เธอเคยสงสัยทำไมนิยายหลายเรื่องนางร้ายต้องเป็น 'อดีตแฟนเก่า' ที่ทิ้งพระเอกไปอยู่ที่อื่น หรือไม่ก็ใช้เงินฟาดหัวให้ถอยห่าง..นางร้ายก็บ้าจี้ดันทิ้งผู้ชายสมบูรณ์ไปเสียดื้อๆ ซะอย่างงั้น ส่วนตาพระเอกก็โดนบังคับแต่งงานมีเมียใหม่เป็นตัวเป็นตน แต่ดันเกลียดเมียเว่อร์วัง..หาเรื่องทำร้ายจิตใจสารพัด แล้วพอรักแรกกลับมา..ก็รวมหัวหาเรื่องทำร้ายนางเอก..จนเมียขอหย่า แต่พอเสียนางเอกไปพระเอกก็ไบโพล่า..นึกอยากได้คืน พร้อมเปลี่ยนร่างจากมนุษย์กลายเป็นหมาโฮ่งทันที ถามจริง..แล้วจะหย่าทำไมแต่แรก!? ที่สำคัญเดือนนี้ทั้งเดือนเธออ่านเรื่องแนวนี้มาเป็นสิบแล้วนะ!!
View Moreณ เรือนร้างหลังคฤหาสน์หรู
บรรยากาศภายนอกเต็มความเงียบงัน..ไร้เสียงนก..หมาแมวสักตัวก็ยังไม่กล้าเดินผ่าน ทว่าตอนนี้กลับมีหญิงชราเดินนำ และมีหญิงวัยรุ่นในชุดยูนิฟอร์มคนงานตระกูลทรัพย์รุ่งโรจน์ถือกะละมังใส่น้ำเดินตามหลังมา จนถึงเรือนร้างหลังเล็กด้านหลังของพื้นที่ตระกูล
คนอายุมากกว่าไขแม่กุญแจ ก่อนจะผลักเข้าไปโดยไม่ขออนุญาต..ภายในห้องมีขนาดไม่ใหญ่นัก หน้าตาบานใหญ่โดยรอบถูกล็อกปิดตาย มีเพียงแสงจากบานเกล็ดด้านบนลอดส่องเข้ามา..เห็นเพียงเฟอร์นิเจอร์รางๆ เมื่อได้ยินเสียงไขประตูก๊อกแก็กด้านหน้า..แสงสว่างเจิดจ้าพาให้คนในห้องที่ปรับสายตาไม่ได้ต้องหรี่ตามอง
ซ่า!
เสียงสาดน้ำปะทะร่างเล็กที่กำลังนอนขดตัวอยู่บนพื้น..ความเย็นของน้ำบาดลึกเข้าสู่ผิวส่งผลให้ แก้วกัลยาหนาวสั่นไปทั้งตัว..สติเริ่มกลับคืนมา
"ตื่นได้แล้ว นังแก้ว นังคางคกขึ้นวอ" เสียงเหวจากคุณปริก หรือป้าปริก แม่นมของคุณชายวโรดมดังลั่นขึ้น
ความทรงจำของร่างเดิมถูกรับรู้โดยอัตโนมัติ..รอยยิ้มชืดชาบนใบหน้าหวานถูกส่งไปให้แขกไม่ได้รับเชิญ
พอหล่อนขยับความเย็นของกำไลที่ใช้สำหรับนักโทษตรงข้อเท้าก็วาบเข้ากลางใจ
"ทำไมพวกป้าต้องทำขนาดนี้ด้วยจ้ะ แก้วผิดอะไร?" เสียงหวานตั้งคำถามอย่างระทดท้อ แทนสรรพนามของร่างที่อยู่
ทว่าคนงานทั้งสองกลับเลือกที่จะไม่ตอบเพียงขยับไปรอด้านมุมห้อง ราวกับกำลังรอใครบางคน
ไม่นานร่างสูงใหญ่ในชุดเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีฟ้าก็เดินเข้ามา เพราะตำแหน่งที่อยู่เป็นตำแหน่งย้อนแสง จึงเห็นใบหน้าไม่ชัด
ทว่าความเจ็บปวดหน่วงหนึบที่บีบรัดกลางใจ..บ่งบอกหญิงสาวกลายๆ ว่า ไอ้ผู้ชายตรงหน้าคือ 'วโรดม' หรือก็คือพระเอกเรื่อง 'จำเลยรักเมียคืนหย่า'
นิยายที่หล่อนพึ่งอ่านออนไลน์จบไป และใช่ตอนนี้หล่อนดวงซวยหลุดเข้ามาในนิยายที่ว่า พร้อมบทบาท 'แก้วกัลยา' ลูกแม่บ้านที่ใฝ่สูงไปหลงรักคุณชายรองของตระกูล
หรือแม่ดอกบัวขาวที่ถูกโหวตจากคนอ่านว่าเป็นนางร้ายฝ่ายหญิงที่ถูกเกลียดระดับต้นๆ ของเว็บ
งามพิศ ลูกสาวมหาเศรษฐีแทบอยากจะกรีดร้อง
เข้าใจไหม..หล่อนแค่บ่นไปเรื่อยกับพล็อตนิยายที่ซ้ำไปซ้ำมา..หล่อนไม่ได้ตั้งใจดูหมิ่นคนเขียนนิยายแม้แต่น้อย..แต่ทำไมผีห่าซาตานถึงนำวิญญาณหล่อนทะลุมาอยู่ในหนึ่งนิยายเรื่องล่าสุดที่พึ่งบ่นไปด้วย?
วโรดมก้าวย่างมายืนตรงหน้า ก่อนจะหย่อนตัวลงมานั่งอยู่ระนาบเดียวกัน..มือแกร่งบีบคางเล็กให้เชิดหน้าขึ้น..ดวงตาคมปราดมองใบหน้างามวิจิตรซีดเผือดตรงหน้า
'แก้วกัลยา' รักแรกของเขา..รอยยิ้มกระตุกของคนตรงหน้าหยามหยัน
"ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะ" เสียงเหี้ยมเอ่ย..คนตัวเล็กหลงมิติถึงกับขนลุกซู่
เวรกรรมอะไรของหล่อนกันเนี่ย...ก็ไหนนิยายเรื่องนี้พูดถึงความโบ้ของชายหนุ่มกับรักแรก..รักมากขนาดรวมหัวรังแกนางเอกไง
แล้วทำไมพระเอกตรงหน้าถึงจับนางร้ายขัง แถมใส่กำไลนักโทษไปอีก..ทำไมพระเอกไม่ตรงปกล่ะ!!!
“แพท..ไม่เข้าใจ” หล่อนปฏิเสธหลังชนฝา ลำคอแห้งผาก ใบหน้าหล่อเหลาโน้มมาด้านหน้าก่อนจะยิ้มเย้ยหยัน“คุณไม่ชอบผู้ชายโง่ ผมเองก็ไม่ชอบผู้หญิงเสแสร้ง ดังนั้นคุณไม่จำเป็นต้องมาแสดง..เพราะผมไม่ซื้อ”“วิน!!” หล่อนแทบอยากกรี๊ด ทว่าหล่อนรู้บรรดาไฮโซที่นั่งอยู่ห่างๆ ต่างกำลังจับจ้องหญิงสาวพยายามกดข่มอารมณ์ หล่อนรู้เวลาเขาร้าย...เขาร้ายแสนอีกทั้งยังจัดเป็นผู้ชายธงแดงสำหรับคนที่เขาเกลียดสิ่งที่จะชนะใจเขาได้มีแต่ต้องใช้ความใจเย็นเข้าสู้ เหตุผลร้อยแปดจึงถูกหยิบยกขึ้นมาใช้“แต่..วินอาจลืมไปแล้ว..ชาตินี้ครอบครัวแพทยังไม่ทันได้ทำร้ายนังนั่น”“แต่ชาติที่แล้วทำไง!!” เขาเถียงด้วยสีหน้าจริงจัง ทำให้หล่อนพูดไม่ออกโคตรพาล“แก้วเคยรู้สึก...เคยเจ็บ..เคยถูกพรากชีวิต..ไอ้แก๊งฆาตกรกลุ่มนั้น...รวมถึงคนที่สั่งต้องฉิบหาย การเปลี่ยนภพชาติไม่ได้ทำให้ผลของการกระทำสิ้นสุด..ทุกคนต้องชดใช้”“ฮึก..วิน..หมายถึงแพทด้วยเห
สามเดือนต่อมามีข่าวใหญ่ในแวดวงเศรษฐกิจ หน้าหนังสือพิมพ์ออนไลน์ ออฟไลน์แทบทุกฉบับพาดหัวไว้ว่า‘เครือธุรกิจ TP รุกคืบเข้าสู่ธุรกิจโรงไฟฟ้า น้ำประปา’‘รัฐเซ็นสัญญาซื้อไฟล่วงหน้า บริษัท TP ENERGY’แน่ละ ธุรกิจดั้งเดิมของตระกูลทรัพย์รุ่งโรจน์คือบริษัทถ่านหิน แต่ด้วยรูปแบบการใช้พลังงานเปลี่ยนแปลงไปเป็นพลังงานสะอาด..ธุรกิจพลังงานไฟฟ้าเดิมจึงถูกจัดอยู่ในกลุ่มธุรกิจกำลังตกดินดังนั้นผู้นำตระกูลคนเก่าจึงเปลี่ยนมาเน้นลงทุนในธุรกิจสื่อสารจนเติบโตเป็นอันดับหนึ่งของประเทศ ตระกูลทรัพย์รุ่งโรจน์ จึงยังคงรุ่งเรืองจนถึงปัจจุบันการเปิดโรงไฟฟ้าขนาดใหญ่ย่อมสร้างแรงกระเพื่อมให้กับตระกูลใหญ่ในประเทศไม่น้อย“พี่เข้าใจล่ะ ทำไมแก้วชอบตาวิน” ชนายุสอ่านสัญญาสัมปทานโรงไฟฟ้าด้วยความทึ่ง ในขณะที่ผู้ดูแลช่วงหลังโผล่มาอาทิตย์ละสามวันเงยหน้าขึ้นมองอย่างประหลาดใจ ด้วยเจ้านายหนุ่มแทบไม่เคยพูดถึง“แก้วไม่ปฏิเสธสักนิดเหรอ”“พี่ยุสหมายความว่าไงคะ”&
“ไม่ค่ะ”“…..”“พี่วินไม่รู้เหรอ…อยู่กับแฟน…ต้องสนใจแค่แฟนซิ” เสียงหวานออดอ้อน ชวนให้ใจอ่อนยวบเวลานี้ถึงแม้แก้วแค่แสดงตามหน้าที่..เขาก็พร้อมจะเชื่อทุกอย่าง“นั่นซิ แถมแฟนแก้วขี้หึงมากด้วยนะ”“แก้วเองก็ขี้หึง งั้นเราหายกันนะคะ”“งั้นจูบกันต่อนะ”“NO!!”กว่าจะออกจากสวนมาได้ ริมฝีปากเล็กถึงกับบวมเจ่อ แก้วกัลยาค้อนควักใส่ไอ้คนเอาแต่ใจ..ก็บอกว่าไม่ๆ ยังปล้ำจูบอยู่นั่นแหละ“หายงอนได้ยัง”“พี่ดูปากแก้ว ใครเห็นก็รู้หมดว่าไปทำอะไรมา”“ทำอะไรอ่ะ” เขาถามกวนๆ เล่นเอาคนตัวเล็กกว่าหัวร้อน“ก็จูบกันไงคะ ก็บอกว่าไม่ๆ”“แต่แก้วเริ่มก่อน”“…..”“แถมครางด้วย” เขาเสริม เล่นเอาใบหน้าเล็กขึ้นสี“พี่วิน!!แก้วไม่คุยด้วยแล้ว”
ไม่รู้ว่าคำปลอบโยนที่เขาเคยใช้สมัยก่อน ถึงทำให้ลืมเลือนความกังวลช่วงที่ผ่านมาจนเผลอหลับไปก่อนที่เปลือกตาสีมุกขยับยุกยิก และสะดุ้งตื่นเมื่อรถจอดตรงไฟแดงน่าแปลก…คืนนี้หล่อนไม่ได้ฝันอะไรแปลกๆ เหมือนช่วงหลังๆ ที่ฝันแทบทุกคืน มือเล็กลูบหน้า ก่อนจะผินหน้าไปมองเสี้ยวหน้าคมสันอันคุ้นเคยผิวพี่วินยังคงขาวจัด..แม้จะชอบออกแดดแค่ไหนก็ตาม ส่วนแววตาเวลาอยู่กับหล่อนก็ยังเต็มด้วยความอ่อนโยนดังสมัยที่เรายังรักกันภาพฝันที่มีชายหนุ่มนอนน้ำตาซึม ในมือยังมีภาพคู่ของเรา ดวงตาเขาแดงก่ำเจ็บปวดอาฆาตแค้นยังคงติดตา ความเจ็บปวดที่หล่อนไม่เคยรับรู้กับอบอวลทำให้ใจอยู่ไม่สุข“หิวไหม?”“….”“พี่ซื้อขนมจีบไว้ตรงเบาะหลัง แก้วหยิบเองได้เลยนะ”“….”“พี่เห็นแก้วหลับเลยไม่ได้ถาม แต่ถ้าแก้วอยากกินอย่างอื่นบอกพี่ได้นะ เดี๋ยวพี่แวะให้” เขายังคงอธิบายแม้หล่อนยังไม่ยอมพูดดีๆ ด้วยแก้วกัลยาจำใจเอื้อมมือไปด้านหลัง ก่อนจะหยิบถุงขนมจีบมานั่งกิ
เวลาผ่านไปจนใกล้สิ้นปีอาทิตย์นี้พนักงานบริษัทต่างก็ทยอยลางานยาว จะเว้นก็แต่ผู้บริหารมือใหม่แบบชนายุสที่จำเป็นต้องเรียนรู้งานทั้งหมดแก้วกัลยาเองก็ยังลังเลว่าควรจะอยู่เป็นเพื่อนเขาดีไหม ส่วนหนึ่งหล่อนเองยังกังวลใจเรื่องซาตานหน้าหล่อ..เพราะเมื่อไรที่หล่อนเหนื่อยล้า..อมนุษย์ตนนั้นก็จะโผล่มาปั่นประสาทอยู่ร่ำไปหนึ่งชีวิตต่อหนึ่งชีวิต..หล่อนเองก็รักตัวกลัวตาย แต่จะให้หล่อนเข่นฆ่าคนอื่นเพื่อให้ตนอยู่รอดก็กระไรอยู่ดังนั้นสำหรับเจ้านายหนุ่มตัวหล่อนเองก็ไม่อยากให้ความหวังเขามากเกินไป“แก้วกำลังบ้านเหรอ” เสียงพี่แผนกไอทีที่กำลังรอลิฟต์พิเศษ ที่ใช้ได้เฉพาะพนักงานบนชั้นนี้ และผู้บริหารทักขึ้นแก้วกัลยาหันไปยิ้มรับ ก่อนจะหุบยิ้มทันทีเมื่อเห็นท่านรองกรรมการใหญ่ พี่ไอทีก็เหมือนจะเห็นเช่นกันจึงรีบหลีกทางให้ทันที“คะ..คุณวิน เชิญก่อนเลยครับ”“ไปด้วยกันซิ”“อ้อ พอดีผมนึกได้ว่าลืมของ..คุณวินเชิญเลยครับ” พูดจบชายวัยกลางคนก็
ณ สำนักงานใหญ่เครือ TG กรุปบนหน้าจอสี่เหลี่ยมในมือหนาปรากฏภาพคลิปหญิงสาวคนหนึ่งกำลังโชว์ทำขนมไทยโบราณแก้วกัลยา หรือ ผู้ดูแลเขานั่นเอง ชายหนุ่มมองมือน้อยเคลื่อนไหวอย่างเพลิดเพลิน ก่อนจะยกยิ้มขึ้นมาด้วยความเอ็นดูทว่าตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้หญิงสาวที่อยู่ในโซเชียลก็มายืนตรงหน้า พร้อมนำกาแฟมาวางไว้บนโต๊ะคนหน้าสวยเผลอก้มมองดูหน้าจอมือถือที่มีเสียงหวานอันคุ้นเคย ก่อนจะยิ้มเอียงอาย"พี่ยุส..ดูอะไรอยู่คะ" เธอถามทั้งนั้นที่รู้คำตอบอยู่แล้ว ชายหนุ่มแสนซื่อเลือกตอบตามจริง"ก็ดูแก้วไง""โอ้ย..พี่ยุสดูทำไม..น่าอายออก""ไม่เห็นน่าอายตรงไหนเลย..น่าชื่นชมในความขยันมากกว่า" เจ้านายหนุ่มเถียง เพราะเจ้าหล่อนทำงานหลายอย่างเหลือเกิน อีกทั้งยังมีน้ำใจที่ตามมาช่วยดูแลช่วงปรับตัว"พี่โชคดีจริงๆ ที่สาวสวยในมือถือมายืนอยู่ตรงหน้า" คำชมของชายวัยกลางคน ส่งผลให้คนหน้าหวานถึงกับหลุดหัวเราะ"ที่พูดแบบนี้ พี่ยุสอยากได้อะไรรึเปล่าคะ""อยากเปลี่ยนสถานะไวๆ""แก้ว..." ปร
วันประมูลคลื่น XG ครั้งสำคัญของประเทศบริเวณสถานที่จัดงานเต็มไปด้วยนักข่าวจากทั่วสารทิศ ไม่เฉพาะแค่สายเศรษฐกิจ แต่ยังรวมนักข่าวสายการเมือง ซึ่งคลื่นที่ว่าสำคัญต่อบริษัทโทรคมนาคมในประเทศ และรายได้ส่วนใหญ่ยังถูกนำส่งเข้ารัฐเวลานี้เริ่มมีตัวแทนบริษัทยักษ์ใหญ่หลายบริษัททยอยเข้ามา เดิมการประมูลรอบนี้ ตัวเต็งคือบริษัท TP มหาชน ด้วยส่วนแบ่งการตลาดปัจจุบันอยู่อันดับหนึ่ง คลื่น XG จะส่งให้กลุ่มทรัพย์รุ่งโรจน์มั่นคงในอำนาจไปอีกหลายทศวรรษยิ่งรัฐมนตรีคนปัจจุบันยังมีสถานะเกี่ยวพันทางเครือญาติ ผ่านหลานสาวอย่างไฮโซสาวแพทริเซีย สังคมจึงเพ่งเล็งมากเป็นพิเศษทว่าเมื่อเปิดบริษัทผู้ประมูลคลื่น นอกจากบริษัท TP มหาชน ยังมีอีกหลายบริษัทที่เข้าร่วมประมูล อีกทั้งยังมีบริษัทรับเหมายักษ์ใหญ่ของประเทศที่ไม่เคยทำงานโทรคมนาคมเข้าร่วมด้วยก่อนเข้างานเศรษฐกร ทายาทบริษัทรับเหมาอันดับหนึ่งของประเทศ หรือก็คือเพื่อนร่วมรุ่นสมัยเรียนมหาวิทยาลัยเดินเข้ามาทักทายอย่างอารมณ์ดี“ว่าไง ไอ้วินไม่เจอกันนานเลยนะ&rdquo
และเขาก็ได้รู้ 'ความจริง' มีใครบางคนกล้ามายุ่งกับมือถือของเขา ทั้งเบอร์ และไลน์ของแก้วถูก 'บล็อก' โดยที่ไอ้ผู้ชายหน้าโง่แบบเขาไม่รู้ตัวในมือถือเธอ..มีข้อความส่งมายาวเป็นพืด ทั้งออดอ้อน..ขอโทษ..บอกรัก..หรือแม้แต่ตัดพ้อต่อว่าข้อความเสียงหวานๆ ของเธอพามือเขาสั่น..ใจดวงโตแทบกระตุก'พี่วินคะ แก้วท้องค่ะ ท้องลูกของเรา พี่หายโกรธแก้วเร็วๆ นะ ต่อไปแก้วสัญญาจะไม่งี่เง่าอีกแล้วค่ะ'ลูกของเราลูกที่เขาไม่มีโอกาสแม้แต่จะได้อุ้มชู..ไม่มีโอกาสแม้แต่จะรับรู้การมีตัวตน...มันคือความผิดเขาใช่ไหม?ถ้าเขาไม่ใช้อารมณ์พาลโมโหใส่แพทริเซีย..เว้นระยะห่าง..วางตนเป็นมิตรที่ห่างเหิน..แพทกับพ่อของเธอคงไม่โกรธแค้นเขาจนพาลไปลงกับแก้วถ้าเขาเข้าใจคนรักสักหน่อย..ลดทิฐิ..รีบง้อเธอให้เร็วกว่านี้...เธอก็คงไม่ตายความสำนึกผิดเข้าจู่โจม..อีกทั้งยังนึกสงสัยว่าใครทำ โดยเฉพาะ 'มือถือ' คนที่รู้รหัสนอกจากอดีตคนรักแล้วก็ไม่มีคนอื่น เว้นแต่ว่าคนนั้นจะรู้ว่ารหัสเข้าคือวันเกิดของแก้วและมีวันเดียวที่เขาเผลอวางโทร
ณ คอนโดหรูใจกลางเมืองหลวงภายในห้องมืดมิดมีเพียงแสงสว่างจากดวงไฟเล็กๆ ตามตึกรามบ้านช่องราวกับดาวดวงน้อย สายฝนหลงฤดูกำลังโปรยลงมา ส่งผลให้ภายในครรลองที่มองออกจากนอกกระจกใสกลายเป็นภาพพร่าเลือนร่างสูงใหญ่นอนแผ่หลา ดวงตาคมที่มองออกไปยังหน้าต่างแห้งแล้ง..ในใจเต็มไปด้วยความหนักอึ้งกับเรื่องราวหลายอย่างที่พบเจอ..อากาศภายนอกพาให้คนตัวโตรู้สึกกังวลกระวนกระวายใจ เพราะอดีตคนรักกลัวเสียงฟ้าฝนเป็นที่สุดมือถือถูกหยิบขึ้นมาดูท่ามกลางความมืด แต่เมื่อนึกได้ว่าเจ้าหล่อนออกจากตึกหลังนั้นไปแล้ว จึงเปลี่ยนมาส่องตามช่องโซเชียล เมื่อเห็นยอดผู้ติดตามเพิ่มขึ้น..รอยยิ้มที่หาได้ยากจึงถูกระบายออกมา ก่อนที่กดสั่งสินค้าตามความเคยชินอาจจะเพราะความเหน็ดเหนื่อยที่เร่งนั่งเครื่องกลับมาเพื่องานประมูลคลื่นจึงพาให้เขาผล็อยหลับไปท่ามกลางความฝันกึ่งหลับกึ่งตื่น..กึ่งไม่ได้สติเขารู้สึกตนเองกำลังล่องลอยไปยัง ณ สถานที่หนึ่งซึ่งห่างไกลความเจริญ ถนนสายเล็กๆ ที่พออนุมานได้ว่าเป็นเพียงดินแดง ประกอบกับต้นไม้ขึ้นร
Comments