Semua Bab Love Beyond Contract: Bab 71 - Bab 80

★Sienna’s POV★Nagmulat ako ng mga mata nang maramdaman ko ang liwanag na dahan-dahang pumapasok mula sa siwang ng kurtina. Medyo malamig pa rin ang paligid, at saglit kong niyakap ang kumot bago ko mapansin ang mahinang tunog ng hanger mula sa gilid ng kuwarto.Idinilat ko nang buo ang mga mata ko at doon ko nakita si Denver, nakatalikod, nakasuot ng puting long sleeves na kalahating nakaboton at naka-tuck in sa itim na pantalon. Nakayuko siya habang inaayos ang cufflinks sa kamay niya, ang buhok ay medyo basa pa, halatang bagong ligo.“Good morning,” nakangiting sabi niya, saglit siyang lumingon at binalik ang tingin sa ginagawa.Napaupo na ako sa kama, hawak pa rin ang kumot. “Saan ka pupunta?” tanong ko.He turned to me, expression calm but focused. “I have to leave for a while. There are things I need to take care of.”“Importante ba?”“Yes. I won’t be gone too long. I know you’re going to Bulacan with your mom. I’ll see you there tomorrow.”Napakunot ang noo ko. “Bukas ka pa sus

Nandito kami sa tabi ng kabaong ni Kuya Steve. Pag-upo pa lang namin sa mahabang kahoy na bangko sa sala, ramdam ko na ang tensyon sa dalawang kasama ko. Maraming kamag-anak sa paligid — may ilan nag-uusap sa gilid tungkol sa mga kandila, may mga bata namang pabalik-balik sa kusina. Pero sa gitna ng lahat ng ingay na iyon, ang atensyon ko ay nasa dalawang lalaking katabi ko.Nasa kanan ko si Denver, tahimik pero halatang alerto na akala mo ay may girang magaganap; nakasandal siya bahagya sa akin pero yung mga mata niya ay matalim at nakatutok pa rin kay Gilbert. Sa kaliwa ko naman, nakaupo si Gilbert, nakasandal nang todo na parang bang hindi ko katabi si Denver at parang wala lang sa kaniya ang nasaksihan niya kanina lang.Bigla na lang nag-ring ang phone ng kung sino. “Excuse me, I’ll take a call,” paalam ni Denver.Bago siya tumayo, tumingin muna siya nang diretso kay Gelbert — matagal, matalim, at parang sinasabi sa titig pa lang na I’m watching you.Nanlamig ang batok ko. Napalu

★ Sienna’s POV ★Nagising ako nang unti-unting humaplos sa balat ko ang liwanag ng umaga na pumapasok sa bintana ng kwarto. Matamlay akong nagmulat ng mga mata, bahagyang nanlalamig pa sa lamig ng hangin sa paligid. Ang katawan ko ay parang tina-tiyempo ng antok, pero ramdam ko na may gumagalaw sa labas ng pinto—mga tunog ng boses na pamilyar.Dahan-dahan akong bumangon, nilapitan ang salamin para ayusin ang buhok ko. Hindi pa rin ganap na buo ang diwa ko, kaya medyo hang-over pa yung utak ko mula sa mga nangyari kagabi. Pero isang bagay ang agad kong naalala — si Kuya Steve. Kaya pumunta ako sa sala, nakatulog pala ako habang binabantayan siya.Pagbukas ng pinto ng kwarto, narinig ko agad ang mga tawanan at usapan sa labas. Nang lumabas ako sa hallway, nakita ko sila.Si Denver at si Gilbert, nag-aagawan sa pagtulong sa mga gawaing bahay. Nagdadala si Gilbert ng mga tubig, habang si Denver naman ay abala sa pag-aayos ng mga upuan at pag-aassist kay Mama at Tita Letty sa mga gamit sa

★ Sienna’s POV ★Mula sa bintana ng kwarto, tanaw ko ang bakuran na basang-basa pa sa hamog. May ilang manok na naglalakad-lakad sa gilid, at mula sa malayo, naririnig ko ang tilaok ng tandang na parang alarm clock ng buong barangay. Mag-aalas siyete na siguro, pero para sa akin, parang ang aga pa rin ng umaga.Napabuntong-hininga ako. Ito na pala ‘yon. Huling umaga namin dito bago bumalik sa Manila.Naririnig ko ang mahihinang kaluskos mula sa sahig. Paglingon ko, nakita ko si Denver na nakaupo sa gilid ng kama, nakasando at may hawak na maleta. Maingat niyang tinutupi ang mga damit, parang sinisigurado niyang walang maiwan.“Good morning,” bati niya, hindi inaalis ang mata sa ginagawa. “We have a long day ahead. Better start packing now.”“Oo, sige,” mahina kong sagot, sabay tayo para kunin ang bag ko mula sa aparador.Habang inaayos ko ang mga damit ko, napapatingin ako sa paligid ng kwarto. Ang puting dingding na may ilang bitak, ang lumang bentilador na nakatabi sa aparador, at

★ Sienna’s POV ★Maaga pa lang ay abala na ako sa kusina para sa hapunan. Kahit may mga kasambahay naman, gusto ko pa ring tumulong sa kanila lalo na ngayong may nabuo akong plano sa isip ko. Ayaw ko munang magpahalata, pero mula pa kaninang umaga ay ramdam kong kabado ang dibdib ko.“Ma’am Sienna, dito na lang po kayo sa gilid. Kami na ang bahala dito sa sibuyas,” sabi ni Cara habang hawak ang chopping board.Umiling ako. “Ayos lang, Cara. Gusto ko rin mag-chop, para hindi ako ma-bore. Lagi na lang akong nakaupo, baka kalawangin ako.” Pinilit kong ngumiti kahit sa loob-loob ko ay parang may mabigat na iniisip.Si Maria naman ay busy sa paglilinis ng mga gulay. “Anong ulam natin ngayon, Ma’am? Yung paborito ni Sir?”Napatingin ako sandali, saka tumango. “Oo. Siguradong magugustuhan niya ’to. Pero dagdagan natin ng nilagang baka, para mainit at comforting.”Habang nagtatadtad ako ng bawang at sibuyas, hindi ko maiwasang mapaisip. Kaninang umaga pa umiikot sa isip ko yung dalawang guhit