All Chapters of Lusift Series 1: Empire of Obsession (RATED): Chapter 31 - Chapter 40

“Magandang araw, Madam,” mahinang tugon ni Daniel. Napatigil siya saglit, waring hindi pa handang lumisan kahit tapos na siyang bumati. Napatingin naman sa kanya si Jasmine, halatang nagtataka kung may gusto ba itong sabihin.“Si Sir Yohan…” panimula ni Daniel, ngunit napahinto sa kalagitnaan, tila hindi sigurado sa susunod niyang mga salita. “Isa siya sa pinakamahalagang tao sa bansa. May dugong maykaya, at pinagkakatiwalaan mismo ng tatay niya,” maingat niyang dagdag.“Ah… gano’n ba…” sagot ni Jasmine, bahagyang tango ang isinukli. Hindi niya maintindihan kung bakit niya sinasabi ang mga ito, pero pinakinggan pa rin niya.“Kaya ang magiging asawa niya… dapat ay karapat-dapat din sa kanya. Dapat ay marunong sumabay sa buhay niya.”Napakurap si Jasmine.Ngayon niya naintindihan kung bakit sinasabi ito ni Daniel. Nag-aalala ito na baka maging sagabal siya kay Yohan—na baka ang isang babaeng hindi alam ang sarili, ay makasira lang sa landas nito.Bahagyang nasaktan ang pride niya, pero

Sa paglubog ng araw, muling bumukas ang bakal na pinto sa likod ng compound. Pagod na at halos sumuko, tumingin pa rin si Jasmine sa direksyon ng ingay.Ngunit may kakaiba sa reaksyon ng mga tao sa paligid niya.Biglang tumayo ang mga bata, kumikislap ang mga mata, tila may inaasahan. Ang mga dalagang nakaupo kanina, dali-daling inayos ang kanilang mga damit. Ang mga lalaki sa paligid ay nagsimula nang gumalaw—nag-unat, tumayo, nagmamadaling pumwesto. Lalo na ‘yung mga mas matatangkad at malalaking katawan, lumapit sila sa bukana ng gate na para bang alam na nila ang susunod na mangyayari.Napatitig lang si Jasmine mula sa kanyang kinauupuan. Wala siyang maintindihan.“Ano bang meron…?” mahina niyang tanong sa sarili.May kariton na lumabas mula sa loob, kalabog ang tunog ng bakal sa bawat gulong. Nakaangkla rito ang ilang malalaking bariles na tila yari sa plastik at bakal. Ang guard ang nagtulak ng kariton ay agad ding bumalik sa loob nang hindi man lang lumingon.“Wow…!” sigaw ng i

Pero nang mawala iyon sa isipan niya, nagkaroon na rin siya ng malay.“Gising siya!” sigaw ng lalaking naka-itim. Narinig iyon ni Jasmine kaya tumingin siya sa mga ito at napagtanto na hindi pa rin siya ligtas. “Please... ayoko na. Tulong! Tulongan niyo ako! Bitawan niyo ako!”Nanginginig ang tinig ni Jasmine habang unti-unti siyang nawawalan ng lakas. Nanlalambot ang kanyang mga binti, at ang kanyang mga braso, na matagal nang nakatali sa itaas, ay halos hindi na niya maramdaman. Napapikit siya nang mariin nang maramdaman ang malamig at maruming kamay na muling dumampi sa pagitan ng kanyang mga hita. Nanghihina na siya, at kahit puno ng luha ang kanyang mga mata, wala ni isang patak ang bumagsak.Ang mga palad niyang sugatan ay gumagapang sa magaspang na lupa, pilit hinahanap kung anumang bagay ang puwedeng magamit. Sa gilid ng kanyang daliri, may nadama siyang matalim—isang piraso ng bubog. Mabilis ang tibok ng kanyang dibdib habang marahang sinapo iyon.“Hoy, anong ginagawa mo diy

“Sir Yohan.”Bahagyang yumuko si Daniel pagdating niya sa field site na itinayo malapit sa border ng South Region. Huli na siya sa pagdating, at agad siyang lumapit kay Yohan na nakatayo sa harap ng isang malaking layout board kung saan naka-pin ang mga plano para sa bagong logistics hub na balak itayo ng kompanya nila.Ang destinasyon nila ay malapit sa lupain ng INPHIC GROUP—isang lugar na matagal nang balak bilhin ni Yohan para sa expansion, pero sensitibo ito dahil sa presensya ng ilang rebel groups at community resistance. Umabot sila ng apat na araw sa biyahe dahil sa inspeksyon sa mga probinsya, kaya’t kinailangang tumigil sa isang private rest house na pagmamay-ari ng isa sa mga partner developers ng kompanya.Pagdating nila, buong galak silang sinalubong ng lokal na opisyal ng siyudad at ilang business representatives. Ginawa ng mga ito ang lahat para i-entertain si Yohan, pero agad ding napawi ang sigla ng mga tao nang makita nila ang malamig at walang pakialam na ekspresyon

Tahimik na pinagmasdan ni Jasmine ang mga gamit ni Lira na nakasabit sa gilid ng kwarto. May mga lumang damit at apron para sa kusina, pero may nakasabit ding leather protector at scabbard, mga gamit na tila pangdepensa.Mukhang marami na ring pinagdaanan si Lira. Marami sigurong istoryang dala ang bawat sulok ng silid na ito.Maingat na sinimulan ni Jasmine ang paglilinis. Iniiwasan niyang galawin ang mga gamit hangga’t maaari. Hindi siya sanay na basta-basta nagpapahinga habang may utang na loob sa isang tao.Ilang sandali pa, bumalik si Lira at mahigpit siyang pinayuhan, “Humiga ka na. Kailangan mong magpahinga. Hindi mo pa alam ngayon, pero tiyak na pagod na pagod ang katawan mo. Magpakatatag ka bukas. Kailangan natin magtrabaho.”Hindi man sinabi ni Jasmiine kung ano talaga ang nangyari sa kanya, nagsalita si Lira na parang alam na ang buong kwento.Humiga si Jasmine, tumagilid, at ipinikit ang mga mata. Pagod na pagod ang katawan niya, parang anytime pwede na siyang mawalan ng m