ไผ่ที่อยู่ด้านล่างพลิ้วไหวไปตามแรงลม จนนางกำนัลต้องตั้งฉากบังลมไว้ให้รอบศาลากลางน้ำในตำหนักเฟิ่งอี๋กงควันลอยขึ้นจาง ๆ เหนือหม้อทองแดงที่คั่นกลางระหว่างสตรีสองนางที่นั่งตรงข้ามกัน หนิงกุ้ยเฟยนั่งประทับอยู่อีกด้านหนึ่งด้วยใบหน้าที่บูดบึ้ง เพราะนางถูกหลอกด้วยการบอกว่า เซียวชิงเจ๋อร้องงอแงอยากเจอนาง นางจึงได้ยอมออกมาส่วนฝั่งตรงข้ามคือหลี่ชิงหงที่กำลังใช้ตะเกียบเงินคีบของลงหม้อชาบูอย่างไม่ทุกข์ร้อน“วันก่อนที่หนิงกุ้ยเฟยเสด็จไปโรงน้ำชาเชิ่งเยี่ยนเกอ หม่อมฉันได้ยินว่า พระนางเพียงแต่เสวยขนมและน้ำชาร่วมกับสหายเท่านั้นใช่หรือไม่เพคะ? ครั้นพระนางเสด็จออกมา เหล่าสหายจึงได้สั่งเมนูลับอย่างชาบูมาทาน”หนิงกุ้ยเฟยกัดฟันแน่นขึ้นไปอีก เมื่อได้ยินเช่นนั้น เพราะนางเพิ่งมาทราบจากเฉาฮูหยินที่เข้าวังมาเยี่ยมนางไม่กี่วันก่อนว่า ชาบูที่ซวี่ซื่อสั่งมานั
last updateLast Updated : 2025-11-17
Read more

บทที่ 334

“แม่ทุกคนย่อมหวังดีต่อบุตรด้วยกันทั้งสิ้นเพคะ หม่อมฉันเข้าใจ” หลี่ชิงหงเอ่ยขึ้น ทำให้หนิงกุ้ยเฟยต้องรีบเงยหน้าขึ้นไปมอง “แต่ความหวังดี... ก็ควรจะอยู่บนความสบายใจของเขาด้วยเช่นกันเพคะ มิเช่นนั้นก็ไม่อาจเรียกว่าหวังดีได้เต็มปาก”หนิงกุ้ยเฟยได้ยินดังนั้นก็รู้สึกขัดหู กำลังจะอ้าปากแย้ง หากแต่หลี่ชิงหงปากไวกว่า นางจึงได้เอ่ยต่อทันที“หม่อมฉันรับรู้ได้เพคะ ว่าพระนางหวังดีต่อฉีอ๋องอย่างที่สุด อยากให้เขาได้มีอำนาจที่มั่นคง แต่ขอหม่อมฉันถามพระนางหน่อยเถิดว่าตลอดชีวิตที่ผ่านมา ฉีอ๋องเคยปฏิเสธที่จะเดินตามทางที่พระนางปูทางไว้ให้หรือไม่เพคะ?”“มะ... ไม่เคย” เสียงลอดจากริมฝีปากของหนิงกุ้ยเฟยอย่างแผ่วเบา แต่กลับดังกังวานในใจนักหลี่ชิงหงยิ้มจาง “ฉีอ๋องไม่เคยปฏิเสธความหวังดีของท่านเลยมิใช่หรือ? เพราะเขารู้ดีว่าท่านคือคนที่หวังดีต่อเขาอย่างที่สุด แต่สิ่งหนึ่งที่พระนางคงจะลืมไป คือสิ่งใดก็ล้วนไม่แน่นอน โดยเฉพาะอำนาจในวังหลวง”“กบฏหมิงอ๋องทำให้ฉีอ๋องค้นพบว่าสิ่งที่เขาต้องการคืออะไร สิ่งนั้นคืออิสรเสรี สามารถใช้ชีวิตได้อย่างปลอดภัย ไม่ต้องเสี่ยงอันตรายที่อาจตกเป็นเป้า
last updateLast Updated : 2025-11-17
Read more

บทที่ 335

หลี่ชิงหงเหยียดหลังตรง เมื่อจะเริ่มยื่นข้อเสนอ “หม่อมฉันไม่แน่ใจว่า หม่อมฉันได้บอกพระนางไปหรือยังว่า หม่อมฉันเป็นสหายสนิทของไท่จื่อเฟยเพคะ”หนิงกุ้ยเฟย “!!!”ครั้งแรกที่นางมาเข้าเฝ้า นางแนะนำตัวโดยที่มีความเกี่ยวข้องกับฉีอ๋อง เอ่ยขอความช่วยเหลือกับไท่จื่อเฟย โดยที่นางคิดว่าเป็นเพราะเรื่องเกี่ยวข้องกับไท่จื่อ นางจึงไม่ได้คิดถึงว่าหลี่ชิงหงและไท่จื่อเฟยเป็นสหายสนิทกัน!!สหายสนิทก็เปรียบเสมือนเส้นสายในสังคม!!มูลค่าของหลี่ชิงหงเพิ่มสูงขึ้นในความคิดของหนิงกุ้ยเฟยในทันที“หม่อมฉันไม่อาจบอกที่มาของตระกูลหม่อมฉันได้ แต่หม่อมฉันและไท่จื่อเฟยเป็นสหายที่สนิทกันเป็นอย่างมาก หม่อมฉันไม่อาจพูดได้เต็มปาก แต่อย่างน้อยเบื้องหลังของหม่อมฉันก็มีความสัมพันธ์อันดีกับตำหนักบูรพาอย่างแน่นอนเพคะ”ด้วยวันนั้นที่นางพูดคุยกับฉีอ๋องจึงตกลงกันว่า นางจะบอกกล่าวกับหนิงกุ้ยเฟยว่าเป็นสหายของไท่จื่อเฟยเท่านั้น เพราะอดีตของเสี่ยวหงได้จบลงไปแล้วอย่างสมบูรณ์แล้ว ยากที่จะมีผู้ใดขุดคุ้ยได้อีกส่วนเหตุผลที่นางมักยกมาอ้างเสมอ ด้วยหมัวมัวทุกคนที่ดูแลเซียวชิงเฟิงและเซียวชิงฉี
last updateLast Updated : 2025-11-18
Read more

บทที่ 336

หลี่ชิงหงวางขวดลง ก่อนจะเอ่ยกระตุ้นความอยากของนางเพิ่มเข้าไปอีก “น้ำหอมกลิ่นดอกหอมหมื่นลี้นี้ หม่อมฉันทำออกมาเพียงขวดนี้ขวดเดียวเท่านั้นเพคะ”หลี่ชิงหงมองว่าเหยื่อแทบจะตะครุบกับดักที่วางล่อไว้แล้ว นางจึงงัดไม้ตายสุดท้ายออกมากล่องไม้ขนาดเล็กสีน้ำตาลเข้มสวยงามตามธรรมชาติของเนื้อไม้จันทน์หอมชั้นดีที่ผ่านการขัดเงาจนผิวสัมผัสเนียนละเอียดและเป็นมันวาว บนฝากล่องสลักลวดลายดอกโบตั๋นเอาไว้อย่างประณีต เส้นสายลวดลายอ่อนช้อยดูนุ่มนวลเมื่อเปิดฝาออก ภายในบุด้วยผ้าไหมสีแดงเข้มที่นุ่มราวกับปุยนุ่น ซึ่งเป็นสีที่ตัดกับเนื้อไม้ได้อย่างลงตัว แต่สิ่งที่ทำให้หนิงกุ้ยเฟยต้องเบิกตากว้างคือแผ่นโลหะสีทองอร่ามที่ฝังอัญมณีสีน้ำเงินทอประกายล้อแสงเทียน อีกทั้งยังสลักนามเจ้าของว่า หนิงเถียนหลัน ไว้อย่างชัดเจนบัตรสมาชิกของร้านเยว่หรง!!ดวงตาของหนิงกุ้ยเฟยแทบจะถลนออกมา เมื่อเห็นข้อเสนอสุดท้ายของเถ้าแก่เนี้ยแห่งร้านเยว่หรงตรงหน้า“หนิงกุ้ยเฟยคงทราบดีว่า บัตรสมาชิกแรกของทุกคนจะฝังอัญมณีสีแดง เมื่อครบหนึ่งปี ผู้ที่มียอดสะสมซื้อเกินหนึ่งหมื่นตำลึงจึงจะได้เลื่อนขั้นเปลี่ยนเป็น
last updateLast Updated : 2025-11-18
Read more

บทที่ 337

เสียงประทัดสีแดงดังกึกก้องขึ้นที่หน้าตำหนักบูรพา เมื่อขบวนรับตัวเจ้าสาวของฉีอ๋องเดินทางมาถึง ไท่จื่อและไท่จื่อเฟย พร้อมด้วยองค์ชายน้อยอย่างเซียวชิงเจ๋อที่สวมใส่ชุดสีแดงมงคลด้วยเช่นกันออกมายืนส่งที่หน้าประตูตำหนักท่ามกลางเสียงกลองเสียงฆ้องอึกทึก ครึกโครม ฉีอ๋องขี่ม้านำหน้าขบวนรับเจ้าสาวอย่างยิ่งใหญ่ด้วยใบหน้าที่เบิกบาน เกี้ยวหงส์ขนาดแปดคนหามเดินตามหลัง โดยมีชาวบ้านออกมายืนรอชมขบวนกันอย่างคับคั่งครั้นมาถึงจวนฉีอ๋อง เซียวชิงฉีตวัดขาก้าวลงจากหลังม้า เดินไปรับหลี่ชิงหงในชุดเจ้าสาวสีแดงสดใสเดินเข้าประตูจวน ฮ่องเต้เจิ้นหลงและหนิงกุ้ยเฟยประทับในตำแหน่งประธาน เพื่อรอรับการคำนับจากบ่าวสาวหลังเสร็จสิ้นพิธีสามคำนับแล้ว นางกำนัลของหนิงกุ้ยเฟยก็เข้ามาพาหลี่ชิงหงไปส่งที่ห้องหอ ส่วนเซียวชิงฉี ในฐานะเจ้าของงานเลี้ยง เขาจึงต้องออกไปต้อนรับและดื่มเหล้ามงคลร่วมกับแขกเหรื่อในระหว่างงานเลี้ยงนั่นเอง รถม้าจากตำหนักบูรพาก็ค่อย ๆ เคลื่อนมาจอด เซียวชิงเฟิงก้าวลงมาก่อน แล้วจึงหันมาส่งมือประคองฉินเจียวเยี่ยนให้ลงตามมา“พะ... พะ... ด้วย ด้วย...” เสียงเล็กอ้อแอ้ของเซียวชิงเ
last updateLast Updated : 2025-11-19
Read more

บทที่ 338

หลังเสร็จสิ้นพิธีตามธรรมเนียม หนิงกุ้ยเฟยจึงจัดรถม้าอย่างดี เพื่อส่งเมิ่งลี่ กู้หยางและกู้เหมยกลับจวนเจิ้นหย่วนโหวไปเสียก่อน โดยมอบถุงเงินให้เป็นรางวัลแก่เด็กน้อยทั้งสองส่วนกู้เหวยจำต้องไปร่วมงานเลี้ยงด้านนอกร่วมกับเจิ้นหย่วนโหวผู้เป็นบิดาเสียก่อน แม้ว่าในใจอยากจะตามติดฮูหยินและบุตรธิดากลับจวนด้วยมากเพียงใดก็ตาม“เจ๋อเอ๋อร์ของปู่!” ฮ่องเต้เจิ้นหลงก็โผมาอุ้มเซียวชิงเจ๋อ หมายจะเดินออกไปร่วมงานเลี้ยงด้านนอกอย่างร่าเริง ใบหน้าเล็กหัวเราะเอิ้กอ้ากไปกับการหยอกล้อของเสด็จปู่‘ท่านปู่เคยบอกว่า ข้าน่ารักกว่าท่านพ่ออีก...’มุมปากของเซียวชิงเฟิงกระตุก เมื่อได้ยินความคิดของบุตรชายที่ดูแคลนเขา แล้วนั่น... เจ้าตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดของเสด็จพ่อ หันหน้ามามองเขาอย่างเยาะเย้ย พลางส่ายหน้าแลบลิ้นใส่เซียวชิงเฟิงหรี่ตาลงแล้วทำปากพูดแบบไม่มีเสียงว่า ‘เจ้าอดกินนมมารดาไปอีกห้าวัน...’ใบหน้าเล็กของเซียวชิงเจ๋อขมึงทึงมืดคล้ำขึ้นมาในทันที “แง! แง!”“โอ๋ โอ๋ เจ๋อเอ๋อร์เป็นสิ่งใดไป” ฮ่องเต้เจิ้นหลงโยกตัวหลานชายคนโปรดอย่างสงสัย “เหตุใดอยู่ดี ๆ จึงร้องไ
last updateLast Updated : 2025-11-19
Read more

บทที่ 339 (จบ)

“ข้าเห็นเจ้าคุยกับสหายเสียตั้งนาน...” เซียวชิงเฟิงถามขึ้นด้วยความสงสัย เพราะหลังจากที่เสร็จสิ้นพิธีกุ๋นฉวงแล้ว พวกเขาได้ออกมาด้านนอก เพื่อส่งเมิ่งลี่และบุตรชายบุตรสาวขึ้นรถม้า ส่วนฉินเจียวเยี่ยนนั้นก้าวออกมาจากห้องทีหลังฉินเจียวเยี่ยนยิ้มรับ เมื่อนึกถึงบทสนทนาระหว่างพวกนาง “อาหงกล่าวขอบคุณหม่อมฉันเพคะ”“ขอบคุณ? ขอบคุณเรื่องใด?”“ทุกเรื่องเพคะ” ฉินเจียวเยี่ยนตอบเพียงเท่านั้น ไม่คิดจะอธิบายเพิ่มเติม ก่อนที่จะเอนกายพิงสวามี “เฮ้อ... สบายใจจังเลยเพคะ”เซียวชิงเฟิงเลิกคิ้วหนาดั่งคมดาบขึ้นสูง “สบายใจเรื่องใดรึ?”“หม่อมฉันเคยให้สัญญากับอาหงว่า จะหาทางทำให้นางได้มีชีวิตที่เป็นอิสระ ได้ทำในสิ่งที่นางอยากทำ...”“แต่เจ้าก็ทำสำเร็จแล้วมิใช่หรือ?” เซียวชิงเฟิงยกแขนไปโอบร่างบางเข้ามาใกล้ “เจ้ามอบสถานะใหม่ให้แก่นาง เปิดร้านเยว่หรง และให้นางเป็นเจ้าของโรงน้ำชาเชิ่งเยี่ยนเกออีกด้วย”ฉินเจียวเยี่ยนพยักหน้ารับ “หม่อมฉันได้ให้สัญญากับนางอีกข้อคือจะทำให้นางได้มีชีวิตที่ดี แม้ว่าจะสู้หม่อมฉันที่ตอนนั้นกำลังจะอภิเษกเข้าจวนเฟิงอ๋องไม่ได้ แต่มาบัดนี้ นางเองก
last updateLast Updated : 2025-11-20
Read more

ตอนพิเศษ พ่อใหม่ใกล้ฉัน (1)

“เสด็จแม่… เสด็จแม่…” เสียงเด็กเล็กร้องเรียกขึ้นที่หน้าประตูเรือนนอนของเจ้าของตำหนักบูรพาตั้งแต่ปลายยามเหม่า ครั้นไม่ได้ยินเสียงการตอบรับใด ๆ กลับมา มือป้อม ๆ จึงยกขึ้นสูง หมายที่จะทุบลงบนบานประตูเรือนนอนแอ๊ด…บานประตูถูกเปิดออก ก่อนจะปรากฏร่างสูงใหญ่ภายใต้เสื้อคลุมกายแบบลวก ๆ มองเพียงปราดเดียวก็รู้ได้ว่าเขารีบลุกขึ้นมาหยิบสวมใส่แล้วเปิดประตูในทันใด“มาหาพ่อแต่เช้ามีเรื่องอันใด?” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยถามขึ้น ก่อนจะใช้ดวงตาดอกท้อกวาดมองร่างเล็กของบุตรชายที่บัดนี้ล่วงเข้าห้าฤดูหนาวภายใต้เสื้อคลุมหนังจิ้งจอกสีสันสดใส“ข้าไม่ได้มาหาท่านเสียหน่อย” เซียวชิงเจ๋อสะบัดเสียงตอบ “ข้ามาหาเสด็จแม่!”เซียวชิงเฟิงยกเปลือกตาขึ้นเพียงนิด กดสายตามองบุตรชายในไส้ “แม่เจ้ายังหลับอยู่”“แต่เสด็จแม่สัญญาว่าจะมาปั้นหิมะกับข้านี่น่า” เซียวชิงเจ๋อยังไม่ยอมแพ้ พยายามเขย่ง เพื่อชะเง้อคอมองเข้าไปในเรือนนอนที่มืดสลัว ไร้ความเคลื่อนไหวของมารดาเซียวชิงเฟิงขยับตัวมาบังการมองเห็น
last updateLast Updated : 2025-11-20
Read more
PREV
1
...
313233343536
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status