Semua Bab Lustful Series 1: Empire of Obsession (R18+): Bab 21 - Bab 30

“Ralph, please, huwag na muna ngayon. Pagod ako.”Maingat na tinanggihan ni Hannah ang pagtatangkang hawakan siya ni Ralph habang magkatabi sila sa kama.“…Okay, mahal,” sagot ni Ralph, pilit na pinipigilan ang inis sa tono.Mahigpit ang pagkakakuyom ng kamao niya habang marahang inihiga si Hannah. Tumalikod ito at agad na pumikit, walang pakialam sa kanya.Tinitigan siya ni Ralph. Napabuntong-hininga ito habang puno ng dismaya ang mga mata.Sa halos isang taon nilang pagsasama bilang magkasintahan, halos pulso lang nito ang kanyang nahawakan. Noong una, wala siyang reklamo. Naiintindihan naman niya—si Hannah Rivera ay anak ng isang kilalang negosyanteng politiko sa Maynila, kaya maingat at konserbatibo ito sa sarili. Tinanggap niya iyon.At isa pa mayroon naman siyang Jasmine noong panahong 'yon. Kay Jasmine siya nakakahanap ng init at kasiyahan.‘Pero kahit ngayon, matapos ang kasal? Ganito pa rin?’ inis na sabi niya sa isipan niya.Ang matagal niyang hinintay—ang gabi ng kanilang k

Tinitigan ni Yohan si Marvin na may kaunting interes habang pinagmamasdan ang kasamahan niyang tila hindi mapakali sa kinauupuan.Pagkakuha ni Marvin ng atensyon, mas lalo itong na-excite at agad nagsalita. “Dude, grabe! Pumasok siya sa Spielplatz, tapos yong mga staff, aba’y halos magmano sa kanya sa sobrang galang! Alam mo naman di ba, kahit mga nagtatrabaho doon, akala mo kung sino.”“Talaga ba?” sagot ni Yohan, sabay haplos sa kanyang baba na parang hindi sigurado kung kilala nga niya o hindi ang tinutukoy ni Marvin. Kahit na ilang ulit na siyang nakapunta roon, nagpanggap siyang clueless. Napailing si Marvin, halatang inis sa pa-cool na kilos ni Yohan.“Ayan ka na naman. Nagmamagaling. Ano ka ba, anak ng senador?” Pang-aasar ni Marvin habang nakakunot-noo.Tahimik lang si Yohan at dahan-dahang sumipsip ng kape, hindi natinag sa sarkastikong biro. Napabuntong-hininga si Marvin at nagpatuloy na lang.“Nandoon lang ako sa bar, nag-iisa. Pampalubag-loob ba, kasi nagkahiwalay na kami

Napabuntong-hininga siya, pilit pinapakalma ang sarili. Malalim ang hininga niyang pinakawalan habang dahan-dahang nilingon ang likod. Ayaw niyang makita ni Jasmine ang itsura niyang galit. Hindi ito kasalanan ng babae, at hinding-hindi niya gugustuhing matakot ito sa kanya.Ngunit, kabaligtaran ng inaasahan niya, wala na si Jasmine.“Ha…” Napapailing na napatawa si Yohan kahit mainit pa rin ang ulo niya. Nagpumiglas ang damdamin, pero sa halip na pasigawin ito, pinili niyang patawanin ang sarili.‘Tumakas na pala. Mabuti pa siya, mabilis kumilos.’Tinangka pa niyang tawagin ito, pero agad din niyang naisip—ano nga ba ang itatawag niya rito? Wala naman siyang ideyang pangalan nito.“So… saan ka na naman pumunta?” tanong niya sa sarili habang sinisimulang lumakad, mas kalmado na ang isipan.Sa ilang minutong paghahanap, nakita niya si Jasmine sa mini library na nasa ikalawang palapag. Tahimik itong nakaupo sa isang sulok, may hawak na makapal na libro habang may sinusulat sa isang mali

Hindi naman talaga galit si Jasmine—bagkus, nagtataka lang siya kung bakit bigla na lang nawala si Yohan nitong mga huling araw. Pero ngayong nasa harapan na niya ito, ang katawan niya ang unang tumugon, hindi ang isip. Isang simpleng haplos lang mula kay Yohan, at agad nanumbalik ang naramdaman niyang sarap.Pagkakita pa lang ni Yohan sa mapang-akit na titig ni Jasmine, alam na agad niya kung ano ang gusto nito. Halata sa mga mata niya ang pananabik."Nasa opisina lang ako nitong buong araw... I thought you’d come," mahina ngunit may laman ang tinig ni Yohan, habang pinagmamasdan ang anyo ni Jasmine.Ang unang galaw ni Yohan ay mabilis at marahas, parang sabik na sabik siyang mapasakan loob si Jasmine. Pero ilang sandali lang, bumagal ito—mas banayad, mas malalim ang bawat ulos habang punong-puno siya sa loob ni Jasmine, ramdam na ramdam ang bawat himaymay ng kanyang pagkababae.“Uhh… Hmm. I didn’t know if I could go there… I don’t know…” Mahina ang boses ni Jasmine, pero sa tono nit

Ang laki ng ancestral mansion ng pamilya Vargas ay nakamamangha—isang malawak na lugar na parang sariling bayan na rin. Sa loob nito, maraming tauhan at empleyado ang tumira na roon, may sarili silang quarters at kusina. Araw-araw, may mga taong palabas-masok—mga manggagawa, bisita, kostumer, at maging mga kliyente mula sa iba’t ibang bahagi ng bansa. Dahil dito, malaki ang pangangailangan sa mga kagamitan at produkto—mula pagkain hanggang sa mga mamahaling kagamitan para sa bahay at negosyo.Kahit kaunti lang ang naidideliver sa isang linggo, malaki pa rin ang kita ng supplier o trading company na nakakakuha ng kontrata. At sa pagkakataong ito, ito na sana ang malaking break ng Deniz Trading Group para makabalik sa tuktok, dahil may pagkakataon silang makipag-deal hindi lang sa mga Vargas kundi sa iba pang mayayamang kliyente sa paligid.“Pero ang sabi ng kinatawan nila sa kabilang kumpanya, gusto raw siya mismo ang humarap. Tinawag pa talaga niya ang pangalan—‘Jasmine Deniz’,” ani D