“อุ่น...น้องออมเป็นยังไงบ้าง”“สบายดีค่ะ ทำไมน้าไม่เรียกกลับมาละคะ ย่าใช้งานยัยออมไม่ต่างจากคนงานทีเดียว”“โธ่...น้องออมลูกแม่”“แหม...น้าโฉม ยัยออมถึกจะตาย ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ น้องยังเด็ก คงจะสนุกตามประสามากกว่า” รสิกาเอ่ยแทรก“ขอให้เป็นอย่างนั้นเถอะ น้ารู้ว่าน้องออมอดทนเก่ง ถ้าแกไม่ไหวก็คงกลับมาเอง โธ่เอ๋ย...แม่คุณของแม่ คงจะคิดถึงคุณย่าจนทนไม่ไหว เอาเลยลูก เอาใจคุณย่าเข้าไว้ คุณย่าจะได้ยกมรดกให้เยอะๆ นะลูกนะ”โฉมชบาทำหน้าเคลิ้มฝัน รสิกาเบ้ปากใส่ ในขณะที่อารดาถอนหายใจเฮือกๆ ถ้าน้าโฉมรู้ว่าอรุณฉายไปทำอะไรที่โน่น ยังจะทำหน้าเคลิ้มฝันได้อยู่หรือเปล่านะหญิงสาวได้แค่ถามตัวเองในใจ ก่อนจะลุกจากโต๊ะเพื่อตรงไปที่ห้องหนังสือ เธอแค่อยากรู้ว่าป้าอรจะคุยอะไรกับท่านเท่านั้น แล้วเสียงทุ่มเถียงกันก็แว่วดังออกมาให้เธอได้ยิน“ทำไมแกไม่บอกฉันว่าบริษัทกำลังแย่ ถ้าแกไม่เก่งพอก็น่าจะบอกฉันสิ ฉันจะได้หาคนอื่นมาทำแทน ไม่ใช่ปล่อยให้มันหนักขนาดนี้!”อรดีตวาดใส่น้องชาย ตัวเองนั้นไม
Terakhir Diperbarui : 2025-08-04 Baca selengkapnya