Semua Bab Sinful Desire: Hiding My Stepbrother's Son: Bab 1 - Bab 10

“MAY gusto ka bang ipabili sa akin, Mama? Magsabi ka na dali,” malambing na tanong ni Zelica sa kaniyang ina. Tinawagan ni Zelica agad ang ina pagkatapos ng duty sa bar dahil balak niyang dumaan sa malapit na mall para bumili ng kaniyang favorite egg pie sa Silverlocks. “Wala naman akong gusto, Nak. Umuwi ka na lang agad dito sa bahay.” Napanguso na lang si Zelica nang dahil doon. “Sus, nahiya pa talaga sa akin magpabili.” “Sige na nga, polvoron ako,” natatawang sagot ni Mama kaya naman natawa si Zelica. Nagpaalam agad si Zelica sa kaniyang ina at saka naglakad papasok sa mall. “Isang egg pie nga po and isang pack ng polvoron…” “Is that all, Ma’am?” tanong ng cashier. Tumango si Zelica. “Yes po…” “Okay, that would be 450 pesos po…” Inabot ni Zelica ang bayad sa cashier at saka nagpasalamat matapos makuha ang kaniyang order. Wala na sana siyang balak magtagal pa sa mall pero may namataan siyang pamilyar na mukha sa isang fast food restaurant. “P-Papa?” hindi mak

“SIGURADO ka ba sa gagawin mo sa kaibigan mo, Cathy?” pagtatanong ng isang prostitute sa bar habang tinutulungan si Cathy na alalayan si Zelica na ngayon ay wala nang malay. “Oo, sigurado na ako,” nakangising sagot ni Cathy. “Pinagkakatiwalaan ka yata ni Zelica kaya uminom hanggang sa mag-black out siya tapos ipapahamak mo lang pala?” pagbibigay ng prostitute ng opinyon pero kaagad na nainis si Cathy. “Ano ba ang pakialam mo, ha? Tutulong ka ba o hindi? Ikaw na nga ‘tong makakapagpahinga diyan ngayong gabi dahil siya ang ipapalit ko sa pagpup*ta mo pero reklamo ka pa nang reklamo diyan!” inis na sagot ni Cathy kaya naman nagitla ito at tahimik na sumunod. Lingid sa kaalaman ng walang kamalay-malay na si Zelica na ilalagay pala siya sa kapahamakan ng itinuturing na kaibigan na si Cathy. Naglakad si Cathy at ang prostitute patungo sa mga VIP Rooms ng bar dahil nandoon ang supposedly customers ng babae ngayong gabi ngunit si Zelica ang ipapadala nilang dalawa sa kwartong ‘yon

MAKALIPAS ang pitong taon, tahimik at payapa ang umaga ko kaya naman naisipan kong maglakad na lang papunta sa trabaho ko. Minsan ay nakakagaan din sa pakiramdam ang sinag ng araw sa balat tuwing umaga dahil mas ginaganahan akong simulan ang araw ko ng may ngiti sa aking mukha. Walking distance lang naman mula sa bahay namin ang café na pinagtatrabahuhan ko kaya naman mabilis lang din akong nakarating doon. Hindi pa man ako nakakapasok ay napansin ko na mula sa labas na may commotion sa loob ng café. Kaagad akong nagmadaling pumasok sa glass door at nagitla ako nang mapahiyaw ang isa sa mga waitress sa café. Mabilis akong naglakad papunta sa lamesa kung saan nagaganap ang kaguluhan. “T*nga ka bang waiter ka? Sa tingin mo ba gugustuhin kong uminom ng iced americano sa umaga? Ang sabi ko sa counter hot americano, hindi ba?” Aniya ng isang customer sa waitress, bakas sa mukha nitong galit na galit ito dahil mataas din ang tono ng kaniyang boses. Kaagad na kumunot ang noo ko haba

“LUNA…” Napabalikwas ako ng gising dahil sa taong napanaginipan kong tumatawag sa aking pangalan. Hingal na hingal ako habang inaalala ang naging pagtawag sa akin ni Hideo sa panaginip ko. Pawis na pawis akong gumising dahil sa pagkabigla ko dahil ngayon ko na lamang siya napanaginipan ulit. ‘Panaginip ba talaga ‘yon o bangungot?’ Napatingin ako sa aking gilid at doon ko lamang napansin na wala na si Ryuta sa tabi ko at mukhang mas maaga itong nagising kaysa sa akin. Nagligpit muna ako ng pinaghigaan naming mag-ina bago ako pumasok at naghilamos sa banyo para makababa na ako sa first floor at hanapin sina Mama at Ryuta. Hindi pa man din ako nakakababa ay naririnig ko na ang tawanan ng mga tao mula sa kusina namin. Nang makababa ako ay kaagad na napakunot ang noo ko dahil may hindi pamilyar na mukha sa loob ng bahay namin. Sa itsura nito ay mukhang may halo ang dugo nito at hindi siya purong Pinoy. Mukha itong Japanese lalo na at singkit ang mga mata nito. “Oh, Zelica... Gisi

“H-HIDEO?” “Luna…” Sabay at gulat na usal namin sa pangalan ng isa't isa. Sa sobrang pagkabigla ko pa ay napatakip pa ako sa aking bibig. “Do you two know each other?” Kaagad na tanong sa amin ni Tito Hiroshi dahil sa mga naging reaksyon naming dalawa sa isa't isa. Napaurong ako papalapit kay Mama at saka bumitaw sa titigan naming dalawa ni Hideo dahil kaagad akong nakaramdam ng pagkailang dahil sa sitwasyon naming ito. “Yes, we do know each other…” “Wow, what a great coincidence! Paano kayo nagkakilalang dalawa ni Zelica, Hideo?” Masigasig na tanong ni Mama kay Hideo at halata sa mga mata nitong curious ito paano kami nagkakilala ni Hideo. ‘Mama, kung alam mo lang… Ayan, siya ang tatay ng mga apo mo…’ “How did we know each other? We met at a—” “Café… Yes, regular customer po namin siya sa isang coffee business ko...” Mabilis na pagsisinungaling ko kila Mama at Tito Hiroshi. Hindi ko na pinatapos pang magsalita si Hideo dahil natatakot akong malaman o marinig ang