All Chapters of The Maid Who Married The Boss: Chapter 71 - Chapter 80

WARNING 18+ Napakagat labi ako, pinigilan na huwag humalinghing nang himasin niya ang legs ko, pataas nang pataas ang kanyang himas, na para bang inaasar ako, hinihimas niya ang legs ko malapit sa aking perlas at sa tuwing tumatama ang kanyang daliri roon agad niyang binababa ang kanyang himas. Gusto ko siyang itulak, nasa isipan ko na mali ito, mali ang ginagawa namin pero mukhang hindi sumasang-ayon ang katawan ko sa aking isipan. Hindi ko siya kayang itulak. Imbis na itulak ko siya ay napakapit ako sa kanyang braso at sinobsob ang aking mukha roon. "Ahhh.." 'di ko napigilan ang sarili na humalinghing nang himasin niya ay aking perlas, kahit na may harang pa itong tela, hindi pa rin makapagkakaila ang sensasyon na dulot ng kanyang kamay. "You want me right, Blaire? Say it, you want me, you want me to kiss you, to hold you, you want me, all of me." Hindi ako makasagot sa kanyang turan, nababalot ang buo kong katawan ng sensasyon sa kanyang daliri. Ramdam ko ang pagkabasa n

"Buo na talaga ang desisyon mo?" Tanong sa akin ni Cy nang makarating ako sa garahe. Tumango ako saka pumasok sa kotse, ilang sigundo lang ay pumasok na rin siya sa loob. "About kagabi.." "Shut your mouth, Cy. Ayaw kong pag-usapan 'yun." Pinutol ko ang kanyang sasabihin. Hiyang-hiya pa rin ako dahil nahuli nila kami. At ayaw kong pag-usapan iyun."Sabi ko nga shut up na lang ako, mga babae ngayon parang may dalaw ih," bulong niya na narinig ko naman. Inandar niya na ang kotse, medyo malayo pa ang beyahe kaya natulog na muna ako. Pagod pa rin kasi ang katawan ko dahil sa ginawa naming bengbeng kagabi ni Rexier, hindi niya ako tinigilan kagabi hanggang sa pareho kaming bumagsak dahil sa pagod. Nagising na lamang ako nang makarating na kami kila nanay. Tanghali pa lang at tirik na tirik ang araw. Wala akong cellphone para ibalita kila nanay na dadating ako ngayon. Kaya pagkababa ko ng kotse ay wala man lang ni isa ang sumalubong sa akin. Kumatok ako sa bahay, walang tao. Mukhang um

Mahigit ilang araw na simula ng umalis ako sa trabaho, umalis nanaman sa piling ni Rexier kung baga. Nasa bahay ako ngayon at nagluluto ng magiging ulam ng mga anak ko pag-uwi. Naghahanap pa ako ng puwedeng mapasukan na trabaho, paubos na kasi ang savings ko, kailangan ko na ng trabaho upang matustusan ko ang mga anak ko. Habang nagluluto ay bigla kong nabasag ang baso sa aking tabi. Bahagya akong napatili dahil sa gulat. Habang nakatingin sa basing na baso, bigla akong nakaramdam ng kaba. Hindi ko alam kung anong klaseng kaba pero masama ang kutob ko.Hindi ako mapakali, habang naghahanda ay nasa ibang dimension ang aking utak. Hindi ako makapag-focus sa aking mga ginagawa. Bandang alas singko ng hapon, nagtataka ako kung bakit wala pa rin ang mga anak ko ih sa pagkakaalam ko ay alas 3 ang kanilang uwian.Habang nag-aalala ay biglang tumunog ang cellphone ni nanay, iniwan kasi ni nanay ang cellphone niya para magamit ko.Unknown caller ang nakalagay roon. Sa muli ay nakaramdam ako

Bitawan mo ang mommy ko,” malamig at walang emosyon nautos niya sa akin.Hindi ako nagpatinag sa kanyang matatalim na tingin o sa kanyang malamig na bosses. Nang dahil sa kanyang utos, isa lang ang ibig sabihin nun. Hindi siya naniniwala sa aking mga turan. Napa ‘tsk’ ako. Nakaramdam ng kaunting disappointment. Binitawan ko ang kanyang santanas na ina. Ang pusa naman ay agad na tumakbo at nagtago sa likod nang kanyang anak, para siyang pusang takot na takot. Binigyan ko siya ng masamang tingin, iyong tingin na hindi niya makakalimutan at magdadala ng konsensya sa kanya. “Sige maniwala ka sa ina mo, maniwala ka rin sa higad mong asawa, speaking of asawa. Nasaan ba siya ngayon at para masabunutan ko rin ang isa pang kauri ng nanay mo,” nanliliksi ang mga mata ko at nagtatagis ang aking ngipin dahil sag alit. “Don’t you dare speak like that, lalo na sa nanay ko.” Aniya, talagang kumakampi sa kanyang ina. Inilibot ko ang tingin sa paligid, wala nga talaga ang asawa niyang impokreta.

Nilakihan ko ang bungaw ng pinto. Madiliim sa loob animo’y walang nakatira rito.“Talaga bang dito naka-locate si Xyle?” Tanong ko kay Cy. Inilibot ko ang paningin ko sa paligid, pero kahit anong libot ng mga mata ko ay wala talagang tao, ni anino ay wala.Kinuha ni Cy ang kanyang cellphone sa kanyang bulsa, may tinipa siya roon bago ipakita sa aking ang screen. May nakalagay doon kung saan ang litrato ni Xyle ay nasa parang bahay, kung saan naririto kami. “Hindi ba ‘yan sira? Halata naman na wala sila rito ih,” inis na saad ko. Tuluyan akong pumasok sa loob, hindi naman gaanong kadilim ang paligid dahil sa sikat ng araw na nagmumula sa pintuan. “Hindi nagkakamali ang device ko, baka naman ay wala siya rito sa mansion. Sa pagkakaalam ko ay may isang kubo rito sa likuran ng mansyon, ginawa ‘yun noon para sa mga katulong, doon sila natutulog kung naririto si Xyle. Ayaw kasi ni Xyle sa mga katulong, aniya nga ‘mabaho sila.’” Saad ni Cy sa’king likuran. “Napaka-arte naman ng babaeng