All Chapters of ลวงสวาทท่านประธานธงแดง: Chapter 161 - Chapter 170

หลังจากที่ได้ฟังคำพูดของคนตรงหน้า ฉันก็ได้แต่ยืนอึ้งด้วยไม่คาดคิดว่าเขาจะมีน้ำใจกับฉันมากขนาดนี้ เพราะเอาจริงประโยคที่ฉันบอกเขาไปก่อนหน้านี้ ฉันเองก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าจะเอายังไงต่อกับชีวิตที่เหลือนี้ดี เพียงแต่ที่แน่ ๆ ฉันคงอยู่ยังประเทศนี้ต่อไปไม่ได้อีกแล้ว เพราะไม่อย่างนั้นทั้งคุณวาคิมและคุณไผ่คงไม่ปล่อยให้ฉันได้อยู่อย่างสงบสุขอย่างแน่นอนและถึงแม้ว่าคุณไผ่เมื่อดูจากทีท่าของเขาก่อนหน้านี้แล้ว เหมือนกับว่าเขาจะไม่มาวุ่นวายกับฉันอีก แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ไม่อาจวางใจได้ว่าเขาจะยังคิดเอาฉันไปต่อรองกับคุณวาคิมอีกไหม เพราะในเมื่อเขาเองก็ยังไม่ยอมปล่อยวางความแค้นที่มีลงเลยสักนิด ดังนั้นการที่คุณมาตินพูดออกปากชวนมาแบบนี้ มันก็คือโอกาสที่ดีที่ฉันจะได้ออกไปจากประเทศนี้ โดยที่มีผู้มีอำนาจอย่างเขาคอยดูแลฉันยืนอึ้งนิ่งอยู่นานพอสมควรหลังจากได้ฟังคำพูดของคนตรงหน้า ความคิดมากมายที่พรั่งพรูเข้ามาในสมองยามคิดไปถึงเรื่องราวที่ยังหาทางออกไม่ได้ในหะแรก แต่บัดนี้กลับมีมือของเทพบุตรอย่างคุณมาตินยื่นเข้ามาช่วย จนฉันเองไม่รู้จะทำตัวยังไง และก่อนที่ฉันจะทันได้เอ่ยปากออกไป ด้วยอากัปกิริยาของฉันที่ดูจะนิ่งเฉ

จากนั้นภาพของคนร่างโตที่เดินไปมาด้วยความกระวนกระวายในขณะที่รอให้เพื่อนสนิทจัดเตรียมอุปกรณ์ในการอัลตร้าซาวด์ก็ได้ฉายอยู่ตรงหน้าฉัน คุณมาตินที่ดูจะตื่นเต้นไม่แพ้กันก็ได้แต่เดินเป็นหนูติดจั่นจนฉันเองอดเอ็นดูไม่ได้“มาตินเราว่านายดูจะตื่นเต้นกว่าภรรยาของนายอีกนะ” หมอหนุ่มที่เป็นเพื่อนของคุณมาตินเอ่ยปากแซว“เขาเป็นลูกคนแรกของเราเลยนะ จะไม่ให้เราตื่นเต้นได้ยังไงไหว แต่ยังไงเราก็ขอขอบใจนายมากนะที่ช่วยเหลือเราในครั้งนี้ และยอมเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ” คุณมาตินเอ่ยบอกกับเพื่อนสนิท ก่อนที่ทั้งสองจะพยักหน้าให้กันอย่างคนรู้ใจ จากนั้นไม่นานคุณหมอก็ได้เตรียมห้องสำหรับตรวจเสร็จพอดี“เชิญคุณมนตราเข้ามาได้เลยครับ นายจะเข้ามาด้วยก็ได้นะมาติน” หมอหนุ่มบอกด้วยใบหน้ายิ้มแย้มอย่างเข้าใจความตื่นเต้นของเพื่อนดีทันทีที่เข้าไปในห้องที่ทางเพื่อนคุณมาตินจัดเตรียมเอาไว้แล้ว ฉันก็ทำตามที่คุณหมอหนุ่มบอก ก่อนที่ร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงนอนจะรู้สึกประหม่าด้วยความตื่นเต้นที่เกิดขึ้น พร้อมกับหัวใจที่เต้นระรัวยามจ้องมองไปยังหน้าจอมอนิเตอร์ที่แทบจะดูไม่ออกว่าอะไรเป็นอะไร ส่วนคุณมาตินที่กุมมือฉันแน่นจนเกิดความชื้นซึมออ

จุ๊บ...จ๊วบ ~~ “อึก...อึก...”เสียงดูดกินหน้าอกอวบขนาดใหญ่ ผสานเข้ากับเสียงกลืนของเหลวลงคอ และเมื่อสองเต้าได้สลัดอาการคัดนมไปจนหมดแล้ว ความเสียวซ่านที่ต่อคิวรอก็ได้เข้ามาแทนที่อย่างรวดเร็ว“อื้ออออออ...ซี๊ดดดดด...สะ...เสียว ที่รัก...มนต์เสียว...”น้ำเสียงหวานครางกระเส่าพร้อมกับมือที่ขยำเรือนผมเจ้าของความร้อนที่ครอบงำอยู่บนปลายปทุมถันแน่น และด้วยความเสียวซ่านที่เกิดขึ้นก็ยิ่งส่งให้มือบางกดให้ริมฝีปากนั้นจมลงไปในเนื้อนุ่มอย่างเต็มปากเต็มคำ“อืมมมมม...จ๊วบ...ผมรักคุณนะมนต์...แผล็บๆๆ”ส่วนเจ้าของริมฝีปากร้อนระอุที่ยังคงสาละวนอยู่ที่สองเต้าไม่หยุด ก็ได้แต่ดูดดื่มความหวานไม่ปล่อย อีกทั้งยังพร่ำบอกความในใจออกมาให้ฟัง“อ่าาาา...มาตินค่ะ มะ...มนต์จะไม่ไหวแล้ว”สิ้นเสียงกระเส่าครางบอก...คนตัวโตก็ไม่รอช้า รีบผละใบหน้าออกจากความใหญ่โตที่ทั้งหอม ทั้งนุ่ม และหวานอร่อย จนเขาไม่แปลกใจเลยว่าทำไมลูกสาวตัวน้อยถึงมักจะกินจุและมักจะหลับคาเต้าอวบอิ่มคู่นี้อยู่เสมอ และนับจากวันนี้เขาคงต้องขอลูกสาวตัวน้อยแบ่งความอร่อยจากสองเต้านี้มาบ้างแล้วล่ะ...จากนั้นใบหน้าคมสไตล์หนุ่มละตินก็เคลื่อนลงไปสำรวจยังจุดหมายต่อ

กระทั่งเมื่อฉันหลับตาพักอยู่ได้ไม่นานมากนัก อาวุธร้ายที่ยังคงสอดเสียบอยู่ในร่องอุ่นก็เหมือนจะแสดงอำนาจร้องขอออกมาอีกครั้งจนฉันรู้สึกได้“อะ...อุ้ย...”ฉันที่เด้งตัวขึ้นมามองหน้าของคุณสามี ก่อนที่เขาจะอมยิ้มแล้วพยักหน้าน้อย ๆ ดูเหมือนเด็กน้อยกำลังขอความเมตตาจากผู้ใหญ่ด้วยเพราะตัวเองยังกินไม่อิ่ม ส่วนฉันที่ได้แต่ยิ้มเจ้าเล่ห์ส่งไปให้เขาดั่งคนรู้ใจ ก่อนที่เราสองคนจะทำตามใจปรารถนาที่ต่างฝ่ายต่างรู้ดีว่า เรานั้นมีความต้องการกันและกันมากแค่ไหนพั่บ...พั่บ...พั่บๆๆ"อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ... / อืมมมมม ~~"จากนั้น...บทเพลงสวาทแสนเร่าร้อนจนอุณหภูมิในห้องน้ำพุ่งระอุ เสียงร้องครางกระเส่าประสานกับเสียงเนื้อนุ่มกระทบกันไม่หยุด เป็นสัญญาณบอกได้ดีว่าสองร่างที่เป็นเงาสะท้อนเคลื่อนกระเพื่อมไปในทิศทางเดียวกันนั้น ต่างมีความสุขกันมากแค่ไหน ความซาบซ่านที่ทั้งสองรอคอยกันมานานจนกระทั่งต่างคนต่างมั่นใจในความสัมพันธ์ครั้งนี้แล้ว มันช่างหอมหวานและกลมกล่อมคู่ควรกับที่ทั้งคู่รอคอยมานานจริง ๆก่อนที่ร่างบางจะถูกอุ้มยกตัวลอยอีกครั้ง โดยที่ภายในร่องฟิตแน่นของหญิงสาวนั้นยังมีท่อนเอ็นอุ่นคาอยู่เหมือนว่ามันไม่เคยถอดถอนไปไหน

หลายปีต่อมา ~~นับตั้งแต่คืนวันแต่งงาน ทั้งฉันกับคุณมาตินก็ต่างมอบความรักให้กันอย่างดูดดื่มแทบจะทุกวัน จนกระทั่งสุดท้ายแล้วสิ่งที่เขาปรารถนาที่จะได้จากฉันก็สำเร็จเมื่อฉันได้ให้กำเนิดลูกชายอีกคนที่เป็นดั่งโซ่ทองคล้องใจให้กับคุณมาติน ส่วนเขาที่พอได้ลูกชายก็ออกอาการดีใจเห่อไม่หยุด และแม้ว่าฉันจะรู้ดีว่าเขาเองก็อยากจะมีลูกกับฉันเพิ่มอีกก็ตาม เพียงแต่เขานั้นยังไม่กล้าเอ่ยปากขอออกมาด้วยเพราะเขากลัวว่าฉันจะไม่พอใจแต่สิ่งที่เขาไม่รู้เลยก็คือ...ตัวฉันเองก็คิดเอาไว้อยู่แล้วว่าฉันจะมีลูกให้กับเขาอีก เพียงแต่ฉันอยากจะเลี้ยงลูกชายให้โตกว่านี้อีกสักหน่อยก่อน แล้วค่อยมีลูกให้เขาอีกคนอีกทั้งฉันที่ยังรู้สึกตื้นตันใจในความเสมอต้นเสมอปลายของเขาที่มีให้มาเสมอไม่ว่ากับฉันหรือลูกของฉันก็ตาม เขาที่ยังคงเอ็นดูสเตล่าลูกสาวของฉันที่เกิดกับคุณวาคิมเสมือนกับเป็นลูกในไส้ตัวเองเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยนแปลง เหมือนกับวันแรกที่ลูกสาวของฉันคลอดออกมาอย่างไงก็อย่างงั้น แถมยังดูว่าเขาจะรักลูกสาวฉันมากขึ้นด้วยซ้ำนับตั้งแต่ที่ฉันคลอดลูกชายออกมาส่วนข่าวคราวของคุณวาคิมพ่อแท้ ๆ ของลูกสาวฉัน แม้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา เขาจะไม่ลด