Semua Bab ศึกเทพชิงพิภพ : Bab 41 - Bab 50

“จ้องข้าแบบนี้มีอะไรหรือเปล่า” อลิซซ่าถามอย่างไม่ค่อยพอใจนัก“ข้าไม่เคยเห็นเผ่าพันธุ์อย่างเจ้ามาก่อนก็แค่นั้นล่ะ” อิบารากิโดจิตัดบท“ข้าก็ไม่เห็นเผ่าแบบพวกเจ้าเหมือนกัน อย่างเจ้า ต้องเรียกว่าอะไร”“ข้าเป็นอสูร แต่ไม่ใช่อสูรของที่นี่” อิบารากิโดจิตอบหน้าตาเฉย อลิซซ่ารีบถามว่า“เจ้ามาจากโลกอื่นเหมือนกันเหรอ”“มั้ง แต่ไม่ใช่โลกเดียวกับเจ้าแน่ ๆ”“ทุกคนเงียบก่อน มีบางอย่างกำลังมา” ลายรีบบอกให้ทุกคนเงียบไป แล้วก็มีเสียงหมาล่าเนื้อดังขึ้นมาอีก อลิซซ่ากำอาวุธในมือแน่น อิบารากิโดจิกับลายเตรียมพร้อมต่อสู้ คราวนี้เป็นกองกำลังโดวาฟ ที่พร้อมกับเอลฟ์ที่บังคับหมาล่าเนื้อ ฟีเฟ่ไม่ได้นำกำลังมา และโดวาฟทุกตัวแบกกล่องไม้ใบใหญ่มาด้วย พื้นดินสั่นสะเทือน ยานพาหนะรูปร่างเหมือนจานขนาดยักษ์มีหลังคาเป็นทรงกรวยกำลังเคลื่อนที่มาอย่างช้า ๆ อลิซซ่าตะลึง “ระวังนั่นเป็นสิ่งประดิษฐ์ของพวกโดวาฟ อาจมีลูกเล่นอะไรก็ได้” “วันนีเป็นวันตายของพวกแกแล้ว” เสียงของแอลันดังออกจากยานพาหนะ มันแค้นมาที่อิบารากิโดจินทำมันตาบอดไปข้างหนึ่ง พวกโดวาฟด้านนอกสับคันโยกที่กล่องประหลาดที่แบกมาด้วย มีลูกธน

“หูแตกหรือไงข้า บอกว่าพวกแกก็เหมือน ๆ กัน...” พูดยังไม่ทันขาดคำหมัดดิสมัสก็พุ่งมา พันไวพอยกฝ่ามือขึ้นรับหมัดเอาไว้ “คิดว่าจะเล่นงานข้าได้ง่าย ๆ เหรอ ไอ้หูยื่น” เขาออกหมัดสวนมา แต่ดิสมัสก้าวเท้าหลบได้อย่างหวุดหวิด “เซา ๆ มื้อนี่บ่แม่นมื้อที่สิมากัดกันเอง แล้วเจ้าถามเฮ็ดอีหยัง” พ่อใหญ่รีบห้าม “จะได้รู้ว่าเราต้องรับมือกับอะไร” ดิสมัสพูดจบก็เดินไปที่กองอาวุธที่พวกชาวบ้านเก็บมา เขาต้องประหลาดใจ มันเป็นอาวุธที่ถูกสร้างขึ้นแบบหยาบ ๆ แต่ถึงกระนั่นโลหะที่ใช้นั้น เป็นเหล็กกล้าอย่างดี การจะเอามาใช้ได้นั่นต้องรู้หลักการถลุงเหล็กด้วย แต่มีสิ่งหนึ่งทำให้เขาต้องประหลาดใจ โลหะที่ใช้นั้นมีร่ายมนตร์กำกับไว้ด้วย “ไอ้เอลฟ์ที่มากับพวกมัน หน้าตาเป็นไงแน่ ตอบได้มั้ย” ดิสมัสถาม “แยกไม่ออกโวย” พันยังคงพูดต่อไป จนกระทั้งพ่อใหญ่ต้องเป็นคนพูดแทน “มันก็ด่อนเหมือนเจ้าคัก ๆ”ดิสมัสขมวคคิ้ว เบต้าบินมาแล้วพูดว่า “ขออย่าให้ใช่เลยนะ”ดิสมัสหันไปถามพ่อใหญ่ว่า “พวกมันตั้งค่ายอยู่ที่ไหนรู้มั้ย” “อยู่ตรงเหมืองเหล็ก

“ชิ หนังหนากว่าที่คิด” ดิสมัสนึกเสียดายที่ฟันแขนของมันไม่ขาด พันตัดสินใจเหวี่ยงขวานไปฟันซ้ำอีกที คราวนี้แขนของเจ้ามักโธขาดกระเด็น มันยกค้อนไม่ได้แล้ว เลยรีบวิ่งหนึ่งไปทันที พวกออร์คเองก็บาดเจ็บไปหลายตัว ต้องรีบหนีไปทันที ทำให้เหล่านักรบเริ่มได้ใจรีบวิ่งตามไป มัวเห็นพวกออร์ควิ่งหนีกลับมา “พลหน้าไม้ !” มัวตะโกน กองหน้าไม้ของเอลฟ์รานุนเดินตั้งแถวมา ดิสมัสเห็นเข้าก็ร้องบอกทุกคนว่า “ถอย ! เร็วเข้า”แต่ก็สายไปแล้ว ลูกศรถูกยิงออกมา จำนวนมาก และมันเป็นการยิงที่ไม่สนเลยจะโดนอะไร แม้แต่พวกออร์คก็ตาม เหล่าทหารฝ่ายมนุษย์เองก็โดนลูกดอกไปหลายคน พวกออร์คเมื่อเห็นมนุษย์บาดเจ็บก็ได้ใจกลับมาสู้อีกครั้งหนึ่ง ดิสมัสให้บากีร่ากลับไป และเขาเรียกอรอลโต้มาแทน และให้เจ้านกแสกพาเขาบินขึ้นฟ้า เจ้านกแสกพาเขาบิน ดิสมัสโยนตุ๊กตาลงไปกลางวง “EMETH”โกเล็มปรากฏร่างขึ้นมา ทำให้พลหน้าไม้เสียกระบวน เป็นจังหวะให้ฝ่ายมนุษย์กลับมาโจมตีสวนไปได้ มัวเห็นดังนั้นมันก็เอาหอกซัดออกมาและขว้างไปเต็มแรง ดิสมัสรีบปล่อยมือออกจากเจ้านกแสก ทำให้หอกเฉียดใบหน้าของเขาไปนิดเดียว เขาขณะทำกำลังจะลงถึงพื้น เ

“พวกท่านไปล่าพวกเขาอีกหรือเปล่า” ชายชราเปลี่ยนสีหน้าทันที“ทำไมเจ้าเว้าหมา ๆ จั๋งซี่ ! หมู่เฮาบ่กล้าไปยุ่งกับ พานรมฤคติ พวกนี้มันรักสงบ ปกติมันเอาของป่า มาแลกกับเศษเหล็ก กับเสื้อผ้าเก่า ๆ ของหมู่เฮาประจำ”“คิดอะไรก่อนพูดบ้างก็ดีนะ อลิซซ่า” อิบารากิโดจิพูดขึ้นมา เขามาถึงเมื่อไหร่ไม่มีใครรู้เลย เขาเดินไปดูรอบหมู่บ้านแล้วก็ขมวดคิ้ว“มันเอาไปแต่อาหาร และยา ไม่ได้ฆ่าใครเลยสินะ และแทบไม่ได้ทำร้ายใครเลย ถ้ามีบาดเจ็บก็เล็กน้อยมาก แปลกนะ พวกนี้มีอาหารการกินค่อนดีเลยไม่ใช่เหรอ” อิบารากิโดจิถามขึ้นมา“หมู่เฮาก็บ่ฮู้เด้ หม่องนั้นอุดมสมบูรณ์คัก ๆ บ่เห็นต้องมาปล้มหมู่เฮาเลย” หัวหน้าหมู่บ้านยืนยัน“เอาล่ะเจ้าจะเอาไงต่อ” อิบารากิโดจิถามอลิซซ่า นางสะดุ้งโหย่ง“หมายความว่าอะไร” อลิซซ่าถามอย่างแปลกใจ“จะปล่อยผ่านหรือจะลองสืบดูล่ะ” อิบารากิโดจิพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย อลิซซ่ามองไปที่เหล่าชาวบ้านแล้วก็พูดว่า“ข้าช่วยพวกเขา” อิบารากิโดจิพยักหน้าแล้วพูดว่า“งั้นแยกกันตรงนี้ก็แล้วกัน” เมื่อได้ยินแบบนี้อลิซซ่าทำหน้าไม่ถูก ลายตกใจมากรีบถามว่า“เจ้าพูดบ้าอะไรเนี่ยอิบารากิ”“ข้าน่ะไม่ได้อยากหาเรื่องเดือดร้อนให้ตั

“ท่านกอยเนอ พวกเราถูกโจมตีขอรับ” คาโลพูด และยังไม่ทันไร อิบารากิโดจิก็มาโผล่ตรงหน้าของกอยเนอ กำลังจะตบกรงเล็บใส่ แต่ว่า มีมือประหลาดพุ่งออกมาจากจอกของกอยเนอกระแทกหน้าของเขากระเด็นเลือดกบปาก อิบารากิโดจิตกใจไม่น้อย เพราะมันเกิดขึ้นแค่ชั่วพริบตา เขาหลบไม่ได้ “คิดจะทำอะไรเหรอ ไอ้ด้วน ! แล้วอย่าบอกนะเอลฟ์รานุนหยุดไอ้ด้วนตัวเดียวกับลิงอีกฝูงไม่ได้” กอยเนอพูด “นั่นเจ้าเหรอ กอยเนอ” เสียงอลิซซ่าดังขึ้น ทำให้กอยเนอสะดุ้ง รีบหันไปมองทันที “โอ๊ะ ท่านราชินี อลิซซ่าเองหรอกเหรอ เป็นเกียรติมากเลยที่ได้พบท่านอีก” มันพูดพลางยกเหล้าขึ้นดื่ม อิบารากิโดจิเห็นทางท่าที่มันคุยกับอลิซซ่าแล้วเขาก็ถอนใจและพูดว่า “นี่ถามจริง ๆ เจ้าเป็นราชินีย์แบบไหนเนี่ย ทำไมคนดูไม่ค่อยเคารพเลย !” “ใครจะไปอยากเคารพนางกัน กรรมพึดต่ำ ไม่น่าเชื่อนะว่าจะก้าวมาเป็นราชินีได้” กอยเนอพูดและมองนางด้วยสายตาเหยียด ๆ อย่างที่รู้กันว่า การคัดเลือดราชินีของเอลฟ์รูมิแย่นั้น มีสองวิธีคือ หนึ่งสืบทอดสายเลือด แต่ถ้า ราชินีไม่มีทายาทที่เป็นผู้หญิงในตระกูล ก็ต้องมีคัดเลือกโดย