All Chapters of ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายที่มีสถานะเป็นรักแรกของพระเอก: Chapter 1 - Chapter 10

ณ เรือนร้างหลังคฤหาสน์หรูบรรยากาศภายนอกเต็มความเงียบงัน..ไร้เสียงนก..หมาแมวสักตัวก็ยังไม่กล้าเดินผ่าน ทว่าตอนนี้กลับมีหญิงชราเดินนำ และมีหญิงวัยรุ่นในชุดยูนิฟอร์มคนงานตระกูลทรัพย์รุ่งโรจน์ถือกะละมังใส่น้ำเดินตามหลังมา จนถึงเรือนร้างหลังเล็กด้านหลังของพื้นที่ตระกูลคนอายุมากกว่าไขแม่กุญแจ ก่อนจะผลักเข้าไปโดยไม่ขออนุญาต..ภายในห้องมีขนาดไม่ใหญ่นัก หน้าตาบานใหญ่โดยรอบถูกล็อกปิดตาย มีเพียงแสงจากบานเกล็ดด้านบนลอดส่องเข้ามา..เห็นเพียงเฟอร์นิเจอร์รางๆ เมื่อได้ยินเสียงไขประตูก๊อกแก็กด้านหน้า..แสงสว่างเจิดจ้าพาให้คนในห้องที่ปรับสายตาไม่ได้ต้องหรี่ตามองซ่า!เสียงสาดน้ำปะทะร่างเล็กที่กำลังนอนขดตัวอยู่บนพื้น..ความเย็นของน้ำบาดลึกเข้าสู่ผิวส่งผลให้ แก้วกัลยาหนาวสั่นไปทั้งตัว..สติเริ่มกลับคืนมา"ตื่นได้แล้ว นังแก้ว นังคางคกขึ้นวอ" เสียงเหวจากคุณปริก หรือป้าปริก แม่นมของคุณชายวโรดมดังลั่นขึ้น ความทรงจำของร่างเดิมถูกรับรู้โดยอัตโนมัติ..รอยยิ้มชืดชาบนใบหน้าหวานถูกส่งไปให้แขกไม่ได้รับเชิญพอหล่อนขยับความเย็นของกำไลที่ใช้สำหรับนักโทษตรงข้อเท้าก็วาบเข้ากลางใจ"ทำไมพวกป้าต้องทำขนาดนี้ด้วยจ้ะ แก้วผิดอะไร

เช้าวันต่อมาเสียงเปิดประตูเรียกให้หญิงสาวต่างภพที่กำลังเก็บที่นอนหันกลับไปมองด้วยความสงสัย และไม่ใช่ใครที่ไหน ป้าปริกหัวหน้าแม่บ้านตึกใหญ่ และด้านหลังเองก็มีคนใช้ผู้ถือปิ่นโตเดินตามมาไม่ห่างคนเป็นหัวหน้าหันไปพยักพเยิดทางสาวใช้คนนั้นที่หล่อนไม่รู้จักชื่อ เถาปิ่นโตร้อนๆ จึงถูกวางไว้บนโต๊ะข้างกำแพงบรรยากาศภายในห้องเต็มไปด้วยความเงียบ..ต่างคนต่างไม่พูด เพียงมองเชิงกันอยู่ซึ่งงามพิศเองก็ไม่แปลกใจนัก..เพราะในนิยายป้าปริกเป็นพี่เลี้ยงให้กับพระเอก และเห็นแก้วกัลยาตั้งแต่เด็ก ทว่านางไม่ได้เห็นด้วยเรื่องความสัมพันธ์ที่ทั้งสองหนุ่มสาวมีให้กันนางร้ายหน้าซื่อถูกอีกฝ่ายตราหน้าว่า 'ใฝ่สูง'กลับกันในนิยายตอนแก้วกัลยากลับเมืองไทย เจ้าหล่อนมีแต่พฤติกรรมตามติดชีวิตพระเอก และยั่วโมโหเมียแต่งทุกครั้งที่มีโอกาส..ก็เป็นตัวป้าปริกที่คอยปกป้องนางเอกจากนางร้ายวลีด่าเด็ดดวงที่ถูกยกย่องว่าเป็น MVP อีกตอนของเรื่องก็คือ'นังตอแหล แพศยา..ร่านผู้ชาย สมแล้วที่เกิดเป็นลูกคนใช้' สถานที่ที่โดนด่า ก็คือกลางงานเลี้ยงวันเกิดของท่านเจ้าสัว..แก้วกัลยาทั้งอับอาย ทั้งเคียดแค้น..หลังจบงานเจ้าตัวจึงแกล้งร้องไห้บีบน้ำตาให

ทว่า...รู้ทันอะไรก่อน? งามพิศแทบอยากจะกรีดร้องซะตรงนั้น"จำใส่กะโหลกของเธอไว้เลยนะแก้ว ว่าฉันจะไม่หย่า""ก็เรื่องของคุณซิคะ แก้วก็ไม่ได้ขอให้คุณหย่าสักหน่อย" คำตอบของนางร้ายหน้าหวาน พานให้พระเอกของเรื่องชะงักแสงจากไฟสีส้มดวงเล็ก..สาดเข้าดวงตารูปกวางใสกระจ่าง..ดวงตาที่เขารักนักรักหนาบัดนี้ในนั้น..อย่าว่าแต่ความรักลุ่มหลงเลย..แม้แต่ความขมขื่นตัดพ้อต่อว่าก็ยังไม่พาดผ่าน..มีเพียงแค่ 'ความว่างเปล่า' ไร้ระลอกคลื่นเป็นคำตอบแก้วกัลยาไม่ได้รักเขาแล้วคำตอบที่ได้รับจากดวงตาคู่สวยพาให้ใจเจ็บหน่วงอย่างห้ามไม่อยู่..ทั้งที่เป้าหมายตอนแรกตั้งใจแก้แค้นผู้หญิงแพศยาให้ต้องทนทุกข์ทรมานยิ่งกว่าที่เขาเจอ"แล้วเมื่อไรคุณวินจะปล่อยแก้วไปคะ""ก็จนกว่าเธอจะหาเงินมาคืนฉันนะซิ!!!"เช้าวันใหม่แก้วกัลยาตื่นขึ้นมา เพราะอาการปวดตรงขมับ..ความปวดลามไปทั้งศีรษะอย่างห้ามไม่อยู่ยิ่งคิดถึงคำพูดของอีตาพระเอกธงแดง..หัวตาก็ร้อนผ่าว นึกอยากหายตัวไปเสียให้รู้แล้วรู้รอด'ปล่อยเหรอ? เธอลืมไปแล้วหรือเปล่า..ย่าของฉันให้เงินแม่เธอยี่สิบล้าน..เงินที่เธอใช้จับจ่ายสุขสบายในตอนที่อยู่ต่างประเทศ..เงินที่เธอใช้แลกกับความสัมพันธ์ของ

ณ อดีตเรือนร้างหลังคฤหาสน์หลังจากที่แก้วกัลยาลงคลิปทำขนมไทยหลายชนิด ทั้งขนมชั้น ขนมบุหลันดั้นเมฆ ขนมช่อม่วง ประกอบกับภาพลักษณ์งดงามบริสุทธิ์..คนติดตามที่เพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็วก็ถึงกลับร้องระงม'คนสวยขา..มาลงคลิปดึกขนาดนี้ไม่ดีเลยนะคะ หิว''เมื่อไรจะมีเปิดขายออนไลน์คะ อยากกินฝีมือน้องแก้วแล้ว''น้องแก้วคนสวยมาไลฟ์หน่อยครับ''อยากกินขนมไทย +1'หญิงสาวต่างภพนั่งอ่านคอมเมนต์ออนไลน์อย่างอารมณ์ดี ก่อนจะตั้งกล้องไลฟ์สดตามคำขอ ซึ่งแก้วกัลยาเคยขึ้นไลฟ์เพียงไม่กี่ครั้ง ส่วนหนึ่งเพราะเธอชวนคุยไม่เก่งร่างบอบบางในเสื้อกล้ามสีดำ เดินระเหิดระหงไปยังห้องครัว มือน้อยตั้งเครื่องมือสื่อสารไว้ตรงโต๊ะกลางห้อง ขยับออกห่างจากตัวจนได้ระยะด้านหน้าเองก็มีถั่วเขียวเลาะเปลือกเรียบร้อยแล้ว น้ำตาลทราย..กะทิ..สีผสมอาหารที่ทำมาจากธรรมชาติ รวมถึงอุปกรณ์ทำขนมหลายชิ้นจนเห็นว่าเรียบร้อยดีแล้ว..จึงเปิดไลฟ์สดผ่านโซเชียล"สวัสดีค่ะ ทุกคน..แก้วเองนะ" เสียงหวานๆ กับรอยยิ้มหวานๆ ถูกส่งออกไปช่างจับใจเสียงแจ้งเตือนในapp มีผลให้จำนวนผู้ติดตามเริ่มทยอยเข้ามาเรื่อยๆ ข้อความถูกพิมพ์ส่งมาไม่ได้หยุด มีตั้งแต่ชื่นชมเจ้าของช่อง

"...""นอนเถอะคนดี..พี่วินอยู่ตรงนี้..จะไม่ไปไหนจนกว่าฝนจะหยุด" เขายังคงย้ำให้เธอสบายใจร่างเล็กเหมือนจะจดจำความอบอุ่นได้ และรู้ว่าเขาจะไม่มีวันข่มเหงรังแกถ้าไม่ยินยอมพร้อมใจมันเป็นความเชื่อใจที่ฝังอยู่ในจิตวิญญาณกว่าจะรู้ตัวหล่อนก็ผล็อยหลับไป..ในขณะที่คนตัวโตนอนตาค้างเสียอย่างงั้นวโรดมเองก็ไม่เข้าใจการกระทำของตนแม้แต่นิด เพียงแค่เห็นฝนตกหนัก..ฟ้าผ่าลงมา เขาก็กุลีกุจอมาหาคนตัวเล็กถึงห้อง เหตุผลเพียงเพราะแก้วไม่ชอบฝน ใช่ มันก็แค่นั้นจริงๆเขาควรจะลงโทษในสิ่งที่เธอทำลงไป..เธอทำให้ลูกของเราต้องตาย..ทำให้แพทริเซียเป็นซึมเศร้า อีกทั้งยังวางแผนเรื่องชั่วๆ อีกหลายเรื่องที่น่าแค้นคือไม่ยอมอยู่รับกรรม..กับตายหนีความผิดเสียดื้อๆ ทิ้งให้เขาใช้ชีวิตอย่างเจ็บปวดทุกวินาทีที่ยังมีลมหายใจอยู่เขาเกลียดเธอ..เกลียดความตอแหลเสแสร้ง..เกลียดความใจดำที่ไม่เคยคิดถึงใจคนอื่น..ที่สำคัญเกลียดตัวเขาเองที่ยังถวิลหาร่างกายนุ่มนิ่ม..แม้จะได้ โอกาสย้อนเวลากลับมาอีกครั้งก็ตามเธอกำลังทำให้เขาสับสน และดูเหมือนว่าลึกๆ ในส่วนลึกของดวงจิต เขายังคงคิดจะปกป้องเธอ..แม้วิธีที่ทำอาจพานให้เธอเกลียดเขาเข้ากระดูกดำก็ตาม!!