All Chapters of Hiding My Sons From My Heartless Husband : Chapter 211 - Chapter 220

WARNING: R-18 "Ah! Ah! Wesley! Oh! Wesley!" naiiyak na ungol ko sa pangalan niya. "Yes, baby?" tanong niya at maslalong bumilis ang pag-ulos niya sa likod ko. "You're so fucking hot, you know?" aniya na para bang wala lang sa kanya na halos mabaliw na ako sa sensasyon na binibigay niya. "W-Wesley, please," pagmamakawa ko. "What do you want, hmm? What my wife wants," muling tanong niya bago hugutin ang pagkalalaki niya at walang sabing ipinasok iyon pabalik. Paulit-ulit niya iyong ginawa kaya halos tumirik na ang mata ko dahil sa sobrang sarap. "Is it too much? Do you want me to stop?" Agad akong umiling sa tanong niya. "N-No, please! I want more!" "Okay then," aniya, and walang sabing itinaas ang isang hita ko at inilagay iyon sa balikat niya. "Shit...yah...you're so fucking tight, ah!" aniya at dinala ang kamay sa dibdib ko. Walang sabing nilabas niya iyon mula sa suot kong damit at agad na sinunggaban. "Fuck...look at that milk coming out from you," aniya at dinilaan ang g

YOUR TRUE SELF "Anong ibig niyong sabihin?" seryosong tanong ko sa kanila. Hindi agad sila nakasagot. Ramdam ko ang tensyon sa pagitan naming tatlo, kaya mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko. "Sep, hindi madali para saamin to. Pero panigurado akong mas hindi madali to para sayo," ani ni Ate na pinagtaka ko. Ano bang ibig niyang sabihin? "Pwede bang deretsohin niyo na lang ako? Ano bang meron?" hindi ko maiwasang mag taas ng boses dahil parang ayaw pa nilang sabihin sakin. "Labing-tatlong taon na ang nakakalipas nang malubog si Mama sa utang dahil sa illegal niyang trabaho. Sa sobrang laki non ay hindi niya na nagawang bayaran kaya naman tinakasan niya na lang," kwento ni Ate Sca. "Nung nalaman naman ng mga sindikato na nagpautang kay mama na tumakas siya ay kami ni lola ang pinuntirya nila at―" "Teka, ano bang konekyon nang bagay na iyan sa tanong ko?" putol ko sa kanya. "Ito ang simula sa lahat ng katotohanan, Seraphina. Kaya kung gusto mong malaman ay makinig ka," aniya na

IN PEACE'W-wes! Wesley! Please don't leave us! Wesley! ' "Wesley!" Bigla na lang akong nagising sa isang masamang panaginip. Isang panaginip na hindi ko kayang kalimutan. "Mama?" rinig kong tawag sakin ni Roger. Mukhang nagising ito nang dahil sakin. "I'm sorry, baby, sleep again, okay?" Pang aalo ko sa kanya. Hindi niya na ako sinagot at muli binalik ang sarili sa pagtulog. Ilang linggo na ang nakakalipas nang masangkot ang pamilya namin sa isang aksidente. Malaki ang pasasalamat ko sa diyos dahil maayos ang kalagayan nang anak namin. Tanging ako lang at si Wesley ang napuruhan. Pero ilang araw na rin ang nakakalipas nang misteryong nawala ang asawa ko sa ospital. Hindi namin alam ang dahilan sa biglang pagkawala niya.(This is from the prologue, everyone.) At ni sino samin ay walang nakakaalam kung nasaan siya. Sinubukan kong lumapit sa mga pulis para humingi nang tulong, pero ang sabi nila ay hindi nila magagawang hanapin ang isang tao na hindi naman nage-exist dahil nang

SHADOWSa mga linggo at buwan na nakalipas ay patuloy pa rin ang sinasagawang imbestigasyon patungkol sa mga magulang ko.Kahit wala na ang asawa ko ay patuloy pa rin akong lumalaban para sa pamilya ko, lalo na sa mga anak ko."Mama! Mama! Ayla is awake na! She's crying!" tawag sakin ni Roger."Wait!" sagot ko rito. Nagmamadali kong kinuha ang gatas na tinimpla ko at lumapit sa crib ni Ayla. "Napaka bugnutin mo talaga, manang mana ka sa tatay mo," ani ko at binuhat siya."Mama! Mama! Someone is outside!" muling sigaw ni Roger―hindi ko man lang na pansin na wala na siya sa tabi ko."Roger! Come back here!" utos ko sa kanya pero hindi ito sumagot. Nagulat na lang ako nang marinig ko ang pagbukas ng pinto. "Roger!"Dali-dali akong lumabas nang kwarto para puntahan siya. Ganoon na lang ang gulat ko nang makita kung sino ang tinutukoy niya."Leon...""Hello Mrs. Seraphina..." bati niya sakin.Sa ilang taon na biglang pagkawala niya ay maraming katanungan ang namuo sa isip ko. Pero ngayong

MY HUSBAND "That is mine!" rinig kong sigaw ni Roger."No! It's mine!" balik sigaw ni Ayla sa kanya."Mama! Ayla is trying to take my toys!" sumbong ni Roger sakin."Ayla, give it back to your brother. You have your own toys," saway ko rito."But Mommy—""Ayla.""Hmp! Fine!" pagmamagtol nito at binitawan ang laruan nang kuya niya.Napabuga na lang ako sa hangin bago isara ang laptop ko at inihinto ang ginagawang trabaho."Ayla," tawag ko rito. "What did I tell you? It's okay to borrow your kuyas toys as long as he said yes. But if he didn't, then it's a no. Do you want him to play with your toys without your permission?" pangangaral ko sa kanya. Humaba naman ang nguso nito."No...""Okay, what do you say to Kuya for taking his toy?"Lumapit naman siya kay Roger at niyakap ito. "I'm sorry, Kuya," paghingi niya nag paumanhin dito."I'm sorry too, but if you want to play with my toys, we can play it together, but you should always ask me first," pangangaral niya sa kapatid. Tumango nama