All Chapters of มาเฟียเถื่อนเมียเด็ก: Chapter 151 - Chapter 160

เสียงเข้มที่พูดเตือนและแววตาคมกริบที่จ้องหน้า ทำคนที่ได้ฟังแสยะยิ้มมุมปากพร้อมยืดตัวกอดอกพยักหน้าขึ้นลงให้เวย์ไปมากับปากที่เบะคว่ำลงนิดหน่อย “เฮ้อ! เลิกมองกูด้วยสายตาจองหองแบบนี้ได้ละไอ้สัส กูไม่เเดกเมียมึงหรอกครับ แต่อย่าเผลอล่ะกัน เผลอเมื่อไหร่โดนกูลากแน่หึ!" “งั้นกูเผลอหยิบปืนแล้วลั่นไกใส่กบา

“คราม นายว่าพนักงานที่นี่ดูแปลกๆไหม " ”แปลกยังไงเหรอ” ครามเอียงคอมากระซิบถามฉันที่ข้างหูระหว่างทั้งคู่ยังเดินอยู่ “ก็เมื่อกี้ครามไม่ได้สังเกตเหรอว่า อยู่ๆพนักงานพวกนั้นยิ้มให้เราสองคนแปลกๆเหมือนพวกเขายิ้มดีใจที่เห็นฉันกับครามเดินเข้ามาด้านใน" “เรื่องปกติของพนักงานป่ะเธอ มันไม่มีอะไรหรอก" ครามก

ฉันเรียกครามด้วยเสียงแผ่วเบาเมื่อเห็นร่างเขาทรุดลงนอนจมกองเลือดสีแดงสดที่ไหลนองอยู่เต็มพื้นเย็นเฉียบ...ท่ามกลางสายตาของเพื่่่อนสองคนที่่่่ยืนตาโตอ้าปากค้างแล้วรีบวิ่งเข้ามาหาครามทันที “ไอ้คราม!! ไอ้คราม" คนชื่ออามรีบหยิบผ้าที่อยู่ใกล้ตัวมากดแผลที่อกห้ามเลือดเอาไว้ “คราม นายได้ยินฉันไหมคราม " ฉัน

“ไม่วะ แดกเหล้าสักสองสามแก้วเดี๋ยวกูก็กลับ เเค่มาส่งข่าวเรื่องชู้ใจให้ไอ้เวย์มันก็เท่านั้น กูขี้เกียดอยู่นาน เดี๋ยวแม่งน่ามึนลากเด็กในผับมึงไปตีหลี่อีก ช่วงนี้งดซั่มหรี่เข้าพรรษา แต่เข้าถ้ำคนอยู่บ้านแทน" “เดี๋ยวนะไอ้ซัน เมื่อกี้มึงพูดว่าชู้ใจมึงหมายถึงใครวะ ชู้ไอ้เวย์งั้นเหรอ? " “ชู้เมียมัน "

พูดก็พูดเถอะ เมื่อวานเขาน่ากลัวมากๆถ้าไม่เมื่อวานฉันไม่ได้หมอซันมาห้ามเขาไว้ฉันคงตายไปแล้ว แต่จะให้ฉันโกรธเขาที่ทำแบบนี้ คือมันก็มีบ้างที่ฉันโกรธเขา แต่มันก็ต่างคนต่างผิดไม่มีใครถูกทั้งนั้น มีความเห็นเเกตัวทั้งสองฝ่าย เหตุการณ์ที่เกิดเมื่อวานมันทำให้ฉันคิดทบทวนตัวเองเยอะเลยล่ะ ฉันเองก็ไม่น่าเล่นกั