Lahat ng Kabanata ng Hindi Inaasahang Asawa : Kabanata 11 - Kabanata 20

Nakaupo si Ruby sa balkonahe ng kanyang silid habang hinihintay na ma-connect ang tawag niya kay Laura. Pag-uwi niya galing siyudad ay agad siyang naglinis dahil gusto niyang kontakin ang taong malamang alam kung nasaan ang kanyang asawa. "Hello." bati ng isang babae sa kabilang linya. Agad na napaupo ng tuwid si Ruby. "Hello." sagot ni Ruby. Panglima tawag na ang nasagot ni Laura. "Pasensya na, ngayon lang ako nakasagot ng tawag mo." Ang boses ni Laura ay parang hindi maganda ang loob. "Ayos lang, busy ka ba?" Ngayon si Ruby naman ang nakaramdam ng pagkailang dahil sa pagtawag niya kay Laura ng ganitong oras ng gabi. Tiyak na napaka-busy ng babaeng ito. "Ah..., hindi. Kakauwi ko lang galing kolehiyo," sagot ni Laura. "Kolehiyo?" tanong ni Ruby. "Hindi mo alam? Nag-aral ulit ako sa England." "Hindi ko alam, walang nagsabi sa akin ng magandang balitang ito," sabi ni Ruby na walang gana. "Sobrang busy ka noong umalis ako, pasensya na hindi ako nakapagpaalam sa'yo," ma

Sa isang bansa sa Europa, makikita ang isang lalaki na nagsasaya sa isang kilalang club. Umiinom siya kasama ang mga babaeng bayaran na kanyang inuupahan. Ang lalaking ito ay si Haven Davidson Rockefeller. "Ano ba't ganyan ka? Hindi ba mas mabuting magsaya tayo ngayong gabi?" tanong ng isang babaeng bayaran na nakasuot ng maiksing damit, maganda ang mukha at nakakaakit ang katawan. Mahigpit na hinawakan ni Haven ang pulso ng babae, "wag kang mangangahas na humipo nang walang pahintulot ko." Bulong niya. Natumba ang babae sa sahig dahil sa pagtulak ni Haven, pagkatapos ay marahang tinapik niya ang dibdib niya na natatakpan ng kanyang damit, sa mismong lugar na hinawakan ng babae. "Uupahan ko kayo para samahan akong uminom, hindi para kumilos nang walang pahintulot." Nanginginig sa takot ang katawan ng babaeng tinulak niya. Isa ang babae sa mga pinakamamahal na puta sa club na ito, kadalasan ay mga opisyal o mafia ang kanyang kasama na nauuwi sa kama. Ngayon lang siya tinanggih

“Mag-ingat kayo,” sabi ng lolo. Mahigpit niyang niyakap si Ruby. Ngayong araw, babalik na siya at ang asawa niya sa tahanan ng mga Rockfeler matapos ang isang linggong pamamalagi sa Sleepy Hollow Farm. Tumango si Ruby. “Sige po, Lolo,” sagot ni Ruby na may halong biro. Paulit-ulit na hinalikan ni Louise ang noo ng kanyang paboritong apo, gayundin si Maria. Ang ganitong uri ng pagpapaalam ang pinakaayaw ni Maria. Kung maaari nga lang, ayaw na ayaw niyang magpaalam. Naging komportable na siya sa lugar na ito, at nakilala pa niya si Margareth na kaedad niya. Kahit may problema sa memorya ang matandang babae, naaliw pa rin siya. May kahulugan ang bawat salitang lumalabas sa bibig ni Margareth. Mahigpit na hinawakan ni Maria ang kamay ni Ruby. “Pangako, madalas kang uuwi. Pwede mo ring isama ang mga kaibigan mo, ang mahalaga huwag kang mag-drive mag-isa. O kaya tawagan mo si Bernard, naiintindihan mo?” “Opo, uuwi po ako at isasama ko sila pero—” “Walang pero-pero, bahay ko ito. Si

"Wow..., ang buhay ng bahay mo," sabi ni Luna pagkapasok sa bahay ni Ruby. Maraming larawan ng dalaga ang nakadispley kasama ang kanyang lolo at lola, may mga tanim din siyang kaktus sa loob ng bahay. Ngumiti si Ruby, "Talaga?" "Oo naman, hindi mo ba ako pinaniniwalaan?" Pagtatampo ni Luna. Tumawa si Ruby, "Pinaniniwalaan kita." Tumayo siya sa may pinto at inilibot ang tingin sa mga nakapaso na kaktus. Tama si Luna, mas buhay ang bahay niya dahil sa mga halaman. "May nabasa kasi akong artikulo tungkol sa mga benepisyo ng kaktus, kaya bumili ako ng ilan." Tumango si Luna, "Para sa taglagas o taglamig, magiging tagsibol ang bahay mo." "‘Yun nga ang gusto ko. Oh..., nasaan si nanny? Bakit hindi sumama?" Araw-araw, sinamahan ni Luna si Ruby. Gumagawa sila ng lahat ng bagay na magkasama. Pag-aalaga sa halamanan, pagluluto, at iba pa. Mula nang dumating si Ruby, may kaibigan na siyang kasing-edad. Ang ibang kapitbahay niya ay mas matatanda at abala sa trabaho, kaya wala sil

Habang nasa biyahe, mas marami ang iniisip ni Ruby. Kahit sa mga pagtigil nila para mananghalian o magpahinga, mukhang malungkot ang dalaga. Tanging pagtitig lang ang nagagawa nina Thomas at Luna sa kanya, dahil ayaw mag-usap ni Ruby, ayon sa napapansin nila. Natapos din ang mahabang paglalakbay, at nakarating sila sa kastilyo ng mga Rockfeler. Binuksan ni Thomas ang bintana ng sasakyan, gayundin si Ruby. Agad na binigyan ng daan ng mga gwardiya, na kilalang-kilala ang mga naninirahan sa kastilyo, matapos suriin ang sasakyan. Nakita ni Thomas ang pagwawalang-bahala ng bantay sa gate kay Ruby. Talagang hindi pinapansin ang bagong kaibigan niya. Mabuti na lang at mahal na mahal nina Donya at Don ang si Ruby kaya wala ni isa sa kanila ang nangahas na maging bastos sa kanya nang harapan. Bumaba si Ruby sa sasakyan nang makarating sa harap ng bakuran, at tinulungan niya ang yaya na mukhang nanginginig. Mukhang pagod na pagod ang matanda. “Kaninong palasyo ito? Makakasalubong kaya na