Semua Bab The Love That Passed (Tagalog): Bab 11 - Bab 20

Third Person's POVPagkatapos ng kanyang check-up, agad na umuwi si Colleen. Magaan ang pakiramdam niya. Walang masama o kakaiba sa resulta, at iyon ang higit na mahalaga. Ngunit hindi niya maintindihan kung bakit ganoon ang inasal ni Stacey, gayong ang alam niya'y kanselado na ang kasunduan ng arranged marriage nila ni Jared, ayon kay Claire.Pagkarating niya sa bahay at matapos kumain ng hapunan, nagpasya siyang manood ng pelikula. Mahilig siya sa science fiction, ngunit sa hindi niya maipaliwanag na dahilan, pinili niyang panoorin ang lumang pelikula nina Mandy Moore at Shane West.Isa itong kwento ng pag-ibig na masaya sa simula ngunit may malungkot na wakas, para sa karamihan. Ngunit para kay Colleen, mas pinili niyang tingnan ito bilang isang masayang pagtatapos. Dahil kahit may sakit ang bidang babae ay naranasan pa rin niya ang maging masaya sa piling ng bidang lalaki.Napabuntong-hininga si Colleen. Napatanong siya sa sarili kung darating ba ang araw na makakatagpo rin siya n

Jared's POV“Anong ibig mong sabihin, Mommy?” tanong ko habang pinipilit na maging kalmado ang boses ko. Gusto kong marinig mula sa kanya ang totoong sagot at isang malinaw na paliwanag. Nang tumingin ako kayAte Ingrid, napansin kong nakatingin din siya sa aming ina na para bang binabalaan siya gamit lamang ang kanyang tingin. “Wala naman akong ibang ibig sabihin,” sagot ni Mommy habang nagkukunwaring kalmado. “Sinasabi ko lang, kung sakaling wala ka talagang maramdaman para kay Colleen... Ayoko sanang mauwi ito sa hiwalayan. Alam mo naman ang paninindigan ko sa bagay na 'yan. Kaya sana, subukan mong kilalanin siya nang mas mabuti. Tingnan mo rin ang mga positibong katangian niya,” dagdag pa niya, may bahid ng pag-aalala sa kanyang boses. Siguro nga, tunay ang pag-aalala ni Mommy para kay Colleen. Baka ayaw lang niyang may masaktan, o baka gusto lang talaga niyang mag-work ang kasal namin. Kung iyon ang hangad niya, wala naman akong karapatang sisihin siya. Susubukan kong maging maay

Colleen's POV"Sigurado ka ba diyan, o ginagamit mo lang akong dahilan para makatakas sa iniisip mo?" tanong niya. Natawa ako, at doon ko siya narinig na napabuntong-hininga. Marahil ay nakahinga siya ng maluwag nang marinig niyang natatawa ako, palatandaan siguro na hindi ko na iniisip ang mga sakit ng nakaraan. "Salamat, ha. Sa pagiging nandiyan mo lagi para sa akin. Hindi ko alam kung nasaan na ako ngayon kung hindi kita nakilala… kung hindi tayo nagkatagpo," sabi ko sa kanya habang unti-unting lumalambot ang tinig ko. "At sa wakas, tuloy pa rin ang pa-treat!" sagot niya sabay tawa. May lambing at gaan sa kanyang boses. "Oo naman, 'yan lang ang kaya kong ibalik sa lahat ng kabutihang ginawa mo para sa akin," tugon ko, bahagyang nahihiya ngunit taos-puso. "Hindi mo alam kung gaano kalaki ang halaga niyan para sa akin," sabi niya. Tahimik, pero ramdam ko ang bigat ng emosyon sa kanyang tinig. "Ayokong abalahin ka masyado. Alam kong maraming pasyente ang inaabangan ang pag-iikot m

Ang lungkot na bumalot sa kanya habang kausap ang kanyang ina ay tila napawi matapos siyang makausap ni Aling Cely. Napangiti siya, kahit papaano. Kahit hindi niya talaga madalas makausap ang mga kapitbahay, naramdaman niyang may mga tao pa ring nagmamalasakit sa kanya. May mga matang nakamasid, may pusong handang umalalay. Napabuntong-hininga siya. Sa gitna ng lahat ng pinagdaanan niya, tunay ngang mapalad pa rin siya. Buong araw siyang nanatili sa loob ng kanyang bahay. Kailangan munang humupa ang pasa sa kanyang braso bago siya muling lumabas. Alam niyang kapansin-pansin ito, lalo na’t nakita iyon ni Aling Cely. Batid niya sa mga mata ng matanda ang pag-aalalang pilit nitong ikinukubli. Parang gusto siyang tanungin, pero pinili na lang nitong manahimik. At lubos siyang nagpapasalamat dahil doon. Ayaw na niyang magsalita. Ayaw na niyang muling makakita ng tinging may awa. Napailing siya. Habang inaalala ang lahat, bigla siyang napaisip, magiging Mrs. Colleen McLahlin na siya. Pu

"Hindi gano'n 'yon, Jared. Hindi mo narinig ang buong usapan, 'di ba?" Agad na pagtatanggol ni Claire kay Colleen nang makabawi sa biglang pagdating ng anak.Pero imbes na sumagot, tahimik lang na tumingin si Jared kay Claire, saka ito tumalikod at umakyat sa kanyang silid. May bigat ang kanyang mga hakbang, parang ayaw niyang makipag-usap pa.Si Colleen naman ay nanatiling nakatayo, hawak-hawak ang laylayan ng kanyang blouse. Hindi niya alam kung ano ang dapat gawin ngayon na nasa bahay na si Jared. Gusto sana niyang makausap ito, baka sakaling may gusto itong ipagawa sa kanya bilang asawa, kahit pa kasal lang sila sa papel."Halika na, Colleen. Tingnan natin ang kwarto mo," anyaya ni Claire sa kanya.Ngunit nag-aatubili si Colleen. Napatingin siya sa hagdanan. Nandoon si Jared, marahil ay nagpapalit ng damit. Ayaw niyang makaistorbo."Mamaya na lang po, Mommy Claire. Bigyan muna natin siya ng oras para makapagpalit ng damit," mahinang tugon ni Colleen, sabay pilit na ngiti.Tumango s