Semua Bab ท่านประธานขาพาหนูลงจากเตียง เอ๊ย! คานที: Bab 101 - Bab 110

“อา…! หวานมากคนดี” เขาครางกระหึ่ม ก่อนลากไล้เรียวลิ้นผ่านลำคอระหง กระทั่งมาหยุดอยู่ที่ทรวงสล้างกลมกลึง เขาหยุดมองความตูมเต่งชูชันตรงหน้าด้วยความหลงใหล ก่อนจะอ้าปากดูดเม้มเล็มเลียยอดผทูราวคนหิวกระหาย “ผมต้องการคุณ ต้องการมากเหลือเกิน” นี่ไม่ใช่คำพูดเกินจริงเลยสักนิด เพราะความต้องการของเขามันฟ้องออกมาอย่างชัดเจน มันโป่งนูน แข็งขึง แล้วก็ดุนดันจนเขารวดร้าวไปหมด โดยเฉพาะเมื่อเธอกำลังนั่งทับมันอยู่ด้วยท่วงท่าชวนหวาดเสียวทั้งคู่นั่งหันหน้าเข้าหากัน ในขณะที่เธอนั่งซ้อนทับอยู่บนตัก แน่นอนว่าเธอสัมผัสได้ถึงความแข็งขึงที่กำลังดุนดันสะโพกผายอยู่ ถ้าเพียงแต่เธอจะมีสติมากกว่านี้ เธอจะรับรู้ได้ว่ามันต้องการเข้าไปอยู่ในตัวเธอมากเพียงใด อีกครั้งที่เขาวกกลับไปมอบจูบดูดดื่ม พร้อมกันนั้นก็ค่อยๆ ทอดตัวคนบนตักให้นอนราบลงไปบนโซฟาตัวเขื่อง โดยที่ริมฝีปากของทั้งคู่ยังไม่ละออกจากกัน พร้อมกันนั้นมือซุกซนก็ค่อยๆ เคลื่อนลงมาหวังกระตุกสายแพนตี้สีแดงให้พ้นทาง แต่ยังไม่ทันจะได้ทำตามใจ สาวใต้ร่างก็ออกอาการต่อต้านขัดขืน เขาถูกเธอผลักอกแรงๆ จนต้องผงะถอยด้วยสีหน้างงงวย แต่ทุกอย่างก็กระ

บทที่ 23“คุณเล่นกับมันไปก่อนนะ ผมขอไปโทรหาพี่คินก่อน” เขาเดินไปนั่งที่โซฟาเพื่อโทรหาพี่ชาย แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่ได้คุยกัน เพราะพี่ชายเขาดันไม่ยอมรับสาย เขาจึงเดินกลับมาที่เธออีกครั้ง “คุยกับท่านประธานแล้วเหรอคะ” เธอเงยหน้าถาม “ยังหรอก เขาไม่รับสาย คงกำลังติดธุระอะไรอยู่สักอย่าง” เขาตอบพลางก้มลงอุ้มลูกหมามาจากเธอ ก่อนจะเดินไปนั่งตรงโซฟา เพื่อให้เธอเดินตามมา “เอ่อ…แล้วทีนี้…” เธออึกอักอยากถามว่าเขาจะส่งไปเธอตอนไหน แต่ก็ยังไม่ทันได้ถาม เพราะเขาดันโพล่งออกมาก่อน “ดื่มไวน์เป็นเพื่อนหน่อยสิ” เธอขมวดคิ้วกับคำชวนของเขา “เอ่อ…ไม่ดีมั้งคะ เวลาฉันเมา บอสก็เห็นว่าฉันจะไม่มีสติ” เธอทำหน้าอีหลักอีเหลื่อ ไม่มั่นใจในอานุภาพของน้ำเมาว่ามันจะสามารถเปลี่ยนเธอให้กลายสภาพได้ขนาดไหน “ก็บอกแล้วไงอยู่กับผมคุณจะเมาแค่ไหนก็ได้ แต่ถ้าอยู่กับคนอื่น…คุณห้ามเมา” “ตะแต่ว่า…ฉันเกรงใจอะค่ะ” ตัดมาที่อีกสามสิบนาทีต่อมา ความเกรงใจของเธอก็ค่อยๆ เลือนหายไป “บรรยากาศแบบนี้ เหมาะมาก เหมาะที่จะ…” เธอเดินโซเซจากโซฟาอีกตัวมานั่งตัวเดียวกับเข

บทที่ 25“จริงๆ ก็มีมากกว่านี้ค่ะ คือฉันต้มไข่ แต่ไข่มันก็เละ ฉันก็เลยหันมาทอด แต่มันก็ดันไหม้อีก สงสัยไฟห้องบอสจะแรงไป มันก็เลยได้มาแค่นี้” เธอยื่นจานขนมปังมาด้านหน้า แต่สิ่งที่เขาเห็นกลับเป็นรอยแดงๆ ที่มือเธอแทน “มือคุณโดนน้ำมันนี่” เขารีบรับจานจากเธอมาวาง แล้วจับมือเธอมาสำรวจ “คือฉันไม่ระวังเองล่ะค่ะ ตั้งใจจะทำมื้อเช้าให้บอส แต่กลับกลายเป็นละมุนที่ได้กิน ขอโทษนะคะที่ทำได้แค่นี้” เห็นเธอทำหน้าสำนึกผิด เขาก็อดคิดไม่ได้ว่าไอ้ที่เธอพยายามทำทั้งหมดนั่นก็เป็นเพราะว่าเธออยากเอาใจเขา แล้วมันก็คงแปลเป็นอื่นไม่ได้ นอกจากว่าเธอ…ชอบเขา “มานี่มา” เขาจับจูงให้เธอมานั่งที่โต๊ะ จากนั้นก็เดินไปหยิบโยเกิร์ตในตู้เย็นมาแก้วนึง “อุ๊ย! นั่นบอสจะทำให้อะไรคะ” เธอพยายามชักมือกลับ เมื่อเห็นอีกฝ่ายกำลังตักโยเกิร์ตมาป้ายที่มือ “อยู่เฉยๆ โปรตีนแล้วก็แร่ธาตุในโยเกิร์ตจะช่วยลดความแสบร้อน แล้วก็คืนความชุ่มชื้นให้ผิวได้” เขาว่าพลางทาโยเกิร์ตลงบนมือให้ “แม่เจ้า! ล้ำลึกมาก ละเอียดอ่อนกว่าผู้หญิงจริงๆ อย่างฉันซะอีก สมแล้วที่เป็นคุณแม่” เธอแอบงึมงำเบาๆ

ขณะที่ต่างฝ่ายต่างนั่งจดจ่ออยู่กับแฟ้มงานของตัวเอง โดยเฉพาะเธอที่วันนี้ดูจะขยันเป็นพิเศษ เพราะอยากเอาใจเจ้านาย อย่างน้อยก็เพื่อให้ตัวเองได้กินเงินเดือนอยู่ในตำแหน่งนี้ให้นานที่สุด แต่ก็มีบ่อยครั้งที่ต่างฝ่ายต่างเงยหน้าขึ้นมาแอบมองกัน การได้เงยหน้าขึ้นมาแล้วเห็นว่ามีเธอนั่งอยู่ตรงหน้า มันทำให้เขาอดยิ้มไม่ได้ หน้าหวานๆ แต่เวลาที่อยู่ในโหมดจริงจัง ทำให้เธอดูน่าค้นหามากขึ้น ไหนจะจมูกที่ดูเชิดรั้นเหมือนนิสัยเจ้าตัว ริมฝีปากรูปกระจับที่เขารู้ดีว่ามันหวานมากแค่ไหน ให้ตายสิ! ทุกส่วนที่รวมกันเป็นเธอมันช่างดูเหมาะเจาะลงตัวจนเขาแทบไม่อยากละสายตา แต่ยังไม่ทันไรเขาก็ต้องรีบก้มหน้าหลบตา เมื่อจู่ๆ เธอก็เงยหน้าขึ้นมา และเป็นฝ่ายแอบมองเขากลับบ้าง จะต่างกันก็แค่...เขาดันรู้ตัว ‘หล่ออะ! ทำไมมีแต่คำว่าหล่อเต็มไปหมด หน้าเข้มๆ ตาคมๆ จมูกโด่งๆ แล้วก็ริมฝีปากน่าจูบ ดูดีไปหมดซะทุกอย่าง เสียอย่างเดียว…ทำไมต้องเป็นเกย์ด้วยเนี่ย เสียของมาก เฮ้อ! แล้วทำไมฉันต้องมาชอบเกย์ด้วยเนี่ย แล้วก็ดันชอบมากขึ้นทุกวันๆ ด้วยอะสิ ฮือ! เห็นแววอกหักมาแต่ไกลเลย’ เธอได้แต่พร่ำรำพันอยู่ในอกด้วยความทดท้อ แต่ก็ใช

“ไวน์ค่ะ ฉันอยากดื่มไวน์” เธอเจาะจงเลือกไวน์ เพราะคิดว่าที่ตัวเองต้องนอนแก้ผ้าตอนเมา สาเหตุก็เพราะว่าไวน์ เพราะฉะนั้นคืนนี้ถ้าเธออยากแก้ผ้า เธอก็ต้องพึ่งไวน์ ‘หึ! ขนาดน้ำหยดลงหินทุกวัน หินมันยังกร่อน แก้ผ้าให้ดูทุกวัน มันก็ต้องมีหวั่นไหวกันบ้างล่ะวะ’ “แต่อย่าดื่มเยอะนะ เวลาคุณเมา คุณจะไม่มีสติ” เขาบอกยื่นแก้วไวน์ให้ “ก็เพราะฉันไม่อยากมีสติไง เพราะงั้นฉันจะเมาเต็มที่ อย่างน้อยมันก็ทำให้ฉันได้ไปอยู่กับบอสที่ห้อง” เธอหันไปงึมงำอีกทาง “เมื่อกี้คุณว่าอะไรนะ” เพราะเสียงเพลงบวกกับเสียงงึมงำเพียงเบาๆ ของเธอ ทำให้เขาได้ยินไม่ค่อยชัด จนต้องถามย้ำ “อ๋อ! ไม่เมาค่ะไม่เมา แต่ถึงเมาก็ไม่เห็นเป็นไรนี่คะ ในเมื่อฉันมีบอสอยู่ด้วยทั้งคน จริงไหมคะ” เธอพูดพลางยื่นแก้วมาชน “ผมอันตรายกว่าที่คุณคิดศิศิรา” เป็นเขาบ้างที่เป็นฝ่ายงึมงำ “เมื่อกี้บอสพูดว่าอะไรนะคะ เสียงเพลงมันดัง ฉันไม่ค่อยได้ยินน่ะค่ะ” “ผมจะถามว่านอกจากไวน์ คุณจะดื่มอย่างอื่นด้วยไหม” เขารีบเปลี่ยนเรื่องทันที “ไม่เอาค่ะ ฉันอยากดื่มแค่ไวน์” เธอยืนยันห