All Chapters of ฟ่านรั่วเจี๋ยอัปลักษณ์ตำหนักเย็น : Chapter 21 - Chapter 30

ฟ่านเยี่ยฉีร้อนใจและรู้สึกว่าตนต้องทำบางสิ่งอย่างเด็ดขาด แต่แรกนั้นตั้งใจเปิดศึกกับแคว้นต้าหลางด้วยการขอกำลังจากชาวสิบสองเผ่าคนเถื่อน แต่มันเป็นความคิดที่โง่เขลาไปสักหน่อย ด้วยครั้งนี้คนที่นำทัพคือมู่ชิงซาน เขาเป็นเสมือนเทพสงครามกระหายเลือด กระนั้นเขาก็ไม่ใช่ชายมากตัณหาที่หวังข่มเหงน้ำใจฟ่านเยี่ยฉีอย่างที่นางครั่นคร้ามใจ แต่กลับคิดตัดกำลังไม่ให้นางสามารถขอกำลังสนับสนุนจากผู้ใดเพื่อรับมือเขาเกือบสองเดือนที่ผ่านมา อีกฝ่ายเพียงแค่ตั้งกำลังรอบๆ ประตูเมืองเพื่อบีบบังคับให้หมิงอ๋อง น้องชายนางซึ่งเป็นฮ่องเต้ของแคว้นหมิงผูกมิตรเพื่ออำนวยความสะดวกทางการค้า และเกื้อหนุนเสบียงให้ต้าหลางในยามที่ยกทัพไปปราบพวกคนเถื่อนทว่าแคว้นหมิงเป็นอิสระมานาน ด้วยข้อตกลงที่เกิดขึ้นเมื่อหลายสิบปีก่อนกับแคว้นทั้งเจ็ด ทว่าพอมีการเปลี่ยนแปลงภายในแคว้นหมิง แต่งตั้งหมิงอ๋องขึ้นเป็นฮ่องเต้องค์น้อย แคว้นต่างๆ ก็ต้องการแผ่นดินเล็กๆ อันอุดมสมบูรณ์นี้ไปเป็นส่วนหนึ่งของตน ทว่าด้วยไมตรีที่ดีกับแคว้นต้าหลางมานานแคว้นหมิงจึงได้การคุ้มครองจากต้าหลาง กระนั้นก็เป็นการคุ้มครองที่ต้องการผลประโยชน์แอบแฝงหลังบิดาสิ้นใจ ฟ่านเยี่ยฉี

สมุนไพรคลายกำหนัด!หมิงอ๋องได้องครักษ์ประจำตัวเข้ามาประคองให้ลุกนั่ง ฮ่องเต้น้อยมึนงงอยู่เกือบอึดใจ ภาพเมื่อครู่รวดเร็วเหลือเกิน นอกจากนั้นแรงปะทะที่พุ่งใส่ร่างเขาก็รุนแรงราวกับการซัดอาวุธลับของจอมยุทธ์“ผู้ใดบังอาจลอบทำร้ายฮ่องเต้!” เสียงองครักษ์เสื้อแพรนามว่าจ้าวหานเอ่ยขึ้น พร้อมกระโดดลอยตัวมาจากที่ซ่อน แต่เขาตวาดได้เพียงครึ่งคำโดยยังไม่ทันได้ลงมือจัดการมู่ชิงซาน เสียงของฟ่านรั่วเจี๋ยก็ร้องลั่นด้วยความเสียขวัญยามนั้นนางตกใจจนแทบทรุดลงไปนั่งบนพื้น เมื่อฝ่าเท้าใหญ่ยาวของมู่ชิงซานยันหน้าอีกฝ่าย ก่อนที่นางจะเห็นภาพต่อมาว่า ศอกของเขาฟันเข้าตรงลำคอจ้าวหาน จนทำให้องครักษ์หนุ่มมีสีหน้าเหยเก ทั้งเจ็บทั้งมึนงงองครักษ์ผู้นั้นแม้ยังอายุน้อย แต่มีฝีมือดี ทว่าวิทยายุทธ์ล้ำลึกที่จู่โจมเขาทำให้ยากรับมือ จ้าวหานสูดลมหายใจลึก เตรียมกวัดแกว่งดาบของตนฟันลงไปที่มู่ชิงซาน แต่ฟ่านรั่วเจี๋ยร้องห้ามเสียก่อน“ยั้งมือไว้ก่อนจ้าวหาน นะ...นั่น...คนของข้าเอง”ฟ่านรั่วเจี๋ยเอ่ยอย่างอ้อมแอ้ม ตอนนั้นทั้งจ้าวหานและหมิงอ๋องต่างไม่อยากเชื่อสายตาว่า สตรีอัปลักษณ์จะเก็บซ่อนบุรุษที่มีฝีมือสูงส่งเอาไว้ในตำหนักเย็น“ดะ..

มู่ชิงซานไม่ได้สวมเสื้อ ข้างล่างเป็นกางเกงตัวบาง เขายืนอยู่หลังตู้ไม้ดวงตาคมกริบคู่นั้นมองฟ่านรั่วเจี๋ย มองอย่างชื่นชม และไม่ส่อกิริยาหยาบคายหรือล่วงเกินอันใด แต่เป็นนางที่สับสน จึงรีบเอาผ้ามาคลุมใบหน้า ปกปิดตัวตนที่แท้จริงเอาไว้“ท่าน งาม...” เสียงเขาทุ้ม ดวงตาทอประกายชื่นชม“อย่าพูดจาเหลวไหล ข้าสั่งให้เจ้าดูแลเป็ดไม่ใช่หรือ เข้ามาในเรือนทำไม”“ขะ...ข้ามาถามมารดาว่าอยากกินแตงโมหรือไม่” เขาว่าและชี้มือไปข้างนอก“ข้าไม่หิว ถ้าเจ้าหิวก็กินเถอะ”“ตะ...แต่ข้าอยากกินกับมารดา” เขาว่าและยิ้มกว้าง ไม่รู้เหตุใด รอยยิ้มเขาถึงได้ทำให้หัวใจฟ่านรั่วเจี๋ยสั่นไหวรุนแรงเหลือเกินหญิงสาวทำทีถอนหายใจแรงๆ อย่างเบื่อหน่าย พอนางลุกจากเก้าอี้ก็เป็นเวลาเดียวกับที่สายตาเริ่มซุกซนไล่สำรวจเรือนกายสูงใหญ่ จากหน้าอกแน่นๆ ก็เลื่อนลงมายังกล้ามหน้าท้องแกร่งที่เป็นลูกสวย ก่อนจะหยุดที่!ฟ่านรั่วเจี๋ยรู้สึกร้อนผะผ่าวไปทั้งใบหน้า และลำคอก็แห้งผากราวกับผืนทรายที่ถูกแดดแผดเผาอย่างฉับพลัน “เป็ดน้อย จะ...เจ้าปวดเบาใช่หรือไม่”เขาส่ายหน้าแรงๆ และยิ้มเขินอาย“มะ...ไม่ ข้าไม่ได้ปวด มันจั๊กจี้และคัน” ชายหนุ่มอธิบายสิ่งที่เกิด

บุรุษผู้นี้ไม่ได้เป็นไข้หวัดเช่นข้าหยวนซางได้รับความร่วมมือเป็นอันดีจากคนของเขาที่กระจายตัวอยู่ในแคว้นหมิง! และนั่นไม่ใช่เรื่องที่ต้องประหลาดใจอันใด แผ่นดินเล็กๆ นี้แบ่งฝักฝ่ายชัดเจน อีกทั้งไร้ความสามัคคีและยังมีหนอนบ่อนไส้ที่กระหายทั้งเงินและอำนาจ ดังนั้นการที่เขาจะหาข่าวต่างๆ จึงไม่ใช่เรื่องยาก ซึ่งสมกับที่มู่ชิงซานเคยเอ่ยปากว่าชาวหมิงสมควรสิ้นชาติ กลายเป็นหนึ่งในแผ่นดินของต้าหลาง คอยสนับสนุนเรื่องเกษตรกรรมเพื่อใช้เป็นเสบียงในยามออกปราบปรามสิบสองเผ่าคนเถื่อนด้วยความร้อนใจจนมิอาจนิ่งเฉย หยวนซางจึงออกมาตามหามู่ชิงซานเขามาพร้อมขบวนของมู่หรูซื่อ แม้อีกฝ่ายไม่เห็นด้วยเพราะต้องการให้เขาปลอมตัวเป็นเงามู่ชิงซาน แต่เขายอมคุกเข่าและโขกศีรษะกับพื้นอยู่หลายหนกว่าจวิ้นอ๋องแห่งต้าหลางจะเปิดโอกาสนี้ให้เขามาพร้อมคณะทูต เพื่อส่งของขวัญผูกไมตรีแก่ฟ่านเยี่ยฉี โดยได้หมิงอ๋องเปิดทางให้“ข้าให้โอกาสเจ้าครั้งนี้ครั้งเดียวสำหรับการตามหาพี่รอง ทั้งที่รู้ว่ามันไร้ประโยชน์ไปสักหน่อย”“จวิ้นอ๋อง ถึงอย่างไรข้าขอทำอย่างสุดความสามารถ กองทัพต้าหลางต้องการแม่ทัพที่เข้มแข็งและเด็ดเดี่ยว”มู่หรูซื่อมองหยวนซางด้วยสา

ต้องให้ไหน้ำส้มแตกหรือ เจ้าถึงจะพอใจแต่ไหนแต่ไรเกาเจียวหั่วเป็นบุรุษที่เคร่งครัดอยู่ในขนบธรรมเนียมการที่หมิงอ๋องเตรียมสมรสพระราชทานให้แก่เขากับฟ่านรั่วเจี๋ยได้ก่อความว้าวุ่นใจต่อชายหนุ่ม เพราะใจเกาเจียวหั่วมีให้แก่ฟ่านเยี่ยฉี ธิดาองค์โตของอดีตฮ่องเต้ กระนั้นด้วยฐานะที่แตกต่าง อีกทั้งนางยังเป็นถึงไซซีแห่งแคว้นหมิง นั่งตำแหน่งพี่สาวของฮ่องเต้ แม่ทัพหนุ่มที่อายุน้อยและยังอ่อนด้อยในหลายด้านเช่นเขาจึงต้องหยุดความฝันของตนไว้กระนั้นการที่กำลังจะได้สมรสพระราชทานกับฟ่านรั่วเจี๋ยคือสิ่งที่เขาหนักใจ จริงอยู่ตลอดมาเขาไม่ได้รังเกียจนาง แต่สตรีอย่างเช่นฟ่านรั่วเจี๋ยเขามิอาจคิดเกินเลย นางคือน้องสาวซึ่งเขาดูแลมาตั้งแต่เด็กชายหนุ่มถอนหายใจหลายเฮือกระบายความอัดอั้นตันใจ รู้สึกปวดหัวมาก เมื่อครู่เขาเมามายอย่างหนัก ด้วยถูกอ๋องหวังลี่บังคับให้ดื่มกินเป็นเพื่อนและยังหลอกให้ลิ้มลองสุราชนิดพิเศษ ก่อนที่อีกฝ่ายจะหัวเราะชอบใจและเฉลยว่า สุราดังกล่าวหมักด้วยอัณฑะลาดำ อุ้งตีนหมี ตะขาบ ดีงู และน้ำเชื้อวัว ซึ่งทั้งหมดก็เพื่อเสริมสมรรถภาพทางเพศ!“ข้าล่วงรู้ว่าเจ้าไม่นึกตำหนิความอัปลักษณ์ของรั่วเจี๋ย แต่รับรองว่าส