All Chapters of หวงรักยัยตัวร้าย: Chapter 51 - Chapter 60

หลังจากเลิกเรียนฉันกับมินนี่และพิ้งค์ก็ตรงดิ่งมายังห้องชมรม เห็นว่าวันนี้จะคุยเรื่องไปออกทริปกัน พอเปิดประตูเข้ามาฉันก็พบว่าสมาชิกนั่งกันอยู่เนืองแน่นแล้ว สายตาของทุกคนจึงเบี่ยงเบนมายังเราสามคน แต่ใครจะสนใจกันเล่าก็คนเพิ่งเลิกเรียนจะให้มาเร็วอย่างใจคิดได้ยังไงกัน เอว่าแต่ขุนของฉันไปไหน เห็นแต่พี่เคน พี่จิวที่กำลังสุมหัวอยู่กับพวกรุ่นพี่คนอื่นๆวันนี้มีเรียนก็ไม่ยอมเข้า อ้างว่ามีงานด่วนที่ต้องสะสางให้เสร็จก่อนลูกค้ามารับรถเย็นนี้ แต่งานด่วนงานเร่งยังไงฉันก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี เพราะวันทั้งวันเอาแต่คุยไลน์กับฉัน พอถามก็บอกมีความสามารถมากพอ คงไม่ใช่ว่าเป็นข้ออ้างของคนขี้เกลียดหรอกนะ และยังมีหน้ามาบอกฉันด้วยความภาคภูมิใจว่า‘เรื่องเรียนไม่ค่อยถนัด แต่ถ้าเป็นเรื่องบนเตียงน่ะสู้ยิบตา’ไม่จำเป็นต้องพูดย้ำกับฉันบ่อยครั้ง ฉันก็รับรู้ได้ด้วยตัวเองว่าสองเรื่องนี้ขุนมันถนัดเรื่องไหนมากกว่ากัน ในคืนหนึ่งเรียกร้องไม่รู้จักจบจักสิ้น พอฉันไม่ยอมก็ทำให้ยอมจนได้ อ๊าย!! นี่ฉันกำลังคิดเรื่องอะไรอยู่เนี่ย ฉันสะบัดหัวไปมา แก้มนี่ร้อนผ่าวเลยเมื่อพาลคิดถึงเมื่อช่วงเช้าก่อนขุนมาส่งฉันเข้าเรียน‘ขุนจะไม่ทนถึงตอน

“โอ๋ๆ ขุนล้อเล่นหรอกน่า ซึ้งใจมากเลยรู้ไหมที่เมียพูดแบบนี้ โคตรรักหมูเลย” ฉันหลุดยิ้มออกมาจนได้ ขุนเองก็ยิ้มจนตาหยีเลยและทำท่าจะโน้มหน้าเข้าหาฉัน เลยต้องรีบยกมือสกัดกั้นเอาไว้ก่อนเลย เพราะคิดว่าเดาใจออก“อย่าลืมว่ามีคนอยู่ในห้องนี้เยอะแยะ ห้ามทำอะไรมากกว่านี้”“ขุนอยากจูบจุ๊บหมูอ่า ผ่านมาตั้งหลายชั่วโมงแล้วนะที่ไม่ได้สัมผัสมัน อยากจูบๆ ขอขุนจูบตรงนี้เลยนะครับ นะหมูนะ ไม่มีใครมาสนใจเราสองคนหรอก ดูสิเนี่ย” คือขุนทำหน้าตาอ้อนฉันแบบหนักมาก สายตาไหวระริกอย่างมีความหวัง พอฉันส่ายหน้าปฏิเสธคำขอที่ทุกครั้งไม่เคยจะมีก็ดึงมือฉันไปฟัดจูบฟัดหอมแทน หน้านี่ยู่ลงมากกว่าเดิมอีก ไม่สงสารหรอก“ไอ้ขุนมานี่ดิ”“ไหนบอกว่าไม่มีใครสนใจเราไง รีบไปเลยเพื่อนเรียกตัวแล้ว”“หอมก่อนแล้วจะไป”“ไอ้ขุน!! เดี๋ยวค่อยอ้อนเมียต่อได้ไหมวะ มึงมานี่ก่อนดิ ให้ไวเลย”“จะเรียกกูทำไมนักหนาวะ มีอะไรก็พูดมาเลยดิ พวกมึงนี่มันน่ารำคาญแท้โว้ย! เมียกูก็ไม่ใช่” หน้าตาหงุดหงิดอย่างไม่เก็บอาการ ปากก็บ่นพึมพำเป็นหมีกินผึ้ง แต่ก็ต้องลุกไปอยู่ดี โถ ขุนหนอขุน บางครั้งก็ทำตัวยิ่งกว่าเด็กสามขวบซะอีก“กูแค่เรียกแค่เนี้ย หงุดหงิดทำเห้อะไรครับ”

“เสียววววว” หมูแดงลากเสียงยาว แอ่นสะโพกขึ้นสูงกระแทกหน้าเมื่อปลายลิ้นผมแตะลงบนเนินอวบสุขภาพดีเป็นการทักทายก่อน และหอมแรงๆ อีกหลายครั้งติด จับเรียวขาขาวเนียนให้เปิดกว้างมากยิ่งขึ้น จ้องมองมันแล้วก็ต้องเลียรอบริมฝีปาก“เมียหมูของพี่ขุนกำลังจะฆ่าพี่ขุนทางอ้อมรู้ไหม กระแทกหมูน้อยที่มีไม่น้อยใส่หน้าแรงเหลือเกินที่รักจ๋า ไม่ต้องยั่วถึงขนาดนี้ก็จะตายเองอยู่แล้ว อย่าลงทุนให้พี่ขุนตายเร็วโดยการทำแบบนี้เลย” ผมงึมงำด้วยความชอบใจ ที่โงหัวแทบไม่ขึ้นในตอนนี้อาจเป็นเพราะไม่อยากจะเงยด้วยร่างน้อยดิ้นเร่าเหมือนโดนน้ำร้อนลวก ผมจึงต้องจับยึดสะโพกกลมกลึงเอาไว้แน่น ก่อนจะทำการฝังใบหน้าลงซุกไซ้ ประสานการทำงานระหว่างจมูกกับปากให้ไปในทิศทางเดียวกัน ความชุ่มฉ่ำที่สัมผัสได้ผลักดันให้ผมส่งลิ้นเข้าไปสำรวจแอ่งน้ำผึ้งหวานที่ชิมกี่ครั้งก็ยังติดใจเหมือนกับครั้งแรกที่ได้ลิ้มลอง“ขะ...ขุน หมูแดง เฮือก เสียว พอ” หมูเกร็งและเสือกไสกลางลำตัวเข้าหามากกว่าเดิม ปากบอกว่าให้พอแต่มือก็จับกดหัวผมให้แนบชิดกับเธอจนแทบขาดอากาศ ดิ้นเท่าไหร่ก็เหมือนการกระตุ้นให้ผมลงลิ้นหนักขึ้นเรื่อยๆผมตั้งหน้าตั้งตาดูดซับความหวานที่ไหลซึมออกมาไม่ข

กว่าฉันจะลากขุนออกจากคอนโดได้ก็เล่นเอาเหนื่อยปนหอบ วันนี้เรามีเรียนจิตวิทยาด้วยกัน ถ้าไม่บังคับก็ไม่ค่อยจะยอมมาเรียนไม่ว่าวิชาอะไรก็ตาม กินข้าวเสร็จเราก็ขึ้นมานั่ง คนง่วงก็ออเซาะทันทีเลยเหมือนกัน นี่แหละเวลานอนไม่ยอมนอน เช้ามาก็ไม่อยากจะลืมตาตื่น มันน่าโบกไหมเนี่ย“หมูเย็นนี้แม่กับพ่อชวนไปกินข้าวที่บ้านด้วยแหละ อยากเจอลูกสะใภ้” เสียงสะลึมสะลือบอกฉันที่กำลังนั่งเล่นเกมส์รอเวลาเรียน โทรศัพท์ใครก็ของขุนนั่นแหละ ฉันยึดมาเล่น ขุนเองก็เหมือนกันของตัวเองไม่เล่นเข้าไปหรอก เอาของฉันไปโหลดเกมส์ที่ตัวเองชอบเล่นมาไว้ในเครื่องจนเต็มไปหมด อย่าได้คิดหวงห้ามพื้นที่ส่วนตัวเชียว เดี๋ยวจะมีคนงองแงเพราะคิดว่ามีความลับ“ท่านกลับมาจากนิวยอร์กตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอ หมูแดงจำได้ว่าคุณแม่ท่านบอกว่าจะกลับมาบ้านต้นเดือนหน้านี่นา” ฉันเคยพูดคุยกับคุณแม่แล้วท่านน่ารักมากเลย วัยรุ่นมากด้วย วิดีโอคอลมาจากต่างประเทศเลยนะ ทีแรกก็เกร็งๆ แต่พอคุยไปคุยมาฉันหายเกร็งเอาง่ายๆ ใจดีอย่างที่ขุนบอกไม่มีผิด กับคุณพ่อก็เคยทักทายกันแล้ว ที่ยังไม่เคยเจอคือพี่ชายขุน“เพิ่งมาถึงเมื่อคืนวานนี้เอง งานพ่อเสร็จไวกว่ากำหนดเลยกลับมาได้เร็ว ตก

แยกตัวออกมาฉันก็เดินมาสำรวจอาหาร ไม่ได้สนใจใครเป็นพิเศษ แต่ละอย่างนี่น่าหม่ำมาก ว่าจะรอกินพร้อมกับขุนนะ แต่นาทีนี้คงต้องหยิบเข้าปากก่อนสักสองสามอย่างแล้วล่ะ เพราะเสียงร้องของท้องน้อยๆ เริ่มออกอาการประท้วงฉันว่าหิวแล้ว และหนึ่งในนั้นที่ฉันหมายตาเอาไว้ว่าจะกินก็คือลูกชิ้นหมูปิ้งร้อนๆ ที่กำลังถูกมือของพนักงานโรงแรมจับไม้พลิกไปพลิกมาอยู่บนเตา“ฉันจะกินสักกี่ไม้ดีนะ ห้าไม้หรือสั่งทีเดียวไปเยอะๆ เลยดีล่ะ แต่ถ้ามากเกินมันจะดูไม่งามไปรึเปล่านะ เป็นสาวเป็นแส่แต่กินทีราวกับยัดอย่างนั้น” ถ้าไม่ได้อยู่ในงานที่มีแต่ผู้ลากมากดีแบบนี้หมูแดงจะไม่แคร์อะไรเลยหมับ!อ้อมแขนที่รัดอยู่รอบเอวทำเอาฉันชะงักขาที่กำลังก้าวตรงไปยังทิศทางที่ตั้งใจชั่วคราว ก่อนจะหมุนตัวกลับมาเผชิญหน้าเจ้าวายร้ายที่บังอาจจู่โจมฉันโดยไม่ทันได้ตั้งตัว ยังจะมีหน้ามายิ้มสร้างความโมโหให้แก่ฉันเพิ่มขึ้นไปอีกฟอด“นายเป็นใคร!! กล้าดียังไงมากอดและหอมแก้มฉันแบบนี้ ไม่รู้เหรอว่าแฟนฉันโหดมากแค่ไหน ถ้าเขามาเห็นการกระทำของนายฉันรับรองได้เลยว่าสมองนายกระจุยกระจายแน่” ฉันจ้องหน้าไอ้คนที่กล้าทำรุ่มร่ามต่อสายตาธารกำนัลตาแข็ง และกดเสียงต่ำให้ดูมีอำ