Semua Bab ทรายเทียมเพชร: Bab 51 - Bab 60

ข้อพิสูจน์ของหญิงสาวปรากฏชัดขึ้น เมื่อเธอพลิกร่างกลับมามองเจ้าหมอนข้างมีชีวิตให้เต็มสองตาชัดๆ ดวงหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังหลับใหลแนบอยู่บนหมอนใบเดียวกันกับเธอจนเกือบชิด ร่างบางผงะตกใจ ตัวแข็งทื่อ สิ่งที่เข้าใจว่าเป็นผ้าห่มแท้จริงแล้วคือแขนคนต่างหาก และตอนนี้ร่างของเธอก็ถูกแขนเจ้ากรรมคู่นั้นพันธนาการไว้ไม่ให้หนีไปไหนอีกด้วย เจ้าหล่อนเหลียวมองรอบกายเพิ่งสังเกตถนัดว่าไม่ใช่ห้องนอนของตัวเอง!เกิดอะไรขึ้น... แล้วเรามานอนอยู่ที่นี่ได้ยังไง? คำถามนั้นไม่มีคำตอบ เพราะคนที่จะตอบได้กำลังดิ่งลึกในนิทรารมย์อยู่ข้างๆ ไม่มีทีท่าว่าจะตื่น แสงตะวันยามเช้าจับกรอบหน้าคมคร้ามจนเห็นถนัดตา คิ้วเข้มพาดเหนือเปลือกตาปิดสนิทที่ประดับด้วยแพขนตายาวอ่อนหยับ จมูกโด่งได้รูปรับกับริมฝีปากหยักเป็นรูปกระจับ คางเรียวเกยอยู่บริเวณหัวไหล่ของเธอ ต้องนับว่าเป็นปฏิมากรรมชั้นเยี่ยมอันที่ไร้ซึ่งตำหนิ เรือนร่างที่ครอบครองอิสรภาพของเธอไว้ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าแข็งแกร่งล่ำสันปานใด หากนั่นไม่ใช่ประเด็นสำคัญเท่ากับว่าตอนนี้มันปราศจากเสื้อผ้าห่อหุ้มบดบังสักชิ้นเดียว และเธอก็มีสภาพแทบไม่ได้ต่างกันแล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่

คำนั้นมีผลทำให้มือที่กำลังจัดเรียงถุงอาหารพลันชะงักค้าง ชื่อที่หลุดออกมาราวกับลิ่มคมๆ ตอกย้ำซ้ำเติมเข้าใส่ แม้ทำเป็นไม่ได้สนใจ วงหน้างามกลับสลดวูบ รีบหันขวับไปมองทางตึกใหญ่ทันควัน ขณะนั้นร่างสูงใหญ่กำลังเดินลงมาจากตึกและมีทีท่าว่าจะตรงดิ่งมาในไม่ช้า หญิงสาวรู้สึกเลือดในตัวกลายเป็นน้ำแข็งไปชั่วขณะ อุปทานหรือไรนะ... เธอเห็นรอยยิ้มจากคนที่กำลังมุ่งหน้าเข้ามา มันเป็นรอยยิ้มเจ้าเสน่ห์ที่สะกดสายตาให้คนที่ได้เห็นหลงใหล แต่ทว่ากลับแฝงด้วยอันตรายอะไรบางอย่างที่ชวนให้พรั่นพรึงหัวใจสำหรับเธอ... รอยยิ้มซาตาน!“อ้าว แล้วนั่นเราจะไปไหนน่ะ” หญิงมากวัยเอ่ยขึ้น เมื่อเห็นเด็กในปกครองเริ่มมีทีท่าลุกลี้ลุกลนแปลกๆ“ลืมเครื่องกรวดน้ำค่ะ จะเข้าไปเอาให้เดี๋ยวนี้ค่ะ” หญิงสาวรีบหาข้ออ้าง จะหาว่าขี้ขลาดหรืออะไรก็ช่างหัวมันเถอะ แต่เธอยังไม่พร้อมเผชิญหน้ากับเขาเวลานี้ โดยเฉพาะต่อหน้าคุณพรรณราย!“เดี๋ยวก่อน... ค่อยกลับไปกรวดที่บ้านก็ได้... แล้วกัน” ห้ามไม่ทันขาดคำ ร่างบางก็รีบร้อนเดินจ้ำอ้าวหายลับไปจากตรงนั้นเสียก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินมาถึงอย่างเฉียดฉิว แม้แปลกใจแต่คุณพรรณรายก็ไม่ได้ติดใจสงสัยอะไรสายตาคมกริบตวัดมอง

“ไม่เป็นไรค่ะ คุณท่าน ขอโทษที่ซุ่มซ่ามนะคะ เดี๋ยวหนูจะไปจัดการเก็บให้เรียบร้อย แล้วจัดสำรับให้ใหม่ โอ้ย...” อารามรีบทำให้โดนเศษชามที่แตกบาดมือจนสะดุ้งโหยง เด็กสาวลืมตัวรีบสะบัดมือเร่าๆ ด้วยความเจ็บปวด เมื่อเห็นรอยเลือดแดงฉานซึมจากบาดแผลตัวเอง วงหน้าเรียวหวานก็ซีดเผือด รีบเอามือซ่อนไว้ด้านหลังตัวเองทันที หากก็ช้ากว่าคนที่เฝ้ามองอยู่เงียบๆ คนตัวสูงรีบปราดเข้ามาคว้ามือข้างนั้นไว้อย่างว่องไว เสียงห้าวๆ กระซิบคำรามใส่เมื่ออีกฝ่ายพยายามขัดขืน“อยู่เฉยๆ สิ เลือดออกแล้วเห็นไหม” คนฟังชะงัก เงยหน้ามองคนพูดอย่างตกใจราวกับเห็นผี ใบหน้าหล่อเหลาอยู่ใกล้เพียงแค่นิดเดียว ทำเอาเลือดในร่างเย็นเฉียบราวกับจะเป็นน้ำแข็งเสียให้ได้ น้ำเสียงที่เอ่ยไม่ได้นุ่มนวลสักนิด หากฟังแล้วอุ่นใจ หญิงสาวมองมือแกร่งกดที่บาดแผลก่อนล้วงเอาผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าเสื้อของเขากดห้ามเลือดไว้อย่างสืมตัว “แม่อบครับ ขอกระเป๋ายาหน่อยได้ไหมครับ” เสียงสั่งการนั้นทำให้ผู้อยู่ในเหตุการณ์อีกสองชีวิตได้สติ แม่อบรีบวิ่งเข้าไปหยิบของตามที่ชายหนุ่มสั่งทันที“พาไปนั่งที่ห้องนู้นก่อนดีกว่านะ ตาเพชร” คุณพรรณรายรีบบอกอย่างเป็นห่วง ชายหนุ่มไม่ได้เอ

ถ้าหายตัวไปได้ ศุภิสราอยากหายไปซะเดี๋ยวนี้ แต่เมื่อทำไม่ได้ก็จำเป็นต้องอ้อมแอ้มเบาๆ “ขนมซ่อนรักค่ะ”ชื่อขนมแปลกหูนั่นทำให้คนฟังหนุ่มหันขวับ ดวงตาวาวโรจน์ที่พยายามแลสบมาวาววามมีรอยเยาะหยันแปลกๆ“ขนมอะไรจ๊ะไม่ยักเคยได้ยินชื่อ เห็นจะต้องขอชิมหน่อยล่ะ” คุณพรรณรายเอ่ยอย่างอารมณ์ดี“ก็นั่นน่ะสิครับ แค่ฟังชื่อก็ชวนน้ำลายสอแล้ว ท่าทางคงเป็นขนมที่อร่อยสิ้นดีเลยนะ ฮึ ขนมซ่อนรัก...” น้ำเสียงลากยาวประชดประชันฟังแล้วกวนประสาทคนฟังได้ดีพิลึก “แหม ขนาดมีรักยังต้องหลบๆ ซ่อนๆ ซ่อนไว้มากๆ ระวังจะอกแตกตายสักวันนะ”ศุภิสราเม้มริมฝีปากแน่น ข่มใจไม่ให้หลงโกรธไปกับคารมเหลือร้ายนั่น หากแต่ดูเหมือนจะมีเธอคนเดียวที่เข้าใจความหมายที่เขาต้องการจะสื่อ ความลับที่ต้องหลบๆ ซ่อนๆ ของเขาและเธอกำลังย้อนรอยมาทำร้ายเธอเข้าให้แล้วพอมื้ออาหารเช้าที่เกือบจะกลายเป็นสงครามเย็นจบลง หญิงสาวก็รีบขอตัวไปทำขนมเจ้าปัญหาของเธอต่อโดยไม่สนใจนัยน์ตาเย็นชาที่ชวนหาเรื่องคู่นั้น ‘กับระเบิด’ ที่เขาพยายามวางไว้ เรื่องอะไรเธอจะเดินไปเหยียบมันง่ายๆ ให้เขาหัวเราะเยาะเอาล่ะมือบางค่อยๆ ตักขนมออกจากซึ้งมาจัดเรียงอย่างสวยงาม จานหนึ่งสำหรับคุณท่า

เพียะ!เสียงนั้นราวกับสะท้อนมาจากที่ไกลลิบๆ และภาพตรงหน้ากลายเป็นภาพสโลว์โมชั่น วงหน้าหล่อเหลาสะบัดไปตามฝ่ามือที่ฟาดจนเต็มแรง และผลแห่งโทสะที่บันดาลไปตามวาจาที่ยั่วยุคือรอยนิ้วครบทั้งห้าประดับบนแก้มของอีกฝ่ายชัดเจน ดวงตาวาวโรจน์ที่ตวัดมองมาราวกับมีเปลวไฟร้อนร้ายลุกโชนอยู่ในนั้น ทรายมองฝ่ามือพิฆาตของตนที่ตอนนี้เริ่มมีเลือดซึมจากผ้าก๊อซหนาเตอะฝีมือผู้ชายตัวโตตรงหน้า และแล้วเขาก็ทำสำเร็จจนได้ แม้ความสำเร็จนั่นจะแลกมาด้วยความเจ็บตัวก็ตาม แต่เขาเป็นผู้ชนะกับระเบิดที่เขาจงใจวางล่อไว้... แล้วเธอก็หลงเดินเหยียบมันเข้าจนได้ และดูท่าเจ้าระเบิดนั่นเริ่มทำงานแล้วด้วย สัญญาณอันตรายที่ส่งตอบมาจากชายหนุ่ม ทำให้เจ้าของฝ่ามือถึงกับผงะ แต่พยายามฝืนตัวไม่ให้ถอยหลังหรือเสียหลักล้มจนเป็นที่น่าสมเพชเวทนาไปมากกว่านี้ เพราะเท่าที่เป็นอยู่ก็นับว่าศักดิ์ศรีของเธอก็ถูกคนตรงหน้าบดขยี้จนแทบไม่มีอะไรเหลือให้ภาคภูมิใจได้อีกแล้ว หญิงสาวพยายามสะกดกลั้นความรู้สึกต่างๆ ไว้เต็มกำลัง“เก่งนี่ ” เสียงกร้าวคำรามลอดไรฟัน ก่อนย่างสามขุมเข้ามาด้วยท่าทีคุกคามทางประสาทอีกครั้ง แต่คราวนี้อีกฝ่ายกลับเดินเกมนิ่งบ้าง สีหน้าเรียบเฉ